Public Disgrace - Δημοσιος Εξευτελισμος

Με τον τρόπο που μπορεί κάποιος μέσω διαφόρων διαδικασιών να "παίξει" με το μυαλό της υποτακτικής του.
Φαντασία να υπάρχει και όλα γίνονται.

 

Δηλαδή να την πείσει ο Κυρίαρχος ότι υπάρχει κοινό και την βλέπει όσο την ξευτιλίζει, ενώ στην ουσία θα είναι ανύπαρκτο?

 

Απάντηση: Re: Public Disgrace - Δημοσιος Εξευτελισμος

απλα της λεει πως υπαρχουν κρυφες καμερες...

( ουτε ξερει αν οντως υπαρχουν αλλα ουτε και ξερει σε ποιες οθονες προβάλλονται   )

 

Φυσικά. Σου είπα φαντασία χρειάζεται.

 

Mιλαμε τοτε καθαρα για role play..Mε την/ον υποτακτικη/ο να εχει ταυτιστει απολυτα με τον ρολο ενος
δημοσια εξευτελισμενου ατομου χωρις υπαρξη κοινου...

Παντως σε οσους "παιξουν" αυτο το παιχνδι ρολων και δεν εχουν την επθυμια/δυνατοτητα να φερουν
"κοινο" να παρακολουθει τους συστηνω να μπουν στο alt και να ανοιξουν καμερα να τους βλεπουν
ενα σωρο χρηστες του alt live..Μιλαμε για international Public Disgrace..Kαι με απολυτη ασφαλεια!

 

Υπάρχει και μια κατάσταση πιο "ενδιάμεση". Να γίνεται το σέσιον σε κάποιον χώρο έρημο μεν, αλλα που δεν αποκλείεται η παρουσία ανθρώπων. Π.χ. αυτό που περιγράφει η Dora στο καταπληκτικό "Ο Μ βγάζει βόλτα τη σκύλα του", το οποίο, με κάποιες παραλλαγές, έχω βιώσει αρκετές φορές με την Υ μου.

 

+1000
Ακριβώς.
Είπαμε φαντασία να υπάρχει. Κάτω απο σιγκεκριμένες καταστάσεις δεν ξέρεις τι μπορεί να πιστέψει-νιώσει η υπό.

Υστερόγραφο: spectrum αν μέχρι εκει φτάνει η φαντασία σου κάντο. Δεν μίλησα για role play.

 

Ας το ξαναπώ : μου είναι νοητικά αδύνατο να φανταστώ ένα δημόσιο γεγονός, το οποίο δεν έχει κοινό. Αν δεν έχει κοινό, αν δεν γίνεται εμπρός σε κοινό, αν το κοινό δεν συμμετέχει έστω και άκον ή παθητικά, το δημόσιος χάνει την έννοια του.

Τώρα : όλα μπορεί να είναι στο μυαλό, αλλά αν αρχίσω απότομα εκεί που δεν υπάρχει κανένας να ακούω φωνές και να βλέπω ανθρώπους, μάλλον - αν δεν αποτελέσω τον νέο άγιο - θα είμαι για ειδική θεραπεία. Νομίζω ότι μάλλον δεν περιγράφεις αυτό στο ποστ σου.

Αν το κοινό υποβάλλεται από τον κυρίαρχο στο μυαλό του/των υποκειμένων, τότε φυσικά και υπάρχει κοινό ... αθέατο, φανταστικό, υποβληθέν αλλά υπάρχει κοινό. Στην έκφραση πχ " θα σου βγάλω το βρακάκι σου να σε δει γυμνή ο Θανάσης" αν ο Θανάσης είναι παρών πρόκειται για φυσικό κοινό, αν δεν είναι εκεί και ο κυρίαρχος απλά το λέει για να χειριστεί την νέα του, είναι ένας φανταστικός Θανάσης στην θέση του θεατή ΄άρα οιονεί παρών. Αν δε φανταστούμε την ίδια φράση χωρίς οποιονδήποτε Θανάση, είμαι σίγουρος ότι μόλις το πει κάποιος, η καλή του θα γελάσει ή θα ανησυχήσει ... θα γελάσει με το ψέμα και την ανοησία, θα ανησυχήσει με την πνευματική διαύγεια του αφεντικού της.... διαλέγετε και παίρνετε.

Αυτά ..........

 

Απάντηση: Re: Public Disgrace - Δημοσιος Εξευτελισμος

Πολλά ζητάς..Μια φορά ενεργοποιήθηκε η φαντασία εδώ μέσα και παραλίγο να πάρουμε τηλ/νο το χαμόγελο του παιδιού..
Ακου φαντασία..
Άκου φαντασίιιιιιιιιιία...

(Προτίθεμαι να δημιουργήσω σύλλογο "Το χαμόγελο του Τεκνού".Για καταγγελίες στέιλτε pm)..

Καλή τύχη..

 

Re: Απάντηση: Re: Public Disgrace - Δημοσιος Εξευτελισμος

Τεκνό, μ' αγαπάς;



​

 

Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Public Disgrace - Δημοσιος Εξευτελισμος

Ωσάν τη θάλασσα!!!!
(η φώτο δική μου   )

 

Θα ήθελα να σας παρακαλέσω αν έχετε την διάθεση να μου διευκρινήσετε κάτι Κύριε.

Αν είμαι σε ένα δημόσιο δρόμο, πάρκο, καφετέρια και γύρω μου υπάρχει κόσμος, έστω μερικά άτομα, και κάνω flashing/public e.t.c. αλλά δεν μπορώ να γνωρίζω στα σίγουρα αν με είδε ή όχι κάποιος γιατί κανείς δεν μίλησε, κανείς δεν με έφτυσε, κανείς δεν έκανε σχόλιο.
Είναι ή όχι δημόσιο τότε Κύριε?

Δηλαδή στην τελική πρέπει οπως και δήποτε να αντιδράσει με τέτοιο τρόπο το κοινό που να γίνει 200% βέβαιο πως μας είδαν για να λογίζεται δημόσιο, όταν πληρεί όλες τις άλλες συνθήκες Κύριε?