Διεκδίκηση της Ελευθερίας

Άλλο ένα παράδειγμα που ο σαδισμός, βαφτίζεται ως αξίωμα και απαιτεί τις ικανότητες ενός ηγέτη. Που η έννοια του κυρίαρχου στο bdsm, κουβαλάει αυτή του Σοφού Βασιλιά. Γιατί άλλωστε ο Σοφός Βασιλιάς είναι αυτός μόνο που την βρίσκει με το να έχει το πάνω χέρι και να καυλώνει με αυτό. Αλήθεια τι συμπεράσματα μπορεί να μας φέρεις ο συλλογισμός αυτός.

Bdsm κυρίαρχος ίσον αυτόματα ικανός ηγέτης. Bdsm υπό ίσον άραγε τι;
Μιλάμε για σύγχυση με την πραγματικότητα. Για ποια πραγματικότητα άραγε; Για αυτήν που επιβάλλει μία vanilla κοινωνία και χαρακτηρίζει τους σαδιστές ως τρελούς;

Για αυτή που δεν μπορεί να αποβάλλει τα ενοχικά της κατάλοιπα από τις καθώς πρέπει δυνάμεις που την κρατούν αγκυλωμένη;

Μιλάμε για μία κοινωνία που ισοπεδώνει χαρακτήρες και αποδομεί όνειρα και φαντασιώσεις. Που διαμορφώνει αντιλήψεις και χτίζει προσωπικότητες. Μία κοινωνία που μέχρι πριν από μερικές δεκαετίες επέβαλλε στους αριστερόχειρες να γράφουν με το δεξί, στους ομοφυλόφιλους να πηδάνε γυναίκες, στους αλαφροΐσκιωτους να μένουν μακριά από την ορθότητα που έρεε από τις ορθόδοξες κοινότητες. Και αν αυτοί οι λωλοί επέμεναν στις αποκλίνουσες συμπεριφορές τους υπήρχαν και άλλοι τρόποι. Πιο αποτελεσματικοί…

Άραγε αυτή η κοινωνία τι θα έκανε σε ένα ζευγάρι που θα ζούσε διαφορετικά; Που ο ένας από τους δύο θέλοντας να ζήσει ως ένα απλό αντικείμενο για τον άλλο θα δεχόταν να ζήσει κατά αυτόν τον τρόπο, όχι μόνο μία ώρα, ούτε μία εβδομάδα, αλλά χρόνια; Και θα ζούσε κατά αυτόν τον τρόπο στην αρχή μπαίνοντας απλά στον ρόλο και σιγά σιγά ο ρόλος θα γινόταν το πρώτο πετσί του και μετά θα προχωρούσε ακόμα βαθύτερα και θα έφτανε κάποτε και στην ψυχή του; Και θα του χάριζε το δικαίωμα να ζει και να νιώθει όχι κατά πως προστάζουν τα κοινωνικά πρότυπα. Αλλά όπως προστάζει το δικό του «θέλω».

Τι μέτρα θα έπαιρνε κοινωνία της «ισοτιμίας», για να νουθετήσει αυτούς τους «αλλόθρησκους»; Για να τους μάθει ότι κανείς δεν έχει το δικαίωμα να είναι αντικείμενο; Δεν έχει καν το δικαίωμα στη διεκδίκηση του ζητούμενο του;

Γιατί όλοι μας πρέπει να είμαστε «ισότιμοι» και «ελεύθεροι», ακόμα και αν αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να στερηθούμε την ελευθερία του να είμαστε ένα αντικείμενο ή να διαχειριστούμε τους άλλους ως αντικείμενα ακόμα και αν μας ικετεύουν για αυτό…

Ποτέ δεν προσπάθησα να επιβάλλω να ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της ψυχοσύνθεσης μου σε αυτούς που δεν τα αποδέχονται. Μπήκα σε έναν χώρο, που πίστευα ότι μπορούσα να βρω ομοίους μου και να μοιραστώ μαζί τους, τις εμπειρίες μου, τα βιώματα μου, τις σκέψεις, να τους μάθω και να μου μάθουν. Εδώ μέσα συναντώ συνεχώς την άρνηση, την απόρριψη, το νέοσυντηρητισμό, την αγκύλωση.

Συνήθως κερδίζω την θλίψη που μου γεννάει η μοναξιά. Ευτυχώς βρήκα και κάποιους ανθρώπους σαν εμένα, κάποια αδέρφια και αυτό ακόμα είναι σημαντικό.

Γιατί δεν υπάρχει τίποτε πιο σημαντικό από το να αναπνέεις έστω και το λιγοστό οξυγόνο που σου επιτρέπεται, ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ!

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ...ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ...ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ...

 

Απάντηση: Διεκδίκηση της Ελευθερίας

Ηλία, σε παρακαλώ να διαγράψεις την παραπομπή στα λεγόμενά μου από το ποστ σου, διότι, γιά λόγους που πολύ καλά γνωρίζεις, δεν μπορώ να απαντήσω.
Πιστεύω ότι θα μπορούσες να βρεις κάποιο άλλο παράδειγμα, γιά να στηρίξεις αυτά που γράφεις.

 

"Κάτω η ελευθερία !!!!"

Αυτή είναι η τελευταία σκηνή της ταινίας "Το φάντασμα της Ελευθερίας" του Λουίς Μπουνιουέλ. Ο άνθρωπος που εκστομίζει τη συγκεκριμένη κραυγή την επόμενη στιγμή πέφτει νεκρός από τις σφαίρες ενός εκτελεστικού αποσπάσματος......

Δεν έχω καταφέρει ποτέ να συνδέσω στο μυαλό μου την νομιμοποίηση ή την αποδοχή "ανώμαλων" σεξουαλικών πρακτικών ως μοχλό πρόκλησης κοινωνικών αλλαγών. Οι λόγοι είναι δυό : Αφ' ενός αντιμετώπιζα και αντιμετωπίζω την εξέλιξη της ανθρώπινης σεξουαλικότητας και την αποδοχή των εν λόγω πρακτικών ως πάρεργο της εκάστοτε πραγματοποιειθήσας κοινωνικής αλλαγής, η οποία όταν συντελείται σχετίζεται με άλλα αιτήματα (λέγε με δικαίωμα εκπροσώπησης και ψήφου, συμμετοχή στη λήψη αποφάσεων, αναδιανομή πλούτου, ανθρώπινα δικαιώματα κλπ κλπ). Ο δεύτερος λόγος είναι ο εξής: Όταν ένα κίνημα, ρεύμα, πείτε το όπως θέλετε ξεφεύγει από το περιθώριο στο οποίο είναι τοποθετημένο και μετατρέπεται σε μόδα, εξουσία, γίνεται τέλος πάντων κάτι το trendy ή έστω αποδεκτό, σχηματοποιείται, καλουπώνεται, χάνει τη γοητεία του. Φθείρεται και φθείρει όπως κάθε επαναστατικό ρεύμα που μετατρέπεται σε εξουσία. Και αυτό γιατί όταν δεν έχει την δικαιολογία της απομόνωσης ή της κατακραυγής από τους "άλλους" (όποιοι κι αν είναι αυτοί), τότε πολύ απλά δείχνει τις αδυναμίες του. Και τελικά απομυθοποιείται.

Χρησιμοποιώ ως υπογραφή μία ρήση του Τσαρούχη: "Την ελευθερία την χρειάζεσαι στο κρεβάτι σου και όχι στο συλλαλητήριο". Και την αποδέχομαι πλήρως. Από τη στιγμή που θα βρεις την ανθρώπινη πλήρωση με τον άνθρωπο που βρίσκεται δίπλα σου, ή έστω με τον εαυτό σου, δεν χρειάζεσαι τη νομιμοποίηση ή την αποδοχή κανενός. Όποιος κι αν είναι αυτός.

Θα κλείσω με ένα ερώτημα - τροφή για σκέψη to whom it may concern:

Αντέχουμε την ελευθερία και την ευθύνη που συνεπάγεται η κατάκτηση της;

 

Απάντηση: Διεκδίκηση της Ελευθερίας

Δις...

 

Απάντηση: Διεκδίκηση της Ελευθερίας

Η 'Ελευθερία', νοείται σε σχέση με ένα κοινωνικοοικονομικό, πολιτικό, νομικό πλαίσιο και αφορά ομάδες συμφερόντων ή άτομα εντός των ομάδων αυτών, και υποδηλώνει ιστορικά συγκεκριμένες κατανομές ισχύος.
Ελευθερία ως εκδίπλωση αυτοτελούς και αυθύπαρκτης ατομικής βούλησης, όχι μόνον δεν υφίσταται, αλλά αποτελεί επιπλέον επικίνδυνη αυταπάτη - μια δηλητηριώδη χίμαιρα, εφόσον καλλιεργείται δια της επίκλησης της η ψευδαίσθηση ότι τα άτομα προϋπάρχουν της Πολιτικής και συγκροτούνται έξω από αυτήν.

 

Απάντηση: Διεκδίκηση της Ελευθερίας

Τρις...

 

MindMaster η συγκεκριμένη παραπομπή με αφορά οπότε δεν την αποσύρω.

 

Απάντηση: Διεκδίκηση της Ελευθερίας

Πιστεύω τότε, ότι δικαιούμαι να εξακολουθήσω να υπενθυμίζω την αδυναμία μου να απαντήσω.
(Δεν ξέρω τι νομίζεις ότι σε αφορά, πάντως εγώ απευθύνομαι στη female και παραπομπή σε δικά σου λόγια δεν υπάρχει. Εάν κάποιες λέξεις που χρησιμοποίησα τις ταυτίζεις με σένα, δεν έχεις δίκιο, δεν ξέρω να υφίσταται κάποιο σχετικό copyright).

Ως εκ τούτων:

 

Ο αποτελεσματικότερος, μακροπρόθεσμα, τρόπος, να έχω πάντα stand by άνθρωπο προς εκπλήρωση του σαδισμού μου, είναι να του παρέχω ένα είδος κηδεμονίας. Όσο καλύτερη είμαι σε αυτό, τόσο μεγαλύτερη διαθεσιμότητά του εξασφαλίζω.

 

Απάντηση: Re: Διεκδίκηση της Ελευθερίας

Τι είναι αυτό που θα πρόσφερε σε κάποιον η κηδεμονία σου, ώστε να μένει stand by; Μιλάς για υποτακτικό μαζοχιστή;

 

Re: Απάντηση: Re: Διεκδίκηση της Ελευθερίας

Για υποτακτικό μαζοχιστή, για υποτακτικό, για μαζοχιστή.

 

Απάντηση: Διεκδίκηση της Ελευθερίας

Για μαζοχιστή υποτακτικό;