Μονογαμικοί ή πολυγαμικοί;

Απάντηση: Re: Απάντηση: Μονογαμικοί ή πολυγαμικοί;

Ιχιχ συμφωωουμε μαζι σου και δεν θελουμε να σου ταραξουμε τους κυκλους....

 

Πολύ εύστοχη τοποθέτηση!
Το θέμα της αποκλειστικότητας στον έρωτα, είναι μια απ' τις βασικές αιτίες των δεινών που τον κατατρέχουν,
της ασφυξίας που παθαίνει μέχρι τον οριστικό αφανισμό του.
Εξ ιδιίας πείρας, μπορώ να σου πω ότι η από κοινού διερεύνηση της σεξουαλικότητας, είναι πραγματικά ''ευχής έργον'',
όταν κρατηθούν οι ισορροπίες και δεν καταλήξουμε να άδουμε:
Άλλος για Χίο τράβηξε κι άλλος για Μυτιλήνη... 
Βέβαια, αυτό μπορεί να συμβεί σε οποιαδήποτε μορφή σχέσης και συνήθως είναι το πιο συχνό
φαινόμενο εκεί που βασιλεύει η κτητικότητα και η αγκίστρωση του ενός από τον άλλο.
Η από κοινού διερεύνηση της σεξουαλικότητας, επιδρά καταλυτικά, τόσο σε προσωπικό επίπεδο
όσο και στη μορφή που παιρνει η σχέση. Προσωπικά ένιωσα ασφαλής και κινήθηκα με μεγαλύτερη
άνεση σε κατευθύνσεις, που δε θα επιχειρούσα από μόνη μου, λόγω ατολμίας. Όσον αφορά στη σχέση,
τη μπόλιασε, όχι σε περίοδο που είχε πλέον μαραθεί αλλά τότε που ήταν ήδη ανθισμένη, στον καιρό της σαν να λέμε,
πράγμα το οποίο απέδωσε ποικίλων ειδών καρπούς, άλλες φορές τους καλύτερους, άλλες ικανοποιητικούς άλλες ασύμβατους,
όπως άλλωστε είναι φυσικό να συμβαίνει στα ζητούμενα της απόλαυσης.

Αχχ, αν ξέρατε τι ζητάτε...το μαχαίρι στις πληγές, στριφοργυρνάτε (δίστιχο)  

Εδώ γίνονται εκτενείς μελέτες για να ερμηνευτούν οι απόψεις σε συνδυασμό με τα έργα του, εν όψει της βιογραφίας, που απο καιρό κυοφορείται, με πιθανό τίτλο: ''Έργα και ημέραι - Ντολμανσιακή Βίβλος'' ή τα ''Άπαντα ενός απωλεσθέντος Λιμπερτίνου'', δεν έχει αποφασιστεί ακόμη.
Πάντως, μπορώ να σας αποκαλύψω, αν και ήδη το ξέρετε, ότι στο κεφάλαιο περί έρωτος, πέφτει κλάμα με μαύρο δάκρυ και τα μεγαλόσχημα λόγια, αποδεικνύονται φτερά στον άνεμο, αθεράπευτες μολύνσεις από τα βέλη του φτερωτού Θεού.

 

Απάντηση: Re: Μονογαμικοί ή πολυγαμικοί;

Ευχαρίστως.

Πρώτον, θα συμφωνήσω απόλυτα, στο ότι αν αφαιρέσουμε από την εξίσωση την παράμετρο "συναισθηματικές δεσμεύσεις" το ζήτημα (από την πλευρά τουλάχιστον που εγώ το πραγματεύθηκα) καθίσταται ανύπαρκτο).
Δεύτερον, θα σημειώσω ότι παρά την εν παρενθέσει διαβεβαίωση ότι δεν υφίσταται θέμα ειρωνίας προς όσους "ομνύουν στο όνομα του έρωτα", δεν πείθομαι απόλυτα περί αυτού. Διερωτώμαι μήπως αντί της παρενθέσεως, θα έπρεπε να έχουν χρησιμοποιηθεί εισαγωγικά.
Επί της ουσίας: Θα αποφύγω τον σχολιασμό των περί της νομοτελειακώς αναπόφευκτης εξαντλήσεως του έρωτος, εφ' όσον υπάρχει σχετική απαγόρευσις. Και θα δηλώσω, ότι εγώ τουλάχιστον, δεν θεωρώ την επιβεβλημένη μονογαμία του ενός προς τον άλλον ως αφροδισιακό, ούτε στην αρχή, ούτε στη μέση, ούτε στο τέλος. Ως ισχυρότατο αφροδισιακό, θεωρώ τον αυθόρμητο και εθελούσιο συντονισμό δύο ανθρώπων στο ίδιο μήκος κύματος και αντίστοιχα αναφροδισιακές τις όποιες παρεμβολές, που εμποδίζουν την ποιοτική εκπομπή και λήψη. Ως προς τη "διερεύνηση της σεξουαλικότητας όχι κατά μόνας (κρυφά) αλλά από κοινού", η οποία "μπορεί να γίνει με πολλούς τρόπους, όχι απαραίτητα μόνο με παρτούζες ή με ηδονοβλεπτικές δραστηριότητες", όχι, δεν είμαι κάθετα αντίθετος. Φρονώ ότι μπορεί να επιχειρηθεί, με την προϋπόθεση να διαθέτουν αμφότερα τα σκέλη της δυαδικής σχέσης την απαραίτητη ωριμότητα ώστε να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά η πανσπερμία πρακτικών προβλημάτων που (νομοτελειακά, θα πω με τη σειρά μου) θα προκύψουν, χωρίς να καταστραφεί ο προαναφερθείς συντονισμός. Ως προς το εάν βεβαίως, θα συντελέσουν ολ' αυτά στο να δοθεί παράταση ζωής στον έρωτα (που ως ήδη προκρίναμε, συν τω χρόνω θα εκπνεύσει), θα διατηρήσω τις αμφιβολίες μου...

Σαφώς και συμπεριλαμβάνεται, στη συλλογιστική όσων τουλάχιστον (ασχέτως του εάν κάποιος συμφωνεί ή διαφωνεί με τις απόψεις τους) διαθέτουν δομημένη σκέψη. Π.χ.:

 

Απάντηση: Re: Μονογαμικοί ή πολυγαμικοί;

Εχεις δικιο κουκλα μου, με αυτα που διαβαζω κοντευω να μεταλλαχθω σε Ελληναρα πουριτανο συντηρητικαρο....,χρειαζομε επιγοντος να παω το συντομοτερο ενα ταξιδι προς βορα μερια, να παρω μια τσουρα ξετσιποσηνης.....μπας και ερθω παλι στα ισια μου..... 

 

Απάντηση: Re: Μονογαμικοί ή πολυγαμικοί;

Τα ειπες ολα +1000  

 

Και τι θα βάλεις camera_obscura στη θέση του «τιμονιέρη» της καύλας σου;
Ή μήπως δε χρειάζεται;

Φαντάζομαι έχεις υπόψη σου πως η κοινωνική ηθική συνδέεται συχνά και με τους νόμους ενός κράτους.

 

Απάντηση: Re: Μονογαμικοί ή πολυγαμικοί;

Να μείνω στο: Άλλα λόγια ν' αγαπιόμαστε...Στις υπεκφυγές αλά ιταλικά...



Ή να σου απαντήσω;

Ας υποτυπωθεί απόκρισις, αφού με ερεθίζεις. Νομίζω ότι έχω ερωτευτεί μιάμιση φορά στη ζωή μου, συν τρία τέταρτα πρώιμα, που δεν θα υπολογίσω καθώς ήτανε εφηβικές σπασμολυτικές απόπειρες.
Δεν θεωρώ τη μια και μοναδική αυθεντική παράκρουση έρωτος, ούτε συναισθηματική εκδήλωση ούτε, βέβαια, Αχίλλειον πτέρνα του λιμπερτινικού φιλοσοφήματος ζωής.
Επρόκειτο περί ανεξιχνιάστου παραφοράς μακράς διαρκείας - οκτώ έτη - η οποία εστερείτο αναγνωρίσιμου υποβάθρου αισθημάτων και ουδέποτε έλαβε μορφή νενομισμένη και κανονική. Εν ολίγοις: Ήμουν απελπιστικά ερωτευμένος, πολλάκις σε εγγύτητα με τα απονενοημένα, δίχως χαμπάρι να έχω περί του τί Έρως θέλει ειπείν και τίνι τρόπο ενέσκηψεν, ωσάν διανοητική πανώλης. Ήμουν για τα πάντα έτοιμος και υπονόμευα συνειδητά κάθε 'παράδοση', ναρκοθετώντας το έδαφος των γλυκασμών και των σακχαρωδών ανταλλαγών.
Ήτοι, δεν ήτο ούτε το πάγκοινο ερωτικό μυθολόγημα, όποιο όσοι φοβούνται να παραδεχθούν ότι ο Έρωτας είναι πρωτοπαλήκαρο Θανάτου, εκλαμβάνουν ως 'δόσιμο ερωτικό', ούτε η λαϊκότροπη 'καψούρα' των καθέκαστων αυτοκαταστροφών...'μπεκρούλιασα γιατί σε αγαπούσα'. Αξιοσημείωτον: Ίχνος ζηλοτυπίας δεν ενείχε ενώ απείχε και των οργαστικών παρεκτροπών της λιμπερτίνικης ηδονολατρείας. Αναλωνόταν σε συζητήσεις ατέρμονες, ακριβώς για να αποφεύγει την ατιμωτική ασθένεια του διαλόγου.
Ο Έρωτας αυτός, εμμένοντας διχαστικά, έμοιαζε, όπως όλοι οι έρωτες, με μια ανεικτίρμονα μάχη Αναγνώρισης, το πέρας της οποίας δεν το κωδωνοκρούει η συντελεσμένη Ηδονή αλλά ο συμβολικός Φόνος, η εξαφάνιση, ο διαμελισμός και η Καταβρόχθιση του ποθητού Υποκειμένου. Παρέμενε εσαεί εκκρεμής διότι πάσα πλήρωσις μετεπιβιβάζει τον Έρωτα στο απορριματοφόρο. Εν πολλοίς, ο Έρως, ως εβιώθη, ήτο περιήγηση στην παρανοϊκή όψη της Κυριαρχίας, κοσμοϊστορική - ειρωνικώς - αμφίδρομη αιμοποσία, αμόλυντος από τρυφερότητες, ανέγγιχτος από αυτόν τούτο τον άμετρο πόθο των σαρκών. Θανατηφόρος και πάντα ανεπίδοτος, την κρίσιμη ώρα είχε τη σαγήνη του Κορυφαίου Εγκλήματος, το στίγμα της καταφρόνιας για κάθε τι 'κανονικό'.
Ο άλλος, ο μισός, έφερε και γνωρίσματα χαμερπή που του στερούσαν το ελάν: Μια υπόνοια ζήλειας και σκηνές συμπαρομαρτούσες, κάτι σαν γείωση στη νοοτροπία των ανταλλαγών, του δίνω ένα να πάρω ένα και λοιπά ευτελή και ανθρώπινα.
Κατόπιν τούτων, αξιέραστη κάμαρη του σκότους, σας εξορκίζω: Μη με ερωτευτείτε και μην αφήσετε την κατάρα να επιπέσει στη δική μου ράχη. Δηλώστε πως θα μου είστε αφοσιωμένη κι αδελφή καρδία, για να βεβαιωθούμε ότι θα παραμείνουμε αιωνίως απρόσβλητοι από το φτερωτό τζιτζιφιόγκο, με τις δολοφονικές θηριωδίες του.
Κάθε κώλος αδέσποτος, Ελλόγιμη Κυρά των Θαλασσών, είναι ωκεανός φουρτουνιασμένος. Δεν έχει χρεία των ψυχών για ν' ανταριάσει.
Ελπίζω να ετίμησα την πρόκληση σας.


[media=youtube]7OSXPIH1_iQ[/media]://

 

Θα ήθελα να κάνω μια ερώτηση προς όλους που δηλώνουν μονογαμικοί κυρίως, αλλά και γενικότερα --

Είχε κανείς μακροχρόνια σχέση, άνω των 12 ετών, και παρέμεινε και καθ' όλη τη διάρκεια, και μετά το δωδέκατο χρόνο μονογαμικός, όχι υπό την έννοια πως δεν τον/την ένοιαζε αν πηδιόταν με άλλον/άλλην ο/η σύντροφος, αλλά χωρίς ουσιαστικά να σταφεί το ενδιαφέρον προς άλλο άτομο;



​

 

Ναι, εγώ. 17. (Σε παρακαλώ, μη το σχολιάσεις..ούτε από μέσα σου)..

 

Επί 17 έτη δεν σου έτυχε να σε ελκύει κανείς άλλος, ούτε να συνουσιασθείς, ούτε να κάνεις παιχνίδια με άλλον;



(Μεταξύ μας αυτά, δεν θα του πούμε τίποτα... )



​

 

όχι , γιατι ήμουν στην κοσμάρα μου και δεν με τιμά αυτό, αλλά θα το πω.. Και δεν περνούσα και καλά..(τέλος πάντων ας μην επεκταθούμε , δεν αντέχω άλλο να με βρίζω -τώρα πια βρήκα που οφείλονταν οι αγκυλώσεις και η στασιμότητα μου)..