Bitch: επίθεση, άμυνα ή κάτι άλλο;

Ο όρος μπορεί να χαρακτηρίσει κάποιον και από τα δύο φύλα.

Αρχικά η συμπεριφορά τους φαίνεται ως επιθετική, παρουσιάζοντας το άτομο ως malicious, spiteful και overbearing (σύμφωνα με τον slang ορισμό). Συνήθες χαρακτηριστικό τους είναι ότι προσπαθούν να "μειώσουν" τους γύρω τους για πληθώρα λόγων: απ' το να επιδειχτούν οι ίδιοι έως να προκαλέσουν κακό σε άλλους.

Πίσω απ' το σκληρό αυτό προσωπείο όμως, συχνά κρύβονται άτομα γεμάτα ανασφάλειες, φοβίες και χαμηλή αυτοπεποίθηση/αυτοεκτίμηση. Χρησιμοποιούν (υποσυνείδητα ίσως) την μέθοδο αυτή ως άμυνα (παρόλο που μοιάζει με επίθεση) για να καλύψουν τα προαναφερθέντα χαρακτηριστικά. Σε πολλές περιπτώσεις μάλιστα αυτή τους η συμπεριφορά είναι εξαιτίας αυτών των χαρακτηριστικών.

Τα παραπάνω είναι προσωπική μου γνώμη, βάσει της εμπειρίας μου από γυναίκες αλλά και άντρες.

Ποιοί, κατά την γνώμη σας, είναι οι λόγοι που κάποιος/α φέρεται ως/γίνεται bitch (ή τα χαρακτηριστικά του όρου "bitch" - σε περίπτωση που διαφέρουν απ' όσα έγραψα εγώ παραπάνω) και πώς επηρρεάζει αυτό τις ερωτικές ή/και διαπροσωπικές σχέσεις;

 

Απάντηση: Bitch: επίθεση, άμυνα ή κάτι άλλο;

το ειπες και μονη σου..οι ανασφαλειες..όλοι/ες αυτοι χρησιμοποιουν μια παλια ρηση: η καλλιτερη άμυνα ειναι η επίθεση..γιατι ετσι αισθανονται, οτι ειναι σε αμυνα απο μονοι τους..για χιλιαδες λογους που μονο αυτοι ξερουν και που στη πραγματικοτητα μπορει και να μην υφιστανται...ετσι γινονται χυδαια επιθετικοι..σε προσωπικο επιπεδο αντιμετώπιση: μπουνιες, κλωτσιες και εξω απο την πορτα...μονο αυτο καταλαβαινουν οι τυποι και οι τυπισες..

 

Οι ανασφαλειες, καλα κρυμμενες φοβιες, απωθημενα, ανθρωποι σε διαρκη επιθεση που πιστευουν οτι οι παντες γυρω τους συνωμοτουν για να τους καταστρεψουν, ανθρωποι που δεν εχουν να πουν τον παραμικρο καλο λογο για κανεναν.
Ανθρωποι που θεωρουν φταιχτες ολους τους υπολοιπους για τις αναποδιες της δικης τους ζωης, αναποδιες που οι ιδιοι δημιουργησαν.
Ατομα που η καταληξη τους ειναι να μενουν μονα και απομωνομενα στο τελος, που γνωριζουν οτι λογω της συμπεριφορας τους αυτο θα τους συμβει και που μισουν ακομη και την ιδια την συμπεριφορα τους αλλα και που δεν θελουν να την αποχωριστουν ή να την αλλαξουν.
Ειναι δυστυχως ατομα που καταφευγουν συχνα ακομη και σε εκβιασμους προκειμενου να εχουν αυτο που θελουν.
Η μια αντιμετωπιση ειναι αυτη που εγραψε ο φιλτατος Maley, η αλλη ειναι τελεια αδιαφορια σαν να μην υπαρχουν.

 

Θα συμφωνήσω με όλους τους παραπάνω και θα προσθέσω πως εκτός των άλλων, αυτά τα άτομα είναι και κακομαθημένα με την όλη σημασία τις λέξεως!! Νομίζουν πως με αυτή τι συμπεριφορά πιάνουν τον Πάπα από τα @ αλλά δεν κάνουν τίποτα παραπάνω από το να μειώνουν τον ίδιο τους τον εαυτό..

 

"Αρχικά" -- η λέξη κλειδί. Αν είναι μόνο αρχικά, και όχι σε όλη την έκταση του χαρακτήρα, δεν μπορώ να καταλάβω που το κακό. Δε ζούμε στον πιο τρυφερό, γλυκό, ασφαλή κόσμο. Και ναι, κάποιοι χαρακτήρες προστατεύονται και έτσι. Γιατί όχι; Καλά κάνουν.


Μου σύστησαν κάποτε μια πολύ όμορφη κοπέλα με πάρα πολύ bitchy συμπεριφορά αλλά κυρίως ύφος και φωνή, για κάποια επαγγελματική συνεργασία. Ήταν τόσο bitchy που η πρώτη μου αίσθηση ήταν να την ξεμαλλιάσω επειγόντως -- με τρώγαν τα χέρια μου. Ήταν πρόκληση να δοκιμάσω να συνεργαστώ μαζί της, να δοκιμάσω τρόπους επικοινωνίας και στη χειρότερη περίπτωση, θα ξεμαλλιαζόμασταν έως ...καράφλας.  ) Δεν την απέρριψα, πάντως, έτσι εύκολα και επιφανειακά. Αποδείχτηκε πανέξυπνη, ικανότατη, δυνατή, γενναιόψυχη, με πολύ πλούσιο ψυχικό κόσμο και πάνω απ' όλα, βαθιά καλός άνθρωπος. Είμαι τυχερή που είναι, πια, επιστήθια φίλη εδώ και χρόνια. Η αρχική της αντιμετώπιση ανθρώπων κατά bitchy τρόπο είναι μεν κάποιου είδους άμυνα, ιδίως προς τα άπειρα αδηφάγα αρσενικά που της παίζουν μανιωδώς τους γαμίκουλες και σκοπεύει τελικά στο να τεστάρει την ικανότητα του άλλου για μια βαθύτερη, πιο ουσιαστική επικοινωνία. Ποτέ σκύλα με υφιστάμενους στη δουλειά, οι οποίοι πίνουν νερό στ' όνομά της.




Οι άνθρωποι που είναι συνολικά στριμμένοι και αρνητικοί, είτε στο μεγαλύτερο ποσοστό τους είτε σε πολύ συχνούς κύκλους, γυναίκες, άντρες, κυριαρχικοί, υποτακτικοί ή οτιδήποτε, (κι εδώ θα ... συν ταχθώ κατά κάποιο τρόπο με τα, κατά Λακάν, λεγόμενα του αγαπητού DreamMaster) δεν μπορούν να απολαύσουν τη ζωή -- όχι ακόμα τουλάχιστον. Είναι όντως κακιασμένοι γι' αυτό. Σ' αυτή την περίπτωση δεν πρόκειται για άμυνα μόνο, αλλά για έλλειψη ενέργειας ή / και για απωθημένα. Πολλοί το παλεύουν ακόμα να το ξεπεράσουν. Αν τελικά γίνει ...ιδεολογία, δείχνουν μεν γεμάτοι αυτοπεποίθηση, πολλοί τείνουν, και λογικά, να τους αποφεύγουν. "Ας καταστρέφουμε ότι μπορούμε και ότι δεν είμαστε ικανοί να χαρούμε". Μακριά...!




​

 

διαφωνω 100% με ολους τους παραπανω .....
εκ πειρας πιστευω οτι πολλοι υοθετουν μια συμπεριφορα κοσκινου για τις σχεσεις τους .
συνηθως εκεινοι που θα περασουν απο το αυστηρο κοσκινο θα τυχουν μεγαλης και ειλικρινους φιλιας ..
τα ατομα αυτα ειναι πολυ ευαισθητα και ρομαντικα , ειναι ομως και ρεαλιστες ταυτοχρονα .
δεν ανοιγοντε και δεν χαριζοντε ευκολα διοτι εχουν τοποθετησει πολυ ψηλα στις αξιες τους τους ορους αυτους .
αν και εκ πρωτης δειχνουν κουμπωμενοι σαν να καταπιανε μπαστουνι , εκεινος που θα δθεισδυσει στον κοσμο τους θα ανακαλυψει εναν ανθρωπο ετοιμο για ξεφαντωμα ...
φυσικα υπαρχουν παντα και οι εξαιρεσεις και ο καθενας μας κατα καποιο τροπο ειναι μοναδικος ... αλλα θεωρω οτι αποψη μου εχει να κανει με ενα αρκετα μεγαλο αριθμο τετοιων "Μπιτσι" χαρακτηρων ...

 

isno μου,νομίζω πως είσαι εκτός θέματος.

Δεν μιλάμε για ανθρώπους-αγγούρια, αλλά για ανθρώπους που σαρώνουν τα πάντα στο διάβα τους, πασπαλίζοντας το με υψηλά νοήματα, καίριες υπόγειες μπηχτές και μεγάλη επιθετικότητα.

Ενώ με την πρώτη επαφή με εκνευρίζουν απίστευτα, όσο τους παρατηρώ αρχίζω να καταλαβαίνω πόσο μόνοι, δυστυχισμενοι και ανασφαλείς είναι - κι ας λενε πως δεν είναι. Τι θα πουν εξαλλου; Είναι τόσο στέρεες και συμπαγεις οι συμπεριφορές τους που και οι ίδιοι δεν αναγνωρίζουν την πραγματική αιτία. Την έκρυψαν κάτω-κάτω και την πατίκωσαν με χιλιάδες ανόμοια πραγματα απο επανω, ουτως ωστε και στους ίδιους να είναι σαν να μην υπάρχει.

Πιστεύω, πως πίσω απο αυτη τη μάσκα της κακιασμένης γαιδουρινής αν και πολλές φορές υπόγειας συμπεριφορας, κρύβεται ένας μικρούλης ανθρωπος που ζητά απεγνωσμενα να τον προσέξουν, να τον αγαπήσουν και να τον δεχτούν.

 

Ζιννια αυτο εννοω και εγω ... αυτο που δεν εννοω ειναι ισως απατεωνες που απλα περιμενουν την καταλληλη στιγμη για να κλεψουν και να εξαπατησουν ....
θα ελεγα οτι η κινηματογραφικη εκδοχη του χαρακτηρα που εχω υπ οψην ειναι στην "Ο διαβολος φορουσε Πραντα" ......
θα συφμωνισω με την Εμμα για τις ανασφαλειες και φοβιες αλλα θα διαφωνισω με την χαμηλη αυτοεκτιμηση , που ισως γινεται συγχιση με την αυστηρη αυτοκριτικη

 

Πολλοί από αυτούς είναι «(πατ)σαβούρες» στην εμφάνιση και συνήθως δε διαθέτουν άλλο τρόπο για να τραβήξουν την προσοχή του κόσμου.

 

Bitching.

Χαρακτηρισμός που αποδίδεται σε συμπεριφορά ανικανοποίητη ή/και επιθετική/ εχθρική. Απαντάται συνήθως παρέα με ένα μεγάλο "θέλω" (αναγνώρισης, σεβασμού ή και κάτι πιο απτού και συγκεκριμένου), ιδίως όταν αυτό δε ικανοποιείται χρονικά και με τον τρόπο που επιθυμεί αυτός/ή που "σκυλιάζει". Συνοδεύεται με έντονες αντιδράσεις "εκδικητικού χαρακτήρα", με στόχο την υποβάθμιση του "αντιδίκου", οι οποίες αποτελούν συχνά λεονταρισμούς.

Αιτίες που την προκαλούν:

1) Παλαιότερη τραυματική εμπειρία σε διαπροσωπικές σχέσεις, η οποία ωθεί σε μια τέτοια συμπλεγματική αντίδραση, ώστε να αποφύγει επόμενη πληγή,

2) Πρόκειται για άτομο κακομαθημένο. Είχε αυτό που ήθελε την στιγμή που το ζητούσε από μερίδα ατόμων στην μέχρι τότε ζωή του, πράγμα που προσπαθεί να εδραιοποιήσει σε κάθε διαπροσωπική της σχέση.

3) Ανασφάλεια δυναμικότητας, η οποία καλύπτεται με ένα προπέτασμα καπνού τύπου matcho man/woman.

Κοινός παρονομαστής είναι και στις 3 περιπτώσεις η προσωπική ανασφάλεια.
Στην 1η περίπτωση οι προηγούμενες εμπειρίες "κλειδώνουν" το άτομο σε μια άκαμπτη (έως άδικη) στάση προς τους γύρω, ακριβώς επειδή θεωρεί δεδομένο πως "όλοι οι άνθρωποι έτσι λειτουργούν" και πως "ότι συνέβη στο παρελθόν θα συμβεί ξανά στην πρώτη ευκαιρία που θα κατεβάσει άμυνες".
Η 2η εκδοχή είναι σύμπραξη εγωισμού και ανασφάλειας ως προς την αποδοχή του ατόμου. Από την μια δεν θέλει να χάσει "τα κεκτημένα" του, από την άλλη εκτιμά πως εάν δεν διατηρήσει την συμπεριφορά αυτή εκπίπτει.
Στο 3ο ενδεχόμενο είναι εμφανής η παρουσία της προσωπικής ανασφάλειας, αναφορικά με την επιρροή και επίδραση που μπορεί να δεχθεί από το γύρω περιβάλλον. Ως μηχανισμό άμυνας οικειοποιείται μια αντιδραστική στάση, ώστε να θέσει τα εσκαμμένα του/της, περιχαρακώνοντας έτσι τον εαυτό του/ης.

Τρόποι αντιμετώπισης:

Εφόσον σας ενδιαφέρει το πρόσωπο (και είστε αυτό που λένε "αισθηματίας"), δείξτε ανοιχτά τι πρεσβεύετε, ώστε να μην υπάρχουν υπόνοιες που να τροφοδοτούν ανησυχίες/ ανασφάλειες. Η διαυγής επικοινωνία, σε συνάρτηση με την διεισδυτικότητα, αποτελούν καλά "εργαλεία" για την δημιουργία κλίματος ασφάλειας και κατάρριψης άστοχων θεωρήσεων, που μπορούν να επιφέρουν τέτοια συμπεριφορά. Βασική προϋπόθεση όμως αποτελεί η παρακάτω συνθήκη: στον βωμό αυτής της προσπάθειας δεν θα θυσιαστεί η προσωπική σας αξιοπρέπεια και ο αυτοσεβασμός σας. Δεν καλείστε να λάβετε τον ρόλο ψυχολόγου, αλλά συντρόφου. Δεν θα οικειοποιηθείτε προβλήματα του/ης bitch ως δικά σας, ξεκινώντας μια "σταυροφορία για την εξυγίανσή του/ης", αλλά μπορείτε μεθοδικά να τα αφήσετε εκτός σχέσης. Τέλος, αν δεν υπάρχει αποτέλεσμα ή αν δεν προτίθεστε να ασχοληθείτε άλλο με αυτό διότι θίγεστε περισσότερο από όσο τον/την επιθυμείτε, αγνοήστε τον/ην.

 

Πάντως έχω την αίσθηση, ότι η έννοια bitch άπτεται και κοινωνικών παραμέτρων...

 

Το πρόβλημα δεν είναι τόσο στην ερωτική επαφή με ένα τέτοιο άτομο, οπότε έχεις πάντα την επιλογή να διώξεις/αγνοήσεις. Το πρόβλημα είναι στην επαγγελματική ζωή, όταν υποχρεούσαι να συνεργαστείς με τέτοια άτομα.

Υπάρχει κάτι που να μην άπτεται κοινωνικών παραμέτρων;