Θέλω να σε δώ...

Έχει σημασία για ποιο λόγο το κάνει. Εκτός αν θέλεις να σχολιάσω το "θέλει" γιατί αυτό μπορεί να σημαίνει προσδοκία, άλλοθι για να βασανίσει και να νιώθει ότι ο άλλος το θέλει και χίλια δυο άλλα πράγματα  

Εγώ το τελευταίο το έχω εξελίξει ελαφρώς, δεν λέω στον άλλο ότι είσαι μαζοχιστής και θα κάτσεις να σε βασανίσω, λέω είμαι σαδιστής και αν κάτσεις θα σε βασανίσω   Κάνω και γλυκές φατσούλες και άλλες τσιριμόνιες και δεν με παίρνουν στα σοβαρά, οπότε κάθονται λιγάκι...

 

Απάντηση: Θέλω να σε δώ...

Ελεύθερη, να ξέρω πως έχεις να διαλέγεις. Στο τέλος όμως να ξέρω πως υπάρχω μόνο εγώ, κανείς άλλος, μόνο εγώ κι εσύ.


Αυτό μου έχει τύχει.  

 

Clever  

Στο παραπάνω ποστ, με μια απλή πρόταση, περιέγραψες μέρος και των δικών μου σκέψεων.   Προσωπικά, θα αφαιρούσα το "να" πριν το δεύτερο "ξέρω".

 

Απάντηση: Θέλω να σε δώ...

Σε ένα περιβάλλον όπου αυτό που -άμεσα ή έμμεσα- έχει συμφωνηθεί να "αποδειχθεί" τελικά είναι η "εμπιστοσύνη", τούτη η επιθυμία δεν μεταφράζεται σε έλεγχο επί του σαδιστή;

 

Re: Απάντηση: Θέλω να σε δώ...

Crash test το λένε αυτό  

 

Απάντηση: Re: Θέλω να σε δώ...

Ίσως να μην έγινα αρκετά σαφής. Η παραπάνω φράση δείχνει ότι, τελικά, το αποτέλεσμα είναι "προσυμφωνημένο". Η εμπιστοσύνη θα ενδυναμωθεί μόλις τελειώσει η φάση, διότι αυτός ακριβώς είναι ο στόχος, όσο κι αν αφήνουμε την αμφιβολία να πλανάται για να κάνουμε πιο αληθοφανές το πείραμα. Απλό και κατανοητό - και ερεθιστικό ενδεχομένως.

Μήπως όμως ένα τέτοιο παιχνίδι έχει κι άλλες "αναγνώσεις"; Όταν η μαζοχίστρια που έχω στο μυαλό μου ζητήσει να παίξει με το συναίσθημα της απόρριψης, αυτό ακριβώς τρέμει: την απόρριψη. Προκαλεί έναν σαδιστή για να δει αν 1) θα το "μυριστεί" και 2) αν τελικά θα μπορέσει να της κάνει αυτό ακριβώς που δεν θέλει. Με όλα τα επακόλουθα που κάτι τέτοιο θα έχει για την ψυχολογία της. Διαφορετικά απλώς ενδυναμώνεται η πεποίθησή της ότι, ακόμα και δεμένη, μια χαρά τα καταφέρνει στον έλεγχο της κατάστασης - και καυλώνει τρελά κιόλας μέχρι να αποκατασταθεί η τάξη!

 

Re: Απάντηση: Re: Θέλω να σε δώ...

Έχεις δίκιο και άδικο ομορφιά μου. Αυτό που εννοώ είναι ό,τι θα πιστέψει πως δε θα απελευθερώσω ολοκληρωτικά το σαδιστή από μέσα μου. Την μεταξένια μου την λατρεύω. Θα μπορούσα να κάνω οτιδήποτε θα την έκανε κομμάτια. Το πάθος μου για αυτήν είναι μία φωτιά που διψάει δίχως φραγμούς. Που ζητάει με κάθε μέσο το κορμί της για να τραφεί. Που εκείνη την στιγμή θα κάνει ό,τι είναι δυνατό για να την τεμαχίσει και να την καταπιεί. Που θα πω λέξεις που χρησιμοποιώ μόνο σε αυτήν, εκφράσεις που είναι μοναδικές, κινήσεις, εικόνες, ήχους, ότι ακριβώς χρειάζεται για να την δω εκεί που πόθος μου προστάζει και που όσο θα παρασύρομαι σε αυτόν τον δρόμο τόσο το ζώο μου μέσα θα αναλαμβάνει τα ηνία.

Αν αφεθώ, δε θα σταματήσω στο να λάβει απλώς την απόρριψη, κατά πως εκείνη την αντιλαμβάνεται. Θα την μαρκάρω πάνω της και καθώς θα βλέπω το βλέμμα της, θα συνεχίσω και θα συνεχίσω και θα συνεχίσω και όσο περισσότερο χάνει τα λογικά τόσο περισσότερο θα την ποθώ. Θα την λατρεύω ακόμα περισσότερο και δε θα σταματήσω παρά μόνο αν εξαντληθώ και ίσως ούτε και τότε.

Για εμένα μετά θα υπάρχει. Για την ίδια; Το γνωρίζει, το έχει δει. Γνωρίζει ό,τι η ηθική μου είναι απλά μία λειτουργική ασφαλιστική δικλείδα που συντηρώ και διατηρώ, για να έχουμε και αύριο...

Το παιχνίδι δε θα μπορούσε να μην είναι προσυμφωνημένο. Ο φόβος είναι αρκετά μεγάλος και εκείνες τις στιγμές θα είναι ακόμα μεγαλύτερος. Θέλω να υποφέρει, αλλά δε θέλω να τρομοκρατηθεί. Θα είναι ακόμα πιο δύσκολο τότε, να με ελέγξω.

 

Ψυχικος μαζοχισμος. Ατομα που υποφερουν απο ενοχες , που ζητουν την καθαρση και τη λυτρωση , που ζητουν απο τους αλλους να τους φερθουν οπως εκεινοι πιστευουν οτι τους αξιζει.
Και η αυτοθεωρηση τους ειναι παντα κακη , εστιαζουν μονο στα μειονεκτηματα τους και αδυνατουν η δεν θελουν να πιστεψουν πως σε κατι ειναι καλες , πως αξιζουν εστω και λιγο.
Ανηδονία και ικανοτητα προσληψης ηδονης μονο μεσα απο το φιλτρο των δυσαρεστων συναισθηματων.
Αμφιβολο αν συνυπαρχει με τον σωματικο μαζοχισμο , εξαιρετικα αμφιβολο αν εντασεται στο χώρο μας. Μπορει να προκαλεσει τρομερη απωλεια ενεργειας στον σαδιστη κυριαρχο αν υποθεσει οτι ανηκει στο χώρο του βιαιου ερωτισμου και αποπειραθει να την μυησει σε αυτον.
Μπορει καλλιστα να ειναι αποτελεσμα ελλειματικης διαπαιδαγωγησης που στερησε την επιδοκιμασια και την αναγνωριση μα εδωσε με το παραπανω κριτικη και αποδοκιμασια- καταβαραθρωση της αισθησης υποκειμενικης αξιας .
Ζητα την επιβεβαιωση της χαμηλης αυτοεικονας της μεσα απο ταπεινωσεις η ζητα καποιον(συνδρομο μητερας τερεζας) να τη λυτρωσει απο τον εσωτερικο της πονο και ως θελγητρο για την προσελκηση του σωτηρα της προβαλει τις συνεχομενες αυτομαστιγωσεις της για να εγειρει οικτο.
Φυσικα ο σωτηρας θα φυγει αποκαμωμενος αργα η γρηγορα .
Απανταται συχνα σε αυταρχικες βανιλια σχεσεις "παραδοσιακου" τυπου .
Οτι λαμπει δεν ειναι χρυσος και μια ψυχικα μαζοχιστρια δεν ειναι απαραιτητα bdsm.

 

Πρόσφατα, οι κλινικοί άρχισαν να διαχωρίζουν τον ψυχικό (psychic) ή ηθικό (moral) μαζοχισμό από τον σεξουαλικό μαζοχισμό. Ο ηθικός μαζοχισμός χαρακτηρίζεται από τη χρήση αυτο-καταστροφικής συμπεριφοράς με σκοπό την επίλυση εσωτερικών προβλημάτων, όπως η τιμωρία του εαυτού για την κακή του συμπεριφορά (Maleson, 1984), ή η αποφυγή επιθετικότητας απέναντι στους άλλους και η κατεύθυνσή της στον εαυτό (MacGregor, 1991). Μερικοί έχουν προτείνει ότι ο ηθικός μαζοχισμός συνδέεται με την κατάθλιψη (Cartwright & Wood, 1993). Φαίνεται να υπάρχουν θεμελιώδεις διαφορές ανάμεσα στον ηθικό και στον σεξουαλικό μαζοχισμό. O στόχος του ηθικού μαζοχισμού φαίνεται να είναι η τιμωρία του ανήθικου, ενώ ο στόχος του σεξουαλικού μαζοχισμού είναι η σεξουαλική διέγερση και ευχαρίστηση. Ο σεξουαλικός μαζοχισμός απαιτεί την ύπαρξη σχέσης (πραγματικής ή φαντασιωσικής), ενώ ο ηθικός μαζοχισμός χαρακτηρίζεται από μοναχικότητα (Κernberg, 1991). Έχει προταθεί ότι οι διαταραχές σίτισης είναι πιθανόν μορφές ηθικού μαζοχισμού (Zerbe, 1992). Επίσης, έχει υποστηριχθεί ότι γυναίκες που παραμένουν σε σχέσεις όπου κυριαρχεί η κακοποίηση ανήκουν στην κατηγορία αυτή (Young & Gerson, 1991). Οι ενδείξεις που υπάρχουν μέχρι στιγμής δείχνουν ότι υπάρχει λίγη έως καθόλου αλληλεπικάληψη μεταξύ σεξουαλικού μαζοχισμού και μη-σεξουαλικού τύπου αυτο-ηττώμενες συμπεριφορές, όπως ηθικός μαζοχισμός, και οι ομοιότητές τους φαίνεται να είναι μάλλον επιφανειακές (Baumeister, 1991).

Πηγή:Ομπρέλα

Δέχομαι αυτό που είπες και είμαι από τους πρώτους που θεωρεί πως η εκμετάλλευση της αυτοκαταστροφικής τάσης, δεν συνεισφέρει ουσιαστικά στην ικανοποίηση ενός σαδιστή. Για αυτό το λόγο…

Την αντίληψη ότι η μονογαμία είναι ένδειξη πίστης την αποδυναμώνεις. Την μεταφέρεις από τις πρωταρχικές στις δευτερεύουσες αξίες. Το πώς δεν είναι ουσιαστικό επί του παρόντος. Θα μπορούσαμε να το συζητήσουμε σε κάποιο άλλο νήμα.

Αν η συγκεκριμένη πράξη μεταφραστεί ως μέσο ικανοποίησης του σαδιστή από τους βασικούς κώδικες της ηθικής του βασανιζόμενου, δε θα μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως μέσο ποιοτικής αυτοτιμωρίας.

Επιτρέπεις μόνο σε δευτερεύουσες και όχι ουσιαστικές ηθικές να μεταφράσουν την συγκεκριμένη πράξη, πρόσκαιρα και επίπλαστα ως ένδειξη απιστίας.

Πριν από όλα αυτά θα πρέπει να έχεις βρει τις ρίζες τυχόν αυτοκαταστροφικής συμπεριφοράς και να τις έχεις εξαλείψει ή τουλάχιστον σε ένα πολύ μεγάλο βαθμό να τις έχεις αποδυναμώσει.