Χόρεψέ το!

Ο χορός είναι εξωλεκτική σωματική έκφραση κι επικοινωνία.
Ο χορός είναι αναπαράσταση χίλιων πραγμάτων μα πάνω απ’ όλα των τρόπων του σχετίζεσθαι.
Ο χορός είναι μια κατεξοχήν κοινωνική δραστηριότητα: χωρίς θεατές χάνει το νόημα του.
Ο χορός είναι μια ιερά ευάλωτη αναπλαισίωση όπως ο ύπνος, όπως το σεξ.
Ο χορός είναι μια από τις καλύτερες εισαγωγές ενός παιδιού αρχικά στην κοινωνικότητα και κατόπιν στην ενήλικη σεξουαλικότητα.
Ο χορός δεν περιγράφεται – χορεύεται.

Η συντριπτική πλειοψηφία των χορών που χορεύονται από ετερόφυλα ζευγάρια έχει ερωτικές και σεξουαλικές παραδηλώσεις.

Θα αναφέρω μερικά πράγματα για τα latin, όχι ως ειδήμονας αλλά ως μαθητευόμενη. Συμπληρώσεις, παρατηρήσεις και διορθώσεις ευπρόσδεκτες.

 Θεμελιώδης κανόνας: Η ντάμα ακολουθεί πάντα τον καβαλιέρο. Δεν του υποβάλλει ρυθμό, φιγούρες, δεν τον τραβολογάει, ακολουθεί αυτά που επιλέγει αυτός να κάνει, όταν και όπως τα ζητήσει. Σημαντικό στοιχείο: η ντάμα δεν είναι ψόφια, δηλαδή δεν είναι άτονη, αλλά ασκεί ικανή αντίσταση (κόντρα, κυρίως στα χέρια) ώστε να παραχθεί σωστά η κίνηση μέσω της ορμής. Η επίτευξη του σωστού συσχετισμού δύναμης λέγεται connection (ίσως έχετε προσέξει ζευγάρια που πριν ξεκινήσουν να χορεύουν πιάνονται από τα χέρια και τα κουνάνε ελαφρά δεξιά αριστερά ώσπου να ζυγίσουν το connection). Επίσης, η ντάμα δεν κρέμεται ποτέ στον ώμο του καβαλιέρου και, σε φιγούρες που απαιτούν πεσίματα, ενώ φαίνεται ότι τη συγκρατεί ο καβαλιέρος, στην πραγματικότητα εκείνη σηκώνει μόνη της όλο της το βάρος και αν εκείνος αφήσει το αγκάλιασμα εκείνη δε θα πέσει.

 Οι χορευτές δεν κοιτάζουν ποτέ το δάπεδο, δεν κοιτάζουν εδώ κι εκεί. Κοιτάζει ο ένας τον άλλον, εκτός από μερικές στάσεις και φιγούρες που υποβάλλουν συγκεκριμένη θέση του κεφαλιού, συνεπώς και του βλέμματος. Άκρως ερωτική στιγμή: ο καβαλιέρος τυλίγει απότομα τη ντάμα πάνω του μετά από στροβιλισμό της και τη φέρνει σε θέση εκείνη να κοιτάζει τον δεξιό του ώμο, ενώ εκείνος έχει σκυμμένο το κεφάλι σα να μυρίζει τον λαιμό της και σταδιακά το ανεβάζει σα να πηγαίνει να της ψιθυρίσει κάτι στο αυτί.

 Οι φιγούρες που κάνει ο καβαλιέρος είναι πολύ λιγότερες και φαίνονται απλοϊκές μπροστά σε αυτά που κάνει η ντάμα. Στην πραγματικότητα, ο καβαλιέρος όχι μόνο δίνει τις εντολές αλλά και οδηγεί τη ντάμα σε όλη τη διάρκεια της φιγούρας της. Ένας καλός καβαλιέρος μπορεί να «φτιάξει» την εικόνα μιας μέτριας ντάμας, ενώ μια καλή ντάμα φαίνεται μετριότατη με έναν κακό καβαλιέρο.

 Ενώ χορεύει, το ζευγάρι δεν βγαίνει ποτέ εκτός πλαισίου. Για παράδειγμα αν γίνει κάποιο λάθος συνεχίζουν κανονικά, και σε καμιά περίπτωση δεν σταματάνε, δε χαζογελάνε και δε δυσφορούν.

 Όταν σε μια πίστα χορεύουν πολλά ζευγάρια, ο καβαλιέρος είναι υπεύθυνος για την εποπτεία του χώρου. Εκείνος καθοδηγεί τη ντάμα και επιλέγει τις κατάλληλες φιγούρες και κίνηση στο χώρο, έτσι ώστε να μη συγκρουστούν με άλλους.

 Σε οργανωμένο χορό πολλών ζευγαριών (rueda), ένας καβαλιέρος δίνει προφορικά τα εναύσματα και οι καβαλιέροι κάνουν τις αλλαγές στις ντάμες ενώ ντάμες και καβαλιέροι εκτελούν παράλληλα τις σχετικές φιγούρες.

 Όσο τεχνικά δύσκολο κι αν είναι κάτι, πότε δεν πρέπει να φαίνεται ως τέτοιο, η κίνηση πρέπει να έχει ροή και χάρη και να φαίνεται σαν το φυσικότερο πράγμα του κόσμου.

 Όταν η ντάμα γνωρίζει περισσότερα από τον καβαλιέρο, δεν προσπαθεί να τον οδηγήσει σε φιγούρες που γνωρίζει μόνο εκείνη, αλλά ακολουθεί όσα μπορεί να κάνει εκείνος. Όταν ένας καβαλιέρος γνωρίζει περισσότερα από την ντάμα, αρχικά δοκιμάζει πόσα ξέρει εκείνη ξεκινώντας από τα απλούστερα. Σταδιακά και αφού εκείνη χαλαρώσει, ο καβαλιέρος επιχειρεί πιο σύνθετα πράγματα όταν βεβαιώνεται ότι εκείνη είναι σε θέση να ακολουθήσει. Σε καμιά περίπτωση κανείς δεν κάνει επίδειξη ικανοτήτων αφήνοντας αιωρούμενο τον παρτενέρ του.

 Ο χορός γίνεται ουσιώδης όταν ο ένας παρακολουθεί και ενισχύει τον άλλον. Ακόμα και ο καλύτερος χορευτής αν χορεύει με τον εαυτό του, αδιαφορώντας δηλαδή για τον παρτενέρ του, θα δώσει μια επίπεδη αν όχι εκνευριστική εικόνα. Το πράγμα επιδεινώνεται δραματικά αν οι παρτενέρ λειτουργούν ανταγωνιστικά. Κι αυτό είναι συνήθως κάτι που το καταλαβαίνουν και άτομα που δεν έχουν σηκωθεί ποτέ από τη θέση τους.

 Ανεξάρτητα από τις ικανότητες κάθε χορευτή, κάθε ζευγάρι είναι κάτι μοναδικό και αναδίδει κάτι διαφορετικό. Υπάρχουν στιγμές που το ζευγάρι αστειεύεται, ερωτοτροπεί, αναπαριστά σεξουαλικές πράξεις, παίζει, κ.ά. Ο συντονισμός των παρτενέρ ως προς τη διάθεση (mood) της στιγμής είναι πολύ σημαντικός και δύσκολος να επιτευχθεί, γι’ αυτό πολλοί τείνουν να σταθεροποιούν τους/τις παρτενέρ τους καθώς προτιμούν εκείνους με τους οποίους «εκπέμπουν στο ίδιο μήκος κύματος». Ωστόσο, τουλάχιστον στη διάρκεια της μαθητείας, είναι σημαντικό να χορεύει κανείς με όσους περισσότερους παρτενέρ μπορεί γιατί αυτό τον βοηθά στο να προσαρμόζεται ευκολότερα και να βιώνει πολύ καλύτερα την ουσία του χορού.

 Σε κοινωνικές εκδηλώσεις, ελλείψει καβαλιέρων είναι θεμιτό να χορεύουν δύο ντάμες μεταξύ τους (η μία χορεύει ως ντάμα και η άλλη ως καβαλιέρος), αλλά απαγορευμένο το να χορεύουν δύο καβαλιέροι μεταξύ τους.

Υπάρχουν και αρκετά άλλα πράγματα, αλλά στάθηκα στα βασικά για να μη γίνω κουραστική. Νομίζω ότι είναι ηλίου φαεινότερες οι αναλογίες με αρκετές απόψεις περί σεξουαλικότητας καθώς και σεξουαλικές πρακτικές με τις οποίες ασχολείται αυτό το forum.

Θα ήθελα να ρωτήσω τα εξής:
 Πώς ερμηνεύετε την κοινωνική απαξίωση του χορού τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα, μια χώρα με μακραίωνη χορευτική κουλτούρα; Τι σημαίνει το γεγονός ότι οι περισσότεροι πάνε σε club και στέκονται σαν ξυλάγγουρα με το ποτό στο ένα χέρι και το άλλο χέρι στην τσέπη, ενώ οι πλέον τολμηροί (συντριπτικά γυναίκες) ψιλοκουνιούνται διακριτικά στην άκρη της μπάρας;

 Ποια είναι η προσωπική σας στάση απέναντι στο χορό; Χορεύετε; Αν ναι, τι; Τι σημαίνει αυτό για σας; Τι συναισθήματα σας δημιουργεί; Αν όχι, γιατί;

 

Απάντηση: Χόρεψέ το!

H προσωπικη μου σταση απεναντι στον χορο...;
Οκ....λοιπον στις συγχρονες τρελες και ομορφες μερες μας.....υπαρχει ενα ειδος ''χορου'' που καταργει την νταμα.......!!!!!
Συνεχες,ασταματητο HEADBANGING!!!!!!!!!!!!!!

 

10 χρόνια κλασσικό χόρο τα τρια τελευταία από αυτά και σύγχρονο. Τα τελευταία τρια χρόνια flamengo.

Οι σχέσεις είναι χορός. Καλούμαστε να χορέψουμε με τον άλλον. Συνήθως δεν μπαίνουμε καν στον κόπο και όταν μπαίνουμε ο ένας προσπαθεί να οδηγήσει τον άλλον. Η ομορφιά αρχίζει όταν αφεθεί ο ένας στον άλλο. Αλλά αυτό είμαι μια τεράστια συζήτηση.

Το video, αν θες να πω την άποψη μου είναι καλούλι και μόνο. Το ζευγάρι είναι αρκετά δεμένο. Η ντάμα πράγματι ακολουθεί τον καβαλιέρο, ο οποίος όμως είναι και πιο λαμπερός. Συνήθως ισχύει το αντίθετο. Απλός βηματισμός και λίγες φιγούρες. Στα συν η λυμένη κίνηση τους.

Θα επανέλθω. Πολύ καλό θέμα.

 

Απάντηση: Χόρεψέ το!

Δεν χορεύω και δεν έχω ποτέ την επιθυμία να το κάνω. Είναι μια μορφή έκφρασης, κοινωνικοποίησης, σεξουαλικής πρόσκλησης, που δεν με αφορά.
Αλλά, τα τελευταία χρόνια, η αδιαφορία μου έχει εξελιχθεί σε αποστροφή. Οι λόγοι εντοπίζονται, εμμέσως, στο πρώτο ερώτημα. Η γελοία μεταμοντέρνα κουλτούρα της 'αυτοπραγμάτωσης' έχει μετατρέψει το χορό σε αυτιστική παράσταση ξεσαλωμένων, που τάχα κορυβαντιούν, πίνοντας, οι ιερόσυλοι, ουίσκι ή βότκα με κόκα κόλες και χυμούς-ποδόλουτρα.
Ο χορός (δεν αναφερόμαστε στον καλλιτεχνικό, κλασικό χορό) είναι νοητός μόνον όταν υπάρχει ντάμα και καβαλιέρος, όταν αναπαριστά ζευγάρωμα ή πολεμική προετοιμασία. Ή αποσκοπεί στην ερωτική κατάκτηση, με τρόπο διαυγή, άμεσο ή έστω διαμεσολαβημένο. Επιτρέπεται, επίσης, να χορεύουν θηλυκά ή πουσταρέλοι άνευ παρτενέρ, περιστοιχισμένοι από αρσενικά, όταν ο χορός αποβλέπει, ωμότατα, στον επιτόπιο σεξουαλικό ερεθισμό (χορός της κοιλιάς).
Τα παραλυτικά με τους γραμμωτούς και οι καλλονές γκομενίτσες που διασύρουν την Ομορφιά, φτιασιδωμένες σαν λατέρνες Μυκόνου ή, δήθεν, ατημέλητες, ενορχηστρώνουν καθημερινά την επίθεση της μάζας εναντίον της Αισθητικής. Τα clubs είναι τα Μαυσωλεία του χορού, οι σκουπιδότοποι του Ωραίου - παρεκτός όσα είναι ταγμένα στο όργιο και το προετοιμάζουν.


- Υπάρχει μια εξαίρεση απ' τον ερωτικό διπολισμό των χορευτικών βηματισμών, στα καθ' ημάς: Το εξ ορισμού μοναχικό ζεϊμπέκικο, ήτοι η ημιστατική επίδειξη δύναμης του λαβωμένου αρσενικού. Του μπεκρή, του μαστούρη, του φονιά, του βαρυποινίτη. Εδώ, το θηλυκό αποθαυμάζει, στριμωγμένο στο σκοτάδι - ούτε να φαίνεται δεν πρέπει στη διάρκεια της ιερουργίας των ξεσκισμένων ψυχών. Περιμένει στο ημίφως, για τα μεθεόρτια φλόκια.
Έχω με φρίκη δεί, στις μέρες μας, γύναια να αποτολμούν να το χορέψουν [ειδική περίπτωση, Αμαζόνες και καρατζιβιτζιλικούδες]. Και μάλιστα, στις πίστες μπουζουξίδικων, τσιφτετελοειδώς. Κοντά κι ο σύζυγος, κοιλαράς αποτρόπαιος, από κείνους που φορούν κουκούλα στο αμάξι, για να μη σκουριάσει. Το μάτι της σουρτούκως, κάρφος στο καβλί του νεαρού χασαπάκη, με το μαλλί καρφάκια, πασαλειμένο τζελ.
Ύστερα από τέτοιες τραυματικές εμπειρίες, όχι μόνο αρνούμαι να χορέψω - πάντα αρνιόμουν - αλλά αποφεύγω και να κοιτάξω τους κάθε λογής λικνιζομένους ασκόπως. Βαρυγκομώ κι οδύρομαι, όταν η φλουφλία επελαύνει.

 

Απάντηση: Χόρεψέ το!

Μου αρεσουν πολυ οι παραδοσιακοι χοροι,βλεπεις στις προβες τον καθενα

να προσερχεται σφιγμενος,τσιτωμενος κουβαλωντας το αγχος της

καθημερινοτητας και μετα απο μερικες στροφες πως μεταμορφωνεται

το προσωπο φορωντας ενα πλατυ χαμογελο.....ειδικα με μερικους χορους

του Ποντου εκστασιαζομαι!

 

Η σχέση μου με τον χορό, κλασσικό και (κυρίως) contemporary είναι στενή και πολυδιάστατη, έστω και αν ο ίδιος δεν χορεύω.

Τουτέστιν, συχνά πλέκω τις μουσικές πάνω στις οποίες χτίζονται χορογραφίες.

Πέραν αυτού, η 'πανηγυρτζήδικη' διάσταση του χορού, μου είναι εμετική. Η τέχνη δεν είναι για διασκέδαση. Και, αν υπάρχει κάτι βακχικό σε όλη αυτήν την γελοιότητα, είναι σκηνοθετημένο κακόγουστα.

 

Απάντηση: Re: Χόρεψέ το!

Μπρε Thanasis,
μήπως είμεθα αμφότεροι, μαθηταί του μεγάλου ποδολάγνου;

 

Re: Απάντηση: Re: Χόρεψέ το!

Άρτι εισαχθείς στην μεγαποδολάγνειο ακαδημία, έχω ξεκινήσει practice με κάτι μπουτάκια από φουρνισθέν κοτόπουλο.  

 

Εμενα μου αρεσουν πολυ οι χοροι των Μασαί που εχουν και τριτο "ποδι"!

 

Απάντηση: Χόρεψέ το!

..δεν χορευω εκ πεποιθήσεως..

 

Απάντηση: Χόρεψέ το!

αχ οχι κ εδω σαλσα.. πλιζ οχι κ εσεις  

 

Απάντηση: Χόρεψέ το!

Τί υπονοεί ο ποιητής;