Η πιο τραυματικη εμπειρια.

Απάντηση: Η πιο τραυματικη εμπειρια.

Και μόνο στη σκέψη της πιο τραυματικής μου εμπειρίας σφίχτηκε το στομάχι μου. Όταν πέθανε η γάτα μου και ήμουν μπροστά. Ακόμα δεν έχω συνέλθει εντελώς.

 

Απάντηση: Η πιο τραυματικη εμπειρια.

isnogood δακρυσα και ανατριχιασα 

 

κινηματογραφικη εμπειρια , ή μου εριξε ενα βλεμα ο Θεος ;;; ... ακομα δεν ξερω
οχι δεν θα με ειχε βοηθησει το IFR που ολοκληρωσα αργοτερα .... ο τροπος που με εφερε "μεσα" ο ελεγκτης , ηταν με τα λεγομενα Vectors .. ειναι ο ιδιος ακριβως με τα μαχητικα οπως ηταν τον καιρο εκεινο ... σημερα το GPS κανει θαυματα ... σημερα προσγειωνεις αεροπλανο με ελαχιστη ορατοτητα με το GPS κινητου τηλεφωνου .....

 

Οι φιλοι σου, τι εγιναν; Ζουν;

 

για μερικές εμπειρίες κ ειδικά "τραυματικές" δεν είναι εύκολο να μιλάει κανείς... 

 

Μια τραυματικη εμπειρια ηταν οταν στις 29 Νοεμβριου του 2006 πεθανε ο πατερας μου.
Μολονοτι ηταν κατι το αναμενομενο λογω της καταστασης του συνεβη το εξης: Δεν ειχα παρει ειδηση οτι ειχε "φυγει" μεσα στον υπνο του και συνεχιζα να του μιλω ενω καθομουν διπλα του.

 

Απάντηση: Re: Η πιο τραυματικη εμπειρια.

ο ενδιαφέρων, η ενδιαφέρουσα, το ενδιαφέρον


Υ.Γ. Σόρρυ, μπορούσα να κρατηθώ  

 

Απάντηση: Re: Η πιο τραυματικη εμπειρια.

Μάλλον εκ παραδρομής αντί για "είχε" έγραψε "ήταν". Δεν πρέπει να είχε και πολύ ενδιαφέρον η συζήτηση, δηλαδή.

Υ.Γ. Σορρυ, τόση ώρα κρατιόμουν, φύγανε από μόνα τους....
 

 

Απάντηση: Η πιο τραυματικη εμπειρια.

?????
Δεν επρεπε να τους υπολογισεις,κοριτσαρα.



Δεν ειναι η πιο τραυματικη μου εμπειρια,αλλα κατα καποιο τροπο ταιριαζει..

Οταν ημουν παιδι,ειχα την αισθηση οτι μπερδεμενο μυαλο εχουν μονο οι ανηλικοι.Πιστευα πως οσο κι αν δε καταλαβαινα τη ζωη και τους αλλους,θα ερχοταν μια μερα (καπου στα 20+) που ο γορδιος στο μυαλο μου θα λυνοταν και επιτελους θα γινομουν ενας συνηδειτοποιημενος,σοφος και ισορροπημενος ενηλικας.Κι αυτο γιατι ετσι εβλεπα τους μεγαλους.Οσο κι αν δεν τους καταλαβαινα,οσο κι αν διαφωνουσα,οσο διαφορετικοι κι αν φανταζαν στα ματια μου,οσο κι αν με πληγωναν,πιστευα οτι ο,τι κανουν ειναι σωστο και δε θα μπορουσαν να κανουν αλλιως.

Ενα βραδυ ειχαν ερθει για φαγητο καποιοι οικογενειακοι φιλοι.Εγω ειχα τελειωσει και καθομουν στον καναπε κοντα στο τραπεζι και χαζευα στη τηλεοραση.Καποια στιγμη ακουσα τον πατερα μου να ζηταει απο τον φιλο του να του δωσει το μπουκαλι με το νερο.Μονο που αυτο ηταν τοσο κοντα του που θα μπορουσε να το φτασει χωρις καν να τεντωσει το χερι του.Εγω τοτε με πολυ φυσικο τροπο ειπα:
-"Βρε,μπαμπα,τι αγγαρευεις τον κ.Γιωργο και δε το πιανεις μονος σου?Μπροστα σου ειναι."
Εκεινος γυρισε και με κοιταξε με το βλεμμα που παντα εκανε το αιμα μου να παγωνει.
-"Ελα εδω" ειπε ηρεμα και εδειξε το σημειο στο πατωμα διπλα του.
Εκανα οπως μου ειπε.Δε θυμαμαι αν προλαβα να πω το "τι?" που σκεφτηκα,αλλα εφαγα μια απο τις πιο δυνατες σφαλιαρες που ειχα φαει ποτε μου.
-"Κατσε κατω τωρα και μη μιλας" ειπε με το ιδιο ηρεμα και εδειξε τον καναπε με τον ιδιο τροπο που εκανε προηγουμενως.
Κατακοκκινος και ετοιμος να εκραγω εκανα να παω πισω στο καναπε.Αλλα πριν το κανω,εριξα μια ματια γυρω στο τραπεζι.Ολοι συνεχιζαν το φαγητο τους σαν να μην ειχε γινει τιποτα.Η αδιαφορια τους δε με πειραξε μιας και πραγματικα πιστευα πως αφου διαλεξε ο πατερας μου να αντιδρασει ετσι ως "μεγαλος",ειχε το διακιωμα οσο κι αν με πειραξε.
Αλλα αυτο που συνειδητοποιησα στη συνεχεια με σοκαρε περισσοτερο κι απο τη σφαλιαρα και τον εξευτελισμο μπροστα σε γνωστους που ειχε προηγηθει.....δεν ηταν αδιαφορια!Απο το τροπο που κοιταζαν το πιατο τους,το πώς εκοβαν το κρεας,απο τη σιωπη τους,απο το οτι απεφευγαν να με κοιταξουν,ενα μονο πραγμα ηταν σιγουρο:
ΕΝΙΩΘΑΝ ΑΒΟΛΑ!!! Και μονομιας περασαν απο το παιδικο μυαλο μου οι ενηλικες σκεψεις που περνουσαν και απο το δικο τους:Το ποσο αναρμοστο ηταν,το οτι δεν ηξεραν πως να αντιδρασουν,το οτι ενιωθαν πως δεν ειχαν δικαιωμα να πουν στον πατερα μου πως να φερεται στον γιο του,το ποσο γρηγορα ηθελαν να περασει αυτο για να συνεχισουν τη βραδυα τους,το ποσο με λυπουνταν,το ποσο φοβουνταν να αντιμετωπισουν τον πατερα μου.

Γυρισα στον καναπε βουρκωμενος,αλλα οχι απο το ξυλο,αλλα επειδη ηταν η στιγμη που συνειδητοποιησα ποσο αδυναμοι ειναι οι ενηλικοι,ποσες δειλες σκεψεις ειχαν,ποσα λαθη εκαναν,ποσο πιο χαμηλα ηταν πια στα ματια μου....και το χειροτερο ηταν οτι θα γινομουν κι εγω ενας απο αυτους.

 

Re: Απάντηση: Re: Η πιο τραυματικη εμπειρια.

Επειδη ως γνωστον σας αγαπω και σας σεβομαι ολους ομολογω πως αυτο με πειραξε! 

 

Απάντηση: Η πιο τραυματικη εμπειρια.

Kits, δεν το βρίσκω το εν λόγω post, μάλλον το έσβησες κι αν όντως το έκανες, έπραξες άριστα.

Ειλικρινά λυπάμαι πάντως που το είδα, έστω και από σπόντα...

 

ω ναι .... μιλησα τελευταια φορα το 2000 ... ο ιταλος εχει δικο του αεροταξι και η γαλιδα ειναι κυβερνητης σε τζετ ιδωτικης αεροπορικης εταιριας .. και εχει 3 παιδια !! ..
δεν συναντηθηκε ποτε κανεις μετα τις σπουδες ....

ηταν καποιο καλοκαιρι ... εγω 10-11-12 χρονων .. καπου εκει ....ταξιδευαμε με το πλοι για Κυπρο στα ξαδελφια μου ....
καπως τα καταφερα και μεσα απο μαγειρια και κουζινες περασα στην 3η θεση ....
και τωρα τι κανω; .. σιγα μην ριξω τα μουτρα μου να μιλησω σε κανενα .....
σκαρφαλωσα τα καγκελα και κρεμαστηκα απ'εξω και σιγα σιγα αιρουμενος στο κενο για το μηκος της σωστικης λεμβου , περασα παλι στην 2η θεση ...
την θεα της θαλασσας απο κατω και εγω κρεμασμενος απ'εξω δεν θα την ξεχασω .....



περιπου στα 18 ... με το δευτερο μου βαρκακι .... ενα τρικρινο 3,80 μετρα με μια μηχανη 6 ιππων .... δυστυχως δεν ειχε την ταχυτητα που θα επιθυμουσα ετσι κατεφυγα σε αλχημιες ... πηρα καυσιμη υλη απο τηλευκατευθηνομενο αεροπλανακι με 25% νιτρο και εριξα στο τεποζιτο σε αναλογια 1:1 .... αποτελεσμα ... το 6αρακι περασε 6 βαρκες με 20-30 αλογα μηχανες ... μεχρι που κοπηκε ο αξονας της προπελας .....
8 μιλια κουπι .... δεν ηθελα να με τραβηξει κανεις αν και προσφερθηκαν και οι 6 που ειχα προσπερασει ..... κωπηλατουσα επι 7 ωρες .....

22 ετων ... ειχα δικα μου χρηματα και τα εγκαινιασα με την αγορα ερωτικων φαντασιωσεων ..... μετα απο πολυ ψαξιμο που κρατησε αρκετες μερες , βρεθηκε κοπελα που θα τα ικανοποιουσε ... (σε τι κωλομπαρο της Αθηνας ειχα βρεθει .. πως δεν με σφαξανε ..) ... φυσικα η κοπελα ηταν απελπισμενη για λεφτα ... (ο νοων νοητω) .. αλλα εγω τοτε ημουν εντελως απονηρευτος .... νομισα οτι ναρκωτικα υπηρχαν μονο σε αστυνομικες ταινειες ... ηρθε στο σπιτι η κοπελα στην ωρα της , της επανελαβα αυτα που ηθελα να γνωρισω και δεδομενου οτι μου αρεσε παρα πολυ διοτι ηταν ακριβως οπως την ηθελα , κοκαλιαρα(λιγοτερο απο 40κιλα) με πολυ μικρο στηθος και μακρια μαυρα μαλλια , ομορφα ματια και προσωπο εντελως γκοθικ ....θελησα να κανω και αλλα μαζι της που μου εβγαζε η σκοτεινη γοητεια της ... αυτη συμφωνησε σε ολα και στο ποσο ..... και μου ζητησε να μπει στο μπανιο ..... κλειδωσε την πορτα .... και βγηκε μετα απο 3 ωρες !!!! .... εγω στο μεταξυ να εχω "δει" το τομαρι μου πισω απο τα καγκελα χιλιες και μια φορες ... εξαλος ... να μην ξερω τι να κανω .. τι να πω .... βγαινει αυτη με μια απαθεια και μου λεει : "απο που θες να ξεκινησουμε ; " ... ΑΑΑΑΑΑΑΑΑ ΕΞΩΩΩΩΩΩΩΩΩ ........ απο τοτε ΠΟΤΕ πια σε δικο μου σπιτι ... παντα ξενοδοχειο .......