"Βία και η λατρεία(?) της"

Απάντηση: "Βία και η λατρεία(?) της"

Βιασμός ονομάζεται, σε ορισμένες περιπτώσεις,η επιθυμία εκκεντρικών γυναικών να διαπράξουν δια του εξαναγκασμού, όσα θα διέπρατταν πολύ ευχαρίστως άνευ βίας ή καταναγκασμού.

 

Εχω την εντυπωση οτι μιλωντας για βια ενοουμε κατι που γινετε χωρις την θεληση του αλλου. Μια bdsm κατασταση ξεκιναει με προκαθορισμενους ρολους, ορια, safe words. Εγω θα ελεγα οτι υπαρχει ενταση, οχι βια. Τα χαστουκια πχ για τους υποτακτικους ειναι κατι που το περιμενουν, που το λαχταρανε οπως καποιος αλλος λαχταραει τα χαδια. Οσο αφορα την φαντασιωση του βιασμου ειναι ενα ενδιαφερον role play, εχει ενταση.

 

πολύ πολύ ωραίο θέμα Afrodyte, σε εξανάγκασα σε αποδοχή rep εξ αιτίας του  

Έχω υπόψη μου έναν "αξιακά ουδέτερο" ορισμό που δίνει στη Βία ο Deleuze, στο βιβλίο του "Foucault", 1986:

"η βία είναι μια υπερβολική χρήση της δύναμης, μία συνέπεια ή μία συγκυρία της χρήσης της, χωρίς όμως να είναι ένα συστατικό της δύναμης."

Πάνω σε αυτόν τον ορισμό, συνεχίζει ο ψυχαναλυτής Θανάσης Αλεξανδρίδης, στη μονογραφία του με τίτλο "Η Βία", εκδόσεις Ίκαρος:

"Η βία τίθεται ως μία υπέρβαση των ορίων της αντοχής της λειτουργίας ενός συστήματος. Με την έννοια αυτή, αν θεωρήσουμε ότι κάθε σύστημα έχει ένα κατώτατο όριο απαραίτητης έντασης για να τίθεται σε λειτουργία και ένα ανώτατο, πιο πάνω από το οποίο δεν μπορεί να λειτουργήσει, "βία" μπορεί να είναι όχι μόνο μια υπέρβαση του ανωτάτου ορίου (η συνηθισμένη εικόνα που έχουμε για τη βία) αλλά και ο υποβιβασμός της διέγερσης κάτω από ένα όριο, πέρα από το οποίο δεν τροφοδοτείται το σύστημα για να λειτουργεί."

Με βάση αυτόν τον ορισμό, έχω τη γνώμη, σε συμμετρική αντίθεση με τα λεγόμενα του underherfeet, χιλιόχρονος με την ευκαιρία   ότι αν κάποιος αντέχει την υπερβολική ισχύ ή την στέρηση που του ασκείται, τότε αυτή δεν είναι βία. Είναι πιθανότατα πίεση, αλλά όχι βία.

Αν κάποιος λυγάει, δηλαδή μεταβάλλεται στην ψυχή ή στο σώμα ή ακόμα και σπάει, δηλαδή μεταβάλλεται οριστικά από τη βία που του ασκείται, τότε για τον ίδιο αυτό που του συνέβη είναι βία, για κάποιον άλλο θα μπορούσε να μην είναι.

Υπάρχουν άνθρωποι που λατρεύουν να τους ασκείται βία, ίσως επειδή τους ελκύει βαθύτατα η ισχύς του Άλλου και θέλουν να τη νιώσουν πάνω τους για να τη χαρούν καλύτερα, που αν δεν απολαμβάνουν πάντα τη στιγμή της κορύφωσης της πραγματικής βίας, απολαμβάνουν το αποτέλεσμα. Άνθρωποι που τελικά, ναι, θέλουν αυτό που την ίδια στιγμή δεν θέλουν, γιατί προσωπικά αδυνατώ να δεχτώ ότι υπάρχει συναίνεση στη βία.

Συναίνεση μπορεί να υπάρχει στην προοπτική της βίας, στο αποτέλεσμα της βίας, αλλά όχι στην ίδια τη βία, τη στιγμή του βίαιου γεγονότος. Τη στιγμή του γεγονότος, ο αποδέκτης απλά είναι εκεί, δέχεται, αν αντέχει μάλιστα δέχεται παθητικά και τίποτα άλλο.

Υποθέτω ότι για τον καθένα είναι διαφορετικές οι προϋποθέσεις για την αποδοχή της άσκησης βίας, το εξιτάρισμα, η κάθε μορφής κάβλα δηλαδή, η καθαρή επιθυμία, η αναζήτηση της ηδονής, η κάλυψη κάποιας βαθιάς ανάγκης ή άλλα πράγματα  

Για τον βιασμό ως φαντασίωση, ποτέ δεν είχα αυτήν ειδικά τη φαντασίωση. Άλλες φαντασιώσεις βίαιης ερωτικής παρέμβασης, παραβιάσεων ποικιλόμορφων και βαθύτατα ηδονικών είχα, όχι μόνο φαντασιώσεις αλλά και ανάγκες. Αλλά ειδικά τον βιασμό, διόλου. Ίσως επειδή ποτέ δεν κατάλαβα γιατί η φυσιολογική σεξουαλική πράξη να θεωρείται ένα κατά βάση βίαιο περιστατικό. Για ποιό λόγο; Αφού τα σώματα και οι ψυχές κάνουν αυτό που είναι φτιαγμένες για να κάνουν. Η συναίνεση μπορεί να μην ταιριάζει στη βία, ταιριάζει όμως μια χαρά στο μη βίαιο σεξ.

 

Πολύ ζουμερό το ποστ σου, tender. Γι αυτό παρέμενες σιωπηλή; Ωρίμαζες; 

Ίσως να ενημερώναμε και τους Σαδιστές επ' αυτού; Σε κάτι θα ωφελούνταν, δεν μπορεί. Ίσως αυτό να αποτελεί και την διαφορά ανάμεσα στον Σαδιστή και στον Κυρίαρχο.

Χαχα. Κι εγώ που νόμιζα ότι με κακοποιούν. Είχα λάθος τελικά. Πίεση ήταν. Σύμφωνα με τον Αλεξανδρίδη τουλάχιστον (αν τον πιάσω στα χέρια μου θα του δείξω εγώ τί εστί κακοποίηση). 

Νομίζω ότι ακόμη και ένα ηλιοβασίλεμα μεταβάλλει την ψυχή και το σώμα αυτού που το βλέπει. Αλλά μην με ακούτε πολύ εμένα, γιατί είμαι στρίγγλα. 

Θέλω να πω ότι δεν είναι απαραίτητο να λυγίσεις για να μεταβληθείς οριστικά.

Έτσι ακριβώς είναι. Κανένας δεν θα μπορούσε να το πει καλύτερα, ποτέ. Δεν μπορεί να υπάρχει συναίνεση στη βία. Καμία συναίνεση.

Εδώ δεν συμφωνώ. Η φυσιολογική σεξουαλική πράξη δεν είναι βίαιο περιστατικό όταν γουστάρεις αυτόν που σε παίρνει. Αν δεν τον γουστάρεις, πρόκειται για κακοποίηση, βία, βιασμό. Δεν μπορώ να σκεφτώ κάτι χειρότερο για μια γυναίκα, από το να την γαμάει άντρας τον οποίο δεν γουστάρει.

Ιδίως κατόπιν εντολής.

 

Απάντηση: "Βία και η λατρεία(?) της"

Κάτω τα χέρια από τον ψυχαναλυτή Αλεξανδρίδη!


@MasterJP
ίσως, επειδή αυτό που τους αρέσει εκείνη τη στιγμή και το επιθυμούν διακαώς δεν είναι το σεξ, αλλά η θυματοποίηση τους αυτή καθ'εαυτήν, δηλαδή η ωμή βία που εκμηδενίζει τη βούληση και την προσωπικότητα τους.
Αλλά η εξήγηση δεν είναι σώφρον να αναχθεί σε μια και μόνη 'καλύπτουσα' υπόθεση.

 

Κάτι που με έκανε πάντα να απορώ είναι πως οι ταινίες με αρκετή βία δεν είναι συχνά ακατάλληλες για παιδιά (πχ. ο Ρόμποκοπ με σκηνές όπου κάνουν κάποιον κυριολεκτικά σουρωτήρι από τις τρύπες των αυτόματων θεωρείτο... σχεδόν παιδική!) ενώ οποιαδήποτε σκηνή σεξ είναι κόκκινο πανί ακαταλληλότητας. Κατά συνέπεια, βία = ΟΚ, καλή, ενώ σεξ = τζιζ, κακό. (???) Φαίνεται πως τελικά εγώ είμαι η ανώμαλη ακόμα και στον ...βανίλλα κόσμο, που θεωρούσα και θεωρώ το σεξ φυσικό ενώ τη βία όχι.

Τελικά η βία λατρεύεται πολύ και στις ταινίες και στις ειδήσεις, ως θέαμα σύγχρονων ρωμαϊκών Κολοσσιαίων.


​

 

Re: Απάντηση: "Βία και η λατρεία(?) της"

Πραγματικά, παιδί μου, πρέπει επιτέλους να εγκαταλείψεις τα παραμύθια της Χαλιμάς.

Σε καλώ σε δικό μου σέσσιον. Θα ήθελα να είσαι ο αντικειμενικός κριτής, αν το Υ, το σώφρον Υ, θυματοποιείται ή δεν έχει βούληση και προσωπικότητα.

Μεγαλύτερη η βία του Υ, συχνότατα. Αμφιβάλλεις; Καλά που είναι και το ελέγχον Ον, εκεί παρά δίπλα. Νάναι καλά, το δόλιο. 

Και ποια η πρεμούρα με τον Αλεξανδρίδη; Άσε να γουστάρουμε φρέσκο κρεατάκι, θεωρητικού, ακαδημαϊκού, άσχετου, άπειρου κ.ο.κ. 

 

Ποτέ δεν ήθελα κάτι με τη βία. Απλά ήθελα να μη το θέλει.

Πηγή: Άγνωστος.

 

Απάντηση: "Βία και η λατρεία(?) της"

Αν βία είναι κάθε εσωτερικός (π.χ. Υπερεγώ, επικρατούν ιδεολογικό αξιακό σύστημα) ή εξωτερικός (π.χ. νομικός περιορισμός, απειλή στέρησης ελευθερίας, φόβος για τη ζωή, βάναυση ποδηγέτηση) καταναγκασμός επί ενός υποκειμένου, έτσι ώστε αυτό να πράξει σε μια περίσταση ή να ενεργεί σταθερά με έναν συγκεκριμένο και όχι με οποιονδήποτε άλλο τρόπο, τότε βία είναι το σύνολο των εκδηλώσεων ή των συμβάντων της προσωπικής και κοινωνικής ζωής.
Ας ορισθεί, λοιπόν περί ποίας 'βίας' γίνεται λόγος. Της ψυχολογικής, της φυσικής, της νόμιμης, της παράνομης, της πολεμικής, της 'ειρηνικής'; Βία συνιστά κάθε εντολή΄ή προτροπή ενέχουσα προειδοποίηση κύρωσης. Βία αποτελεί και η πραγματοποίηση των απειλουμένων. Το θύμα της βιαιοπραγίας ενδέχεται να συναινεί σε αυτήν ή να αντιστέκεται σθεναρά - αντιπαρατάσσοντας τη δική του βία σε εκείνη που απορρίπτει.
Τί εννοείτε, λοιπόν, πέρα από τα μάλλον τετριμμένα περί βίας δίκην δημοσίου θεάματος στη ρωμαϊκή αρένα της τηλοψίας;

@dora salonica, επαναλαμβάνω: Κάτω τα χέρια από τον ψυχίατρο-ψυχαναλυτή όστις ανεφέρθη και όλους τους ομογάλακτους του.
Οι ψυχίατροι είναι χρήσιμοι. Χορηγούν βεβαιώσεις κατά νόμον απαραίτητες, για την έκδοση άδειας οπλοφορίας.

@@Εγώ, παραμύθια της Χαλιμάς κι εσύ Μεσσαλίνα με ταμπεραμέντο Αγριππίνας (γιαγιάς και εγγονής). Την Ιουλία, ποιά θα την υποδυθεί;

 

Απάντηση: "Βία και η λατρεία(?) της"

Εμένα τώρα γιατί μ' ανακατεύετε; Σας ενόχλησα;

 

Τεντερ,αυτο που ο Τριανταφυλλιδης οριζει ως βια,εσυ μεσω του ψυχιατρου αλεξανδριδη ως πιεση και ενδεχομενως καποιος τριτος ως "εναλλακτικο τροπο πειθους",(γιατι οχι; ) ειναι κατ'ουσιαν το ιδιο πραγμα:
το χαστουκι π.χ η το μαστιγωμα.
Το πως το εισπραττει ο καθενας και πως αντιδρα σ'"αυτο" ,ειναι το αντικειμενο της κουβεντας.Εφ'οσον καποιος το αποδεχεται η και το επιζητα καθως μεσω αυτου αντλει ηδονη,συναινει.
Επι της ουσιας νομιζω δεν υπαρχει διαφωνια.

υ.γ ευχαριστω για τις ευχες.Με βοηθουν να χωνεψω αυτο το "5" που οριζει βιαια και ουδολως συναινετικα τις δεκαετιες που αναπνεω.(το προτιμω σαν 20+20+10 )