Η πιο τραυματικη εμπειρια.

"δεν πρεπει να ηταν και πολυ ενδιαφερον η συζητηση...
Υ.Γ. Σορρυ αλλα δεν μπορουσα να κρατηθω."

Μια απο τις ελαχιστες, μοναδικες στιγμες που το φορουμ αυτο λαμπει απο βαθειες σκεψεις, εμπεριστατωμενο λογο, και πανω απ ολα ποιοτικο χιουμορ.
και εις (σ)κατώτερα...

 

Δεν είχα καμία τραυματική εμπειρία, πέραν της πρώτης. Η πρώτη μου έμαθε πώς να αμύνομαι. Μαθαίνω γρήγορα.

 

Απάντηση: Η πιο τραυματικη εμπειρια.

Δεν το εσβησα εγω...

Καμια φορα τα πραματα δεν ειναι ετσι οπως φαινονται... η επικοινωνια που υπαρχει με καποιους ανθρωπους σε τριτους φαινεται και ακουγεται διαφορετικα

 

Απάντηση: Η πιο τραυματικη εμπειρια.

Κρίμα που δεν το έσβησες εσύ.

Ως προς το φαίνεσθαι και το είναι των πραγμάτων δεν έπεισες, όχι μόνον εμένα ως "τρίτο", αλλά απ' ότι κατάλαβα, ούτε και τον "δεύτερο".

Δεν χρειάζεται βέβαια να προσπαθήσεις περαιτέρω. Και μόνο η απόπειρα να δικαιολογηθείς, χωρίς να διαφαίνεται καμμία διάθεση να απολογηθείς, αποκλείει κάθε δυνατότητα επικοινωνίας επί του θέματος.

Κρίμα λοιπόν, μιά και γενικά σε εκτιμώ. Αλλά αφού δεν μπορώ να σου δώσω αρνητικά reputation points, σου λέω ότι θα είχες -1 γιά το ότι "δεν μπόρεσες να κρατηθείς" και -2 επειδή δεν έδειξες να έχεις το τσαγανό, να βγείς να πεις "συγγνώμη ρε παιδιά, χοντράδα ήτανε, το αναγνωρίζω"...

 

Απάντηση: Η πιο τραυματικη εμπειρια.

Εμεις να ειμαστε καλα... και ''συγνωμη'' δεν θεωρω πως χρειαζεται να ζητησω απο την στιγμη που δεν νομιζω πως εκανα κατι απρεπες η κατι που δεν θα εκανα και σε μενα .


Υ.Γ. Το τελευταιο πραμα που θα εκανα ποτε, θα ηταν να δικαιολογηθω... να δωσω καποια εξηγηση σε καποιον που δεν καταλαβε κατι , ναι θα το κανω

 

Απάντηση: Η πιο τραυματικη εμπειρια.

My point, exactly. Γι' αυτό ακριβώς έλεγα ότι, εν προκειμένω, δεν υπάρχουν περιθώρια συνεννόησης.
I rest my case._



Γιά να είμαι και λίγο εντός των πλαισίων του νήματος, μπορώ να πω ότι η ανωτέρω στιχομυθία,
απετέλεσε μιά τραυματική εμπειρία γιά μένα...

 

Απάντηση: Η πιο τραυματικη εμπειρια.

Ζηταω συγνωμη Κυριε Προεδρε !!


Εφοσον δικαστηκα και βρεθηκα ενοχος, τουλαχιστον δειξτε επιμέλεια στην τιμωρία σας...

 

Απάντηση: Η πιο τραυματικη εμπειρια.

Δεν κατάλαβες Kits... Δεν έχω καμμία πρόθεση να σε "τιμωρήσω"...

Εσύ όμως, γιατί θεώρησες αναγκαίο να με τιμωρήσεις, στερώντας μου ένα κομμάτι της αισιοδοξίας μου
και της εμπιστοσύνης μου στους ανθρώπους...;

 

Παρακαλω, το θεμα εχει ληξει.
Ο Κιτς μου εξηγησε οτι ηταν μια ατυχη στιγμη και δεν εγινε κακοπροαιρετα.
Καποτε, σε μια σχημη στιγμη για εμενα στην οποια δεν θα αναφερθω, ο Κιτς μου συμπαρασταθηκε και με συμβουλευσε σωστα.
Και τον ευχαριστω για αυτο.

 

ήταν 10-12ετών ,την κρατούσα από το χέρι
δεν θυμάμε πως την λέγανε ,ήταν όμορφο κοριτσάκι ...
ήξερε ότι όταν τρέχει αίμα από το κεφάλι σου κάτι δεν πάει καλά ,εγώ ήξερα ότι κάτι δεν πάει καθόλου καλά.
μου κρατούσε το χέρι και τρέμωντας μου έλεγε "Χ. μη μ'αφήσεις να πεθάνω" και έκλαιγε .
το αμάξι μέσα στην καλοκαιρινή καταιγίδα έτρεχε σαν τρελό ,κορνάριζε και ανασβόβηνε τα φώτα ,κανείς δεν καταλάβαινε ...
της έσφιγγα το χέρι και τη ρώταγα σε ποιά τάξη είναι στο σχολείο ...
δεν μπορούσα να κάνω τίποτα άλλο ,δεν ήξερα τίποτα ...
όταν φτάσαμε και έμαθα ότι είναι καλά ,έκλαιγα για μία ώρα μετά

μετά από αυτό δεν έκλαψα ποτέ για νεκρούς ,παρά για εκείνους που είναι ακόμα ζωντανοί και αντικρίζουν τον θάνατο ,έκλαψα πάλι όταν βρέθηκα σε κλινική χημειοθεραπείας για καρκινοπαθείς ...

 

Λυπαμαι, ειλικρινα. 

 

φαντάζομε λυπάσε που είμαι έτσι ψυχρός πλέον και αδιάφορος στις κηδείες ..