Μονογαμικοί ή πολυγαμικοί;

Απάντηση: Re: Μονογαμικοί ή πολυγαμικοί;

MasterPerri δεν σ'αναγνωριζω!!!!
Πολυ συντηρητικος μου εγινες.

 

Απάντηση: Μονογαμικοί ή πολυγαμικοί;

Όπως ακριβώς τα έλεγα... Μας μπήκε από το παράθυρο ξανά η "βελτίωση"...

Έστω. Ας προχωρήσει αυτή η συζήτηση εφ' όσον είναι επιθυμητό, παρακαλώ να μην λησμονηθεί πάντως,
ότι η δική μου μεταφορά ήταν παντελώς άσχετη και ως εκ τούτου ουδεμία ευθύνη φέρω.

Επίσης, ας μου συγχωρηθεί αν δεν συμμετέχω περαιτέρω στο νήμα, εφ' όσον αυτό όντως κινηθεί προς αυτή την κατεύθυνση,
αλλά έχω ήδη προ ενός και ημίσεος έτους δηλώσει σαφώς και αναλυτικότατα ότι -και γιατί- θεωρώ την "Κυριαρχική δράση" ως μία σαχλαμπούχλα
-τουλάχιστον επί ατόμων με τα οποία εγώ ενδιαφέρομαι να αλληλεπιδράσω, και τουλάχιστον με την έννοια της "θεραπείας" ως χρησιμοποιείται ανωτέρω-
και δεν νομίζω ότι θα έχω να συνεισφέρω κάτι το ουσιαστικότερο στο διάλογο...

 

Παρακολουθώ τόσες μέρες αυτό το νήμα...

Μερικές φορές ξεκίνησα να γράψω αλλά μετά μετάνιωνα.

Την 1η φορά ήθελα να γράψω πόσο υποκριτικά δείχνουν τα περισσότερα
από όλα αυτά στα μάτια μου, μέσα από όσα έχω δεί στον ενάμιση χρόνο
που είμαι μέλος σε αυτό το φόρουμ.

Αποφάσισα πως οχι, δεν θέλω να πάρω μέρος σε αυτήν την συζήτηση
για τον μόνο λόγο, πως μια απάντηση είναι καθαρά υποκειμενική για τον κάθε ένα από εμάς,
δεδομένου της εκάστοτε συναισθηματικής ή μη κατάστασης που μπορεί να βρίσκεται,
την δεδομένη στιγμή.

Διαβάζοντας το πόστ του chemical23 και του Lost boy θα ήθελα να πω το εξής,
κατά την γνώμη μου πάντα.

Είναι πολύ εύκολο να κρίνει, έχει άποψη κάποιος, μιας κατάστασης, στήν οποία δέν έχει
βρεθεί ποτέ. (το κρίνει δεν το λέω με αρνητική διάθεση)

Ένα πράγμα που έμαθα στην ζωή μου, και μάλιστα στα 33 μου, είναι, πώς τα πάντα σε αυτήν την ζωή
υπάρχουν για να ανατρέπονται.

Είναι πολύ εύκολο να έχει κάποιος άποψη έκ του ασφαλούς.

Δεν θα μπώ στην διαδικασία να πείσω κανέναν για το τί είναι το πιό σωστό και ηθικό,
θα ήθελα απλά να θέσω μια ρητορίκη ερώτηση σε κάποιους δίχως να περιμένω απάντηση,
μόνο για να τους βάλω σε κάποιες σκέψεις, αν κάτι τέτοιο είναι εφικτό.

Είναι πιό σωστό να χωρίσεις κοιτώντας να κάνεις το κέφι σου, αγνοώντας τις συνέπειες
που θα έχει ένας χωρισμός?
Κάτι τέτοιο θεωρείται πιο τίμιο?

Τα συμπεράσματα δικά σας....

 

Αγαπητή smari, το ότι δεν έχω βρεθεί σε μια τέτοια κατάσταση ίσως είναι απόρροια των προσωπικών ηθικών κανόνων στους οποίους υπακούω.
Αν παρ’ ελπίδα κάποτε παρεκτραπώ από τα πλαίσια των κανόνων που έχω ορίσει, δε θα θεωρήσω την κίνησή μου αυτή ηθική αλλά ανήθικη απέναντι στα πιστεύω και τις ιδέες μου.

Δεν μπορώ να γνωρίζω αν θα γίνει ποτέ ή όχι, προσπαθώ όμως πάντα να ιεραρχώ σε ανώτερο επίπεδο την προσωπική ηθική μου (όχι απαραίτητα και την κοινωνική), από την «καύλα» μου.

Ναι, προσωπικά το θεωρώ πιο τίμιο.

 

Re: Απάντηση: Re: Μονογαμικοί ή πολυγαμικοί;

Αυτό που με προβληματίζει είναι, αν όντως είναι έμφυτο να δινόμαστε σε έναν και μόνο άνθρωπο και για ποιους λόγους εκφραζόμαστε τοιουτοτρόπως. Παρομοίως, εξ αρχής των ερωτικών μου σχέσεων, δεν μπορούσα να διανοηθώ, ότι δεν θα υφίσταται δόσιμο ολοκληρωτικό αμφοτέρων και προτιμούσα την α-γαμία από το σκόρπισμα εδώ, εκεί και παραπέρα. Το ζήτημα είναι όμως κατά πόσο αυτό είναι φυσικό και έμφυτο, όπως το χαρακτήρισες ή είναι αντίληψη, η οποία μας έχει εμφυτευθεί από τα γενεφάσκιά μας για να εξυπηρετήσει ορισμένους σκοπούς. Εννοώ ότι τα σημερινά πρότυπα κοινωνικής καταξίωσης είναι το μονογαμικό ετεροφυλόφιλο ζευγάρι, στο οποίο αποδίδεται υπέρτατη αξία, αφού έχει μετουσιώσει το ''ζωώδες σεξ'' σε συναισθηματική επικοινωνία, οχυρωμένο καταφύγιο κάλυψης, στήριξης, ασφάλειας και όλα αυτά ντυμένα υπό το πέπλο του έρωτα, το οποίο πολύ γρήγορα κομματιάζεται για να αποκαλυφθεί πόσο γυμνός ήταν ο Βασιλιάς τελικά.
Είναι φυσικό να θέλουμε το σύντροφό μας να παίζει όλους τους ρόλους, εραστή, φίλο, πατέρα, μάνα, αδερφό και ό,τι άλλο έχουμε ανάγκη;
Όλοι εμείς που επιθυμούμε μονογαμικές σχέσεις, είτε είναι θέμα προσωπικής ηθικής είτε αισθητικής, μήπως κλεινόμαστε σε ένα μονόδρομο διαφύλαξης των κεκτημένων με απαιτήσεις που κάθε άλλο παρά ''φυσικές'' μπορούν να χαρακτηριστούν;

Να με συμπαθάς αλλά το παράδειγμα με τα παιδιά το βλέπω μάλλον ατυχές. Ίσως εννοείς ότι σε όλα τα παιδιά σου ανεξαιρέτως, καλύπτεις τις ανάγκες τους και δεν τα αδικείς με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Η αγάπη δεν εκλογικεύεται, πόσο μάλλον ο έρωτας, που κυριαρχεί ο παραλογισμός και η παραφορά! Δεν είναι δυνατόν να έχεις ερωτόμετρο και να τον προσφέρεις σε ισόποσες δόσεις. Κάπως μου ακούγεται και η μη εξάντληση της δεξαμενής του έρωτος, εδώ υπάρχει ενεργειακή κρίση κι εσύ παραμένεις ανεπηρέαστος;  

 

Απάντηση: Re: Μονογαμικοί ή πολυγαμικοί;

Βρε smari μου, μισό λεπτό...

Αν το ερώτημά σου είναι ρητορικό και δεν θέλεις να το κουβεντιάσεις, αγνόησέ με, δεν θα θιχτώ.

Αν όχι όμως, πες μου κι εσύ ένα πραγματάκι: Αν υποθέσουμε, ότι η δική μου σύντροφος, την οποία αγαπώ πάρα πολύ, με την οποία είμαστε μαζί εδώ και αρκετό καιρό, έχουμε μοιραστεί διάφορα πράγματα και είμαστε σε διαδικασία χτισίματος του κοινού μας μέλλοντος και η οποία πολύ καλά γνωρίζει ότι γιά μένα σχέση σοβαρή δεν νοείται, αν δεν είναι μονογαμική (αποκλειστική), ότι γιά τους λόγους που ανέφερα πιό πάνω (ή γιά όποιους άλλους θέλεις, δεν έχει σημασία) δεν θα ανεχτώ να την μοιραστώ ή να την μοιράζομαι και εάν η σχέση μας δεν μπορεί να είναι αποκλειστική θα πάψει να είναι σχέση, κι αν αυτά τα πράγματα τα έχω ξεκαθαρίσει από την αρχή, πριν ακόμη δημιουργήσουμε τη σχέση, και παρ' όλα αυτά, εκείνη υποκύπτοντας, θέλεις σε κάποια πιθανή παροδική παρόρμηση, θέλεις σε κάποια βαθύτερη ανάγκη, θέλεις στη γοητεία κάποιου πράγματος καινούριου απέναντι στο συνηθισμένο, αποφασίσει πάντως να δοθεί σε κάποιο άλλο άτομο σωματικά, συναισθηματικά ή και τα δυό κι εγώ, όπως είχα εξ αρχής ξεκαθαρίσει ότι θα κάνω (γιατί έτσι λειτουργώ, δεν γίνεται αλλοιώς) αποφασίσω να χωρίσω (αν και φυσικά, δεν είχα καμμιά όρεξη να την χάσω), θεωρείς ότι θα φταίω κιόλας; Κι ακόμη περισσότερο, ότι χωρίζω, γιά να "κάνω το κέφι μου";;;

Αγαπητή μου llazouli, δυό λόγια επιγραμματικά εδώ και θα ακολουθήσει συνολικώτερη απάντηση σύντομα.
Αφ' ενός, είναι ευτύχημα που αυτά που έγραψες, τα έγραψες εσύ, αν ήταν κανένας άλλος θα είχαμε δράματα. Αφ' ετέρου, ιδιαίτερα από ανθρώπους που με ξέρουν λίγο καλύτερα, θα περίμενα να δίνουν λίγο παραπάνω credit στη δυνατότητά μου να αντιλαμβάνομαι τόσο το τι συμβαίνει γύρω μου, όσο και τι συμβαίνει μέσα μου. Από τους προβληματισμούς που αναφέρεις, έχω περάσει, τους έχω εξετάσει και τους έχω απορρίψει. Πράγμα που θα έπρεπε να το προϋποθέτεις. Και να δέχεσαι, ότι μπορεί πράγματι να υπάρχουν κάποιοι, που μπορεί να έχουν έμφυτα αυτό που εσύ ίσως δεν έχεις. Πέφτεις όμως αντίθετα στην παγίδα της γενίκευσης και της αναγωγής του ατομικού σε γενικό που θα αναλύσω αλλού διεξοδικώτερα, κατά τον ίδιο ακριβώς τρόπο με κάποιον που μου είπε ότι είναι ανεκδιήγητο να έχω φτάσει στα 45 μου, χωρίς να έχω φορέσει ζαρτιέρες...

Τέλος, κάτι έχει πάθει το πληκτρολόγιό σου, και δεν γράφει το "νο". "Μογαμική", "μογαμικές"... Γιά καν'του ένα καθαρισματάκι...  

 

Re: Απάντηση: Re: Μονογαμικοί ή πολυγαμικοί;

/me χαμογελαει....

Συμπαθέστατε MindMaster...

Ίσως αν διαβάζατε ακόμα μια φορά την ερωτήση μου, παρατηρώντας λίγο πιό προσεκτικά
αυτό που θέλω να πω, να μην χρειαστεί να σας απαντήσω.

Άν παρόλα αυτά εξακολουθήτε να μην κατανοήτε την ερώτηση μου και απο ποια πλευρά
την θέτω, ευχαρίστως θα επανέλθω δίνοντας σας μιαν απάντηση...

 

Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Μονογαμικοί ή πολυγαμικοί;

smari (κανονικά θα έπρεπε να πω κάτι παραπάνω κι εγώ γιά να ανταποδώσω το "συμπαθέστατε", αλλά μας βλέπει κόσμος, κι έχω δηλώσει και μονογαμικός, οπότε, πες πως το 'πα), ξαναδιάβασα προσεκτικά την ερώτησή σου, μαζί με ολόκληρο το post, και, ναι θα ήθελα να μου διευκρινίσεις αυτό που ρωτάς, σε σχέση μ' αυτό που ρωτώ εγώ...  

 

Re: Απάντηση: Re: Μονογαμικοί ή πολυγαμικοί;

Αν κάτι προκύπτει από αυτό το νήμα, είναι πόσο διαφορετικές απόψεις και πεποιθήσεις υπάρχουν πάνω στο ζήτημα. Επειδή ακριβώς όταν δίνω την αγάπη μου ΔΕΝ έχω δοσόμετρο. Έτσι μου βγαίνει ίση παντού, αυθόρμητα, είτε πρόκειται για παιδιά, για φίλους, για ερωμένες, για αγαπημένους. Και μου βγαίνει έτσι επειδή ακριβώς ΔΕΝ εκλογικεύω...

Όσο για την ενεργειακή κρίση, είμαι η λύση. Βάλτε με σε μια πρίζα να δείτε.

 

Υποθετική ερώτηση στη Σμαρι που ξέρω πως θα μου απαντήσει με το χέρι στην καρδιά (όχι την ανοιχτή της εγχείρησης)  

Aς υποθέσουμε ότι είσαι παντρεμένη κι έχεις και παιδιά. Καλός, χρυσός, άγιος ο σύζυγος, αλλά κάτι στα υλικά λειψά. Δεν σου πάει. Δεν σ εμπνέει. Ολα είναι μιά ευθεία γραμμή. Η κάθε μέρα, επανάληψη της προηγούμενης. Κι εσύ, κάθε μέρα και πιό κάτω .. Και ξαφνικά, ω του θαύματος γνωρίζεις έναν άλλον και τον ερωτεύεσαι, και σ ερωτεύεται. Κι όλα τα υλικά είναι επιτέλους σωστά, όπως τα χες ονειρευτεί. Και μαζί θέλετε να σχεδιάσετε τη ζωή σας. Την κοινή σας ζωή. Οχι αλλου αυτος, αλλού εσύ. Μαζί.

Τι θα κάνεις;

α. Θα πεις: ολα υπέροχα αλλά τι να κάνουμε δεν ήταν γραφτό να το ζήσω κι ετσι δεν θα χωρίσω γιατι υπάρχουν παιδιά;

β. Θα πεις: θα το ζήσω παράλληλα με χίλιες δυο δικαιολογίες στα κρυφά, προσπαθώντας να ισορροπήσω ανάμεσα στις δύο σχέσεις; (Μιλάμε για έρωτα μη το ξεχνάς...οχι απλό ανώδυνο ανακουφιστικό πήδημα ουτε γιά πρακτικές μόνο πάνω στο σεξ και μην τον είδατε τον Παναή).

ή

γ. Θα πεις: Είμαι ερωτευμένη. Θέλω να ζήσω και ν ανθίσω μέσα απ αυτόν τον έρωτα. Αναλαμβάνω τις ευθύνες μου έναντι του εαυτού μου και των παιδιών μου. Μου αξίζει να τον ζήσω και θα τον ζήσω πληρώνοντας το τίμημα που μου αναλογεί.


ΥΓ. Γνωρίζω από πρώτο χέρι πόσο φοβιστικό είναι όλο αυτό.. Και πολύ λογικές και αληθοφανείς οι δικαιολογίες των παιδιών και των οικονομικών. Μόνο που είναι δικαιολογίες. Αυτά φέρνουμε μπροστά για να μην αναγκαστούμε ν αναλάβουμε τα του εαυτού μας. Για να μη φέρουμε το άγχος της ευθύνης. Ενώ ξέρω (και ξέρουμε όλοι μας) πως αν σε μιά σχέση γινόμασταν εμείς τα θύματα (π.χ. ο αλλος μας παρατούσε) τότε και τα παιδια βρίσκουμε τρόπους να χειριστούμε σωστά και ό,τι άλλο μας τρομάζει .

 

Γλυκειά μου zinnia...

Υποσχόμαι να επανέλθω με την απαντήση μου,
για την ώρα δυστηχώς εχω κάποια κοινωνική υποχρέωση.

Την νύχτα γράφω καλύτερα άλωστε... 

 

χαχαχα το ξέρω  

(δεν χρειάζεται καν ν απαντήσεις σ εμένα. Σ εσένα ν απαντήσεις )