Το μεγαλύτερο παραμύθι που ειπώθεικε ποτέ!

Το ερωτημα περι υπαρξης η μη του Θεου νομιζω οτι παραμενει ζωντανο οσο παραμενουν εκ παραλληλου αλυτα τα ερωτηματα της δημιουργιας του συμπαντος και της ζωης.
Η αδυναμια (προς το παρον) μιας πειστικης και αδιαμφισβητητης απαντησης στα δυο τελευταια ,(αν και για το συμπαν το παλευουμε),οδηγει τον ανθρωπο να απαντα θετικα στο πρωτο.
Ας μη ξεχναμε ομως οτι καποτε οι ανθρωποι ειχαν θεοποιησει τις αστραπες και τις βροντες...

Το περιεχομενο τωρα της καθε θρησκειας,ειναι αλλο ζητημα.Ειναι καθαρα ανθρωπινο δημιουργημα και σε καθε περιπτωση αφορα τον ελεγχο των ανθρωπινων κοινωνιων απιο τους κρατουντες,εκμεταλλευομενοι το αισθημα αδυναμιας και ανασφαλειας του ανθρωπου απεναντι στο αγνωστο,απεναντι στα αναπαντητα ερωτηματα.

 

Female ....

Ιωάννης 1/α: 1-3
1. Στην αρχη ηταν ο Λογος και ο Λογος ηταν μαζι με τον Θεο και ο Λόγος ήταν Θεός.
2. Αυτός ήταν στην αρχη μαζι με τον Θεό.
3. τα παντα ηρθαν σε υπαρξη μεσω αυτου, και χωρίς αυτόν δεν ηρθε σε υπαρξη ούτε ένα πραγμα .

 

Απάντηση: Το μεγαλύτερο παραμύθι που ειπώθεικε ποτέ!

Φίλε μου isno, επειδή νωρίτερα μου έθεσες κάποια ερωτήματα στα οποία τελικά δεν θα απαντήσω, οφείλω να διευκρινίσω ότι δεν απαξιώ,
αλλά με κάθε ποστ γίνεται ολοένα και εμφανέστερο το (αναμενόμενο δυστυχώς άλλωστε) γεγονός, ότι δεν υπάρχει η παραμικρή πιθανότητα συνεννόησης...

Μιλάμε τελείως διαφορετικές γλώσσες, άρα δεν υπάρχει καμμία βάση γιά επικοινωνία: Εσύ θεωρείς αφελείς τις επιστήμες, και κάποιοι από εμάς θεωρούμε αντίστοιχα την πίστη σου, απόλυτα αφελή.

Επειδή λοιπόν το μόνο που θα καταφέρουμε εδώ, θα είναι να χαλάσουμε τις καρδιές μας, εγώ σκέφτομαι να αποχωρήσω από το νήμα...

Ένα προσωπικό ερώτημα μόνο θα ήθελα να σου θέσω, όχι με πρόθεση να σε φέρω σε δύσκολη θέση, αλλά επειδή ειλικρινά απορώ:
Πώς είναι δυνατόν εσύ, που αν κατάλαβα καλά σέβεσαι ιδιαίτερα τις διδαχές της Χριστιανικής θρησκείας, να συμμετέχεις σ' αυτό το φόρουμ;

Και κάτι ακόμη, που μου ήλθε την τελευταία στιγμή: Συνειδητοποιείς ότι οι αναφορές σου, και οι "πηγές" στις οποίες βασίζεις τα επιχειρήματά σου, μιά και είναι όλες ευαγγελικές, βιβλικές και τα συναφή,
δεν έχουν κανένα απολύτως βάρος γιά όσους δεν συμμερίζονται την πίστη σου σ' αυτές;

 

Δεν υπαρχει καμια περιπτωση για να χαλασουνε καρδιες εφοσον ο χλευασμος και η ειρωνια απεχουν απο την κουβεντα .... Αν και εκτος του χωρου το παρον θεμα , θελω να εκφρασω και την δικη μου αποψη/θεση απεναντι στα οσα γραφοντε εδω , εστω κατω απο τον τιτλο αυτο ....
Ουτε θεωρω τις επιστημες αφελεις , τις θεωρεις ομως μη επαρκεις για τις ερωτησεις μου ..
Σε οτι αφορα τωρα τον συνδοιασμο αρχων και παρουσιας εδω , δεν υπαρχει καποια πολυπλοκη εξηγηση.. Εφοσον υπαρχει μεσα στο μυαλο μου η οποια σκεψη για ηδονη θα ηταν λαθος μου να την φυλακισω στον φοντο του isnogood ... θεωρω πως οσο προχωραω προς Εκεινον , νεες σκεψεις και γνωση αντικαθιστουν τα παλια , εξοπλιζοντας με γνωση και εμπειρια και οχι βασανιστηκα και αποπροσανατοληστικα αποθημενα ... και να ξερεις οτι δεν εχω κανενα προβλημα να απαντησω σε ειλικρινες ερωτησες , που δεν εχουν πονηρες προσδοκιες ...
Οι βιβλικες ευαγγελικες και συναφη , συνοψηζονται σε αυτο που λεμε Αγια Γραφη και περιεχει 66 βιβλια .... Και πιστεψε σε αυτο , ακομα και μεσα εδω τις Γραφες τις συμμεριζοντε πολλοι περισσοτεροι απο οσοι νομιζεις .... ειναι το μοναδικο ζωντανο βιβλιο και εχει δυναμη που ουτε καν εσυ και εγω δεν φανταζομαστε .... Οταν λοιπον μεσα εδω γινεται μια αναφορα στον Θεο (τον Χριστιανικο) .. τι ποιο λογικο απο το να απαντηθει απο μια πηγη που επισημα θεωρειται οτι ειναι ο λογος του Θεου ....

 

Απάντηση: Re: Το μεγαλύτερο παραμύθι που ειπώθεικε ποτέ!

isno, δεν έχω καμμία απολύτως αμφιβολία περί του ότι πάρα πολλοί άνθρωποι (η πλειοψηφία ίσως στον κόσμο) πιστεύει στην αγία γραφή ή σε κάποιες άλλες γραφές. Και φυσικά, τους αναγνωρίζω το δικαίωμα να το κάνουν, αφού το χρειάζονται. Παρότι δεν σου κρύβω ότι με λυπεί, ιδίως όταν πρόκειται γιά ανθρώπους νέους και μορφωμένους. Θα περίμενα, στον 21ο αιώνα, να υπήρχαν λιγότεροι που θα είχαν την ανάγκη κάποιας "ανώτερης ύπαρξης" γιά να τους στηρίζει, να τους παρηγορεί και να τους "καθοδηγεί". Θα ήθελα να είναι πλέον οι άνθρωποι σε μεγαλύτερο ποσοστό αυτόφωτοι και αυτάρκεις και να μην χρειάζονται τα δεκανίκια κάποιας πίστης, γιά να αντεπεξέλθουν στις δυσκολίες αυτού του κόσμου (μιά και, όπως εσύ ο ίδιος είπες, στα εύκολα, πολλοί την λησμονούν την "ανώτερη ύπαρξη").
Όμως, αν και ξέρω τι συμβαίνει, δεν με αφορά στο παραμικρό. Ουδόλως με ενδιαφέρει το πόσοι πιστεύουν, ασχέτως συγκεκριμένου θρησκεύματος. Προσωπικά, ποτέ, ούτε στα εύκολα ούτε στα δύσκολα, δεν πίστεψα σε κανένα θεό, ούτε ένοιωσα την ανάγκη να ζητήσω τη συνδρομή του σε οτιδήποτε.

Καταλαβαίνεις λοιπόν ότι, ως εκ τούτου, τη "δύναμη" της αγίας γραφής σε καμμία περίπτωση δεν μπορώ να την ασπαστώ, εφ' όσον, σε αντίθεση με σένα, δεν την θεωρώ θεόπνευστη, αφού κατ' εμέ θεός δεν υφίσταται καν, γιά να "πνεύσει" κιόλας... Άρα, θεωρώ άτοπο να προσπαθείς να μου δείξεις, να μου πεις κάτι, βασιζόμενος σε εδάφιά της. Είναι σαν να προσπαθούσα να πείσω εγώ εσένα γιά τη μη ύπαρξη του θεού σου, επιχειρηματολογώντας αποκλειστικά στη βάση αποσπασμάτων από τους κλασσικούς του Μαρξισμού-Λενινισμού. Θα είχε κανένα νόημα αυτό γιά σένα;

 

MindMaster καμια καρδια δεν χαλαει απο μια σοβαρη συζητηση που εχει επιπεδο . Ουτε ειναι απαραιτητη προυποθεση να πειστουν οι συμμετεχοντες με τις καινουργιες αποψεις .. μπορει ομως να ειναι επικοδομητικη δινοντας μας την ευκαιρια να αξιολογησουμε καλυτερα την τεκμηριωση των αποψεων μας καθως τις δουλευουμε μεσα στον διαλογο .
Θελω να σε ρωτησω ομως κατι εγω (σειρα μου   ) ...
Εσυ , ως ανθρωπος που βαδιζεις με την λογικη και την επιστημονικη αποδειξη , θα πρεπει να ξερεις οτι με δυο τροπους καταληγουμε στο επιστημονικα αποδεδειγμενο , ειτε με επιτυχες πειραμα στο εργαστηριο , ειτε με τεκμηριωμενη εις ατοπο απαγωγη καθε στοιχειου που αποδεικνυει το αντιθετο απο την θεωρια μας (θεωρητικη επιστημη) ...
Αυτο που θελω να ρωτησω (και οχι μονο εσενα) ειναι ΠΟΙΑ ερευνητικα δεδομενα , σας οδηγησαν στο συμπερασμα της μη υπαρξης Θεου , που ειναι ενα τοσο σημαντικο θεμα ;
Αγοραζοντας πχ ενα αυτοκινητο θα ηταν λογικο να δω μεν τις σχετικες αποψεις των περιοδικων , αλλα σιγουρα ομως θα μελετησω και το προσπεκτ της εταιρειας για τα τεχνικα και ιδιατερα χαρακτηριστικα , γνωριζοντας μαλιστα οτι στις αξιολογισεις αυτο-μοτο παιζουν και τα χρηματα αναλογα με τις διαφημισεις που κανει στο περιοδικο η καθε εταιρεια ......
Εσυ ως ανθρωπος της λογικης , ΠΩΣ εχεις αξιολογησει τον Θεο και κατεληξες στην μη υπαρξη Του ; ...

 

Απάντηση: Το μεγαλύτερο παραμύθι που ειπώθεικε ποτέ!

To κομμάτι εκείνο στο βίντεο που δείχνει τον αγαθό παππούλη στα συννεφάκια, να μας παρακολουθεί όλους, να μας πετάει στο κεφάλι τις 10 εντολές, να μας απειλεί με ατέρμονη οδύνη αν δεν συμμορφωθούμε με τους κανόνες του, κι όλα αυτά επειδή μας αγαπά - είναι όλα τα λεφτά.

Είναι άραγε δόκιμο να το ονομάσουμε φασισμό της αγάπης;

 

No comment!

 

Απάντηση: Re: Το μεγαλύτερο παραμύθι που ειπώθεικε ποτέ!

Εγώ όμως Aeolus, έχω ένα comment:

Τι περίμενες, όταν άνοιγες αυτό το νήμα; Θυμάσαι που ρώταγε η Mikra Psemata περί της σκοπιμότητος, κι εσύ την έβγαλες με το στανιό θεούσα;

Το αν ο isnogood θεωρεί ότι το video λέει σαχλαμάρες, είναι δικαίωμά του και προσωπικά δεν θα έπρεπε να θίγει αυτό ούτε εσένα, ούτε εμένα, που μας άρεσε. Ουσιαστικά διά του video επιχειρηματολογείς, και κρίνει τα επιχειρήματά σου. Δεν είπε εσένα, "σαχλαμάρα"...

Το μόνο "οξύ" πράγμα που έχει πει μέχρι τώρα, είναι αυτό περί του "διασκεδαστικού μέρους της απόψής σου". Εγώ τουλάχιστον, δεν το βρίσκω και τόσο βαρύ.

Αντί λοιπόν να ρίχνεις περιττό λάδι στη φωτιά, καλύτερα προσπάθησε να συμβάλλεις ουσιαστικά στην κουβέντα που εσύ άνοιξες, και να την οδηγήσεις εκεί που ήθελες ("το Θέμα μας είναι η θρησκεία του Χριστιανισμού σε σχέση με τα στερεότυπα και την σεξουαλική ηθική"), γιατί έχει μάλλον ξεστρατίσει (και όχι άδικα άλλωστε, αφού το εισαγωγικό video μάλλον προς την κατεύθυνση της ύπαρξης ή μη του Θεού κατευθύνει).


@ isnogood: Δεν κατάλαβα βεβαίως, πώς "είναι η σειρά σου" να κάνεις ερώτηση, αφού στην προηγούμενη δική μου (γιά το εάν μπορούμε να μιλάμε χωρίς να αναφέρεις εσύ συνεχώς τσιτάτα από τη Βίβλο κι εγώ από το Κόκκινο Βιβλίο του πρόεδρου Μάο) δεν απάντησες, αλλά τέλος πάντων...  

Λοιπόν: Η επιστήμη που εγώ έχω σπουδάσει δεν είναι θετική, άρα δεν είμαι ιδιαίτερα καταρτισμένος περί των πειραμάτων. Υποθέτω πάντως, ότι η πειραματική απόδειξη της μη ύπαρξης του θεού, μάλλον αδύνατη πρέπει να είναι (όπως άλλωστε πιστεύω, και η πειραματική απόδειξη της ύπαρξης του). Βλέπεις ο θεός, ως θεός, εάν υποθέσουμε ότι έχει οικοδομήσει το σύμπαν στη βάση κάποιων νόμων, δεν είναι και ο ίδιος υποχρεωμένος να υπακούει σ' αυτούς, ή να δεσμεύεται απ' αυτούς, ή να ενεργεί βάσει αυτών... Ως εκ τούτου, δεν μπορεί να υπάρξει σχέση αιτίου-αιτιατού, δεν μπορεί κανείς να περιμένει συγκεκριμένη αντίδραση στην οποιαδήποτε δράση. Άρα, μάλλον, πείραμα σύμφωνο με την επιστημονική μεθοδολογία, δεν μπορεί να οργανωθεί...

( Ίσως χρειάζεται, να το κάνω αυτό λίγο πιό "λιανά"; Παρά την ύπαρξη της εντολής "ου φονεύσεις", αν σηκωθώ τώρα εγώ από εδώ που κάθομαι, πάρω το πιό κοφτερό μαχαίρι απ' την κουζίνα μου, χτυπήσω το κουδούνι του γείτονα και μπω να σφάξω -έτσι πειραματικά- αυτόν κι όλη του την οικογένεια, ούτε ότι θα με κατακεραυνώσει ο θεός γιά να με τιμωρήσει περιμένω, ούτε ότι, τουλάχιστον, θα εξαφανίσει το μαχαίρι από το χέρι μου, γιά να τους προστατεύσει... Αν είχα μιά ατομική βόμβα, και σκόπευα να την πυροδοτήσω στο κέντρο της Κωνσταντινούπολης π.χ., γιά να εξαλείψω διά μιάς 15.000.000 ανθρώπους, και πάλι δεν θα έβλεπε την αναγκαιότητα στο να παρέμβει... Τι πείραμα να κάνεις έτσι; ).

Η αδυναμία όμως πειραματικής απόδειξης περί της μη ύπαρξής του, λογικά πλέον -φιλοσοφικά αν θέλεις- δεν μου λέει και πολλά... Φρονώ ότι εξίσου αδύνατη (με το σημερινό μας τουλάχιστον επίπεδο ανάπτυξης) θα ήταν η πειραματική απόδειξη της μη ύπαρξης του Δωδεκάθεου, του Μίθρα και της Αστάρτης (όχι αυτής του Χάινριχ, της άλλης, της παλιάς), του Όσιρι και του Χόρους, του Αη Βασίλη που μοιράζει δώρα και τα τελευταία χρόνια και κόκα κόλες (btw, άκουσα ότι άλλαξε το συμβόλαιό του, από φέτος θα κυκλοφορεί πλέον με βοϊδάμαξα -ενισχύστε τις στέγες σας- και θα φιλοδωρεί τα καλά παιδάκια με "La Vache Qui Rit"), των καλικάτζαρων, του Ρουμπελστίτσκιν, του Κράκκεν, του Κθούλου και των λοιπών Μεγάλων Παλαιών, του "Ιπτάμενου Ολλανδού" και του τέρατος του Λοχ Νεςς...

Μην σε ξενίσει η σύγκριση, isno... Γιά κάποιον που δεν πιστεύει, που δεν το χρειάζεται, που δεν εναποθέτει ελπίδες σε δοξασίες, δεν είναι περισσότερο ανύπαρκτα όλ' αυτά τα μυθολογικά, απ' το Θεό. Ούτ' ένα δράμι δεν βαρύνει περισσότερο στη ζυγαριά του ο Θεός, από τον τελευταίο καλικάτζαρο...

Τώρα, ως θεωρητικός, γιά την εις άτοπο απαγωγή, κάτι κατέχω...

Ούτε αυτή όμως μπορεί να μου αποδείξει, ότι θεός δεν υπάρχει. Σαφέστατα όμως, μπορεί να αποδείξει ότι εάν υπάρχει, σε καμμία περίπτωση δεν είναι αυτός που περιγράφουν οι Γραφές. Δεν χρειάζεται να σκεφτώ πολύ, γιά να καταλήξω στο συμπέρασμα ότι εάν υπάρχει, δεν είναι ούτε πανάγαθος, ούτε πολυέλεος, ούτε φιλεύσπλαχνος, ούτε καν απλά καλός. Ούτε και τρέφει καμμία αγάπη (ούτε καν συμπάθεια θα έλεγα) γιά το ανθρώπινο γένος. Στην καλύτερη περίπτωση, είμαστε γι' αυτόν έντομα μέσα σ' ένα τερράριουμ, που μόνος προορισμός τους είναι -στην καλύτερη των περιπτώσεων- να του παρέχουν κάποια ψυχαγωγία τις ώρες της πλήξης του, με τα καμώματά τους. Αν και προσωπικά πιστεύω, ότι το τερράριουμ είναι ένα δώρο που του έκαναν κάποια στιγμή δώρο στα γενέθλιά του, το χάζεψε λίγο, αλλά σύντομα το βαρέθηκε και έχει πλέον εδώ και καιρό ξεχάσει παντελώς την ύπαρξή μας και μας έχει εγκαταλείψει στην τύχη μας...


( Όπως περίπου, κι εσύ isnogood πάλι προφανώς μας ξέχασες, πήρες τη βάρκα κι έχεις πάει γιά ψάρεμα, κι ούτε σ' απασχολεί φυσικά καθόλου, το ότι κάθομαι εγώ εδώ και γράφω, σαν το βλάκα...   )...

 

Χωρίς να θέλω να επέμβω στο διάλογό σας, θα ήθελα να σημειώσω μόνο, ότι όποιος ισχυρίζεται την ύπαρξη του θεού αυτός οφείλει να την αποδείξει. Η μη πίστη δεν είναι ότι κάποιος πιστεύει ότι δεν υπάρχει θεός αλλά αλλά ότι δεν πιστεύει στην ύπαρξή του, δηλαδή δεν έχει πεισθεί από τα επιχειρήματα όσων έχουν πίστη στο θεό, ότι αυτός πραγματικά υπάρχει. Αν κάποιος ισχυρίζεται ότι το σύμπαν δημιουργήθηκε από το big bang, αυτός οφείλει να το αποδείξει πέραν ως πέρα τη θεωρία του και όχι εκείνος που δεν ισχυρίζεται και δεν έχει πεισθεί για το big bang να αποδείξει γιατί δεν έγινε ποτέ το bing bang.

Η άρνηση άλλωστε ενός χριστιανού της ύπαρξης του θεού του μωαμεθανού, το μωαμεθανού της υπαρξης του χριστιανικού θεού, της άρνησης του χριστιανού της ύπαρξης των δώδεκα θεών, των δωδεκαθειστών της ύπαρξης του θεού, κλπ κλπ μάλλον οδηγεί στο συμπέρασμα ότι δεν υπάρχει θεός ούτε και γι αυτούς που πιστεύουν.

 

Δεν ξέρω αν υπάρχει Θεός ή όχι, ξέρω όμως πως αν ξαναπιάσω τον παπά εδώ στη γειτονιά να παρκάρει το αυτοκίνητό του μακριά από το parking του γιατί βαριέται να το βάζει μέσα, ταλαιπωρώντας (κι άλλο) τους υπόλοιπους που δεν έχουμε ιδιωτικό parking να ψάχνουμε με τις ώρες (ενώ ο ίδιος καλεί αστυνομίες και γερανούς όταν του έχει κλείσει κάποιος έστω κι εκατοστά από το γκαράζ του), θα φάει το αυτοκίνητό του Η2SO4 που θα είναι όλο δικό του.



Κατά τ' άλλα...

 

Η ύπαρξη ή όχι του Θεού δεν με αφορά. Υπάρχει; Ας υπάρχει... Καλά να 'ναι... Δεν υπάρχει; ΟΚ, πάλι καλώς...


Με αφορά, όμως, ο τρόπος που ζω. Με αφορούν οι θρησκείες και τα δόγματα, πρώτα-πρώτα ιστορικά, για το πώς καθόρισαν δηλαδή τις σημερινές κοινωνίες, συνθήκες, τους γύρω μου, εμένα, και πώς συνεχίζουν να επιδρούν.



Πόσες χιλιάδες εγκλήματα έγιναν και γίνονται ακόμα στο όνομα θεών, θρησκειών (αλλά και ιδεολογιών); Με αφορά, λοιπόν, ο θρησκευτικός φανατισμός και το πού μπορεί να οδηγήσει τους άμεσα αγαπημένους και φίλους [ βλέπε υπέροχο Ισνογκουντίδη, για παράδειγμα   ] αλλά και τους σύγχρονούς μου γενικότερα. Με απασχολεί η ηθική που επιβάλλει μια θρησκεία, και το που οδηγεί (βλέπε λιθοβολισμούς γυναικών θύματα βιασμού σε μουσουλμανικές χώρες, για παράδειγμα). Οι θρησκείες και τα δόγματα, με πρόφαση το Θεό βαφτίζουν τα διδάγματα, αλλά και τα ερμηνεύουν κατά πώς βολεύει. Θυμάμαι εκείνες τις περιπτώσεις μαζικών αυτοκτονιών σχετικά πρόσφατα... Θυμάμαι τους τηλευαγγελιστές και τα μεγάλα τους κέρδη. Θυμάμαι τους κουκλουξκλανίτες, και τους σταυρούς να καίνε μπροστά στους λιντσαρισμένους μαύρους που λόγω πρόσφατης ελευθερίας διεκδικούσαν και δικαιώματα στη γη του Νότου.



Αναμφίβολα οι περισσότεροι έχουμε υπαρξιακές και άλλες αναζητήσεις, ερωτήματα και κενά. Γιατί στον κόρακα, ζούμε; Τι γίνεται άμα τα τινάξουμε, τέρμα τα δίφραγκα; Ποιο το νόημα και πώς να ερμηνεύσουμε μόνοι μας τον απέραντο κόσμο που έχουμε μέσα μας και γύρω μας, πώς να κατευνάσουμε τις ανασφάλειές μας, πώς να βγάλουμε άκρη από τις διχαστικές μας αντιφάσεις; Τι να πιστέψω και τι όχι, πώς να βρω λίγη ψυχική ηρεμία μέσα στον κόσμο που με απειλεί και με πνίγει;




Εύκολα είναι όλα αυτά να λυθούν από μας τους ίδιους; Μπα... όχι... Ενώ οι θρησκείες.... Επιτέλους! Για όλα έχουν λύσεις... Για όλα έχουν απαντήσεις... Και μάλιστα απαντήσεις και διαχείριση προβλημάτων και ανθρώπων μετά από πείρα πολλών αιώνων στο κουρμπέτι. Επιτέλους, ένα αποκούμπι... Κάπου ανήκω... Δεν είμαι μόνος, με τα υπαρξιακά μου διλήμματα. Και ναι, θα θυσιάσω και κάτι γι' αυτό. Οτιδήποτε, μπροστά στην ηρεμία από τις υπαρξιακές ανησυχίες που με σκοτώνουν, την αδυναμία μου να βρω ερμηνείες και στηρίγματα...





Τι θα θυσιάσω; Ότι χρειαστεί, ότι με πείσουν πως χρειάζεται. Μπορεί να θυσιάσω μέρος της αμαρτωλής σεξουαλικότητάς μου. Να μοιραστώ κάποια υπάρχοντά μου με την εκκλησία - τι ειν' η αιώνια σωτηρία μπρος στην πρόσκαιρη;;; Μπορεί να χάσω και τους (άπιστους) φίλους μου, ή να μην κάνω ποτέ φίλους τους άθεους, τους αλλόθρησκους. Μπορεί να απωλέσω τις κριτικές μου ικανότητες, την ελευθερία σκέψης μου, ποιος ξέρει τι ακόμα, όλα προς χάριν της ένταξής μου στους κόλπους της θρησκείας ή του δόγματος που με προστατεύει, που μου δείχνει το σωστό δρόμο, που με απαλλάσσει από το άχθος των υπαρξιακών μου ανασφαλειών.




Οι θρησκείες και οι ιδεολογίες παρέχουν την εύκολη, άμεση και, εδώ και αιώνες, αποδεκτές λύσεις και απαντήσεις. Είναι πολύ βαρύς ο δρόμος της αναζήτησης με το δικό μου νου, με τις δικές μου κριτικές ικανότητες. Είναι πιο ελαφρύ και χαλαρωτικό να δέχομαι, να υπακούω και να υποτάσσομαι στο αλάθητο μιας θρησκείας ή μιας ιδεολογίας. Πόσο μάλλον άμα μου υπόσχεται κιόλας πως δεν θα πεθάνω ποτέ -- πως το τεράστιο εγώ μου θα συνεχίζει, ως πνεύμα και καλά, να ζει στους αιώνες των αιώνων. Εγώώώώώ άμα είμαι καλό παιδί και πειθήνιο, όχι μόνο δεν θα πεθάνω ποτέ, αλλά θα ζω μακριά από τη δυστυχία αυτού του κόσμου, στον Παράδεισοοοοοοοο....! Η τέλεια υπόσχεση... Κι αν τελικά δεν εκπληρωθεί, κανείς δεν θα γυρίσει πίσω εν ζωή να ζητάει τα ρέστα για το παραμύθιασμα περί Παραδείσων...





​