--Σπαράγματα Νάρκισσου--

ΝΑΡΚΙΣΣΙΣΜΟΣ
Ο μύθος

Σύμφωνα με την Ελληνική Μυθολογία, ο Νάρκισσος ερωτεύτηκε τον εαυτό του όταν ανακάλυψε την εικόνα του στο καθρέφτισμα των νερών μίας πηγής. Η γοητεία που άσκησε πάνω του η αντανάκλαση του ειδώλου του, του δημιούργησε το ανικανοποίητο πάθος του για τον ίδιο του τον εαυτό που τον οδήγησε στο θάνατο.
Τα χαρακτηριστικά της ναρκισσιστικής προσωπικότητας

Όλοι οι άνθρωποι έχουμε στοιχεία ναρκισσισμού από τη στιγμή που γεννιόμαστε. Αυτό σημαίνει ότι επικεντρωνόμαστε στον εαυτό μας - στις επιθυμίες και τις ανάγκες μας. Ωστόσο η αυτοεκτίμηση και η δημόσια εικόνα μας, είναι η γέφυρα του ναρκισσισμού με την κοινωνία. Η εικόνα που έχουμε για τον εαυτό μας και τα μηνύματα που δίνουμε στους άλλους για μας είναι συνυφασμένα με τα βιώματα και τα μηνύματα που πήραμε από την οικογένειά μας στην παιδική ηλικία. Όταν βέβαια αυτό συναντάται στην υπερβολή του, τότε αναφερόμαστε σε διαταραγμένη προσωπικότητα.
Τα βασικά χαρακτηριστικά των ατόμων με ναρκισσιστική διαταραχή προσωπικότητας

* Η έντονη αίσθηση σπουδαιότητας και μεγαλείου που έχουν για τον εαυτό τους.
* Η έντονη ανάγκη τους για θαυμασμό.
* Η αδυναμία τους να αναγνωρίσουν και να νιώσουν τις επιθυμίες, τις ανάγκες και τα αισθήματα των άλλων.
* Φαντασιώνονται ιδιαίτερη επιτυχία, δύναμη, εξυπνάδα, ομορφιά ή ιδανική αγάπη.
* Πιστεύουν ότι είναι μοναδικά και ξεχωρίζουν και θα πρέπει και οι συναναστροφές τους να είναι ισάξιες.
* Πιστεύουν ότι οι άλλοι θα πρέπει να ακολουθούν ή να συμμορφώνονται στις δικές τους προσδοκίες.
* Εκμεταλλεύονται τους άλλους προκειμένου να πετύχουν τους σκοπούς τους.
* Συχνά φθονούν τους άλλους ή πιστεύουν ότι οι άλλοι τους φθονούν.
* Εμφανίζουν αλαζονική, υπεροπτική συμπεριφορά ή στάση.
Η ψυχολογία, ο τρόπος σκέψης & οι συμπεριφορές του νάρκισσου

Συνήθως οι νάρκισσοι είναι γοητευτικά, διασκεδαστικά και επιτυχημένα άτομα, ενώ πολλοί απ' αυτούς είναι και διάσημοι. Στην παρέα είναι ιδιαίτερα ευχάριστοι, συμμετέχουν σε κάθε είδους συζήτηση, με στόχο να γίνουν το επίκεντρο. Όταν νιώσουν ότι αυτό το έχουν εξασφαλίσει, συμπεριφέρονται σαν κακομαθημένα παιδιά. Χρειάζονται όλα όσα μπορείς να τους δώσεις και κυρίως το θαυμασμό σου για την εικόνα τους.

Μπορεί να τους δούμε επαγγελματικά επιτυχημένους αλλά υπάρχει και το ενδεχόμενο να μην προχωρήσουν επαγγελματικά εξαιτίας του φόβου τους να ριψοκινδυνέψουν σε συναγωνιστικές καταστάσεις όπου υπάρχει κίνδυνος και να αποτύχουν.

Μοιάζουν να είναι ηθοποιοί στο θέατρο της ζωής τους. Ψεύδονται ακόμη και απέναντι στον ίδιο τους τον εαυτό, εφόσον έχουν την ικανότητα να αναπροσαρμόσουν ακόμη και βιώματα από το παρελθόν τους, προκειμένου να ωραιοποιήσουν την εικόνα τους. Δε θα παραδεχτούν ποτέ το λάθος τους και δε θα ζητήσουν συγνώμη. Αν κάτι δεν πάει καλά θα παίξουν το ρόλο του θύματος, μεταβιβάζοντας πολύ εύκολα την ευθύνη σε άλλους.

Δεν μπορούν να έρθουν πολύ κοντά συναισθηματικά με κάποιον γιατί στην ουσία δεν μπορούν να αγαπήσουν ούτε τον εαυτό τους. Αγαπούν την εικόνα τους (ένα εξιδανικευμένο άτομο που στην πραγματικότητα δεν υπάρχει). Τα άτομα αυτά έχουν εύθραυστη αυτοεκτίμηση και είναι ιδιαίτερα ευάλωτα στην κριτική των άλλων. Εύκολα πληγώνονται, νιώθουν ταπεινωμένα και άδεια και ενδεχομένως μπορεί να αντιδρούν με έντονη οργή και αντεπίθεση.
Αίτια ναρκισσισμού
Τα Βιώματα Του & Ο Ρόλος Της Οικογένειας Στη Διαμόρφωση Του Χαρακτήρα Του

Στη φυσική ανάπτυξη του εγώ, όλοι οι άνθρωποι περνούν από ναρκισσιστικά στάδια. Τα μωρά νομίζουν ότι όλος ο κόσμος τους ανήκει. Οι έφηβοι αντιδρούν στις αντιλήψεις των γονιών τους και προσπαθούν να αυτονομηθούν. Για να γίνει αυτό, βλέπουν τον εαυτό τους πιο ισχυρό και πιο έξυπνο από τους γονείς τους.

Έχει αποδειχτεί ότι σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση της ναρκισσιστικής προσωπικότητας παίζει το οικογενειακό περιβάλλον και τα βιώματα του ατόμου στην παιδική ηλικία.

* Πολλοί γονείς μεγαλώνουν τα παιδιά τους με βάση το καλύτερο που πιστεύουν οι ίδιοι γι' αυτά, αγνοώντας τις πραγματικές ανάγκες του παιδιού. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα το παιδί να μεγαλώνει ως προέκταση του γονιού, αναπτύσσοντας ένα προσωπείο που το εμποδίζει να δει τις δικές του πραγματικές ανάγκες.

* Σε άλλες οικογένειες παρατηρείται ο ένας από τους δύο γονείς να είναι αδιάφορος, ενώ ο άλλος υπέρμετρα φιλόδοξος για την πορεία του παιδιού. Σε αυτή την περίπτωση το παιδί απαντώντας στη φιλοδοξία του ενός γονέα επιδιώκει και την προσοχή του άλλου. Τα παιδιά θέλουν να ικανοποιούν τους γονείς και να εισπράττουν το θαυμασμό τους. Με αυτό τον τρόπο τα ανήλικα άτομα εγκλωβίζονται σε εικόνες για τον εαυτό που δεν ανταποκρίνονται στις δικές τους και που στον ενήλικο βίο έχουν σαν αποτέλεσμα τη δημιουργία της ναρκισσιστικής τους προσωπικότητας.
Η σχέση με τους άλλους

Στη σχέση του με τους άλλους, ο νάρκισσος αναζητά άτομα που προάγουν την εικόνα που νομίζει πως έχει και στη συνέχεια φαίνεται να ικανοποιεί την κάθε τους επιθυμία. Στην πραγματικότητα όμως, απαιτεί να θαυμάζεται με βάση αυτό που νομίζει πως είναι και όχι με βάση την πραγματική του εικόνα αφού και ο ίδιος αδυνατεί να τη βιώσει. Το επίπεδο του «σχετίζεται» ενός ατόμου με ναρκισσιστική δράση, χαρακτηρίζεται από την απάθειά του απέναντι σε αντιδράσεις φόβου, ανυπομονησίας ή θυμού.

Οι διαπροσωπικές τους σχέσεις κατά κανόνα είναι προβληματικές, εξαιτίας της ανάγκης τους για θαυμασμό, της αίσθησης ότι έχουν ιδιαίτερα δικαιώματα και της αδυναμίας τους να νιώσουν τις ανάγκες των άλλων.

Θετικές επιδράσεις στη ναρκισσιστική παρουσία μπορεί να έχει και η ανείπωτη αίσθηση από κάποιον άλλον, ότι υπάρχουν σαφή συναισθηματικά όρια τα οποία δεν μπορεί να υπερβεί.

Σε αντίθετη περίπτωση, η συναναστροφή με ένα νάρκισσο μπορεί να οδηγήσει σε συναισθηματικό αποσυντονισμό. Η οριοθέτηση ωστόσο, κρίνεται αναγκαία αφού βοηθά το συναναστρεφόμενο να μη θεωρεί τον εαυτό του υπεύθυνο για τις συμπεριφορές του νάρκισσου, του οποίου η δράση είναι ακαθόριστη. Οι νάρκισσοι εναντιώνονται σε οποιοδήποτε πλαίσιο αμφισβητεί το μεγαλειώδες της προσωπικότητάς τους, καθώς και σε ότι φαίνεται αυστηρά οριοθετημένο, αφού την ίδια στιγμή απαιτείται να έρθουν σε επαφή με τις ευθύνες τους, που είναι άλλωστε και ένα σοβαρό κομμάτι, που πυροδοτεί την παθολογία τους.
Αντιμετωπίζοντας έναν νάρκισσο

Τέσσερις θέσεις που θα μπορούσαν να βοηθήσουν ένα τέτοιο άτομο αλλά και που θα προστατεύσουν κάποιον που το συναναστρέφεται.

1. Απενοχοποίηση. Στη συναναστροφή με ένα νάρκισσο το σημαντικότερο είναι να εντοπίσεις ότι το πρόβλημα είναι ο ίδιος και δεν ευθύνεσαι εσύ για τη συμπεριφορά του.

2. Οριοθέτηση. Αυτό σημαίνει να μην παραβλέπεις τις δικές σου ανάγκες και επιθυμίες και να μην επιτρέπεις και στον ίδιο να σου τις παραβιάζει.

3. Καθρέφτισμα της συμπεριφοράς του. Προσπάθησε να απαντάς και να πράττεις όπως κάνει αυτός. Χρησιμοποίησε τα λόγια και τις πράξεις του δηλαδή, για παράδειγμα, φεύγει από το σπίτι, φύγε και συ, άσκησέ του κριτική, αν σε μειώνει κάνε και σ' αυτόν το ίδιο, κ.α. Ο νάρκισσος, όταν έρχεται αντιμέτωπος με το καθρέφτισμα της συμπεριφοράς του, υποχωρεί.

4. Η απειλή της εγκατάλειψης. Όταν ένας νάρκισσος έρχεται με κάποιον κοντά συναισθηματικά, ο μεγαλύτερός του φόβος είναι η εγκατάλειψη. Αυτό προέρχεται από τα παιδικά του βιώματα μέσα στην οικογένεια. Η εγκατάλειψη λοιπόν ή η απειλή πως θα τον εγκαταλείψουν, του δημιουργεί τόσο μεγάλο φόβο που μπορεί να αλλάξει αυτόματα συμπεριφορά.
Τρία βασικά βήματα αυτοβοήθειας για τον ίδιο τον νάρκισσο

1. Συχνά τα άτομα με ναρκισσιστική προσωπικότητα αντιλαμβάνονται ότι υπάρχει πρόβλημα στη σχέση τους με τους άλλους, ωστόσο είναι δύσκολο να παραδεχτούν και να αποδεχτούν ότι ευθύνονται οι ίδιοι. Εάν επιτρέψουν στον εαυτό τους να εντοπίσει την ευθύνη τους, ήδη έχουν κάνει το σημαντικότερο βήμα στην αντιμετώπιση του προβλήματός τους.

2. Μέσα από ένα υποστηρικτικό περιβάλλον (π.χ. φίλοι, γονείς, σύντροφος), που θα τους επισημαίνουν την πραγματικότητα και δε θα τους ενισχύουν τον ιδεατό κόσμο που οι ίδιοι έχουν φτιάξει για τον εαυτό τους, μπορούν να «σπάσουν το φανταστικό καθρέφτη», να αποδεχτούν, να εκτιμήσουν και να αγαπήσουν αυτό που πραγματικά είναι.

3. Να αποφασίσουν να δεχτούν ψυχοθεραπευτική βοήθεια ώστε να ενισχύσουν την αυτοεκτίμησή τους, να ενδυναμώσουν τα υγιή κομμάτια της προσωπικότητάς τους και να αποδυναμώσουν την παθολογία τους.
Η θεραπεία

Συχνά βλέπουμε τα χαρακτηριστικά της ναρκισσιστικής προσωπικότητας να συνοδεύονται από μία άλλη διαταραχή. Η έντονη αίσθηση ταπείνωσης που μπορεί να νιώσουν, συνοδευμένη και από υπερβολική αυτοκριτική, μπορεί να οδηγήσει σε κοινωνική απομόνωση, καταθλιπτική διάθεση.

Στην περίπτωση όμως που ο ναρκισσισμός δε συνοδεύεται από κάποια άλλη παθολογία, είναι δύσκολο τα άτομα που φέρουν τη διαταραχή να ζητήσουν ψυχοθεραπευτική βοήθεια. Αυτό συμβαίνει γιατί το πρόβλημα είναι χαρακτηριστικό της προσωπικότητας (έγκειται στο χαρακτήρα) του ατόμου, μόνο που δεν είναι αντιληπτό στον ίδιο αλλά αντανακλάται στη σχέση του με τους άλλους.

Παρόλα αυτά, στη φάση της ψυχοθεραπείας, σκοπός είναι τα άτομα αυτά να αποκτήσουν ευαισθησία στους μηχανισμούς λειτουργίας της παθολογικής μεγαλομανίας τους. Με αυτό τον τρόπο προοδευτικά θα αναπτύξουν μία πιο ρεαλιστική εικόνα για τον εαυτό τους και τους άλλους.

Πολλοί άνθρωποι δυσκολεύονται να κοιταχτούν στον καθρέφτη και να αποδεχτούν αυτό που πραγματικά είναι, λόγω της χαμηλής αυτοεκτίμησής τους.

Όταν μπορέσεις να αποδεχτείς αυτό που είσαι και να λειτουργείς αυθεντικά, τότε βιώνεις το υγιές κομμάτι του ναρκισσισμού και κατά συνέπεια ενισχύεις τα υγιή κομμάτια του εγώ σου.

Δημοσίευση: Περιοδικό Αρμονία, Τεύχος 42, Ιούνιος 2003

Οι εννιά διαφορετικοί τύποι νάρκισσου
1. Ο συναισθηματικός επαίτης

Το άτομο αυτό είναι απύθμενο πηγάδι συναισθηματικών αναγκών, αισθάνεται μια επώδυνη συναισθηματική πείνα που δεν μπορεί να ικανοποιήσει. Δεν του φτάνει πόσο τον αγαπάνε, πάντα θέλει περισσότερο.

Όταν δε βλέπει τον/την σύντροφό του, είναι σαν να έχει κοπεί η παροχή αγάπης. Προξενεί απογοητεύσεις στο σύντροφό του, που συχνά του λέει 'μα κάναμε διακοπές μαζί! Χτες μιλούσαμε δυο ώρες στο τηλέφωνο!'. Ο ίδιος δε μπορεί να καλμάρει και να φροντίσει συναισθηματικά τον εαυτό του. Συνήθως έχει άγχος και φόβο εγκατάλειψης.
2. Ο εκλεκτός εραστής

Πιστεύει στην ιδεολογία της ρομαντικής αγάπης, με πλούσια συναισθηματική ζωή, που βασίζει τις σχέσεις του σε υπερβολικές εξομολογήσεις για τον εαυτό του, που φτάνουν στο σημείο μεγαλομανίας.

Οποιοδήποτε ελάττωμα του συντρόφου του το κατακρίνει και το παίρνει προσωπικά. Τα μεγαλόσχημα λόγια του 'κανείς δεν θα σε αγαπήσει όπως εγώ' προσπαθούν να κρύψουν το πόσο εύθραυστος συναισθηματικά αισθάνεται. Η υπερβολή του σύντομα αρχίζει να κουράζει τον σύντροφό του, που τον εγκαταλείπει, με αποτέλεσμα η αυτοπεποίθηση και η αυτοεκτίμησή του να καταρρακώνονται.
3. Ο τραπεζίτης της δύναμης

Είναι το άτομο που έχει ερωτευθεί τη δύναμη, την οποία εκφράζει με επιθετικότητα, μείωση και τρομοκράτηση των υπαλλήλων του. Επίσης, μπορεί να είναι ψυχρός και γραφειοκράτης. Όμως, κρατά τη δύναμη στα χέρια του και τη χρησιμοποιεί διαρκώς. Η αλαζονεία του είναι χαρακτηριστική και δείχνει περιφρόνηση για τους κατώτερους του.

Δεν τρέφει θετικά συναισθήματα ή κατανόηση για τους άλλους. Παίρνει αποφάσεις χωρίς να σκέφτεται τις συνέπειες για τους άμεσα ενδιαφερόμενους: το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι η προσωπική του άνοδος και το κυνήγι των χρυσών ευκαιριών στη δουλειά του. Η μεγαλομανία του επικεντρώνεται στην επιτυχία και τα επιτεύγματά του δεν είναι ποτέ αρκετά για να συνταιριαστούν με την εσωτερική του εικόνα της επιτυχίας.
4. Ο διαμορφωτής του σώματος

Δείχνει ωραίος! Αλλά αυτό είναι μόνο επιφανειακό. Οι αξίες του: εικόνα, μόδα, γοητεία, νεότητα και ομορφιά. Δεν πρόκειται απλώς για το πρότυπο της εποχής μας, ή τον άνθρωπο που προσέχει τον εαυτό του και πάει στο γυμναστήριο και επενδύει στην εξωτερική του εμφάνιση, αλλά για μια διαταραγμένη προσωπικότητα με υπερβολική ανάγκη να τον θαυμάζουν οι άλλοι.

Η αυτοεκτίμησή του επικεντρώνεται στην εξωτερική του εμφάνιση. Προσελκύει εύκολα κόσμο, αλλά δε μπορεί να διατηρήσει μακροχρόνιες σχέσεις. Ο εσωτερικός του κόσμος είναι άδειος και μουντός.
5. Ο οργισμένος

Πρόκειται για φανερά ναρκισσιστική προσωπικότητα, με θυμό που βράζει μέσα στο άτομο και ξεσπά με ή χωρίς λόγο στα άτομα γύρω του. Η δυσαρέσκεια και η δυστυχία του εκφράζονται με αυξανόμενη επιθετικότητα.

Υπάρχουν επεισόδια εκρηκτικού θυμού που αφήνουν τους άλλους άναυδους. Χαρακτηριστική είναι η υπερευαισθησία του σε οποιαδήποτε προσβολή, φανταστική ή πραγματική. Παίρνει το κάθε τι προσωπικά και το παρερμηνεύει ως επίθεση.

Αυτό που πυροδοτεί το θυμό του είναι ναρκισσιστική προσβολή. Βλέπει τον κόσμο ως άσπρο/μαύρο, ποτέ με ενδιάμεσες αποχρώσεις και κατηγορεί τους πάντες, εκτός από τον εαυτό του. Η λογική του έχει παρανοϊκή χροιά.
6. Ο κολπατζής

Πρόκειται για μια επιφανειακά γοητευτική προσωπικότητα που σαγηνεύει τους άλλους. Δυστυχώς όμως, κάτω από την επιφάνεια κρύβεται μια διαταραγμένη προσωπικότητα. Πίσω από τα 'έχε μου εμπιστοσύνη' μηνύματα, κρύβεται δόλος και κακεντρέχεια, εκμετάλλευση του άλλου και αίσθηση προδοσίας όταν το 'θύμα' αντιληφθεί τι συμβαίνει.

Ο 'κολπατζής' νάρκισσος είναι ανελέητος στις σχέσεις του, ξεγελά τον/την σύντροφό του με απιστίες, κλοπές, απάτες ή ακόμα κι εγκληματικές πράξεις. Υπάρχει ίντριγκα κι ευχαρίστηση στο να στήνει το κόλπο.
7. Ο φαντασιόπληκτος

Έχει έναν περίπλοκο εσωτερικό κόσμο, όπου όλη η ευχαρίστηση βρίσκεται στο βασίλειο της φαντασίας και όχι στην πραγματικότητα. Πρόκειται για άτομο που δείχνει κάπως επιφανειακό, ανάλαφρο, άδειο και μπορεί να έχει κοινωνικές φοβίες.

Είναι εγκλωβισμένος στον εσωτερικό του κόσμο και έχει μεγαλομανίες που δεν τις γνωστοποιεί απαραίτητα στους άλλους, αλλά τις ζει μέσα του. Έχει μεγάλη ιδέα για τον εαυτό του και η αυταπάτη του είναι ότι είναι σπουδαίος, ωραίος, αγαπητός, θαυμαστός.

Ο εσωτερικός του κόσμος αποτελεί πηγή ευχαρίστησης, την οποία δε βρίσκει εξωτερικά. Δεν εμπιστεύεται κανέναν και είναι δύσκολος στις σχέσεις του, αφού δε δίνει τίποτα στους άλλους. Αντί η φαντασία του να τροφοδοτεί την προσωπικότητά του και τη ζωή του, δημιουργεί την ψευδαίσθηση της ανεξαρτησίας.
8. Ο μάρτυρας

Υποφέρει και γύρω από αυτό περιστρέφεται η ύπαρξή του. Η προσωπική του ταυτότητα βασίζεται πάνω στον πόνο και τη δυστυχία ή το να είναι θύμα ή επιζών τρομερών ψυχικών καταστάσεων. Ο πόνος δικαιώνει την τεράστια απορρόφηση στον εαυτό, με παρασιτικές απαιτήσεις και συχνά σχέσης εκμετάλλευσης.

Ο πόνος δεν αφορά απλώς το παρελθόν, μολύνει το παρόν και το μέλλον και καθιστά αδύνατη την συναισθηματική ισορροπία. Ο πόνος δεν είναι ποτέ αρκετός, πάντα χρειάζεται λίγο ακόμα γι' αυτό το είδους νάρκισσου και η τέχνη του αυτοσαμποταρίσματος τελειοποιείται καθημερινά.

Ο πόνος αυτός δεν είναι ο απλός πόνος που αισθάνεται ο κάθε άνθρωπος: πρόκειται για ναρκισσιστικό πόνο μεγαλομανίας 'κανείς δεν έχει υποφέρει ποτέ όσο εγώ', και αυτή είναι ίσως η μόνη του παρηγοριά.

Κάνει σχέσεις με άτομα που θέλουν να είναι χρήσιμα στους άλλους. Η ιστορία του θύματος συνεχίζεται και αποτελεί τρόπο να ελέγχει τους πάντες και τα πάντα, μέχρι που οι άλλοι να αισθανθούν ότι τους χρησιμοποιεί. Ο πόνος του νάρκισσου είναι μια άμυνα για να αποφύγει τον πραγματικό πόνο, όταν αυτός εμφανίζεται στη ζωή.
9. Ο σωτήρας

Συνήθως δείχνει γεμάτος αρετές και προτερήματα, σπεύδει να βοηθήσει, νοιάζεται και φροντίζει τους άλλους. Σχεδόν πάντα. Αυτός ο τύπος νάρκισσου εμπλέκεται σε ανισόρροπες σχέσεις, τα δίνει όλα μονομερώς, κουράζεται, εκνευρίζεται και ρωτάει 'γιατί δεν ικανοποιούνται επιτέλους οι δικές μου ανάγκες;'

Πίσω από αυτή την αρχικά θετική εμφάνιση, κρύβεται η μεγαλομανία του τύπου 'μόνο εγώ μπορώ ν' αλλάξω τα πράγματα'. Θέλει να έχει τον έλεγχο των πραγμάτων και κυνηγά το συναίσθημα και τις ανεκπλήρωτες ανάγκες του. Πρόκειται για έναν τοκογλύφο των συναισθημάτων και των σχέσεων, αφού για ό,τι δώσει το ζητάει πίσω φορτικά και στο πολλαπλάσιο.
Υπάρχει βοήθεια;

Ναι, αλλά από επαγγελματία της ψυχικής υγείας και μόνο όταν το ίδιο το άτομο επιθυμεί ν' αλλάξει το δυσλειτουργικό μοτίβο συμπεριφοράς του και να το αντικαταστήσει με κάτι υγιέστερο για τον ίδιο και τους γύρω του.

Τα άτομα που συναναστρέφονται με κάποιον με ναρκισσιστική προσωπικότητα μπορούν επίσης να πάρουν βοήθεια ώστε να μάθουν να χειρίζονται την ιδιόμορφη αυτή κατάσταση ή να κάνουν τις επιλογές τους και να απεμπλακούν από αυτή.

http://health.in.gr.
Βλ. σχετικά: http://www.protoporia.gr/protoporia/product.asp?sku=55048

Πηγή: http://www.phys.uoa.gr/~nektar/science/cognitive/narcissism.htm

 

Re: Το ξέρατε πως...

 

"Selfishness is one of the qualities apt to inspire love." -Nathaniel Hawthorne

 

Εξ αφορμής του ποστ του Ηλία για το ναρκισσισμό, συνειρμικά μεταφέρθηκα σε ένα εξαιρετικό ποίημα του Paul Valery με τίτλο ‘‘Σπαράγματα Νάρκισσου’’, από το οποίο δανείστηκα και τον τίτλο του νήματος. Παραθέτω ένα απόσπασμα:

‘‘Όμως εγώ, Νάρκισσε μου ακριβέ, δεν έχω απορία

Παρά μόνο για τη δική μου ουσία·

Κάθε άλλος έχει για μένα καρδιά γεμάτη μυστήρια.

Κάθε άλλος είναι για μένα απουσία.

Κορμί μου κυρίαρχο έχω μόνο εσένα!

Ο πιο ωραίος θνητός πώς ν' αγαπήσει άλλο κανένα...

Γλυκός, χρυσαφένιος, δεν είναι σαν είδωλο πιο ιερό

Απ' όλο το δάσος που χάνεται με τον καιρό

Κι ας είναι ζωσμένο από τόσα πουλιά και ουρανό;

Δεν είναι σα δώρο πιο θεϊκό από κάθε κρουνό,

Κι η μέρα που σβήνει ποιον άλλο σκοπό

Υψηλότερο έχει απ' το να φέρνει στα μάτια μου τ' ωραίο μου πρόσωπο; ’’

Αξίζει να το διαβάσετε ολόκληρο-------> http://www.peri-grafis.com/ergo.php?id=1169


Έχω διαπιστώσει ότι, οι άνθρωποι με ισχυρή δόση ναρκισσισμού, με ‘‘τραβάνε’’ όπως το φως τις πεταλούδες. Αν είναι ευφυείς, η γοητεία τους καθηλώνει και μαγνητίζει, με προκαλεί να διερευνήσω το μυστήριο που τους/τις περιβάλλει, ποια είναι η πηγή, από που αντλούν αυτήν την υπέροχη αγάπη προς τον εαυτό τους, ενώ δεν είναι ανόητοι και γνωρίζουν καλά πως είναι ατελείς.
Όλοι βέβαια έχουμε ναρκισσιστικά χαρακτηριστικά στη συμπεριφορά μας. Ο βαθμός διαφέρει.
Αναρωτιέμαι, αυτοί οι σπάνιοι άνθρωποι που έδωσαν το στίγμα τους και χαρακτήρισαν εποχές, είχαν κοινό τόπο το ναρκισσισμό;
Πώς τον χειρίζεστε; Αποδεχόμενοι την αναγκαιότητά του; Περιορίζοντάς τον σε ελεγχόμενα πλαίσια ή μήπως κρύβοντάς τον επιμελώς;
Μήπως αφορά περισσότερο άτομο κυρίαρχης παρά υποτακτικής νοοτροπίας;

 

Το να υπερεκτιμά κάποιος τις ικανότητες και την εμφάνισή του, είναι δυνατόν να τον οδηγήσει στην απομόνωση και κυρίως στη γελοιοποίηση.
Είναι σημαντικό να λαμβάνουμε υπόψη την εικόνα που έχουν οι υπόλοιποι για εμάς.

 

Απάντηση: --Σπαράγματα Νάρκισσου--

για μενα έχουν πλακα τις πιο πολλες φορες..καποιες άλλες φορές με εκνευρίζουν..παντως κόρη μου δεν αξιζει να σε τραβανε και σαν μαγνητης..θα σε μαλώσω..

 

Αν δηλαδή οι άλλοι, εκθειάζουν αυτήν την εικόνα και την έχουν υψώσει σε αντικείμενο λατρείας, δικαιούται ο εικονιζόμενος να καβαλήσει το καλάμι;

Το κόψιμο και το ράψιμο στα μέτρα των άλλων, μπορεί εξίσου να είναι γελοιοποίηση.

 

Απάντηση: --Σπαράγματα Νάρκισσου--

Θεωρώντας την έννοια του ναρκισσισμου σαφώς διαφορετική (ναρκισσισμός=η ανάγκη για επιβίωση αρχικά)από την κοινώς γνωστή και κοντόφθαλμη ταύτιση του με το μύθο του Νάρκισσου ,πιστεύω:

Πως οι μεγαλύτερες προσωπικότητες του πλανήτη μας ήταν άκρα ναρκισσιστές(ανεξάρτητα με τις διάφορες αυτοκαταστροφικές τάσεις που μπορεί κάποιοι να είχαν και οι οποίες ήταν τροφοδοτούμενες απ΄αυτόν)..

Διαφορετικά,ανάλογα με το τι ζητάμε..

Ο γνήσιος ναρκισσιστής (και όχι ο ανασφαλής εγωκεντρικός-εγωπαθής με ναρκισσιστικές επικαλύψεις) έχει κώδικες που δεν έχουν καμία σχέση με αυτό που ρωτάς..Αλλιώς δε θα σε ιντρίγκαραν φαντάζομαι καλή μου  

Ενιότε κυρίαρχης.Στη σπάνια περίπτωση που ο ναρκισσιστής είναι(θεωρώ) υποτακτικής ψυχολογίας,έχει διαχωρίσει τους τομείς που ναρκισσεύεται-επιβεβαιώνεται ή στην ουσία αυτοτροφοδοτείται μέσα από ένα πολύ σύνθετο εσωτερικό παιχνίδι με λεπτά και δεδουλευμένα όρια..

Εξαιρετικό θέμα..Ευχαριστούμε κορίτσαρε  

 

έχω δει και σκλάβες/ους(καλλίτερα μαζοχιστές) απίστευτα ναρκισιστές να φέρουν περήφανοι τα σημάδια στο κορμί τους και στις σκέψεις ... απίστευτα εγωπαθείς ουσιαστικά ,σε ένα καθρέπτη να χαϊδεύουν το κολάρο που κοσμεί το λαιμό τους ...

δεν κάνει διακρίσεις ο ναρκισισμός  

 

 

Είχαν κοινό τόπο και τον ναρκισσισμό αλλά και τον εγωκεντρισμό  . Βαθιά και μακρόχρονη εμπειρία μου από τέτοια σχέση, με προβλημάτισε για εμένα την ίδια. Αμφιβάλω αν αυτοί οι άνθρωποι είναι ικανοί για αγάπη, (δεν το κάνουν επίτηδες) και ας ισχυρίζονται με πάθος ότι λατρεύουν και αγαπούν αλλά ταυτοχρόνως αναρωτιέμαι τι ερωτεύεται κανείς σε αυτούς. Ερωτεύεται τους ίδιους, αυτό που φέρουν, (καλλιτεχνικό, πνευματικό έργο), τη διάνοιά τους? Γιατί συνήθως η ζωή με τέτοιους ανθρώπους είναι μεν πολύ ενδιαφέρουσα αλλά ταυτοχρόνως και αφόρητη. Στο τέλος επέρχεται η απομυθοποίηση, αρκεί να σηκώσεις την κουρτίνα που με άχλυ τους τυλίγει. Τα σημάδια άλλωστε υπάρχουν εξ αρχής. Και τότε μόνο μπορείς και εσύ να καταλάβεις τι αγαπάς τελικά. Συνήθως αν η φύση δώσει κάτι πολύ σε κάποιον, θα του το πάρει από κάπου αλλού. Έτσι επέρχεται η ισορροπία.

Αν με ρώταγες θα σου πρότεινα, όταν συναντάς τέτοιους ανθρώπους ειδικά να είναι υψηλού διαμετρήματος, αν μπορείς άλλαζε δρόμο...

Φυσικά, αυτά από δική μου και μόνο εμπειρία... 
Ωραίος προβληματισμός...
 

 

Απάντηση: --Σπαράγματα Νάρκισσου--

Εξαιρετικές οι αναλύσεις σας Llazouli & elfcat . Βγαλμένες, θαρρείς, από τη ζωή. Είχατε κάτι συγκεκριμένο υπόψη σας, πέραν της μιας περιπτώσεως που αναφέρθηκε - από τη δεύτερη;
Για το ναρκισισμό, θα μιλήσουμε εν ευθέτω χρόνω. Επειδή δεν είναι τίποτα ακριβώς από όσα εδώ αναλύονται.
Ομιλούμε, λόγου χάρη, για τον πρωτογενή ή για το δευτερογενή ναρκισσσισμό (στον οποίο "η libido...εισρέει στο εγώ μέσω των ταυτίσεων του", βλ. Freud, Das Ich und das ES, 1923).
Ο 'ναρκισισμός' είναι ακραία τεχνικός όρος της ψυχαναλυτικής θεωρίας και μάλιστα από τους πιό αμφιλεγόμενους. Κάθε χρήση, του με βάση όσα νεφελώδη νοήματα τον συνοδεύουν στην κοινή καθημερινή γλώσσα, οδηγεί σε συγχύσεις.
Φυσικά, δεν έχει ψυχαναλυτικά, την παραμικρή (αιτιακή) σχέση με την υποτακτικότητα ή την κυριαρχικότητα.
Αργότερα, περαιτέρω επισημάνσεις.

 

Re: Απάντηση: --Σπαράγματα Νάρκισσου--

Έγραψα ό,τι έγραψα, ορμώμενη από μια πολύ συγκεκριμένη εμπειρία μου την οποία και μνημόνευσα. Επίσης τα όποια συμπεράσματά μου τα έβγαλα από αυτήν και μόνο από αυτήν, το τόνισα άλλωστε. Όπως είπες και εσύ "βγαλμένες, θαρρείς από τη ζωή"... Συνήθως αρκούμαι σε αυτές...  .

Αναμένοντας τις περαιτέρω επισημάνσεις σου με ενδιαφέρον . Ίσως και να μου ξεκαθαρίσουν πράγματα μέσα μου...

 

Ως "νάρκισσο" αντιλαμβάνομαι κάποιον που αγκυλώνεται στην προσωπική του εικόνα, είτε φυσιογνωμικά είτε σε επίπεδο γνώσεων, δεξιοτήτων ή/και χαρακτήρα. Αυτό, όπως αναφέρεις, είναι στοιχείο που απαντάται σε ανθρώπους ανεξαρτήτως του βαθμού ευφυΐας τους. Ο νάρκισσος επιλέγει να εστιάζει σε τομείς της προσωπικότητάς του, που ο ίδιος θεωρεί κοντά στο (προσωπικό του) ιδανικό. Με αυτόν τον τρόπο μεγεθύνει μέσα του αυτά που αναγνωρίζει ως προτερήματα, παραβλέποντας (αλλά όχι αγνοώντας) τα ελαττώματά του, καθώς τα δεύτερα παρουσιάζονται στα μάτια του ως ελάσσονος ισχύος έναντι των πρώτων. Εικάζω πως ίσως αυτόν τον τρόπο να επιλέγουν ως αποφυγή της αυτοκριτικής/ αυτοαξιολόγισής τους, καθώς τους τονώνει τον εγωισμό και την αυτοπεποίθηση, σε αντίθεση με τον ρεαλισμό που "αμαυρώνει την αίσθηση της τελειότητάς τους". Όλοι έχουν δικαίωμα σε ένα ego trip...

Εκτιμώ πως οι περισσότεροι άνθρωποι που συνέδεσαν το πρόσωπό τους με μια συγκεκριμένη χρονική στιγμή, κατόρθωσαν να παραμείνουν στην Ιστορία λόγω στοχοθέτησης και αποτελεσματικότητας (ή αναποτελεσματικότητας). Την στιγμή που κάποιος εστιάζει πέραν του αντικειμενικού σκοπού, η επιτυχία κρίνεται (τουλάχιστον) επισφαλής. Ενδεχομένως σε ορισμένους το αποτέλεσμα των έργων τους να τροφοδότησε το εγώ τους, συγκεκριμένα την αυταρέσκειά τους.

Ανάλογα τον ρόλο του στην ζωή μου. Εάν με ενδιαφέρει, επιχειρώ να του δείξω μια πιο σφαιρική και αποστασιοποιημένη εικόνα από αυτήν που έχει ο ίδιος περί της προσωπικότητας που παρουσιάζει προς τα έξω. Σε άλλες περιπτώσεις και ανάλογα τον βαθμό ναρκισσισμού, από αδιαφορία έως οίκτο.

Αποδέχομαι κάτι όσο δεν με θίγει. Σέβομαι την αναγκαιότητα του για αυταρέσκεια ή/και αυτοπροβολή, αλλά προτιμώ να απομακρύνω κάτι που με ενοχλεί παρά να το διατηρώ εις βάρους λόγω ανοχής.

Το Κωσταλέξι ξαναχτυπά κοντέσα μου;  

Εδώ συμφωνώ εν μέρει με τον Incomplete

με διαφορά πως δεν θεωρώ σπανιότερη την εκδήλωση στους μεν ή τους δε, αλλά παρατηρώ σαφή διαφοροποίηση στον τρόπο έκφρασής του. Ο μεν Κυριαρχικός νάρκισσος θα τείνει να αυτοπροβάλλει μια καθολικά ωραιοποιημένη εικόνα, γενικευμένη πάνω στα στοιχεία της προσωπικότητάς του στα οποία αρέσκεται, ενώ ο υποτακτικός θα εστιάσει στις ικανότητές του να αντεπεξέλθει στην θέση του (δεξιότητες, ικανότητα προσαρμογής σε νέα πλαίσια κλπ).