Αντισταθειτε!

Σε τι? ακουω γνωμες

Και ναι, ειναι BDSM θεμα, μη το βαλετε στα off-topics

 

Πολύ ωραία το θέσατε. Ας αρχίσουμε με κάτι κλασικό, τη διαθήκη ενός αληταρά.

Αντισταθείτε
σ'αυτόν που χτίζει ένα μικρό σπιτάκι
και λέει : καλά είμαι εδώ.
Αντισταθείτε σ'αυτόν που γύρισε πάλι
και λέει : Δόξα σοι ο Θεός.
Αντισταθείτε
στον περσικό τάπητα των πολυκατοικιών
στον κοντό άνθρωπο του γραφείου
στην εταιρία εισαγωγαί - εξαγωγαί
στην κρατική εκπαίδευση
στο φόρο
σε μένα ακόμα που σας ιστορώ.
Αντισταθείτε
σ' αυτόν που χαιρετάει απ' την εξέδρα ώρες
ατέλιωτες τις παρελάσεις
σ' αυτή την άγονη κυρία που μοιράζει σμύρναν
σε μένα ακόμα που σας ιστορώ.
Αντισταθείτε πάλι σ' όλους αυτούς που λέγονται
μεγάλοι
στον πρόεδρο του Εφετείου αντισταθείτε
στις μουσικές τα τούμπανα και τις παράτες
σ' όλα τ' ανώτερα συνέδρια που φλυαρούνε
πίνουν καφέδες σύνεδροι συμβουλατόροι
σ' όλους που γράφουν λόγους για την εποχή
δίπλα στη χειμωνιάτικη θερμάστρα
στις κολακίες τις ευχές τις τόσες υποκλίσεις
απο γραφιάδες και δειλούς για το σοφό
αρχηγό τους.
Αντισταθείτε στις υπηρεσίες των αλλοδαπών
και διαβατηρίων
στις φοβερές σημαίες των κρατών και τη
διπλωματία
στα εργοστάσια πολεμικών υλών
σ' αυτούς που λένε λυρισμό τα ωραία λόγια
στα θούρια
στα γλυκερά τραγούδια με τους θρήνους
στους θεατές
στον άνεμο
σ' όλους τους αδιάφορους και τους σοφούς
στους άλλους που κάνουνε το φίλο σας
ως και σε μένα, σε μένα ακόμα που σας ιστορώ αντισταθείτε.
Τότε μπορεί βέβαιοι να περάσουμε προς την
Ελευθερία.
(........)
Και συ λοιπόν
στέκεσαι έτσι βουβός με τόσες παραιτήσεις
απο φωνή
απο τροφή
απο άλογο
απο σπίτι
στέκεις απαίσια βουβός σαν πεθαμένος:
Ελευθερία ανάπηρη πάλι σου τάζουν.

Μιχάλης Κατσαρός

 

στον κοκκαλη,που περνη τα πρωταθληματα με τακτικη-καροτο και μαστιγιο-

 

Στη βλακεία. Μας περιβάλλει από παντού και δεν υπάρχει τρόπος αντίδρασης

 

Στο κατεστημενο που φορα παρωπιδες και μας θελει κοντοφθαλμους.
Και σε αυτους που καθονται βολεμενοι στην "ησυχια" τους αφηνοντας τους αλλους να βγαλουν το φιδι απ' την τρυπα.

 

Απάντηση: Re: Αντισταθειτε!

Οι απαντήσεις αφορούν τον Κατσαρό και όχι το μέλος που ανάρτησε το ποίημα:

Όταν δεν έχεις τις όποιες δυνατότητες για μεγαλύτερο σπίτι (με ότι και αν εννοείται εδώ) ,βολεύεσαι σε αυτό που μπορείς..

Μάλλον ο ποιητής δεν έχει αίσθηση της καθημερινής αγωνίας και άγχους,ούτε έχει αντιμετωπίσει προβλήματα στη ζωή του.Μάλλον δεν έχει νιώσει την ευχαρίστηση του πατέρα που προσπαθεί και φέρνει τα απαραίτητα στα παιδιά του..και πολλά άλλα..

Να δώσει λεφτά για μονοκατοικίες στα περίχωρα ..

Έχει εργαστεί ποτέ;Με ότι και αν υπονοείται πάλι εδώ..

Τα φάρμακα της μάνας μου και το Master του φίλου μου απ΄έξω μας έρχονται..

Στο Αμερικάνικο Κολλέγιο στέλνει ο κύριος τα ανήψια του ή τους μαθαίνει γραφή και ανάγνωση ψηλαφίζοντας τις πινακίδες στους δρόμους;

Και πως θα πληρωθούν οι καλοί και οι κακοί γιατροί του ΙΚΑ ;

Ναι..οκ..δάκρυσα τώρα..

Στο δεύτερο μέρος του ποιήματος δε στέκομαι..

Βέβαια θα μου πείτε "ρε Ίνκο..γιατί είσαι πεζός ρε φίλε..Γιατί δεν εμβαθύνεις κτλ κτλ" .Οκ..Κατάλαβα πολλά περισσότερα απ ΄αυτά που ο κύριος λέει ,αλλά τι;
Θα δίνω βάση στον κάθε αναρχικό;Τι είναι η αναρχία ,τι προσφέρει και που καταλήγει..Σε καλοβολεμένους γραφειάδες που μιλάνε για παιδικές τρέλες ή σε επιβήτορες του κάθε κατειλημένου κτιρίου..Σε τι να πιστέψω δηλαδή;Σε ανθρώπους που έχουν αρνηθεί να εργαστούν και αποτελούν τη βδέλλα της οικογένειας γιατί κανείς δεν τους καταλαβαίνει;Σε ανώριμους ανθρωπίσκους που μέσα από την ασφάλεια της όποιας οργάνωσης ζητούν την κατάργηση της;Στην ομάδα εκείνη που προβάλλει το 10% της κοινωνικής συμπεριφοράς της για να γίνει αποδεκτή,αποσιωπώντας το 90% που βλάπτει;Στους τάταρους της ιδιωτικής περιουσίας που έχουν καταστρέψει εκατοντάδες αυτοκίνητα και όχι μόνο αδιαφορώντας τίνος είναι;Ρωτήσαν ποτέ αν το κατεστραμμένο αμάξι μεταφέρει κάθε μέρα έναν άνθρωπο στο νοσοκομείο ή έναν εργάτη στα εργοστάσια της εθνικής;Σε εκείνους που κάνουν ακόμα ασχημότερη την πόλη μου,βρομίζοντας και αυτοί με τα σπρέυ τους κάθε κομμάτι αυτής της πόλης;Που δε σέβονται ούτε τις αυλές των σχολείων,ούτε τους τοίχους του κάθε ιδιώτη,που είναι αναγκασμένος να έχει συνθήματα δίπλα από το μπαλκόνι,το παράθυρο ή την πόρτα του σπιτιού του;Στους νταβατζήδες των πορτοφολιών μας που μας αναγκάζουν μέσω της φορολογίας να πληρώνουμε και τις δημόσιες φθορές;Στους επι σειρά ετών καταστροφείς των πανεπιστημίων; κτλ κτλ κτλ

Αυτή η ΔΗΘΕΝ αναρχική αντίληψη και συμπεριφορά,πέρα από ουτοπική είναι γραφική επικίνδυνη και νοσηρή πολλές φορές για ΄μένα και αρνούμαι την οποιαδήποτε υπόδειξη για το που βρίσκεται η αλήθεια.

Αφιερωμένο σε αυτούς που εργάζονται και προσφέρουν στον εαυτό τους και στο σύνολο..(ο αλλοτριωμένος σας χαιρετά..)

 

Ευχαριστω ολους οσους τιμησαν το thread, και ελπιζω να υπαρξουν κι αλλοι. Εναυσμα για να το αρχισω ηταν ενα spam email που πηρα προχθες, που ελεγε πολλα και διαφορα που θα μπορουσαν να χαρακτηριστουν απο σοφα εως λαικιστικα, ομως τελειωνε με αυτη τη γραμμη που κινητοποιησε μερικες σκεψεις.:
"Μη λυπηθείτε τους άτολµους που θα σταθούν εµπόδιο στο δρόµο σας. Τους ευθυνόφοβους, τα «ανθρωπάκια». Κάτι τέτοιοι ήσαν ο Εφιάλτης στις Θερµοπύλες και οι προδότες κατά το 2ο Παγκόσµιο πόλεµο"
Και σκεφτηκα πραγματι, οτι διανυουμε ισως τον 5ο, 6ο η 10ο Παγκοσμιο πολεμο ηδη, και μεταξυ μας πρεπει να αρχισουμε να διακρινουμε τους προδοτες και τους ανταρτες. Τους Ταγματασφαλιτες και τους Αρηδες. Και ειναι και αυτο μια Αντισταση. Η Αντισταση σε αυτο που τεινουμε να γινουμε σε σχεση με αυτο που νομιζουμε οτι ειμαστε. Με φοντο το BDSM, την πολιτικη, την οικολογια, την αγαπη, η οτιδηποτε αλλο, ο ορος Αντισταση παντα διατηρει το νοημα και τα συστατικα της υπερβασης και της αυτοβελτιωσης, κολαφος για τον ωχαδερφισμο και την καναπεδοφιλοσοφια, ειδοποιος διαφορα μεταξυ του να ειμαστε πρωταγωνιστες ή κομπαρσοι στην ιδια μας τη ζωή.

 

Δυστυχώς δε θα συμφωνήσω με τον Ίνκο. Αντίθετα θα διφωνήσω κάθετα, για να πω ότι:
1. Ο Μιχάλης Κατσαρός ήταν μια ζωή κυνηγημένος.
2. Ακόμα μέχρι το θάνατό του αγνπημένους από όλους όσους ασκούσαν εξουσία, έστω και μικρή.
3. Δεν ήταν αναρχικός αλλά αντιεξουσιαστής.

Και όντως θα πρέπει να αντισταθούμε σε όλους αυτούς, ακόμη και σε μένα που γράφω, όχι έτσι για τη διαδικασία, βλέποντάς την σαν ένα ακόμη προτσές, αλλά για να μπορέσουμε να κάνουμε κριτική, να δούμε τα καλά και τα άσχημα και να κάνουμε τον κόσμο καλύτερο, εκτός και αν νομίζουμε ότι είναι τόσο καλό που δε χρειάζεται βελτίωση.

Και κάτι τελευταίο. Ο Κατσαρός κρυβόταν μαζί με το Θεοδωράκη, αργότερα ο Θεοδωράκης απέκτησε εξουσία (πριν και μετά τη χούντα), ο Κατσαρός όμως δεν είδε άσπρη μέρα ούτε υποχώρησε σε τίποτε. Έμεινε μέχρι το τέλος πιστός σε αυτά που πίστευε, ξεχασμένος από το παιδί του, Ο Π. Καραβασίλης το μάζεψε για να τον πάει στο νοσοκομείο και εκεί να πεθάνει.

 

Τα έχουμε ξαναπεί... Οι ηλίθιοι είναι ανίκητοι...

 

Τελικά μήπως η "ρίζα του κακού" δεν βρίσκεται στους από πάνω αλλά στους απο κάτω?

Μήπως το πρόβλημα δεν είναι οι λύκοι αλλά τα πρόβατα?

Φταίει ο θύτης που κάνει την δουλειά του ή το θύμα που σκίβει το κεφάλι?

Υπάρχει τίποτε πιο επικύνδινο, από την εθελοδουλεία (και αυτό δεν έχει να κάνει με τα βίτσια μας) και τον μικροαστισμό?

 

@ Incomplete, post #6,

Διαφωνώ άρδην με την ανάλυσή σας στο ποίημα του Κατσαρού. Χρησιμοποιείτε όρους, η ηθική των οποίων προσεγγίζει τις αντιλήψεις του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας -καίτι μπολιασμένη με φιλελεύθερες νότες (βλ. το θέμα εισαγωγαί-εξαγωγαί). Προσοχή: δε σας μέμφομαι γι' αυτό, απλώς επισημαίνω ότι πολύ δύσκολα θα μπορούσαμε να θέσουμε τις βάσεις ενός στοιχειώδους διαλόγου, καθώς η σκέψη μας (τόσο περί κοινωνίας όσο και περί ποίησης) δομείται πάνω σε ασύμβατες αρχές.

Θα ήθελα όμως να σταθώ στο δεύτερο μέρος του post σας, όπου παραθέτετε το προφίλ του σύγχρονου αναρχικού. Θεωρώ ότι κάνετε ένα σοβαρό μεθοδολογικό σφάλμα: μιλάτε υπό το πρίσμα μιας στερεοτυπικής αντίληψης, στηλιτεύοντας πρακτικές και φαινόμενα, και κατόπιν ανάγοντάς τα στη θεωρία. Με την ίδια λογική, θα μπορούσαμε να φτιάξουμε επίσης το απεχθές προφίλ του "ακροδεξιού κωλόπαιδου", του "οπορτουνιστή λαμόγιου", του "βολεμένου αριστερού" κ.ο.κ. Για να το κάνω ακόμα πιο λιανά με ένα διαφορετικό παράδειγμα, είναι λάθος να μιλάμε για τον μαρξισμό ταυτίζοντάς τον με το σοβιετικό μοντέλο οικονομικής ανάπτυξης και κοινωνικής οργάνωσης.

Πέραν τούτων, επειδή οι παντιέρες τείνουν να είναι σαρωτικές, θα ήθελα να επισημάνω ένα πεδίο στο οποίο κάθε αντίσταση είναι μάταιη (τουλάχιστον για τους μη χριστιανούς):

[nomedia=""]YouTube - Broadcast Yourself.[/nomedia]

Rusted brandy in a diamond glass
Everything is made from dreams
Time is made from honey slow and sweet
Only the fools know what it means
Temptation, temptation, temptation
Oh, temptation, temptation, I can't resist

Well I know that she is made of smoke
But I've lost my way
He knows that I am broke
But I must play
Temptation, oh temptation,
temptation, I can't resist

Dutch pink and Italian blue
He is there waiting for you
My will has disappeared
Now confusion is so clear
Temptation, temptation, temptation
I can't resist

 

Απάντηση: Αντισταθειτε!