Χόρεψέ το!

Dance me to your beauty with a burning violin
Dance me through the panic till I'm gathered safely in
Touch me with your naked hand or touch me with your glove

Dance me to the end of love

 

Εξαιρετικό το νήμα. Μπράβο ομπσκουράκι... 

Θα συμφωνήσω εν τω συνόλω. Πράγματι βλέπω το σχετίζεσθαι σαν ένα είδος χορού. Δεν αναλύεται, δεν περιγράφεται, αλλά είναι μία κοινωνική δραστηριότητα. Εξ ού και η αντίδρασή μου στην μυστικοπάθεια, σε διάφορα νήματα περί σχέσεων και κοινωνίας. Σε κενό αέρος μόνο τα σαλαμάκια. 

Από την άλλη, και επειδή ο Dolmance έχει δίκιο ο δόλιος, γι αυτό και πήρε των ομματιών του από την πίστα, για ποιον να χορέψεις; Άντε σε καμιά υπόγα μόνο... 

Highlights του ποστ:

BDSM υλικό. Δεν αλλάζουμε ποτέ θέση ισχύος. Διότι θα φάμε τη σαβούρντα της ζωής μας. 

Δεν ξέρω τί να πω. I am speechless. 

Ισοτιμία. Έχει μήνες που τσιροκοπάω.

Η ντάμα κουβαλάει όλο το βάρος του χορού. Έχει τη δύναμη. Όμως ο καβαλιέρος είναι το σημαίνον άτομο στη σχέση, όπως στο BDSM. N'est-ce pas? Ψιλο-ισότιμο το κόβω και πάλι.

Αναρωτιέμαι αν δεν θα μπορούσε να γίνει και σε βανίλα σχέσεις αυτό.

Μπα... 

Κάτι που οι λιμπερτίνοι (μάλλον) δεν μπορούν να απολαύσουν.

Δεν μπορούν να κάνουν το connect. Δεν γνωρίζουν, οι μεν πώς να καθοδηγήσουν, οι δε πώς να ακολουθήσουν. Δεν έχουν μάθει πώς, δεν τους δίδαξε κανείς, δεν υπήρξαν οι κοινωνικές προϋποθέσεις, δεν υπάρχει το κατάλληλο πλαίσιο, μπλα μπλα, μπλα μπα... Τα δε αρσενικά έχουν ευνουχιστεί με αποτελεσματικότητα. Άντε να καθοδηγήσεις τη μαινάδα, μάτια μου...

Ναι, χορεύω. Tα βήματα είναι πολύ απλά:
1. Θέλω να με θέλεις.
2. Δεν θέλω να με θέλεις, θέλω να χύσω.
3. Δεν θέλω να χύσω, θέλω να χύνεις εσύ, όποτε θέλεις και όπως θέλεις.
4. Σε αποδέχομαι και σε θέλω, Μέγα Καριόλη.
5. Προχώρα και ακολουθώ.
6. Προχώρα γαμώτο, πριν σε πάρει ο ρωσικός διάολος. 

[nomedia=""]YouTube - Broadcast Yourself.[/nomedia]

 

Φρονώ πως η σταδιακή μείωση αυτής της σωματικής έκφρασης θα πρέπει να εκτιμηθεί σε συσχέτιση με τις όποιες αλλαγές που παρατηρήθηκαν τις τελευταίες δεκαετίες στον τρόπο διασκέδασης.

Αν ήθελα να δώσω μία πρόχειρη απάντηση στο ερώτημά σου θα έλεγα πως η απώλεια της επαφής με το σώμα μας είναι σημείο των καιρών καθώς οι μη αποχειροβίωτοι κάτοικοι των μεγάλεων πόλεων, των μεγάλων αποστάσεων, των αργών μετακινήσεων, των διευρυμένων ωραρίων, και των χαμηλών μισθών (που δεν δίνουν τη δυνατότητα για ιδιαίτερη φροντίδα) δεν δύνανται να ακολουθήσουν ένα πιο ισορροπημένο μοντέλο ζωής, δίνοντας τη δέουσα προσοχή στο σώμα τους. Συν ασφαλώς το ότι για να δημιουργήσουν ανταγωνιστικούς διεκδικητές μίας θέσης εργασίας, οι γονείς συνήθως δίνουν έμφαση στην απόκτηση επιστημονικών γνώσεων, και όχι σε μία παιδεία μεγάλου εύρους που να περιλαμβάνει και φυσική αγωγή και επαφή με τις τέχνες κ.α..

Όμως, ακόμη και αν κάποιος βρίσκεται σε αρμονία με το σώμα του, θα ήταν αδύνατο να μην παρατηρήσω ότι δεν θα μπορούσε να εκφραστεί κατά τον τρόπο που περιγράφεις, δηλαδή χορεύοντας, στις περισσότερες περιπτώσεις τυπικών εξόδων του. Στα μεγάλα clubs ο συνωστισμός δεν επιτρέπει κινήσεις. Επίσης τα ακούσματα ενίοτε δεν επιδέχονται χορευτικής ερμηνείας. Επίσης η επιφυλακτικότητα απέναντι σε νέες σχέσεις δυσχεραίνει την πρώτη επαφή, ιδιαίτερα δε τη σωματική. Ο τρόπος με τον οποίο οι άνθρωποι διασκεδάζουν, και τα ακούσματά τους, συντελούν δραματικά στην εξαγωγή του αποτελέσματος που περιγράφεις ως: "κοινωνική απαξίωση του χορού". Προσωπικά, στο βαθμό που μπορώ να αξιολογήσω τα πράγματα -γιατί όπως θα διαβάσεις παρακάτω είμαι η πλέον ακατάλληλη-, θα έλεγα ότι η απαξίωση του χορού ξεκινά από τους ίδιους τους εκπρόσωπους της τέχνης (εδώ γίνομαι προκλητικά γενναιόδωρη στους χαρακτηρισμούς μου). Όταν ο τάδε dj Beta (edition), γνωρίζοντας πως οι νεαροί θαμώνες του δείνα club βγαίνουν το σαββατόβραδο για να ευθυμήσουν και να γνωρίσουν ανθρώπους, και επιλέγει να παίζει ένα πληκτικό, αποκαρδιωτικό, περιοδικό "μπιπ", στην καλύτερη περίπτωση θα μπορούμε να κάνουμε λόγο για (απογοητευμένες) κυρίες που κουνιούνται διακριτικά (άχαρα) μοναχές τους.

Όχι. Γιατί δεν είχα από τους κηδεμόνες μου τη σχετική παιδεία.

 

Απάντηση: Χόρεψέ το!

Βρε Dolmance, για πόρνες να πούμε, για ιντερνετικές γνωριμίες να πούμε, για χορό να πούμε, στη μεταμοντέρνα κοινωνία το γυρίζεις. Δίκιο βέβαια έχεις γιατί όλα όσα ζούμε στην κοινωνία αυτή τα ζούμε.

Αλλά, ασε να πιούμε το μοχίτο μας και να ρίξουμε τις στροφές μας, μπας και το διασκεδάσουμε λίγο και χάσουμε και κανένα κιλό στην ηλικία εμφράγματος που είμαστε κι ας μην κάνουμε αναπαράσταση πηδήματος (που κάνουμε) ή επιχείρηση κατάκτησης σώνει και καλά, αν δεν έχουμε όρεξη για παραπάνω.

Πάντως προσφέρομαι να σου κάνω τα πρώτα μαθήματα, ονειρευόμενος τη στιγμή που θα χορέψουμε μια Bachata μαζί (σαν αυτή που δείχνει το βίντεο του ποστ #1). Αν το κάνουμε τρίο και με τον Mind Master θα γίνει το ερωτικότερο υπερθέαμα της μεταμοντέρνας κοινωνίας.

Μετά απ' αυτό, η μόνη φράση για την οποία έχω ενδοιασμούς, απ' όσα σωστά έγραψε η camera obscura, είναι η ακόλουθη:

“αλλά (είναι) απαγορευμένο το να χορεύουν δύο καβαλιέροι μεταξύ τους”.

Τρεις μαζι σίγουρα επιτρέπεται.

 

Απάντηση: Χόρεψέ το!

Στη διάθεση σας, Εκλαμπρότατε. Αλλά μετά τον αρραβώνα.
Δεν μπορώ να εκτεθώ με εσάς και τον άλλο, τον ακόλαστο, παρα μόνον αν υπάρχουν δεσμεύσεις.

 

Απάντηση: Χόρεψέ το!

Ποια είναι η προσωπική σας στάση απέναντι στο χορό; Χορεύετε; Αν ναι, τι; Τι σημαίνει αυτό για σας; Τι συναισθήματα σας δημιουργεί; Αν όχι, γιατί;

Παντα μαρεσε ο χορος αλλα οι ρυθμοι της ζωης δεν αφηναν περιθωρια να ασχοληθω. Τα τελευταια χρονια που καταφερα να ρυθμιζω τον χρονο μου οπως θελω, εχω παρακολουθησει μαθηματα χορων (και σε καποια συνεχιζω) που μαρεσουν εστω κι αν δεν προκειται να τους χορεψω ποτε ειτε δημοσιως ειτε πριβε. Τελευταια εμαθα και ικαριωτικο. 
Την ενασχοληση μου με το χορο δεν την βλεπω ουτε ως επιδειξη ουτε ως μεσο επικοινωνιας ουτε ως κοινωνικη δραστηριοτητα μετα θεατων, γιατι χανει το νοημα του. Για μενα ειναι εμπνευση και εκφραση, απολαυση, χαλαρωση και ζωντανια (ναι, και τα δυο), απελευθερωση μυαλου .
Σιγουρα ολα αυτα δεν μπορεις να τα νιωσεις σε μαγαζια με τετοια ενταση μουσικης και φασαριας που αδυνατεις να αφεθεις και σε 10Χ10 εκατοστα που σου αναλογουν να χορεψεις, κρατωντας αμυνες να μην σου χωσει κανεις καμμια κλωτσια ή σφαλιαρα πανω στο χορευτικο του οιστρο και εν μεσω καθε απιθανης χορευτικης φιγουρας που μπορει να ανακαλυψει εκεινη τη στιγμη καποιος επιδοξος Νουρεγιεφ.
Ετσι περιοριζω τις δημοσιες χορευτικες μου εκδηλωσεις, μονο σε καποια λατιν μαγαζια σε μερες που εχουν λιγο κοσμο ή σπιτι μου οταν εχω κεφια.

Πώς ερμηνεύετε την κοινωνική απαξίωση του χορού τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα, μια χώρα με μακραίωνη χορευτική κουλτούρα; Τι σημαίνει το γεγονός ότι οι περισσότεροι πάνε σε club και στέκονται σαν ξυλάγγουρα με το ποτό στο ένα χέρι και το άλλο χέρι στην τσέπη, ενώ οι πλέον τολμηροί (συντριπτικά γυναίκες) ψιλοκουνιούνται διακριτικά στην άκρη της μπάρας;

Δεν πιστευω οτι υπαρχει κοινωνικη απαξιωση χορου. Ο κοσμος χορευει. Αλλοι γνωριζουν αλλοι οχι. Οι σχολες λατιν και λαικων χορων υπαρχουν παντου. Ολοι σχεδον οι συλλογοι των επαρχιακων και νησιωτικων περιοχων της Ελλαδος, διαθετουν τμηματα εκμαθησης παραδοσιακων χορων οπως και χορευτικες ομαδες ολων των ηλικιων. Και οσα τουλαχιστον ξερω, εχουν αρκετα ατομα.
Τα club που ανεφερες ως παραδειγμα δεν ειναι ουτε ο καταλληλοτερος χωρος ουτε εχει την αναλογη μουσικη για να το εκφρασουν. Εκει αν καταφερεις να βρεις μια γωνιτσα να ακουμπησεις το ποτο σου , θεωρειται αθλος. Ειδαλλως το κρατας στο χερι, προσπαθωντας να το ισσοροπησεις με τα τσιγαρα, τον αναπτηρα και το κινητο, ενω στο αλλο κρατας την τσαντα σου και το πανωφορι σου. Οποτε το μονο που απομενει ειναι να στεκεσαι σαν ξυλαγγουρο. Αν εισαι τυχερη και σου κραταει ο συνοδος τα μισα απο αυτα, γινεσαι πιο τολμηρη και ψιλοκουνιεσαι αλλα με προσοχη μη χυσεις και το ποτο.
Οι περισσοτεροι απο αυτους μπορει να μην γνωριζουν λατιν κλπ αλλα αν τους δεις σε εκδηλωσεις του τοπου τους η σε κοινωνικες συγκεντρωσεις, θα εκπλαγεις απο το κεφι, τις γνωσεις και τα τσαλιμια τους πανω στους χορους του τοπου τους και οχι μονο.
Παθιαρικο και ερωτικο ενα αργεντινικο τανγκο αλλα και ενας μαλεβιζιωτης ειναι λεβεντια!

 

Απάντηση: Χόρεψέ το!

Καμμία αντίρρηση εκ μέρους μου.

Σημειώνω όμως, ότι η δέσμευσις των τριών μας δεν μπορεί να καλείται "αρραβών", αλλά μάλλον "τριώδιο"...

 

Απάντηση: Χόρεψέ το!

Tα τελευταια 2 χρονια ειχα μια εμπειρια απο τον εν λόγω χωρο, όπως κ απο τα μέρη που συχνάζουν οι συμπαθέστατοι μαθητες-χορευτες κλπ του χορού αυτου..

χμμμ.. θα ειμαι καλός ανθρωπος σημερα.. δεν θα πω άλλα, μπορει να γκρεμιστει το σπιτι μου.. οποτε τα τελευταια μου λόγια ας ειναι καλά.. μηπως καταφερω κ πιασω κανενα πρωτο καζανι πιστα στην κόλαση, έστω κ την τελευταια στιγμη..

Σας αγαπω όλους... κ όσους πικρανα.. ας με συγχωρησουν, το πιθανοτερο ειναι οτι θα το ξανακανα.. αλλα μη το σκεφτειτε έτσι εσεις να ειστε μεγαλοψυχοι...  

 

Ανωγειανός Πηδηκτός


Μαχαίρια Πόντου


Πεντοζάλης


Ρουμαθιανή Σούστα και Πεντοζάλης


Σέρρα Πόντου

 

Απάντηση: Χόρεψέ το!

αχ ο ερωτας σου πηρε τα μυαλα.. σ αλλο νημα ειμαστε.. εδω χορευουμε.. 


υγ: για την ακριβεια χορευουν οι υπόλοιποι.. κ απο οτι βλεπω ο μαυροβασιλης σερνει τον χορο μαστιγωνοντας ταυτοχρονα οποιον κουνιεται σε λατιν ρυθμους κ οχι κρητικους ή ποντιακούς.. γενικώς λεβεντικους... γιου νοου..

 

Re: Απάντηση: Χόρεψέ το!

Άσε ρε Dolmance. Δεν σε είδα πουθενά το 79 όταν συγχρωτιζόμουν με τις πουτάνες και τους νταβατζήδες στη Σαλόνικα. Κρατάω μία πισινή, μπας και νταλαβεριζόσουν με το Αθηναϊκό underground. Όλα χρήσιμα σ' αυτή τη ζωή. Δεν είναι;

Είσαι σε λάθος νήμα παρόλα αυτά. Σου την είπαν ήδη βλέπω.

[nomedia=""]YouTube - Broadcast Yourself.[/nomedia]

 

Απάντηση: Χόρεψέ το!

Συγγνώμη για το λάθος νήμα. Το δημοσίευμα απεσύρθη και μετεφέρθη στις πουτάνες. Γαμώ τον έρωτα, γαμώ! Και νάταν και σουμπίτσα, θα την έβαζα να κάνει επιμέλεια!