Η παγίδα και ο φαύλος κύκλος

Επηρρεασμένη από άλλο νήμα, με του οποίου το concept συμφωνώ, αναρωτιέμαι για τα εξής:

"Ο Κυρίαρχος ξέρει."
"Βάζοντάς μου δύσκολα βοηθάει την εξέλιξή μου."
"Η αδιαφορία του είναι τιμωρία για το λάθος που έκανα."

Αυτές είναι μόνο μερικές από τις περιγραφές που έχω διαβάσει από υ όταν μιλάνε για τους Κ τους.

Πώς αποφεύγει το υ την παγίδα του να εθελοτυφλεί;
Πώς αποφεύγει τον φαύλο κύκλο του να δικαιολογεί καταστάσεις/αντιδράσεις/συμπεριφορές, με το να τις εντάσσει στο D/s;

Κι αν ο Κ δεν ξέρει;
Κι αν βάζει δύσκολα επειδή σκοπεύει στην αποτυχία και τα χρησιμοποιεί ως "the easy way out";
Κι αν αδιαφορεί, επειδή όντως δεν τον νοιάζει;
κτλ

Με λίγα λόγια, πώς μπορεί το υ να "κρίνει" αυτόν που δεν επιδέχεται κριτική; Πώς μπορεί να ξεχωρίσει το σημείο που ο Κ μετατρέπεται στον κοινό μπάσταρδο μαλάκα; Και το κυριότερο... θέλει;

 

Συχνα εθελοτυφλει και δεν θελει να ξερει. Αυτο συμβαινει οταν η συνειδητοποιηση της αληθειας θα ηταν καταστροφικη για εκεινη που νοιωθει οτι υπαρχει μονο οταν ειναι αφοσιωμενη και υπο τις διαταγες καποιου.
Αν τα κερδη της παραμονης της στη σχέση ειναι τοσα οσα θελει, θα δικαιολογησει την οποια σταση και θα την ωραιοποιησει. Αν οχι θα ζητησει release.

Θεωρω πως το D/s ειναι εξ ορισμου φαυλος κυκλος.Ιδου το ατοπο.
Ο Κ αποφασιζει. Ο υ θελει να αποφασιζει ο Κ
O υ λεει με τον τροπο του "αποφασισα οτι εσυ Κ θα αποφασιζεις για μενα".Οπως και γίνεται.
Ποιος εν τελει εχει τον ελεγχο?

Καντε s/m.

 

Πως ηταν το σλογκαν της Ελευθεροτυπιας παλια,"στηριζουμε την αλλαγη,ελεγχουμε την εξουσια";
Καπως ετσι νομιζω οφειλει να σκεφτεται και ο "υ".
Στηριζουμε τον "Κ" ,ελεγχουμε την εξουσια του.

 

έτσι... 

 

οσα ξερουν οι οικονομολογοι για την οικονομια/οι πολιτικοι για την πολιτικη,οι παπαδες για τον θεο,οι αμερικανοι για την ευρωπη..................αλλα τοσα ξερουν οι κυρ... για τους υποτ.......οπιος θεωρει το βδσμ εναν καλο τροπο για να γαμ.....να αναρωτηθη αν ξερει να αγαπη.

 

Μπορεί να μην ανήκω σε κάποια συγκεκριμένη κατηγορία (status), αλλά επειδή είχα κάποιες σεξουαλικές σχέσεις με υποτακτικές οι οποίες πέρασαν και από αυστηρά D/s σχέσεις, θα ήθελα να επισημάνω κάποια κοινή τους πεποίθηση από συγκεκριμένες εμπειρίες που έχουν βιώσει.

Σύμφωνα με κάποιες υ, υπάρχουν αρκετές περιπτώσεις "μαϊμού" Κ..

Δηλαδή έχει τύχει να ξεκινήσουν μια D/s σχέση και στην πορεία να καταλάβουν ότι ο Κ δεν έχει ουσιαστικά καμία εμπειρία στον συγκεκριμένο ρόλο και χωρίς καμία έμπνευση και φαντασία να προσπαθεί "αδέξια" να "κοπιάρει" πρακτικές για τις οποίες απλά έχει δει, διαβάσει ή ακούσει, προκειμένου να ανταποκριθεί και να υποστηρίξει το ρόλο του στα μάτια της εκάστοτε υ.. Αυτό κατά της ίδιες τυχαίνει να έχει μια κοινή και βασική αιτία, η οποία είναι ότι πολύ απλά αυτού του τύπου οι ψευτο-Κ είναι ουσιαστικά πεινασμένα (σεξουαλικά) άτομα που προκειμένου να κάνουν σεξ με κάποια, πουλάνε και το κατάλληλο "παραμύθι"..
Στην προκειμένη περίπτωση λοιπόν, δεν αποκλείεται κάποιος που έχει διακρίνει σε αρχικό στάδιο τις ιδιαίτερες τάσεις και σεξουαλικές προτιμήσεις κάποιας υποτακτικής, να το εκμεταλεύεται ανάλογα "παίζοντας" τον ρόλο του έμπειρου Κ.. ενώ στην πραγματικότητα να μην έχει καμία απολύτως σχέση και το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι απλά το σεξ και τίποτε άλλο.. Βέβαια, κάποια στιγμή αργά ή γρήγορα θα αποκαλυφθεί ο ψευτο-Κ, αλλά μέχρι τότε - σύμφωνα και με κάποιες που έχουν βιώσει τέτοιου είδους "απάτη" - μπορεί να γίνει και ιδιαίτερα επικίνδυνος στην προσπάθειά του να "πείσει" την ανυποψίαστη partner του για τις ικανότητές του ως Κ..
Το ότι δεν επιδέχεται κριτική ο ρόλος του Κ από την υ.. είναι σίγουρα κι ένα από τα στοχεία στα οποία "ποντάρει" κι ο εκάστοτε ψευτο-Κ..

Προσωπική μου άποψη είναι γενικώς ότι αν ο άνθρωπος είναι ένας κοινός μπάσταρδος μαλάκας όπως λες, οτιδήποτε και να δηλώνει μαλάκας θα παραμείνει.. με ότι αυτό συνεπάγεται για τον ίδιο και κυρίως για τους γύρω του..

Είναι λοιπόν χρέος του μη-μαλάκα να διαγνώσει όσο το δυνατόν γρηγορότερα το επίπεδο της μαλακίας του άλλου και να την κάνει με ελαφρά.. πηδηματάκια..  

 

Συμφωνώ σε όσα λες και ιδίως με την τελευταία πρόταση.

Στο μόνο που έχω ένσταση είναι στο θέμα της εμπειρίας που τα μπερδεύεις κάπως. Όλοι μας στην αρχή προσπαθήσαμε από κάπου να μάθουμε, να διαβάσουμε, να ρωτήσουμε, ωα δοκιμάσουμε (ίσως και να κοπιάρουμε γιατί όχι . Δε νομίζω ότι είναι λάθος αυτό, ούτε και ότι δεν είναι original. Το τραγικό είναι αυτό που λες, να προσαρμόζεις τις πράξεις σου με βαση τις επιθυμίες της υ χωρίς προσωπική επιλογή. Αλλά όπως πολύ σωστά λες, έχετε το νου σας και καντε την μόλις διαπιστώσετε ψευτιά.

 

Πιστεύω πως είναι λογικό όλοι στην αρχή - μην έχοντας κάποια σχετική εμπειρία - να πειραματίζονται κοπιάροντας πρακτικές, αλλά συνήθως ούτε υποστηρίζουν ότι είναι έμπειροι απλά για να "πείσουν" το "θύμα" τους να τους "κάτσει", ούτε μένουν διαρκώς στην πιστή αντιγραφή κάποιον πρακτικών. Όσο άπειρος και να είναι κάποιος σε έναν συγκεκριμένο ρόλο, από τη στιγμή που νιώθει ότι αυτός ο ρόλος τον εκφράζει απόλυτα, νομίζω πως είναι λογικό σταδιακά το απλό κοπιάρισμα πρακτικών, να εξελίσεται και να προσαρμόζεται ανάλογα τις ιδιαιτερότητες και τάσεις, τόσο του ίδιου, όσο και της εκάστοτε partner του. Αν δηλαδή δεν τον εκφράζει πραγματικά κάποιον ένας ρόλος, τότε πολύ δύσκολα θα βρει την έμπνευση και τη φαντασία που απαιτείται προκειμένου να εξελίξει ή/και να εμπλουτίσει τις οποιεσδήποτε πρακτικές περιλαμβάνονται στο ρόλο αυτό, έτσι ώστε παράλληλα να εξελιχθεί και η οποιαδήποτε σχέση, είτε είναι D/s, είτε οτιδήποτε άλλο..

Νόμιζα ότι η παραπάνω επεξήγηση δε θα χρειάζοταν από τη στιγμή που είχα ήδη αναφέρει το παρακάτω:

"ο Κ δεν έχει ουσιαστικά καμία εμπειρία στον συγκεκριμένο ρόλο και χωρίς καμία έμπνευση και φαντασία να προσπαθεί "αδέξια" να "κοπιάρει" πρακτικές για τις οποίες απλά έχει δει, διαβάσει ή ακούσει, προκειμένου να ανταποκριθεί και να υποστηρίξει το ρόλο του στα μάτια της εκάστοτε υ.."

 

Μπορεί να είναι ερμηνείες και προβολές αυτά. Μόνο με άμεση ερώτηση προς τον Κύριό του και αποδοχή της απάντησης μπορεί να τα μάθει ένας υποτακτικός σε D/s σχέση.

Υπάρχουν και πραγματικοί λόγοι, αν και δεν είναι απλό πράγμα για ένα υποτακτικό άτομο να αποχωρίζεται τον έλεγχο και το δικαίωμα αυθαίρετης ερμηνείας του άλλου σε μια σχέση, δεν είναι περίπατος να πιέζεται προς ενδοβολή αντί της τόσο εύκολης προβολής, δεν γίνονται αυτά σε μια μέρα μέσα ούτε είναι πάντα ευχάριστα, όσο θελκτικό και αν φαντάζει το αποτέλεσμα.

Προτείνω δύο τρόπους, ο ένας να μη φοβάται να πονέσει αναγνωρίζοντας ατέλειες στον Κυρίαρχο και στον εαυτό του, ο άλλος να μην παραδέχεται να ακινητοποιείται σε αδιέξοδα. Στη δεύτερη περίπτωση μπορεί να ζητήσει καθοδήγηση από τον Κυρίαρχο, μπορεί να λύσει ο ίδιος μέσα του τις εμπλοκές που με κάποιο ερέθισμα από τον Κυρίαρχο του προκαλούν δυσφορία, ακόμα και ψυχική οδύνη (βλέπε και νήμα περί επαναλαμβανόμενων λαθών) ή μπορεί να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι οι ανάγκες του δεν καλύπτονται και αναλόγως να πράξει.

Κοινώς, αποφεύγει την παγίδα, επειδή σκέπτεται πρώτα τον εαυτό του, αλλά το κάνει με σκληρό τρόπο.

Αν είναι σε σχέση σαφώς προσδιορισμένη ως D/s προτείνω να αποφεύγει πολύ να βγάζει συμπεράσματα εκεί που δεν γνωρίζει, σχετικό νήμα assuming is not allowed

Επιμένω να μη δικαιολογήσει τίποτα, να μην προσφέρει βολικά επιχειρήματα για τίποτα, να μη βιαστεί να πάρει πάνω του κάποιο φταίξιμο, αλλά να ρωτήσει γι αυτό που τον πονάει, η απάντηση μπορεί να είναι απλούστατη κάποιες φορές και απόλυτα ανακουφιστική, οι υποθέσεις ποτέ δεν ανακουφίζουν τόσο όσο θα θέλαμε, πιστεύω. Οι υποθέσεις είναι μοναξιά, διάλογος με τον εαυτό μας και οδηγούν σε μπερδέματα. Οι ερωτήσεις - απαντήσεις είναι επικοινωνία με τον Άλλο, σύνδεσμος και μοίρασμα.

Αν είναι σε οποιαδήποτε σχέση που προσπαθεί να τη βαπτίσει D/s απλά επειδή πονάει, τότε λυπάμαι για λογαριασμό του και για τον χρόνο που χάνει.

Μπορεί να συμβαίνουν και αυτά, μα πόσον καιρό θα πάρει μέχρι να φανερωθούν; Υπομονή και ηρεμία προτείνω στους υποτακτικούς, προσεκτική παρατήρηση μέχρι να δείξει. Για ένα χρόνο θα χαρεί αυτός ο Κυρίαρχος;

Από τα τρία, το δεύτερο μου ηχεί ιδιαίτερα άσκημο, για να μην πω κάτι βαρύτερο, σίγουρα δεν το φοβόμαστε πολύ περισσότερο απ ότι μπορεί να συμβαίνει; Ότι συμβαίνει είναι γεγονός, αλλά πόσο, τόσο ώστε να δικαιολογεί βαθιά ριζωμένους φόβους;

Με το μυαλό του, την ψυχή του και τις ως τώρα εμπειρίες του θα κρίνει ο υποτακτικός, μέχρι να νιώσει ότι εμπιστεύεται και αποδέχεται... ή ότι απορρίπτει και αποχωρεί.

Συμφωνώ ότι το υποτακτικό άτομο πολλές φορές δεν θέλει να κρίνει, γι αυτό και η σκέψη ότι "ο Κυρίαρχος δεν επιδέχεται κριτική" συχνά είναι δική του, επειδή φοβάται πολύ μήπως ισχύουν αυτά που έχει υποθέσει και δεν είναι έτοιμο να διαπιστώσει τι ισχύει.

Αν στ αλήθεια ο Κυρίαρχος απαιτεί να είναι υπεράνω κριτικής, θαυμάσια, υπέροχα, ιδού η Ρόδος ιδού και το πήδημα...  

 

αυτό πιστεύεις ότι μόνο σε D/s σχέσεις συμβαίνει???

 

Διόλου.

Αυτό που έγραψα είναι ότι ενώ πολλοί Κυρίαρχοι δείχνουν να αποδέχονται την κρίση και το feedback από τους υποτακτικούς, υπάρχουν υποτακτικοί που δεν κάνουν χρήση της δυνατότητας αυτής εξαιτίας δικών τους φόβων και αδυναμιών.

 

δεν ξέρει. αυτή είναι η μαγεία.....