Σημάδια

Απάντηση: Σημάδια

Βασανίζεστε άνευ λόγου. Τα τέκνα, ποτέ δεν θα ρωτήσουν αν δεν τα έχετε κακομάθει να χώνουν τη μύτη τους σε όσα δεν τα αφορούν.
Για γονείς, γκόμενες, γκόμενους κλπ η ορθή απάντηση είναι: "Γαμιόμουν με ένα βάρβαρο σαδιστή".
Αν είναι αλήθεια, κανείς δεν θα το πιστέψει.

 

Τα τεκνα ενεργουν βασει του προτυπου που τους προσφερεις.Αν αδιαφορησεις για τα δικα τους σημαδια,τοτε θα αδιαφορησουν και για τα δικα σου.Ειναι θεμα επιλογων...

 

Απάντηση: Σημάδια

Ουδέποτε ασχολήθηκα με τα ερωτικά σημάδια του τέκνου μου.

 

Απάντηση: Σημάδια

ετσι ειναι ...τα ορατα σημαδια δεν ειναι τιποτα μπροστα στα αορατα τα εσωτερικα...που ισως δεν θα χαθουν ποτε

για τα εξωτερικα κατι θα πεις κατι θα καταλαβουν ..για τα αλλα τι μπορεις να πεις, σε ποιον να τα πεις κ ποιος να σε καταλαβει.

 

Re: Απάντηση: Re: Σημάδια

:rollinglaugh:Αυτοκινητου!  

 

Απάντηση: Σημάδια

προσωπικα ...

δεν προσπαθω να τα κρυψω , δεν ντρεπομαι γι αυτα και δεν δινω λογαριασμο σε κανεναν.

δεν ξερω ,
αλλά νομίζω πως όταν ζεις μέσα σε αυτό κάπως σοβαρά ,
έχεις πρώτα από όλα συνείδηση αυτού που ζεις και τι ‘’αφήνει’’ ενδεχομένως,
αλλιως φορας μια κελεμπια και ουτε γατα ουτε και ζημιά ....  

 

Απάντηση: Σημάδια

Πέστα αγάπη μου, γαμώ τα παρθεναγωγεία τους!
Συνιστάται και η μπούργκα για όσους διαθέτουν φιλοπερίεργο περίγυρο.....

 

Τα σημάδια είναι ένα σοβαρότατο θέμα. Ιδίως όταν υπάρχουν παιδιά στο σπίτι, κοινωνικός περίγυρος, οικογένεια (μαμά, αδέλφια κλπ). Και ιδίως το καλοκαίρι.

Μιλάμε φυσικά για σημάδια εμφανή, στο σώμα, και όχι για ψυχικές ουλές, που έχουν μία άλλη λειτουργία.

Επιλογές (τις έχω κάνει όλες):

1. Φεύγω μακριά, όταν μπορώ, μέχρι να εξαλειφθούν (για σημάδια στο πρόσωπο, ως επί το πλείστον, δεν υπάρχει άλλη επιλογή πλην της έκτης, η οποία ΠΟΤΕ, να το ξέρετε, δεν γίνεται πιστευτή).

2. Δεν πηγαίνω στην παραλία.

3. Φοράω ρούχα που τα καλύπτουν.

4. Δεν κάνω έρωτα ή κάνω έρωτα στο σκοτάδι (εφόσον κάνω έρωτα με κάποιον άλλον από αυτόν που τα προκάλεσε).

5. Τα καλύπτω με make-up.

6. Βρίσκω μία δικαιολογία (χτύπησα στο ντουλάπι, έπεσα κλπ).

7. Λέω την αλήθεια σε όσους γνωρίζουν για μένα και είναι άτομα της εμπιστοσύνης μου.

 

Τα σημάδια συνήθως τα φοράμε με πολύ καμάρι αλλά σε κάποιες περιπτώσεις θα θέλαμε και να αποφύγουμε να φέρουμε τον έρμο αδαή βανίλλα σε δύσκολη θέση. Δεν χρειάζεται πάντα να επιδεικνύουμε επιθετικά το bdsmικό μας γίγνεσθε για να είμαστε ότι είμαστε.  

Μολυβόνερο από το φαρμακείο, καλό για μόλωπες και εγκαύματα λένε. Υπάρχουν όμως και εξαιρετικές αλοιφές.

Κοψίματα και καψίματα πχ στο στήθος, δύσκολο να τα δικαιολογήσεις και ο άλλος δεν είναι πάντα μακάκας.  

Η μόνη πραγματική λύση αν θέλουμε να το κρύψουμε είναι η πρόληψη. Υπάρχουν αρκετοί τρόποι να ασκήσεις πόνο χωρίς να αφήσεις σημάδι ή ακόμα και να μαστιγώσεις χωρίς να σημαδέψεις αλλά αυτό θέλει και κάποια τεχνική.  

 

Στεναχωριέμαι τόσο πολύ όταν δεν μένουν σημάδια...

 

θα συμφωνησω με την dora οσο αφορα το 5,6,και 7 οπως υπαρχουν καποιες πολυ καλες αλοιφες με βαση την αλλοη..αφορα παντα την τοτε σκλαβα μου... 

 

Δεν είπα ποτέ ότι πρέπει να ντρέπεται κάποιος γι'αυτά που κάνει. Αλλά άλλο το ντρέπομαι και άλλο το δίνω αναφορά-βγάζω έκτακτο παράρτημα για το τι κάνω στο κρεβάτι μου ή αλλού. Μιλάω αυστηρά και μόνο για μένα, μην παρεξηγηθεί κανείς. Π.χ. περί πιπιλιάς που αναφέρθηκε, ωραία, έγινε, την ευχαριστηθήκαμε, πολύ ωραία! Την επόμενη μέρα όμως, στον εργασιακό μου χώρο, θα φορέσω ένα ζιβάγκο. Δε σημαίνει ότι ντρέπομαι. Απλά, δεν επιδεικνύω. Το αντίθετο θα ήταν disrespectful (μη σεβαστικό??)-θεωρώ εγώ τουλάχιστον. Η carissa το είπε πολύ όμορφα.
Επίσης, όπως λέει η anasia, αν ζεις σοβαρά μέσα σε αυτό, δε νιώθεις την ανάγκη να το κρύψεις. Δεκτόν. Έτσι νιώθατε όλοι σας εξαρχής? Γιατί κάποιος μπορεί να μη νιώθει έτοιμος/σίγουρος/κατασταλαγμένος ώστε να μπορεί να το "υπερασπιστεί" και σε τρίτους.
Τελοσπάντων, δεν ήταν επιθυμία μου να εξετάσω τους xy λόγους που κάποιος επιθυμεί να κρύψει τα σημάδια του. Αλλά για όποιον ενδιαφέρεται, καλό είναι να μάθει 5 πράγματα, εφόσον δεν ξέρει. Ευχαριστώ για τις διαφωτιστικές απαντήσεις.