«Καλό παιδί» = ;

Απάντηση: «Καλό παιδί» = ;

Αμάν! Γίνατε και εσείς, 'καλό παιδί';

 

Απάντηση: «Καλό παιδί» = ;

Όπως το πάρει κανείς, καλό μου παιδί...  

 

elfcat αντιλαμβάνομαι την επιθυμία σου να μην αναφερθούμε στα "κακά" παιδιά και τη σέβομαι, οφείλω όμως να εκφράσω σε τι οφείλεται η ένσταση μου, η οποία με οδήγησε να ρωτήσω αναφορικά με την γενικευση που κανεις, θεωρόντας πως ολες οι γυναικες ειναι και σκεφτονται οπως εσυ, προσπαθώντας να αντιληφθώ σε τι βασίζεσαι. Κάτι που ακριβώς και αναφέρει ο MindMaster όταν λέει:

Όχι τίποτα άλλο, αλλά θεωρώ τον εαυτό μου γυναίκα παρά το ότι δεν ταυτίζομαι και δεν συμφωνώ με όσα αναφέρεις πιο πάνω.  

Όταν γράφω για τα κακά ή καλά παιδιά αναφέρομαι σε τι αρέσει ή όχι προσωπικά σε μένα, θεωρώντας το λιγότερο αλαζονικό να θεωρώ πως αφού εγώ είμαι έτσι, οφείλει κάθε γυναίκα της υφηλίου να αποδέχεται και να συμπεριφέρεται με τον ίδιο τρόπο.
Δεν είναι δυνατό να είμαι η μοναδική γυναίκα(?) που δεν βιώνει, δεν επιλέγει και δεν αντιλαμβάνεται τον κόσμο όπως εσύ, έτσι δεν είναι?

Από κει και πέρα, με τι την βρίσκει η καθεμιά μας νομίζω είναι καθαρά θέμα προσωπικών επιλογών.
Προσωπικά ερωτικά διεγείρομαι μόνο με άντρες με στιβαρή προσωπικότητα.
Μπορώ να είμαι φίλη με άτομα που είναι πιο χαμηλών τόνων αλλά μέχρι εκεί.
Νομίζω είναι καθαρό και ξάστερο το γιατί.
Αν ήθελα κάποιο που να μην "μπορεί να διεκδικήσει πράγματα....υπάκουος στρατιώτης....καταπνίγει τις επιθυμίες του και τις εντάσεις του" δεν θα έψαχνα για Κυρίαρχο.

Όταν συμφώνησα με τον Dolmance αναφερόμουν στο ότι πολλές φορές αυτό που μοιάζει "καλό" μπορεί να είναι επίπλαστο και πίσω από το "καλό" να βρίσκονται καταπιεσμένα βουνά θυμού και ανικανότητα έκφρασης του. Όποιος ζει τη ζωή του προσπαθώντας να ικανοποιήσει πάνω από όλα τους γύρω του χωρίς να έχει τα κότσια να θέσει όρια, να πει ως εδώ και μη παρέκει...

Και δεν δέχομαι πως ικανός να ακούσει είναι μόνο κάποιος που έχει τα χαρακτηριστικά που λέει ο εισηγητής του νήματος, ούτε πως ικανός για σχέσεις πέραν της μιας νύχτας είναι ικανός μόνο κάποιος που δεν διεκδικεί, υποκύπτει στους πάντες και νιώθει ενοχές άμα τον επιβραβεύουν.
Προσωπικά αυτά τα θεωρώ υποτακτικά χαρακτηριστικά, κάποια εκ των οποίων και η ίδια κουβαλώ, αλλά έμαθα να επιβιώνω και να τραβάω γραμμή ανάμεσα στην ανάγκη να ευχαριστείς και στη θυματοποίηση, μαθαίνω να λέω όχι χωρίς να περιμένω πια να θυμώσω και να κάνω έκρηξη για να πω τι με ενοχλεί.

Έχω γνωρίσει πολλά καλά "κακά" παιδιά που ξέρουν να ακούνε και να στηρίζουν και να παίρνουν ότι κουβαλώ χωρίς αντάλλαγμα, αλλά ξέρω πως αν τους πρήξω δεν θα το καταπιούν, γεμίζοντας αρνητικά συναισθήματα και θυμό, υποκρινόμενοι πως όλα πάνε καλά, αλλά θα μου πουν, λάρα μου σκάσε με έπρηξες.

Οπότε το καλό-κακό είναι σχετικά, ο καθένας τα ορίζει όπως ο ίδιος θέλει και θα συμφωνήσω με την female πως

 

1. Δεν ξέρω πώς συμπέρανες, όσα συμπέρανες και πώς ερμήνευσες όπως ερμήνευσες τα γραφόμενά μου. Ως εκ τούτου δηλώνω ευθαρσώς την αδυναμία μου να απαντήσω ουσιαστικά, συμφωνώντας ή/και διαφωνώντας ή/και επεξηγώντας.
Μια επισήμανση μόνο. Όταν διαβάζουμε τί γράφει κάποιος, καλό είναι να μην απομονώνουμε μια φράση του άλλα να προσέχουμε όλο το κείμενό του και πώς δένεται η μια φράση με την άλλη. Όταν απομονώνουμε, συνήθως διαστρέφουμε άθελά μας, αυτό που ο άλλος εκφράζει ακόμη και αυτή την ίδια τη φράση που απομονώσαμε.

2. Έχουν μπερδευτεί οι έννοιες τόσο που... "Στιβαρός" δεν σημαίνει "κακός", ευγενικός δεν σημαίνει "καλό παιδί" κ.ο.κ Όποτε, έτσι και αλλιώς δεν βγαίνει άκρη.

3. Ο καθένας ζει όπως επιθυμεί και σχετίζεται με όποιον/α/ους επιθυμεί.

Φιλικά

 

Απάντηση: «Καλό παιδί» = ;

Δειγματοληπτικώς: Κακά Παιδιά.
Τα καλά ούτε τα ζωγραφίζει, ούτε τα φωτογραφίζει κανείς - εκτός κι αν είναι της οικογενείας τους.

 


 


 


 

 

Αυτος ο Μαραντονα καποιον μου θυμιζει.....Καποιον αλλα ποιον????  

 

Τα καλά παιδιά :

-Υπενθυμίζουν στα κακά παιδιά πόσο καθάρματα είναι και πόσο μεγαλύτερα μπορούν να γίνουν.
-Υποδεικνύουν στα κακά παιδιά πόσο πιο αποτελεσματικά κακά μπορούν να γίνουν υποκρινόμενα τα καλά.
-Αποτελούν κίνδυνο για τα κακά παιδιά, αποκλειστικά και μόνο όταν αυτά δεν είναι πράγματι κακά.
-Χρησιμεύουν ως αξιόπιστη δικαιολογία ή ως παράδειγμα αναφοράς, σε περίπτωση, πάσης φύσεως, εκτάκτου ανάγκης.
- Συμπάσχουν με τα κακά παιδιά όταν αυτά δεν έχουν υπάρξει αρκούντως κακά ώστε να γίνουν «χαλίφηδες στη θέση του χαλίφη».
-Αντιλαμβάνονται την υποχρέωσή τους να ανταποκρίνονται στις επιθυμίες των κακών παιδιών.
-Περιφρουρούν, δια της υπάρξεώς τους και μόνο, την υπόσταση των κακών παιδιών.
-Επιβεβαιώνουν την αναγκαιότητα υπάρξεως των κακών παιδιών.
-Επιμένουν, με τον τρόπο τους, να ευνοούν την επίτευξη των στόχων των κακών παιδιών.

 

Το καλό παιδί αποτελεί όντως μία πραγματικότητα. Είμαστε όλοι καλά παιδιά, μέχρι τουλάχιστον αποδείξεως του αντιθέτου.

trampled wrote
<Το «καλό παιδί» είναι εκείνος ο τύπος που συχνά μέσα στις παρέες όταν όλοι οι άλλοι είναι σε ζευγάρια αυτός κάθεται μόνος του. Είναι αυτός που συνήθως μιλάει, αλλά δεν διεκδικεί. Αυτό συμβαίνει γιατί το «καλό παιδί» δεν θέλει, αλλά και δεν μπορεί να διεκδικήσει πράγματα. Είναι αυτός που έχει πολλές γυναίκες φίλες, αλλά που δεν μπορεί να ξυπνήσει τον πόθο σε αυτές τις γυναίκες, και αυτό γιατί αυτό που προτάσσει δεν αποτελεί (και πιθανώς δεν αποτελούσε ποτέ) «τρέχων νόμισμα» προκειμένου να γίνει επιθυμητός από το άλλο φύλο. Και όταν αυτό θα συμβεί, θα συμβεί σπάνια και θα κρατήσει για λίγο. Για αυτό όμως θα μιλήσω παρακάτω…….>

Γιατί δεν διεκδικεί? Τι σημαίνει δεν μπορεί? Πιο πολύ μου φαίνεται ότι δεν θέλει.Δεν καταφέρνουμε κάτι αν δεν το θέλουμε αρκετά. Τα εμπόδια όποια και να είναι αυτά, υπερπηδιούνται. Δύσκολα αλλά μάλιστα, υπερπηδιούνται.
Δεν ξυπνά τον πόθο , γιατί όπως και να το κάνουμε αν παρουσιάζεται ως μίζερο άτομο και απαισιόδοξο, δεν θα ελκύσει τον πόθο. Θα ελκύσει τον οίκτο και ίσως και μία επιφανειακή φιλία που θα διαρκέσει πάρα λίγο.


trampled wrote
<Το «καλό παιδί» μεγάλωσε ακολουθώντας μια σειρά από κοινωνικά πρότυπα που όλες οι κοινωνίες θέτουν στους υπηκόους τους: Καλός μαθητής, παιδί που δεν προκάλεσε προβλήματα στο σπίτι του, ευσυνείδητος εργαζόμενος, υπάκουος στρατιώτης, άνθρωπος που ενδιαφέρεται για τα προβλήματα των τριγύρω του και θέλει να βοηθήσει. Είναι γενικά αυτός που ακολουθεί, και δεν δημιουγεί καταστάσεις ή ρεύματα. Αν τήρησε όλες τις παραπάνω υποχρεώσεις, είναι γιατί βρήκε μιας κάποιας μορφή ανταμοιβή στις προσπάθειες του, τουλάχιστον σε ένα αρχικό στάδιο. Αυτό που δεν κατάλαβε, ήταν ο πραγματικός λόγος αυτής της ανταμοιβής. Εκείνος το αντιμετώπιζε με βάση τις βασικές αρχές που έμαθε ότι διέπουν κάθε οργανωμένη κοινωνία: Αρχές περί αξιοκρατίας, ανταμοιβής της σκληρής δουλειάς κλπ. Όπως όμως διαπιστώνει στην πορεία οι παραπάνω αρχές συμπλέκονται με μια πολύ πιο πρακτική αρχή. Την αρχή του «άστον να παραμυθιάζεται ότι κάνει κάτι, γιατι αν του κόψουμε αυτό το παραμύθι θα τον χάσουμε». Και ως γνωστόν, ουδείς αναντικατάστατος, αλλά δεν έχουν και όλοι την ίδια χρησιμότητα.>


Σε πληροφορώ ότι γνωρίζω και κακά παιδιά τα οποία ήταν και αυτοί άριστοι μαθητές και καλοί φαντάροι αλλά και αριστούχοι πανεπιστημίου μετέπειτα.
Η μόνη ανταμοιβή είναι το να είμαστε καλά εμείς με τον εαυτό μας. Δεν αντιλέγω ότι έχεις απόλυτο δίκιο σε αυτά που γράφεις αλλά μην ξεχνάς ότι μόνοι μας φτιάχνουμε τη ζωή μας και την τύχη μας. Μαθαίνουμε να ζούμε σύμφωνα με αυτά που μαθαίνουμε από την αρχή. Όταν όμως αρχίζουμε κι έχουμε την δική μας προσωπικότητα και ιδιαίτερα αν ψαχτούμε λίγο, θεωρώ ότι είμαστε ικανοί να δούμε τι μας κάνει και τι όχι.
Τι σημαίνει ότι δεν του έμαθε κανείς? έμαθε κάποτε κάτι από κάποιους. Ε και? αυτό το κάποτε ήταν κάποτε. Τώρα είναι τώρα. Τα χαστούκια τα τρώει είτε είναι καλό παιδί είτε είναι κακό. Και μπορεί να κάνει πάρα πολλά, αρκεί να θέλει να κάνει. Η επιβίωση στο παρόν σύστημα γίνεται δύσκολη, γιατί θέλει αυτό να είναι. Το να βουλιάζει κανείς στη μιζέρια φέρνει ακριβώς αυτό το αποτέλεσμα.
Μάλιστα, είναι καλός φίλος . Για τους άλλους. Για τον εαυτό του? όχι. Αρέσκεται στο να ΄ναι φίλος με τους άλλους για να θεωρεί ότι επιτελεί κοινωνικό έργο. Αν δεν διεκδικήσει να τον ακούσουν, πως θα τον ακούσουν? Θα συνεχίζει να βουλιάζει σε αυτό που αποκαλεί αδυναμία ενώ ουσιαστικά είναι μιζέρια και αυτολύπηση και θα συνεχίζει και θα συνεχίζει χωρίς να έχει τέλος όλο αυτό.
Γιατί να δαπανάει ώρες στα τηλέφωνα και στο νετ? Για να έχει την ικανοποίηση ότι βοηθά. Πράγμα που σημαίνει ότι το κάνει ανιδιοτελώς? Μέγα λάθος.
Θέλει ανταλλάγματα. Θέλει την επιβεβαίωση. Θέλει να ακούσει το ευχαριστώ.
Του ζήτησε κανένας να ακούει?
Γιατί να παίρνει μόνο αυτός τηλέφωνο? Να μην πάρει . Για να πει, ''α, εγώ ήμουν εκεί? ''

Και όταν θα βρει ανθρώπους να τον ακούσουν , δεν είναι ανάγκη να είναι πολλοί. Καμιά φορά , αρκεί και ο εαυτός μας μόνο. Αρκεί να τον αγαπάμε. Αρκεί να δούμε το είδωλό μας στον καθρέφτη και να του τα σούρουμε.
Μάλιστα, έχει την ανάγκη της επιβέβαιωσης γιατί και ο ίδιος είναι ανασφαλής. Πράγμα που σημαίνει ότι δεν εκτιμά τον εαυτό του και τις δυνατότητες του.

Δεν μπορεί να έχει σχέσεις γιατί δίνει πολύ περισσότερα από ότι πρέπει. Ή τριγυρίζει σε λάθος άτομα. Έχει απαιτήσεις από λάθος άτομα.
Θα γίνει και αυτό-θα αποκτήσει τη σχέση που τόσο επιθυμεί- αν και εφόσον γίνει ένα ξεκαθαρισμάτακι σχετικά με το τι θέλει πρώτα από όλα από τον ίδιο και μετά από τους άλλους, φίλους ή ερωμένες-εραστές.


trampled wrote
<Το «καλό παιδί» είναι άτομο εσωστρεφές. Έχει μάθει να καταπνίγει τις επιθυμίες του και τις εντάσεις του. Να τις κρύβει βαθιά. Απλώς όταν το ποτήρι ξεχιλείσει (και αυτό μπορεί να συμβεί για ασήμαντη αφορμή), το «καλό παιδί» εκρύγνηται βίαια. Και βγάζει από μέσα του ό,τι έχει μαζέψει όλο αυτό τον καιρό που μεσολάβησε από την τελευταία του έκρηξη. Σε αυτές τις περιπτώσεις χάνει το δίκιο του, γιατί η οργή του μετατρέπεται σε παραλήρημα για όλα όσα θα ήθελε να πει και έχει κρατήσει μέσα του. Και αυτό γιατί το «καλό παιδί» έχει τις ίδιες ανάγκες, τις ίδιες ανησυχίες και τους ίδιους φόβους με όλους τους άλλους, που απλώς δεν μπορεί (ή δεν έχει μάθει) να τους εκτονώνει. Θα περιφέρει αυτά τα αισθήματα, μέχρι να γίνει βάρος στους άλλους και τελικά να απομονωθεί.>


Συμβαίνει και στις καλύτερες οικογένειες το ξέσπασμα. Ε, και? ωρίεται, χάνει το δίκιο του. Και ξανά μανά τα ίδια. Να μάθει να μην καταπνίγει τις επιθυμίες του. Να μάθει να τις εξωτερικεύει. Να μάθει να εκτονώνεται με το σωστό τρόπο.

trampled wrote
<Συμπέρασμα:

Το ερωτηματικό που έβαλα στον τίτλο του νήματος δεν είναι τυχαίο. Κάποιοι θα πουν ότι το «καλό παιδί» είναι ένας μαλάκας με καταπιεσμένες επιθυμίες, κάποιοι θα το λυπηθούν, κάποιοι μπορεί και να σεβαστούν τη δύναμη και τις αντοχές του. Δύο πράγματα είναι σίγουρα:

1. Το «καλό παιδί» είναι αναγκαίο. Το χρειάζεστε και σας χρειάζεται. Είναι πολύ πιο χρήσιμο από ότι πιστεύετε. Σταθείτε δίπλα του και δεν θα χάσετε.
2. Κανείς δεν φταίει που το «καλό παιδί» είναι αυτό που είναι, παρά μόνο το ίδιο. Σε αυτό τουλάχιστον ένα είναι σίγουρο: Δεν θα ζητήσει ευθύνες από κανέναν, παρά μόνο από τον εαυτό του>


''Μαλάκες'' είμαστε όλοι , άλλος λιγότερο άλλος περισσότερο. Κάτι που είναι ιδανικό για τον έναν , δεν σημαίνει ότι είναι και για τό άλλο. Να σου και κάτι άλλο? Κανείς δεν παραμυθιάζεται, εάν δε θέλει ή δεν έχει ανάγκη το παραμύθιασμα ακόμα και για το πιο μικρό πραγματάκι στην καθημερινότητά μας. Το να νιώσεις το παραμυθάκι στο πετσί σου που και που, είναι ωραίο. Είναι αυτό που λένε στο χωριό μου...<απ΄το τίποτα, καλή είναι και η Παναγιώταινα> , δε συμφωνείς....??????????

Δεν μπορείς να σταθείς σε κανέναν αν δεν ξέρεις τι τον απασχολεί. Και σου μιλάει ένα άτομο που δεν μπορεί να εκφράσει εύκολα το τι νιώθει. Και τα καλά και τα κακά παιδιά είναι αναγκαία στη ζωή μας. Αλλά αναγκαία είναι και η γνώση του εαυτού μας πρώτα από όλα. 

 

Με το "καλό" παιδί παντρεύεσαι και με το "κακό" κερατώνεις το πρώτο. Το έλεγε μία φίλη μου.

Για κάποιες γυναίκες ένας άντρας που τους κάνει να νιώθουν ασφαλείς είναι ο ιδανικός για την φωλιά, αν καταφέρνει να συντηρεί τον πόθο τους για αυτόν ακόμα καλύτερα. Τα τερτίπια των "κακών" παιδιών για κάποιο λόγο έρχονται, σε μια πιο άμεση επαφή με κάποιες από τις ζωώδεις τάσεις μίας γυναίκας. Άλλοτε γιατί έτσι αισθάνονται ότι δεν τον έχουν του χεριού τους, άλλοτε γιατί απλά διασκεδάζουν και άλλοτε ικανοποιώντας μαζοχιστικές τους τάσεις.

Δεν πιστεύω ότι υπάρχουν παιδιά που είναι μόνο "καλά" ή μόνο "κακά". Ο καθένας απλώς επιλέγει ποια τάση θα εξωτερικεύσει. Το ιδανικό θα ήταν αν έχει και τις δύο υπό έλεγχο και να τις χρησιμοποιεί κατά βούληση.

 

Απάντηση: Re: «Καλό παιδί» = ;

Σοφή η φίλη σου, Ηλία μου. Ήταν και ανυποχώρητα μονογαμική;

 

Έχετε δει καλό παιδί να αγριεύει?
Χμμμ!!
Καλύτερα να μην δείτε!

 

Απασφαλίζουν μια και καλή