Απόκρυψη ανακοίνωσης

Καλώς ήρθατε στην Ελληνική BDSM Κοινότητα.
Βλέπετε το site μας σαν επισκέπτης και δεν έχετε πρόσβαση σε όλες τις υπηρεσίες που είναι διαθέσιμες για τα μέλη μας!

Η εγγραφή σας στην Online Κοινότητά μας θα σας επιτρέψει να δημοσιεύσετε νέα μηνύματα στο forum, να στείλετε προσωπικά μηνύματα σε άλλους χρήστες, να δημιουργήσετε το προσωπικό σας profile και photo albums και πολλά άλλα.

Η εγγραφή σας είναι γρήγορη, εύκολη και δωρεάν.
Γίνετε μέλος στην Online Κοινότητα.


Αν συναντήσετε οποιοδήποτε πρόβλημα κατά την εγγραφή σας, παρακαλώ επικοινωνήστε μαζί μας.

Τι σκέφτεσαι τώρα ?

Συζήτηση στο φόρουμ 'Off Topic Discussion' που ξεκίνησε από το μέλος anasia, στις 9 Δεκεμβρίου 2005.

  1. Incomplete_

    Incomplete_ Contributor

    Απάντηση: Τι σκέφτεσαι τώρα ?

    Και εμείς την γκαρνταρόμπα μας τι θα την κάνουμε ρε κορίτσι;Ε;Ε;
     
  2. Lola

    Lola Regular Member

    Απάντηση: Τι σκέφτεσαι τώρα ?

    Εμεις αγορινα μου δεν παμε με τη μοδα..! κρατα τη γκαρνταρομπα σου ως εχει dear  
     
  3. Incomplete_

    Incomplete_ Contributor

    Απάντηση: Τι σκέφτεσαι τώρα ?

    Περίμενα να μου συμπληρώσεις πως φτιάχνουμε μόδα  
     
  4. MasteR_PieR

    MasteR_PieR Regular Member

    Απάντηση: Τι σκέφτεσαι τώρα ?

    Τελικα ειμαι σε κοινοτητα του BDSM ? η στην ΧΕΝ ? ιδου η απορια 
     
  5. aDDIcteD

    aDDIcteD Regular Member

    δεν την παλεύω.......καθόλου όμως!!!!!!!
     
  6. Durcet

    Durcet In Loving Memory

    Re: Απάντηση: Τι σκέφτεσαι τώρα ?

    Προς τι αυτή η απορία;  
     
  7. MasteR_PieR

    MasteR_PieR Regular Member

    Απάντηση: Re: Απάντηση: Τι σκέφτεσαι τώρα ?

    Αν μπεις στο whoring θα καταλάβεις.
     
  8. Photographer

    Photographer Regular Member

    Σας ευχαριστώ για τις ευχές σας.

    Πρώτη μέρα που έγινα 38 χρονών και ακόμα παραμένω ένα μεγάλο παιδί.
    ........................................
    Καλό και κακό ταυτόχρονα.
    Το κακό με τα βαμπιράκια είναι ότι κάποια στιγμή βαριόμαστε αυτή την εκνευριστική νεότητα...
    ...............................................
    Σας ευχαριστώ για τις ευχές σας.

    Ειδικά αυτές περί υγείας φαίνεται να δουλεύουν...
    Δεν το πιστεύω ότι επέζηζα αγρατζούνιστος απο τροχαίο με μηχανή... και ότι την ίδια μέρα περπατούσα με θλάση στον μύ...
    ...............................................
    Μα που πήγαν οι υποτακτικούλες;
    Ξαφνικά σαν να φαίνεται ότι το γυρνάνε στο επαγγελματικό και γίνονται "κυριαρχικές" όταν είναι για χρήματα ασχέτως με το τι κάνουν στα προσωπικά τους...

    Ήταν μερικές απο τις σκόρπιες σκέψεις αυτής της πρώτης μέρας στο 38 έτος μου.
    Μην τις σχολιάσετε. Δεν χρειάζεται.
    Είναι απλά σκέψεις. ΔΕΝ είναι άποψη.
    _______________________________________________________________________________________
    If you can live for ever, What do you live for;
     
  9. Dolmance

    Dolmance Contributor In Loving Memory

    Απάντηση: Τι σκέφτεσαι τώρα ?

    Τί vanilla; Μπακλαβάς σιροπιαστός γινήκαμε! Θα ντρέπεται ο Μαρκήσιος.
     
    Last edited: 19 Σεπτεμβρίου 2008
  10. Lady_in_Black

    Lady_in_Black MindGames

    3 ωρες ακομα......
     
  11. Mirella_trans_Domme

    Mirella_trans_Domme Contributor

    Πριν 5 χρονια, ενα παγωμενο πρωινο, στο παραθυρο της κουζινας μου ηρθε ενα πανεμορφο μπλε παπαγαλακι που απο καπου ειχε ξεφυγει και κινδυνευε να παγωσει.
    Το μαζεψα, και περασαν ετσι αυτα τα 5 χρονια με τιτιβισματα, παιχνιδια και ομορφη συντροφια.
    Εδω και μια εβδομαδα δεν ηταν καλα, παλαιψα να το σωσω, δεν τα καταφερα τελικα.
    Πεθανε χτες βραδυ στις 22:05 μεσα στα χερια μου.
    Δεν θα το πεταξω στα σκουπιδια-πως θα μπορουσα αλλωστε- θα το θαψω σημερα ετσι, για να το τιμησω και να το ευχαριστησω για την παρεα που μου εκανε.
    Γιατι καθε αγνη ψυχουλα, ολων των εμβιων οντων αξιζει να την τιμουμε.
     
  12. naida

    naida Regular Member

    Τσίου τον ονόμασα.
    Δεν είμαι σίγουρη οτι ήταν αρσενικό αλλά εγώ αυτό πίστευα.
    Έπεσε απο κάποιο δέντρο μας κι η μητέρα μου είπε πως δεν θα ζούσε γιατί δεν μπορούσε να φάει.
    Ήταν ένα μικρούλη σπουργιτάκι και δεν μπορούσε να πετάξει.
    Τον πήρα στο δωμάτιο μου, έκοψα ένα σταφύλι στη μέση και το έβαλα μπροστά του.
    Δεν το έτρωγε και αναγκάστηκα να πιέσω το ράμφος του μέσα στο σταφύλι.
    Μετά απο λίγο άρχισε να κουνιέται.Πήρε δυνάμεις.Η χαρά μου ήταν απερίγραπτη.
    Τον έβαλα σε έναν κάδο που έχω και του έκοψα κι άλλα σταφυλάκια..
    Είμασταν μαζί όλο το βράδυ.
    Την επομένη μου είπαν πως έπρεπε να τον ελευθερώσω γιατί αλλιώς θα πέθαινε.
    Δεν ήθελα να τον αφήσω να φύγει αλλά σκεφτόμουν πως δεν θα μπορούσε να πετάξει μέσα σε μια μέρα
    κι έτσι είπα να κάνω μια προσπάθεια σίγουρη για το αρνητικό της αποτέλεσμα..
    Δεν πρόλαβα να πάρω το πάνω μέρος του "κλουβιού" κι ο Τσίου κατευθείαν βγήκε, πέταξε χαμηλά και πήγε κάθησε σε ενα μικρό δεντράκι.
    Απογοητεύτηκα που έφυγε τόσο γρήγορα.Περίμενα πως δεν θα ήθελε να φύγει επειδή
    περάσαμε όμορφα, πως θα είχε δεθεί μαζί μου  

    Ακόμη και τώρα αναπολώ εκείνο το βράδυ με τον Τσίου.