Η τιμωρία (εκτός role play)

H "τιμωρία" εκτός role play έχει "εκπαιδευτικό" χαρακτήρα, και συνήθως πάει πακέτο με υστερικές ανεξέλεγκτες συμπεριφορές σε σαδομαζοχιστικές σχέσεις και από τα δύο μέλη.
Για να ακριβολογούμε, στοχεύει στο θυμικό - δηλ. στον ηθικό μαζοχισμό που κατοικοεδρεύει στην βάση του συναισθήματος- του μαζοχιστή, με στόχο κάθε φορά την απώλεια ελέγχου του τελευταίου.

Ο μοναδικός τρόπος για να αποφύγει κανείς την φάκα, είναι να μην πέσει με τα μούτρα στο τζάμπα τυράκι.

Άρα: ψυχραιμία και μερικές καλές ατάκες για αρχή και συνήθως ο υποψήφιος, φιλόδοξος κυρίαρχος εξαναγκάζεται να συμπεριφερθεί καλά και να ξεχάσει τις "τιμωρίες". Και αυτό γιατί κανένας μαζοχιστής δεν συναινεί με την θέλησή του, στην παράδοση του εγώ του - διαφορετικά δεν θα υπήρχε ανάγκη για "τιμωρία". (Η λέξη τιμωρία σε εισαγωγικά για να καταδείξει το fake της έννοιας με τον τρόπο που χρησιμοποιείται εδώ.)

 

Πιστεύω οτι η τιμωρια έχει εκπαιδευτικο χαρακτηρα σε όποια "φάση" κι αν γίνετε....
Οι υποτακτικοί είμαστε σαν τα μωρά παιδιά....χρειαζόμαστε την επιβαιβέωση και την τιμωρία για να μεγαλώσουμε σωστα και για να μάθουμε κάποια πράγματα που....ας το θέσω "δυσκολευομαστε".
Η τιμωρία ήτε έλθει εντος r/p ήτε έκτος ο σκοπός της είναι να στοχεύσει σε μια λάθος συμπεριφορά
η παράβαση εντολών ή κατι αλλο που συμβαίνει ανάμεσα στον/στην Κυρίαρχο και στον/στην υποτακτικο.
Ας μήν μπερδεύουμε την τιμωρία με το ξύλο που μπορει να "φάει" (ας μου επιτραπεί η λέξη) καποιος,επείδη ο/η
Κυριαρχός του ειναι σαδιστής.
Εχει μεγάλη διαφορα το ενα απο το αλλο και διαφορετικη αίσθηση.....το ενα το απολαμβανεις το αλλο σύγουρα οχι!!!!!

 

Συμφωνώ μαζί σου. Είναι θέμα κυρίως πνευματικής επικοινωνίας. Άρα η τιμωρία να έχεις κάνει κάτι κακό, τότε είναι εκπαιδευτική και ηδονική, με την αυτή σειρά. Έτσι νομίζω. Τότε τη δέχεσαι χωρίς πολλά-πολλά. Και σου αρέσει. Ακόμα και αν κάτι δεν σου αρέσει, η τιμωρία σε κάνει να το δέχεσαι με ευχαρίστηση. Εκτίς τιμωρίας είναι αδύνατο να το δεχτείς, ακόμα και από άλλο άτομο. Και κάτι τελευταίο: μετά την τιμωρία δε θέλεις να σε ακουμπήσει ή να έρθει κοντά σου κανείς. Ακόμα και αν είσαι μόνος σου. Για εσένα, για ένα χρονικό διάστημα είσαι μαζί με τον άλλον, αυτόν που σε τιμώρησε, και βιώνεις την ηδονή που σιγά-σιγά φεύγει. Για αυτό κάνεις σαν τρελός και δε δέχεσαι κανέναν, μετά από την τιμωρία που σου έχει φέρει ηδονή.

 

Απάντηση: Η τιμωρία (εκτός role play)

Δηλαδη απ'οτι καταλαβα, η τιμωρια εχει εκπαιδευτικο χρακτηρα αλλα περιλαμβανει ο,τι φτιαχνει τον υποτακτικο.
 
Δηλαδη θα τιμωρηθει ο αλλος με το να καβλωσει και μετα δε θα το ξανακανει για να μη τον ξανατιμωρησουν και ξανακαβλωσει.
Μπορει να'ναι κι ετσι.....

 

Βρε μανια με τις τιμωριες. 10 thread υπαρχουν για το ιδιο θεμα

 

Απάντηση: Η τιμωρία (εκτός role play)

Εεεε τωρα! ολα θελεις να τα εξηγεις με τη λογικη!
πφφ! 

 

 

Re: Απάντηση: Η τιμωρία (εκτός role play)

Πιστεύω ότι η νηματοθέτρια θέλει κάτι να μας πει, αλλά δεν έχω καταλάβει για να είμαι ειλικρινής τί ακριβώς.
Πιθανολογώ ότι αναφέρεται στις ξυνίλες και στα "μούτρα", στους χωρισμούς και στις γκρίνιες που συμβαίνουνε σε κάθε σχέση, με την μόνη διαφορά ότι στις σαδομαζό σχέσεις, ο μαζοχιστής θα "πρέπει" να το εκλάβει ως τιμωρία απο την μεριά του συντρόφου του και να δείξει - πιθανώς- ανεκτικότητα, με απώτερο στόχο την απώλεια κάθε ελέγχου στην σχέση, ακόμα και στην αυτοδιάθεση του εγώ, με ένα σχεδόν καταναγκαστικό τρόπο.

Ενδεχομένως να υπάρχει μια λογική σε αυτό, μια και πέρα από την σωματική κάβλα, υπάρχει και η ψυχική και σε κάθε περίπτωση αυτά τα δύο είναι αλληλένδετα.

Από την άλλη αναρωτιέμαι, κατά πόσο αυτή η διαδικασία αφήνει περιθώρια πραγματικής συναισθηματικής εμπλοκής και από τα δύο μέλη της. Υποψιάζομαι πως μιλάμε για τελείως άτοπη πρακτική.

 

Re: Απάντηση: Η τιμωρία (εκτός role play)

τίποτα δεν κατάλαβες.

Θα τιμωρηθεί και αυτό θα τον καυλώσει αλλά και να μην τον καυλώσει θα είναι καλά γιατί τον καύλωσε η εκπαιδευτική πλευρά της τιμωρίας, κι αφού καύλωσε εκπαιδευτικά είναι έτοιμος να δεχτεί κι όλες τις διεργασίες που αρχίζουν αφού τελειώσει η τιμωρία (και περάσει κι η καύλα)..

ΥΓ. Πιο απλά δεν μπορω να στα κάνω , σόρρυ 

 

Απάντηση: Re: Απάντηση: Η τιμωρία (εκτός role play)

Όχι. Θα το πω εγώ πιο απλά.  
Η ουσία είναι πως αν τιμωρηθεί ενδέχεται να υπάρξουν δυο τινά: να καυλώσει ή να μην καυλώσει.
Αν καυλώσει θα τιμωρηθεί γιατί καύλωσε και μετά ενδέχεται να υπάρξουν δυο τινά: να καυλώσει ή να μην καυλώσει από την τιμωρία επειδή καύλωσε. Αν από την τιμωρία επειδή καύλωσε, καυλώσει… κλπ, αν δεν καυλώσει… κλπ… επ άπειρον.
Αν δεν καυλώσει θα τιμωρηθεί γιατί δεν καύλωσε και μετά ενδέχεται να υπάρξουν δυο τινά: να καυλώσει ή να μην καυλώσει από την τιμωρία επειδή δεν καύλωσε. Αν από τη τιμωρία γιατί δεν καύλωσε, καυλώσει… κλπ, αν δεν καυλώσει… κλπ… επ άπειρον.

Ήμουν σαφέστατη    
Αν δεν το κατάλαβες να στο ζωγραφίσω (ντρέπομαι να πω ότι θα κάνω κακά  )

Με λιγότερα λόγια θα έλεγα:
-Γιατί δε φοράς καπέλο; Εεε;  

 

 

Απάντηση: Re: Απάντηση: Η τιμωρία (εκτός role play)

Τοση απλοτητα δε την αντεχω!!!  
Πιστευω να καταλαβε το θεμα και ο Noble. Στην αναγκη .....μια ζωγραφια δε παει ποτε χαμενη.

 

Απάντηση: Η τιμωρία (εκτός role play)

+100,000  

 

Απάντηση: Re: Απάντηση: Η τιμωρία (εκτός role play)

Ο Noble μπορεί να σου εξηγήσει για την απώλεια ελέγχου από το θυμικό και τη μεταφορά του μέσω του επιθυμητικού στο λογιστικό, αν είναι εφικτό κάτι τέτοιο με την τιμωρία, και αν ενδιαφέρει κανένα τελικά.    

Μέχρι τότε η ζωγραφιά μου τα λέει όλα: