το μολυβενιο στρατιωτακι και λοιπες αναλαμπες

ε τοτε σουπερ!

 

Όταν μου ζήτησε να αναλάβω την μικρή ξαφνιάστηκα. Αν και είναι κάτι που ήθελα από τότε που μου την γνώρισε , δεν περίμενα να κάνει τέτοια κίνηση γιατί ήξερα ότι της είχε μεγάλη αδυναμία και δεν ήθελε να την ακουμπάει κανένας άλλος. Ακόμα και ο ίδιος ήταν αρκετά ελαστικός μαζί της και του το είχα επισημάνει πολλές φορές. Είμαι πάντα αντίθετος στο τόσο πολύ συναίσθημα σε τέτοιου είδους σχέσεις γιατί ξέρω ότι έτσι τα υ ξεφεύγουν .γι’ αυτό και πάντα φρόντιζα με τον δικό μου τρόπο να μην αναπτύσσονται συναισθήματα ή έστω να κόβονται όσο είναι ακόμα νωρίς. Αλλά στην περίπτωσή του οι συμβουλές μου, αν και ακούστηκαν, δεν λήφθηκαν σοβαρά υπ’όψιν και έτσι η μικρή σκυλίτσα έγινε σημαντική για τον Κύριό της. Γι’ αυτό και μου φάνηκε τόσο απρόσμενο αυτό που μου ζήτησε.

Από το έκπληκτο πρόσωπό του κατάλαβα ότι δεν περίμενε να ακούσει κάτι τέτοιο. Είναι από εκείνους που γνωρίζουν την αδυναμία που της έχω και θα έβαζαν το χέρι τους στην φωτιά ότι είμαι τρελός που ζητάω κάτι τέτοιο. και είναι επίσης ο μοναδικός που θεωρεί λάθος αυτή την συναισθηματική δέσμευση και που πολλάκις έχει προσπαθήσει ΄΄να με συνεφέρει΄΄,(όπως λέει),καθώς επίσης ο μόνος που εμπιστεύομαι. Και γι’ αυτό το ζητάω από αυτόν.

_αυτό που θέλω είναι να μην είναι μόνη της όσο θα λείπω. Δεν είναι δυνατή και θα κάνει πράγματα που θα κάνουν κακό και στους δυο μας. δεν σου την δανείζω ούτε στην χαρίζω. Δεν θα σου ανήκει. Αυτό που θέλω είναι να ασκείς πάνω της την ελάχιστη δύναμη που χρειάζεται ώστε να μην ξεφύγει. Να την καθοδηγείς και να μην την αφήσεις να πληγώσει τον εαυτό της και εμένα. Δεν θα την τιμωρείς. Αν κάνει λάθη, θα επικοινωνείς μαζί μου. Δεν θα την αγγίξεις σαν κυρίαρχος ή εραστής. Μόνο σαν προστάτης και φίλος. Ξέρεις πόσο δύσκολο μου είναι αυτό, αλλά είναι ο μόνος τρόπος. Καταλαβαίνεις?

Φυσικά και καταλάβαινα. Του υποσχέθηκα ότι θα είναι όπως το ζήτησε και τον προέτρεψα να γράψει τις επιθυμίες του και τις απαγορεύσεις για να είμαστε και οι τρεις ασφαλείς.
_η μικρή πώς το πήρε?
_δεν το ξέρει ακόμα. Θέλω να είσαι και εσύ μπροστά. Θέλω να γίνει κάπως επίσημα μιας και αυτό που θα ξέρει εκείνη είναι πως σου την χάρισα.
_θα είναι σκληρό για αυτή. Να νομίζει ότι την έδωσες έτσι απλά.
_ θα είναι άλλο ένα από τα συνηθισμένα μας s/m παιχνίδια. Μόνο που θα είναι μεγαλύτερης διαρκείας.
Το χαμόγελο που εμφανίστηκε στα χείλη του θα ξεγελούσε τον καθέναν. Αλλά μετά από 5 χρόνια φιλίας μπόρεσα να καταλάβω, απλά κοιτάζοντας τα μάτια του, πως το παιχνίδι είχε ήδη ξεκινήσει.


Χτύπησα το κουδούνι και άνοιξε αυτός. Χαιρετηθήκαμε με ένα βλέμμα και τον ακολούθησα στο σαλόνι. Εκεί μας περίμενε η μικρή, ξαπλωμένη στον καναπέ στην αγαπημένη του στάση, γυμνή, φορώντας το κολάρο της. Κάθισε δίπλα της και κάθισα απέναντι τους.
_δεν θα καλωσορίσεις τον επισκέπτη μας?
η μικρή κατέβηκε από τον καναπέ στα τέσσερα και ήρθε μπροστά μου. Στηρίχτηκε με τα χέρια της στα γόνατά μου, με φίλησε απαλά στο μάγουλο και ξαναγύρισε δίπλα στον Κύριό της.

Κάθε φορά που τους επισκεπτόμουν ανυπομονούσα για αυτή την στιγμή. Αλλά κάθε φορά υπήρχε κάτι που δεν ταίριαζε στην φαντασίωσή μου. Το βλέμμα της, που κάθε φορά με κοιτάζει εχθρικά. Η μικρή έχει καταλάβει εδώ και καιρό πως την θέλω και αυτό είναι το μόνο μέσο που έχει για να μου δείξει ότι αυτό που θέλω δεν θα γίνει ποτέ. Μέχρι βέβαια να ακούσει το ψέμα του. Τότε θα αρχίσει σιγά σιγά να σπάει ο τσαμπουκάς της, που τόσο του εκείνος απολαμβάνει.

Όσο την κοιτάζω κάθε φορά, τόσο σιγουρεύομαι για το πόσο κακό μπορεί να κάνει μια γυναίκα στην φιλία δυο αντρών. Και κάθε φορά απορώ με τον εαυτό μου αλλά και με εκείνον και αυτούς που κατά καιρούς (του) έχουν ζητήσει να παίξουν μαζί της. Είναι μικρή για να την πεις γυναίκα και αυτή η λέξη δεν της πάει. Είναι εντελώς έξω από τα πρότυπά μου, αλλά παρόλα αυτά με ελκύει πάρα πολύ. Είναι δύσκολο να περιγράψω αυτού του είδους της έλξη. Ίσως η ηλικία της, η αφέλειά της και η αθωότητα, η πίστη της, η αγάπη της και η αφοσίωση που νιώθει προς αυτόν, με κάνουν να θέλω τόσο πολύ να εκφράσω πάνω της τον σαδισμό μου. Όσο πιο αθώο είναι το θύμα μου, τόσο πιο πολύ απολαμβάνω την καταστροφή του…



_puppy, πήγαινε στο σπιτάκι σου μέχρι να σε φωνάξω.
Περίμενα μέχρι να ακούσω την πόρτα να κλείνει. Τότε έβγαλα το χαρτί από την τσέπη μου και του το έτεινα. Αυτός ήρθε και κάθισε δίπλα μου, το πήρε και άρχισε να το διαβάζει.
_συμφωνείς?
_ναι.
_ωραία. Θα την φωνάξω τώρα μέσα. Πήγαινε αν θες εκεί που καθόσουν πρώτα. Θέλω να είσαι σκληρός σήμερα μαζί της. Θέλω να πονέσει. puppy μου, έλα μέσα και φέρε το μπαλάκι και το λουρί σου.
Η μικρή ήρθε μέσα κρατώντας στο στόμα της το λουρί και το λουράκι από το gag της. Πλησίασε τον Κύριό της και περίμενε να απλώσει ως συνήθως το χέρι του και να τα πάρει.
_όχι σήμερα puppy. Αυτή την φορά θα δώσεις τα παιχνίδια σου στον φίλο μας..
΄΄πήγαινε!!΄΄ της είπε επιτακτικά όταν την είδε να διστάζει, και την έσπρωξε με το πόδι του. πίσω από την πλάτη της μου έκανε νόημα να της τα φορέσω.
Ήρθε σιγά σιγά μπροστά μου, κοιτάζοντάς με τόσο επιθετικά που όταν τα πήρα από το στόμα της περίμενα πως θα με δάγκωνε. Αυτή η σκέψη με έκανε να χαμογελάσω. Και δεν φημίζομαι για το γλυκό μου χαμόγελο. Η μικρή με κοίταξε και ανατρίχιασε στο θέαμα. Και αυτό έκανε την θέση μου πολύ δύσκολη γιατί δεν μπόρεσα να μην παρατηρήσω ότι οι ρώγες της μεγάλωσαν και σκλήρυναν. Έδιωξα γρήγορα το βλέμμα μου από το στήθος της αλλά αυτή με είχε προλάβει. Ένιωσα σαν να παίζω το παιχνίδι της γάτας και του ποντικού και αυτό με εκνεύρισε. Έτσι πριν του την παραδώσω φρόντισα να σφίξω λίγο παραπάνω το gag. Αυτή σαν κακομαθημένο σκυλί άρχισε να κλαψουρίζει.
_πρέπει να μην της το δένεις τόσο σφιχτά, να μπορεί να αναπνέει με σχετική άνεση λόγω της καρδιά της.
και ενώ της το χαλάρωνε, εκείνη, έχοντας την πλάτη της γυρισμένη προς αυτόν, με κοίταζε ικανοποιημένη. Εκείνη την στιγμή ήθελα να την διαλύσω.

Εκείνος μου έκανε νόημα να κάτσω δίπλα του. την έπιασε από το κολάρο και την τράβηξε δυνατά ώστε να σηκωθεί στα γόνατα. Της έπιασε το κεφάλι και το έφερε στο ύψος των ματιών του. την κοίταξε στα μάτια και αυτή ανταπέδωσε το βλέμμα του. δεν κοιτάζονταν όπως έπρεπε να κοιτάζονται ο Κύριος και η σκυλίτσα του. κοιτάζονταν όπως δυο ερωτευμένα παιδιά. Ανέκαθεν μου προκαλούσε στομαχικές διαταραχές τόσο έκδηλη παρουσία γλυκερής αγάπης, αλλά αυτή την φορά το ανέχομαι μόνο και μόνο επειδή ξέρω την συνέχεια. Και θα είναι πολύ ενδιαφέρουσα. Θα γευτώ την ικανοποίηση να διαλύσω την ασφάλεια που νιώθει, να φτάσω όσο πιο βαθιά γίνεται και να ξεριζώσω με τα ίδια μου τα χέρια οτιδήποτε ζωντανό υπάρχει μέσα τη, να σπάσω σε κομμάτια την καρδιά της, να λιώσω την ψυχή της και να ακυρώσω την σκέψη και την ύπαρξή της. την θέλω τόσο πολύ.. να γίνει δική μου, να είναι δική μου, μόνο δική μου. Ένα τίποτα που εγώ το κατέστρεψα και κείτεται άμορφο μπροστά στα πόδια μου. Και με χρειάζεται, με έχει ανάγκη για να το ξαναφτιάξω.

Στο μυαλό μου ηχούν οι στίχοι από ένα δυνατό τραγούδι….’’...είμαι δικιά σου, είμαι ολότελα δικιά σου...’’

 

τα λάθη πληρώνονται..

Πως ξεκίνησε?
Πριν τελειώσει το δημοτικό αυνανιζόταν ήδη συνειδητά, είχε γράψει γράμμα στο αγοράκι που της άρεσε τότε ότι ήθελε να την πηδήξει (με αυτά ακριβώς τα λόγια)-χωρίς βέβαια να του το δώσει ποτέ- και ανυπομονούσε να νιώσει μέσα της κάτι μεγαλύτερο και πιο δυνατό από τα δαχτυλάκια της.

Πριν κλείσει τα 15 είχε πηδηχτεί. Ο καλοθελητής ήταν ένας φοιτητής, που δεν πίστευε στην τύχη του όταν η μικρή μας του την έπεσε. Από αυτόν ήθελε μόνο σεξ. Του το ξεκαθάρισε, συμφώνησαν και άρχισαν έτσι. Ύστερα όμως από λίγο καιρό, την ερωτεύτηκε. Ή τουλάχιστον έτσι της είπε. Και έτσι αυτή αφέθηκε να νιώσει. Εξάλλου, ήταν ο πρώτος της, και πρέπει να είσαι ερωτευμένη με τον πρώτο σου έτσι? Και τον ερωτεύτηκε. Πραγματικά.

..ξέρετε πως οι γυναίκες γινόμαστε ‘’κάπως’’ όταν ερωτευόμαστε.. έτσι και αυτή. Του έφτιαχνε ζωγραφιές, του αφιέρωνε τραγούδια, του έγραφε γράμματα με ροζ στυλό.. Της άρεσε που τελικά δεν ήταν μόνο για το σεξ. Αυτό όμως που δεν ταίριαζε ήταν οτι οι μόνες φορές που συναντιόντουσαν ήταν γι’ αυτό. Δεν ταίριαζε που την μοναδική φορά που βγήκαν οι δυο τους και πήγαν σινεμά, ήταν για να την βάλει να του τον παίξει την ώρα του έργου. Δεν ταίριαζε που το σεξ ήταν βίαιο, όσο και να της άρεσε αυτό... Δεν ταίριαζε που δεν έχυνε ποτέ..

Στην επέτειο των τριών μηνών πήρε μια γλυκερή απόφαση. Αγόρασε ένα τετράδιο στο οποίο έγραφαν εναλλάξ τις σκέψεις τους, τα συναισθήματά τους κλπ. Αλλά είδε οτι εκείνος, τις σπάνιες φορές που είχε γράψει στο τετράδιο, ήταν για να της πει πόσο του άρεσε το μουνί της, ο κώλος της, οι πίπες που του έπαιρνε. Άρχισαν οι αμφιβολίες, τα κλάματα, τα ξενύχτια, οι απογοητεύσεις. Αποφάσισε να σταματήσει μαζί του.
Δεν του είπε να χωρίσουν. Δεν είχαν κάτι άλλωστε.
Και αποφάσισε να μην ασχοληθεί ξανά με ‘’έρωτες και αηδίες’’.

για ένα διάστημα έμεινε εκτός παιχνιδιού, ανοίγοντας και γλύφοντας ξανά και ξανά της πληγές της. Ήταν και παραμένει το αγαπημένο της παιχνίδι.

Κάποια στιγμή όμως δεν άντεξε. Το μουνί της κυριάρχησε. Δεν χρειάστηκε να ψάξει πολύ.. Αυτή την φορά διάλεξε έναν πολύ μεγαλύτερο, ώστε να μην υπάρξει κίνδυνος συναισθήματος. Αντάλλαξαν κινητά και άρχισαν να μιλάνε.

Μετά από λίγες μέρες αποφάσισε να βγει μαζί του. Πέρασε και την πήρε με το αμάξι του. Την πήγε σε ένα μεγάλο parking στο δάσος που ήταν το μέρος που κατέφευγαν τα ζευγαράκια. Της την έπεσε πολύ άγρια. Αυτή τρόμαξε και έβαλε τα κλάματα. Δεν κράτησε παθητική στάση-ευτυχώς για κείνη-αλλά απαίτησε μέσα στα δάκρυά της να φύγουν. Εκείνος υποχώρησε εύκολα και την πήγε σπίτι της χωρίς να την αγγίξει. Από τότε δεν ξαναμίλησαν.. για λίγο.

Μετά από μια βδομάδα την είδε τυχαία στον δρόμο. Την ξαναθυμήθηκε φαίνεται και άρχισε να την παίρνει επίμονα τηλέφωνα. Η μικρή μας δεν το σήκωνε, σκεπτόμενη την τρομακτική βραδιά και έτσι αυτός αναγκάστηκε να λάβει πιο δραστικά μέτρα. Μόλις είχε σχολάσει ενα μεσημέρι όταν τον είδε να την περιμένει μέσα στο αμάξι απέναντι από το σπίτι της. Με τον που την είδε, της στέλνει το πρώτο μήνυμα «αύριο το βράδυ θα βρεθούμε. Αν αρνηθείς, θα πω τα πάντα στους γονείς σου. πόσο πουτανάκι είσαι» .
Αν κάποιος απειλούσε εμένα ή εσάς με αυτό τον τρόπο, κατά πάσα πιθανότητα θα πεθαίναμε στα γέλια. Και αυτή αν ήταν εδώ σήμερα θα συμφωνούσε μαζί μας. Αλλά τότε ήταν μικρή, μόνη, χωρίς κανένα στήριγμα και φοβισμένη. Πήρε τηλέφωνο τον ‘’πρώην’’ της, σαν μια ύστατη προσπάθεια να πιαστεί από κάποιον που για λίγο είχε βρεθεί κοντά του. Η απάντησή του, την έκανε να χάσει την γη κάτω από τα πόδια της... «είσαι πολύ τυχερή. Ακόμα δεν χωρίσαμε καλά-καλά και βρήκες καινούριο πούτσο να φας..» ...

Ίσως αυτό ήταν που έδιωξε κάθε κάθε δύναμη που είχε..
Το επόμενο βράδυ έμπαινε στο αμάξι του, χωρίς να υπάρχει. Είχε σφραγίσει τα πάντα μέσα της. Την καρδιά, την ψυχή, το μυαλό της. Απλά ήθελε να τελειώνει όλο αυτό.

Την πήγε σπίτι του. Μπήκαν μέσα και την οδήγησε αμέσως στην κρεβατοκάμαρα. Της είπε να γδυθεί, αλλά αυτή απλά κάθισε στο κρεβάτι του χωρίς να ανταποκρίνεται. Την ξάπλωσε πίσω, άρχισε να την φιλάει, να την γδύνει, να την χαϊδεύει, να την γλύφει. Αυτή δεν αντιδρούσε καθόλου. Ίσως μια ύστατη προσπάθεια να μην τον καυλώσει. Εκείνος της έλεγε πόσο καιρό το ήθελε όλο αυτό, πόσο πολύ ήθελε να χουφτώσει τα βυζιά της, να τα γλύψει, να τα δαγκώσει. Της έλεγε οτι αυτά παθαίνουν όσα πουτανάκια παίζουν με τους άντρες, τους καυλώνουν και μετά δεν τους κάθονται...
Αφού την έγδυσε, της έδεσε τα χέρια με χειροπέδες (ήταν ασφαλίτης..) και ανέβηκε πάνω της. Έχωσε την γλώσσα του βαθειά στο στόμα της. Όταν αυτή δεν ανταπέδωσε το φιλί, την χαστούκισε. Εκείνη ούτε που ανοιγόκλεισε να μάτια της.
Άρχισε να της χαϊδεύει το στήθος, να γλύφει και να δαγκώνει τις ρώγες της, να χαϊδεύει και να παίζει το μουνί της. Είχε αηδιάσει.. νιώθοντας το σάλιο του πάνω της, νιώθοντας να αγγίζει να πιο ‘’δικά της’’ σημεία και να ιδρώνει, να αναστενάζει, να καυλώνει πάνω της.
Όταν της σήκωσε τα πόδια και μπήκε μέσα της, σταμάτησε να προσπαθεί να κρατιέται. Άρχισε να κλαψουρίζει και σύντομα οι λυγμοί έδωσαν την θέση τους σε δυνατό κλάμα, που έβγαζε από μέσα της παράπονο, απογοήτευση, απελπισία και ενα τεράστιο ‘γιατί’.
Εκείνος, βλέποντας την να κλαίει και να αντιδρά έτσι άσχημα σε κάθε ώθησή του, καύλωσε περισσότερο. Άρχισε να την πηδάει πιο δυνατά, ενώ τις χάιδευε το πρόσωπο και την παρηγορούσε.
Κάποια στιγμή η μικρή εξαντλήθηκε. Σταμάτησε να κλαίει και έμεινε να υπομένει τις οδυνηρές διεισδύσεις.

Έχυσε πάνω στο μουνί της και σωριάστηκε πάνω της, μη αντέχοντας την ένταση. Όταν συνήλθε, σηκώθηκε, πήγε στο μπάνιο και της έφερε μια βρεγμένη πετσέτα για να σκουπιστεί. Της είπε οτι ήταν υπέροχη, την οδήγησε στο αμάξι του και την άφησε σπίτι της.

...Κάποιες στιγμές μια αγκαλιά είναι πολύ σημαντική...


Αυτό συνεχίστηκε και για τα επόμενα έξι βράδια, μέχρι που την βαρέθηκε. Γιατί δεν έκλαιγε πια. Είχε αποφασίσει να μην του κάνει την χάρη. Έκοψε αυτά που υπήρχαν μέσα της, χώρισε την καρδιά και την ψυχή της από το σώμα της και ορκίστηκε να μην νιώσει ποτέ ξανά.

Μετά από εκείνη την βδομάδα, σκλήρυνε, αγρίεψε. Το μόνο που ζητούσε ήταν σεξ. Κάπου, πολύ βαθειά μέσα της, την πονούσε που κανείς δεν της ζητούσε κάτι παραπάνω, αλλά είχε αρχίσει να το παίρνει απόφαση.

Τα υπόλοιπα χρόνια βρέθηκαν πολλοί άνθρωποι, που εκτός από εραστές υπήρξαν και φίλοι τη, και της έδωσαν γλυκές στιγμές. Αλλά μόνο ως εκεί. Και αυτή δεν τους ζήτησε ποτέ κάτι παραπάνω.


Κάποια στιγμή, έχοντας βαρεθεί το συμβατικό σεξ, άρχισε να ψάχνεται περισσότερο. Μετά από δοκιμές κατάλαβε οτι της άρεσε να έχει τον παθητικό ρόλο σε βίαιο σεξ και έστρεψε προς τα εκεί το ενδιαφέρον της. Τότε γνώρισε τον πρώτο της Κ. Μαζί του έδωσε το πρώτο της πραγματικό φιλί. Μαζί του ένιωσε τον πόνο, τον εξευτελισμό, την ντροπή, την φροντίδα, την προστασία. Όλα όμως με την υφή του αδύναμου. Κάτι σαν ψευδαίσθηση.. Διαφανές και εύθραυστο.

Αλλά κάποια στιγμή άρχισε να ζητά παραπάνω πράγματα. Στο σεξ και στην δυναμική της σχέσης. Και όταν εκείνος δεν μπόρεσε να της τα προσφέρει, αυτο-αποδεσμεύτηκε.

Ο επόμενος φαινόταν πιο αληθινός. Όμως έδωσε εκείνος τέλος στην σχέση τους, άδικα, με συνοπτικές διαδικασίες, με άσχημο τρόπο και χωρίς εξηγήσεις. Θα την είχε πληγώσει αρκετά αν δεν είχε ήδη προλάβει να της δείξει ερήμην του, τους λόγους για τους οποίους ήθελε να έχει μια γυναίκα ως υποτακτική του.

Οπότε βγήκε αλώβητη από αυτή την σχέση ,παρόλο που δεν τελείωσε έχοντας κάνει τον κύκλο της.

[Την μέρα που την χώρισε, έμαθε ακόμα ένα πράγμα για τον εαυτό της. Κατάλαβε ότι κάτι που της προκαλούσε μεγάλη ευχαρίστηση, ήταν το να αναμασά άσχημες αναμνήσεις του παρελθόντος, να τους προσθέτει ψεύτικα στοιχεία για να γίνουν ακόμα πιο οδυνηρές, καθώς και να δημιουργεί από το μηδέν ψυχοφθόρες συνθήκες και πλασματικές καταστάσεις, μόνο και μόνο για να ξύνει παλιές πληγές, να δημιουργεί καινούριες και να κλαίει από πάνω τους.
Νιώθοντας ενθουσιασμό που αποκωδικοποίησε ακόμα ένα κομμάτι της, έπεσε με τα μούτρα στην καινούρια της τροφή μέχρι που ανακάλυψε ότι όλα αυτά, οχι μόνο την ικανοποιούσαν, την λύτρωναν, αλλά την καύλωναν κιόλας.
Νομίζοντας οτι πρόκειται για κάποιο είδος μαζοχισμού, έψαξε περισσότερο γύρω της και μέσα της και βρέθηκε μπροστά σε πολλές εκπλήξεις...]


Τότε ήταν που γνώρισε τον Κύριό της..

Εκείνος δημιούργησε το κατάλληλο περιβάλλον για να νιώσει ασφάλεια και να μπορέσει να αναπτύξει χωρίς φόβο αυτά που ξερίζωνε τόσο καιρό. Εκείνος της Το είπε πρώτος και απαίτησε από αυτή να νιώσει το ίδιο. Τότε ήταν που βρέθηκε εκεί που πραγματικά ανήκε..

 

2

[...]

Καθόταν στον καναπέ του με το laptop στα γόνατα και χάζευε στο forum. σκεφτόταν όσα είχαν συμβεί τις προηγούμενες ημέρες και αναλογιζόταν την απόφασή του να της αφήσει λίγο χρόνο. Την ήθελε δυνατή και οργανωμένη, για να έχει περισσότερο ενδιαφέρον το παιχνίδι. Από εκείνον είχε μάθει τις εμπειρίες και τα όριά της και έτσι είχε κάνει την πρώτη του κίνηση. Είχε βρεθεί μάλιστα και σε πολύ καλή θέση. Τώρα ήταν η σειρά της.

Εκείνη ήταν στο δωμάτιό της. Άκουγε μουσική και τάιζε ροδάκινα το χαμστεράκι της. Ήταν ήρεμη. Αυτές τις μέρες που την είχε αφήσει μόνη, είχε σκεφτεί, είχε κλάψει, είχε θυμώσει. Μετά συνήλθε λίγο αλλά μέσα της ένιωθε κενή. Πάντα είχε κάποιον να ασχολείται μαζί της και τον τελευταίο καιρό ήθελε πολύ να βρει κάποιον να την προσέχει και να την φροντίζει, αλλά δεν τολμούσε. Ήξερε πως αν Εκείνος το μάθαινε, δεν θα την έπαιρνε ποτέ πίσω. Και παρόλο που της είχε ξεκαθαρίσει πως την είχε βαρεθεί και πως δεν την ήθελε πια, αυτή πάντα ήλπιζε πως όταν θα γύριζε, θα άλλαζε γνώμη. Αυτό που την μπέρδευε ήταν ο άλλος. Γιατί να την δώσει σε εκείνον; Γιατί να την δώσει σε κάποιον γενικά; Ποτέ δεν μπόρεσε να καταλάβει τον τρόπο που σκέφτεται και αυτό δεν θα άλλαζε τώρα. Αλλά εκείνον, τον φοβόταν. Δεν έμοιαζε καθόλου στον Κύριό της που ήταν καλός και γλυκός μαζί της. Αρκετά μεγαλύτερός της στην ηλικία, αν και φαινόταν σοβαρός και συγκροτημένος, το βλέμμα του τον πρόδιδε. Θα το παρομοίαζε κάποιος με το βλέμμα ενός άγριου αρπακτικού. Ποτέ της δεν τον συμπάθησε και ευχαριστούσε την τύχη της που δεν είχε ασχοληθεί μαζί της μέχρι τώρα.

Αποφάσισε ότι της άφησε αρκετό χρόνο. Η αλήθεια είναι πως κρατιόταν με δυσκολία και πολλές φορές αναγκάστηκε να βγάλει την ένταση πάνω σε άλλες, αλλά ήθελε να είναι όλα τέλεια και στην ώρα τους. Της έστειλε μήνυμα στο κινητό της : ‘αύριο θα περάσω στις 10. να έχεις ετοιμαστεί όπως ετοιμαζόσουν για κείνον’. και έκλεισε το κινητό του.

Την επομένη στις 9 ήταν κάτω από το σπίτι της. Χτύπησε το κουδούνι για να του ανοίξει. Περίμενε ότι η μικρή θα έπαιζε με τα νεύρα του και πως θα τον άφηνε να περιμένει, αλλά εκείνη του άνοιξε σχεδόν αμέσως.

Ανέβηκε επάνω και την είδε να στέκεται δίπλα στην πόρτα, αγουροξυπνημένη, με τις πυτζάμες της και το χέρι στην μέση. Λάτρεψε αυτή την εικόνα.
“δεν είχες πει ότι θα ‘ρχόσουν στις 10;”, τον ρώτησε εκνευρισμένη.
Αυτός μπήκε μέσα χωρίς να απαντήσει, έκλεισε την πόρτα πίσω του και της άστραψε ένα δυνατό χαστούκι. Το κεφάλι της γύρισε βίαια στο πλάι, τα μαλλιά της τινάχτηκαν και παραπάτησε. Κανονικά θα έβαζε τα κλάμματα, αλλά είχε ήδη αποφασίσει να μην τον αφήσει να το απολαύσει.

Το βλέμμα της ,όταν γύρισε και τον κοίταξε στα μάτια, του άρεσε. Δεν ήθελε να παραδοθεί τόσο εύκολα. Την άρπαξε από τον καρπό και την κάθισε στον καναπέ.
“ετοιμάστηκες όπως σου είπα;”
“όχι βέβαια”
“και γιατί αυτό;”
“έτσι ετοιμάζομαι μόνο για Εκείνον. Όχι για σένα”

“μου φαίνεται ότι θα χρειαστούμε από σήμερα το βαλιτσάκι. Πήγαινε στο αμάξι και φέρτο. Είναι στο κάθισμα του συνοδηγού”, της είπε και της πέταξε τα κλειδιά.
Εκείνη σηκώθηκε και πήγε προς τα μέσα δωμάτια.
“με τις πυτζάμες θα κατέβεις”, είπε και έβρισε από μέσα του που είχε παρκάρει ακριβώς κάτω από το σπίτι της.

Μόλις επέστρεψε της ζήτησε να του βάλει κάτι να πιεί. Εκείνη του έβαλε νερό.
Χαμογέλασε. «ποτάκι εννοούσα»
«τόσο νωρίς;»

Δεύτερο χαστούκι, πιο δυνατό από το πρώτο και στο ίδιο μάγουλο.
«δεν θα ξανακούσω την φωνή σου σήμερα»

Την έπιασε από την μέση και την έβαλε να καθίσει δίπλα του. Της έπιασε τα μαλλιά και την τράβηξε πάνω από τα πόδια του μέχρι που το κεφάλι της ακούμπησε στο πάτωμα. Πάνω στα γόνατά του βρισκόταν το αγαπημένο του κομμάτι πάνω της.
Της κατέβασε το παντελόνι της πυτζάμας. Δεν φορούσε εσώρουχο. Την ένιωσε να δυσανασχετεί, αλλά δεν μίλησε. Την έσπρωξε και έπεσε στο πάτωμα.

«βγάλε τα ρούχα σου»

Εκείνη δεν κουνήθηκε καθόλου. Παρόλο που ήξερε τι είχε μέσα το βαλιτσάκι του. Και κάποια μάλιστα τα είχε δοκιμάσει όταν την είχε πρωτοπάει ο Κύριός της σε αυτόν.

Την σήκωσε και άρχισε να την γδύνει. Αφού της έβγαλε το παντελόνι και την μπλούζα, της έβγαλε το φανελάκι και το σουτιέν και την άφησε ολόγυμνη. Η εικόνα της τον καύλωσε. Την είχε ξαναδεί γυμνή, αλλά τότε δεν ήταν τόσο επιθετική, ευάλωτη και ...μόνη. Το μόνο που ήθελε ήταν να την ρίξει στα τέσσερα και να την ξεσκίσει.

Με δυσκολία κρατήθηκε. Πήγε στο βαλιτσάκι και το άνοιξε. Σκεφτόταν με τι να αρχίσει. Διάλεξε το gag, τις χειροπέδες και το σχοινί. Της έλυσε τα χέρια, τα έφερε μπροστά και της πέρασε τις χειροπέδες. Της φόρεσε το gag, όχι τόσο σφικτά αυτή την φορά και της είπε να κάτσει στα τέσσερα.

Υπάκουσε. Η αλήθεια είναι πως, παρόλο που δεν ήθελε να προδώσει τον Κύριό της, μετά από τόσο καιρό χωρίς κανένα παιχνίδι και καθόλου σεξ, το είχε ήδη χάσει το στοίχημα.


Έδεσε το σχοινί σε θηλιά και της το πέρασε στον λαιμό. Την τράβηξε απότομα προς τον καναπέ. Η θηλιά σφίχτηκε, κάτι που θα την συνέτιζε σε περίπτωση αντίδρασης, αλλά δεν χρειάστηκε. Την έδεσε εκεί και πήγε να βάλει κάτι να πιεί. Επέστρεψε και κάθισε στον καναπέ. Την έφερε μπροστά του και άπλωσε τα πόδια του πάνω στην πλάτη της.
Έμεινε εκεί, χωρίς να μιλάει, πίνοντας και απολαμβάνοντας την θέα από την μπαλκονόπορτά της. Είχε ηρεμήσει λίγο. Ειδικά όταν η μικρή άρχισε ξαφνικά να υπακούει, και ήθελε να χαλαρώσει και να βάλει σε μια σειρά τις σκέψεις του πριν συνεχίσει.

Μετά από λίγο την σκούντηξε να πάρει το ποτήρι του και να το ακουμπήσει στο τραπέζι. Σηκώθηκε, την έπιασε απαλά από τα μαλλιά και την σήκωσε όρθια. Της άφησε λίγο χρόνο να ξεμουδιάσει και την πήγε στο δωμάτιό της. Κάθισε στο καναπεδάκι της και την έφερε μπροστά του.
“είσαι έτοιμη μικρή;”
Εκείνη ένευσε ‘ναι’ και έκλεισε τα μάτια της.

Ξαφνικά έχασε κάθε όρεξη. Δεν την ήθελε έτσι. Την ήθελε άγρια και επιθετική, να φωνάζει, να αντιστέκεται και να προσπαθεί να του ξεφύγει. Ήθελε να την υποτάξει αυτός και όχι να υποταχθεί από μόνη της.

Σηκώθηκε, της έβγαλε το gag και τις χειροπέδες. Έπιασε το σχοινί και το τράβηξε απότομα. Εκείνη έπεσε κάτω. Πήγε να σηκωθεί αλλά την κλότσησε και ξαναέπεσε. Έμεινε εκεί.

Εκνευρίστηκε ακόμα πιο πολύ και άρχισε να τραβά με δύναμη το σχοινί ενώ με το πόδι του την εμπόδιζε να κουνηθεί. Το σχοινί έσφιγγε πολύ δυνατά τον λαιμό της. Προσπάθησε να βάλει τα δάχτυλά της ανάμεσα σε αυτό και τον λαιμό της για να το ξεσφίξει αλλά δεν κατάφερε τίποτα.
Ένιωσε την ανάσα της να κόβεται, το κεφάλι της να φουσκώνει, τα μάτια και το δέρμα της έτοιμα να σκάσουν από την πίεση. Άκουγε την καρδιά της να χτυπάει σαν τρελή. Την ένιωθε να παλεύει μέσα στο στέρνο της. Τρόμαξε. Ήθελε να φωνάξει αλλά δεν μπορούσε. Το στόμα της είχε ανοίξει διάπλατα και οι πνεύμονές της πάσχιζαν να βρουν λίγο οξυγόνο.

Δάκρυσε. Γιατί δεν ήταν εκεί να την προσέχει; Να τον προειδοποιήσει για την αδύναμη καρδιά της. Να την αγκαλιάσει και να της πει ότι όλα θα είναι εντάξει.
Δεν ήθελε να πεθάνει. Μακριά του.

Την επόμενη στιγμή λιποθύμησε.

 

Υπέροχο!

(Τα φιλιά μου στο χαμστεράκι.) 

 

H τρυφερότητα και η σκληρότητα μαζί. Το πάντρεμα των αισθήσεων!
'Ομορφες περιγραφές, καλοστημένο...

 

 

το χαμστεράκι αγνοείται. το έσκασε από το κλουβί του.. 


(δεν θέλησα να το ακολουθήσω )

 

Απάντηση: Re: το μολυβενιο στρατιωτακι και λοιπες αναλαμπες

Ουτε αυτο σε αντεξε εεε? 

 

Re: Απάντηση: Re: το μολυβενιο στρατιωτακι και λοιπες αναλαμπες

κανείς δεν με αντέχει στο τέλος.
έχω οδηγήσει στην αυτοκτονία πολλά καημένα ζωάκια.

τώρα τελευταία σκέφτομαι να επεκταθώ 

 

Εγώ έχασα τον γάτο μου.

Βρε μπας και είναι μαζί με το χαμστεράκι σου; 

 

Απάντηση: το μολυβενιο στρατιωτακι και λοιπες αναλαμπες

δεν ηξερα οτι γραφεις τοσο ομορφα οτι ζεις, δεν εχει σημασια σε ποια σφαίρα..

 

Ταλεντάκι. Μπράβο, πάρα πολύ καλό. Νομίζω ότι αξίζει μια θέση στη λογοτεχνία, εδώ στην κοινότητα.