Σκαλίζοντας τον ψυχισμό του υποκειμένου.

Αγαπητή Emma.
Οι λέξεις είναι οχήματα για τις σκέψεις μας, και καμειά φορά δεν είναι αρκετές για να δώσουν το πλήρες νόημα που κουβάλανε. Όχι σε καμειά περίπτωση δεν θεωρώ ότι όλη αυτή προσέγγιση ως ψυχοθεραπεία.
Ας πούμε ότι αντι για παιχνίδια στο κρεββάτι, μιλούσαμε για ένα άλλο παιχνίδι, πχ. Τάβλι, τοτε θα μπορούσαμε να προσεγκίσουμε την συγκεκριμένη τεχνική ως τρόπος στο να παίξουμε τάβλι πιάνοντας με το σώστο χέρι το καφέ που έχουμε δίπλα μας. Δεν κρίνει η τεχνική τον σωστο ή τον λάθος παίκτη και φυσικά δεν εκπροσωπεί το σύνολο των παικτών. Εκτός αυτού και το τάβλι θα μπορούσα να το θεώρησω μια πρώτης τάξεως ψυχοθεραπεία γιατί έχει ψυχοθεραπευτηκές ικανότητες αφού μπορεί να μας αποσπά απο τα καθημερινά μας προβλήματα. Αλλά και πάλι δεν θα μπορούσα να μιλίσω εκ μέρους του συνόλου των παικτών ή ακόμα και τών ψυχολόγων... είναι απλά μια άποψη.
Και για να το θέσω σαφές... φυσικά δεν θεωρώ την μέθοδο μου ως ψυχοθεραπεία.
φιλικά.
Χ.

 

Απάντηση: Σκαλίζοντας τον ψυχισμό του υποκειμένου.

Μη το τρομάζετε το παιδι.. δεν μας συνηθισε ακομη..

νταρκ ασχετως αν συμφωνω η οχι μ αυτο που λες.. θέλω παντα να μπορεις να το λες..
κ οχι να το αποσυρεις η να το αυτολογοκρινεις..

Τώρα.. χμ..
Η μη σωστη επιλογη των λέξεων οδηγει τους αναγνωστες ενος κειμενου σε συμπερασματα αλλα απο αυτα που επιθυμουμε..

Το λημμα ψυχοθεραπεια ας το αφησουμε..
ειναι πραγματι βαρια λέξη για την χρησιμοποιει -ποσο μαλλον να την ασκει - ο καθε αυτοαποκαλουμενος κυριαρχος (κ οχι μονο).

Θα συμφωνησω μαζι σου οτι το βδσμ ειναι παιχνιδι
θα συμπληρώσω το "για καποιους" .. μεσα σ αυτους κ εγω..
για καποιους αλλους δεν ειναι..

Οταν παιζουμε, το πρωτο μας μελημα ειναι να μη κάνουμε ζημια στον συμπαικτη μας..
Να προχωραμε ως εκει που γνωριζουμε κ κατεχουμε ..
οχι ως εκει που φτάνουν τα ορια του αλλου, καθως αυτα, μπορει να ειναι μακραν, μεγαλυτερα των γνωσεων κ των ικανοτητων μας..

Το οτι ο συμπακτης σαμπ/σλειβ/ μποτομ κλπ βλεπει τον κυριαρχο του ως γνωστη των παντων, ειναι μεγαλη παγιδα στο να το πιστεψει κ ο κυριαρχος του..

Σε κάθε ενα απο τα παραπανω στατους σλειβ σαμπ μποτ χρειαζεται κ αλλη αντιμετωπιση.. παντα αναλογη του ενδιαφεροντος που τρεφει ο κυριαρχος στο συγκεκριμένο προσωπο..

Εν ολιγοις πιστευω οτι δεν υπάρχουν συνταγες..

Καθε ανθρωπος αντιμετωπιζεται διαφορετικα..

 

Απάντηση: Re: Σκαλίζοντας τον ψυχισμό του υποκειμένου.

Ασχετως με οσα λετε και συμφωνειτε, το παρακατω παραμενει μια ωραια ερωτηση:

 

 

...Με οσα διαβαζουμε εδω μεσα ,σιγουρα.Που ειναι το ταβλι;

 

Re: Απάντηση: Re: Σκαλίζοντας τον ψυχισμό του υποκειμένου.

Κατά τη γνώμη μου, soutzoukakia, είναι μια άκυρη ερώτηση, όπως άκυρη θα ήταν και η ερώτηση "χρήζουν όλοι οι κυριαρχικοί ψυχοθεραπείας;" Οι ερωτήσεις που τίθενται έτσι υποθάλπουν προκατάληψη, ρατσισμό και εν τέλει το λογικό σφάλμα υποθέσεων που λένε ότι δεχόμαστε ένα σύστημα ως υγιές επειδή δεχόμαστε ότι υγιές είναι ένα τμήμα του (ο κυριαρχικός / ο υποτακτικός), ενώ εκτιμάμε ότι το άλλο τμήμα του (ο υποτακτικός / ο κυριαρχικός) δύναται να μην είναι και στα συγκαλά του.

Με απλά λόγια, αν αναρωτηθούμε αν όλοι οι υποτακτικοί χρήζουν ψυχοθεραπείας, οι λογικές συνεπαγωγές αυτόματα οδηγούν στον προβληματισμό για όλο το σύστημα του D/s.

Η ερώτηση λοιπόν θα μπορούσε να σταθεί αν ήταν διατυπωμένη ως "χρήζουν όλοι οι υποτακτικοί και όλοι οι κυριαρχικοί ψυχοθεραπείας;" Έτσι όμως φτάνουμε σε ριζική αμφισβήτηση του συστήματος D/s και στην ουσία αν θέσουμε μια τέτοια ερώτηση, η κρίσιμη λέξη "όλοι" εμπεριέχει και τη στάση εκείνου που θέτει την ερώτηση ("μου φαίνεται ότι όσοι ασχολούνται μ' αυτά δεν παν καλά").

Η σχέση ψυχοπαθολογίας και bdsm έχει εξεταστεί αν όχι εξαντλητικά, τουλάχιστον εκτεταμένα, σε αρκετά νήματα του forum. Υπενθυμίζω απλώς δύο πράγματα: α) το bdsm δεν θεωρείται από τη σύγχρονη ψυχιατρική ψυχοπαθολογική οντότητα, β) σε οποιονδήποτε κύκλο ανθρώπων υπάρχει ένα στατιστικό ποσοστό ψυχικά ασθενών. Συνεπώς υπάρχουν ορισμένοι υποτακτικοί και ορισμένοι κυριαρχικοί που είναι ψυχικά ασθενείς, και που η ενασχόλησή τους με το bdsm δεν είναι παρά ένα σύμπτωμα του προβλήματος που αντιμετωπίζουν. Η ενασχόληση όμως αυτή καθαυτή δεν υποβάλλει την ιδέα ότι όλοι όσοι ασχολούνται έχουν ψυχοπαθολογικό υπόβαθρο.

 

Στις απαντήσεις που δοθήκαν συζητήθηκαν πολύ ενδιαφέροντες απόψεις. Σε κάποια πράγματα συμφωνώ σε κάποια πράγματα διαφωνώ, αλλά επειδή τέθηκε το ζήτημα περί γνώσης του Σαγκουρτελέ… είπα να αναλύσω την πρώτη τεχνική της μεθοδολογίας μου για την γνωριμία, που δεν είναι άλλη από την ανάκριση…

ΑΝΑΚΡΙΣΗ: Η αναζήτηση των αδύνατων σημείων ενός Σαγκούρτελε.
Το πρώτο στάδιο της γνωριμίας όπως προανέφερα στην μεθοδολογία μου, είναι η Ανάκριση. Μια σημαντική προϋπόθεση για αυτήν την τεχνική… είναι το γεγονός ότι δεν είναι καθόλου καλό να είναι session… όσο θελκτική και εάν μας μοιάζει η ιδέα. Καλό είναι να έχουμε (στην αρχή τουλάχιστον) ένα τελείως ανέκφραστο προφίλ, (ίσως και μετρημένα φιλικό) προκειμένου να νοιώσει άνετα το Σαγκούρτελε να απαντήσει στις ερωτήσεις μας με ειλικρίνεια. Μια ανάκριση χωρίζεται σε 2 μέρη:
Α)Τις απαλές ερωτήσεις: Που είναι θεμιτό να είναι και οι περισσότερες… Σε γενικές γραμμές Απαλές ερωτήσεις ονομάζουμε ερωτήσεις που το Σαγκουρτέλε δεν έχει κανένα πρόβλημα να απαντήσει αμέσως. Υπάρχουν όμως και ερωτήσεις που ενώ μοιάζουν να ανήκουν στης σκληρές ερωτήσεις, μπορούν κάλλιστα να δοθούν ως απαλές αρκεί να μην σκαλιστούν παραπέρα, τέτοιες είναι, οι φόβοι, οι φαντασιώσεις, ο σεξουαλικός προσανατολισμός, κάποιες παλιότερες αμαρτίες κτλπ, κτλπ…
Ουσιαστικά ο στόχος των απαλών ερωτήσεων είναι, η δημιουργία των σκληρών απαντήσεων.
Β)Τις σκληρές ερωτήσεις: που ουσιαστικά είναι και οι ποιο σημαντικές. Η σκληρές ερωτήσεις, είναι αυτές που θα αντλήσουν από το Σαγκουρτέλε μας, κάθε ανάμνηση, κάθε σκέψη, κάθε κρυφή επιθυμία, κάθε αίσθημα ενοχής, κάθε φαντασίωση, κάθε τι που θα μπορούσε το Σαγκουρτελε να κρύψει σε άλλες συνθήκες. Οι σκληρές ερωτήσεις στοχεύουν εξ ολοκλήρου στα σκοτεινά σοκάκια του μυαλού, και έχουν ως σκοπό να βγάλουν στο φως του Κυρίαρχου τις σκέψεις που κατοικούν εκεί…

Στο πρώτο στάδιο με τις απαλές ερωτήσεις, ο Κυρίαρχος καλό είναι να κρατάει μια ήπια και αμιγώς φιλική στάση απέναντι στο Σαγκουρτελε, και κατά προτίμηση με την χρήση της ψυχρή μεταλλικής φωνής που χρησιμοποιούν οι ψυχολόγοι. Λόγω ότι ο Κυρίαρχος δεν βγάζει κανένα συναίσθημα προς τα έξω ούτε κάποιο άλλο ερέθισμα, αποκτά αυτομάτως μια ποιο ανώτερη θέση απέναντι στο Σαγκουρτέλε… και αυτό διευκολύνει στο παιχνίδι των ερωτήσεων, και ετοιμάζει φυσικά και το έδαφος για τις σκληρές ερωτήσεις.

Η Είσοδος στο δεύτερο Στάδιο πρέπει να γίνει ξαφνικά, αλλά μόνο άμα έχουν εξαντληθεί όλες οι απαλές ερωτήσεις, και φυσικά όχι αμέσως επιθετικά. Απλά απότομη αλλαγή με ανεπάλληλες και απότομες ερωτήσεις ώστε το Σαγκουρτέλε να ξαφνιαστεί και να αποδώσει καρπούς, (δηλαδή ειλικρινής απαντήσεις). Οι ερωτήσεις πρέπει να είναι απότομες σαν βέλη και να ξεπερνάνε με ευκολία την κάθε υποσυνείδητη άμυνα που μπορεί να προβάλει το Σαγκούρτελε. Το βλέμμα και η συμπεριφορά του Κυρίαρχου πρέπει να δείχνει προβληματισμό, με μια μικρή νότα απόρριψης, και καλό θα ήταν να επιστρατευτεί μια στάση του σώματος που να δείχνει προσοχή σε αυτά που λέει το Σαγκουρτέλε. Αυτή η στάση του σώματος και η νότα απόρριψης είναι που θα κάνουν το Σαγκουρτέλε να νοιώθει έντονη έλξη για τον κυρίαρχο. Την επιθετικότητα δεν την προτείνω… αλλά άμα θέλετε να δοκιμάσετε επιθετικά, θα το εκτιμούσα άμα μου λέγατε μετά το αποτέλεσμα της αλλαγής αυτής.

Το νόημα που κρύβει η συμπεριφορά μας απέναντι στο Σαγκούρτελε πρέπει σε γενικές γραμμές να είναι:
«Εγώ σε ξέρω… ότι και να μου πεις… σε ξέρω, και ξέρω και τι θέλεις… αλλά μπορώ να σου δείξω ακόμα καλύτερα πράγματα από αυτά που θες..»
Ή κάτι τέτοιο anyway…


Προσοχή: Οι Απόψεις παραπάνω είναι καθαρά απόψεις του νηματοθέτη και δεν εκπροσωπούν απαραίτητα το σύνολο της BDSM κοινότητας, ούτε τις απόψεις κάποιου άλλου κοινωνικού συνόλου… Δεν είναι κάποια μαγική συνταγή, και δεν υπάρχει εγγυήση για την αποτελεσματικότητα της μεθοδολογίας… είναι απλά ιδέες και προτάσεις σε ολοκληρωμένη μορφή.

 

Απάντηση: Σκαλίζοντας τον ψυχισμό του υποκειμένου.

αμ τωρα καταλαβα γιατι ο σκοτοφοβικος ξεκινησε αυτο το νημα........
σε αλλο νημα ειχα ρωτησει απο τι εκπαιδευση περναει ενας κυριαρχος ,
ανελαβε λοιπον ετουτος ο καρντασης να σας εκπαιδευσει κυριοι masters ,
doms, κυριαρχοι, αφεντες κ.λ.π. παρακολουθειστε λοιπον τα μαθηματα
εξ αποστασεως και μετα θα γραψετε και διαγωνισμα , μμμ κι αν ψαχνετε
σαγκουρτελε να κανετε την πρακτικη σας , σας διατιθεμαι (να δουμε ποιος....
ποιος.... ποιος θα φαγωθειιιιι, οεεεε οεε οεε!!!!!!!)

 

Για δες... κάποιος με πρόλαβε... λοιπόν. Πρέπει να επισημάνω ότι ούτε εκπαιδευτής Master την είδα... (να δείς που αυτήν την ατάκα πρέπει να την καθιερώσω). Όσο για Μάστερ... νομίζω οτι στην Αθήνα όλο και κάποιος θα βρεθεί.

Προσοχή: Οι απόψεις μου είναι καθαρά προσωπικές και δεν εκφράζουν απαραίτητα το σύνολο των Master, ούτε κάποιου άλλου κοινωνικού συνόλου.
Φιλικά.
Χ.

 

Διάβασα με περισσή προσοχή, ομολογώ, το τελευταίο post του νηματοθέτη και μου δημιουργήθηκαν κάποιες απορίες, τις οποίες και θα ήθελα, αν έχει την καλή διάθεση, να τις απαντήσει:

Απορία 1η: Γιατί θα πρέπει το πρώτο στάδιο μιας γνωριμίας να είναι η αναζήτηση των "αδύναμων" σημείων του υποτακτικού; Η κυριαρχία, δηλαδή, πηγάζει από τη γνώση της αδυναμίας του άλλου; Από το φόβο πως ο Κυρίαρχος γνωρίζει τα τρωτά σημεία του υποτακτικού;

Απορία 2η: Για ποιο λόγο κάποιος υποτακτικός θα δεχόταν να μπει στον κόπο να αποκαλύψει, σε κάποιον ουσιαστικά άγνωστο (καθώς σύμφωνα με τα λεγόμενα του Darkreminder είναι το πρώτο στάδιο επαφής) τέτοιες πτυχές της προσωπικότητάς του, κάτι που, λογικά, θα γινόταν με την πάροδο του χρόνου και στα πλαίσια μίας σχέσης με έναν Κυρίαρχο; Πόσο μάλλον όταν ο συγκεκριμένος Κυρίαρχος δεν επιθυμεί παρά μόνο τακτικά sessions με τον υποτακτικό, και όχι μια σχέση, όπου φαίνονται τόσο τα θετικά όσο και τα "αδύναμα" σημεία κάποιου.

Απορία 3η: Γιατί η έλλειψη συναισθήματος, ή η απόκρυψη συναισθημάτων, θέτει κάποιον σε κυριαρχική θέση; Το να δείχνεις δηλαδή τα συναισθήματά σου είναι κάτι το αρνητικό, κάτι που σε φέρνει αυτομάτως σε κατώτερη θέση (κατ' αντιπαράθεση στο "ανώτερη" που χρησιμοποιεί ο Darkreminder); Προσωπικά, παρόλο που είμαι ψυχρός άνθρωπος, πιστεύω πως όχι.

Απορία 4η: Μήπως ο νηματοθέτης έχει μπερδέψει το BDSM με κάποιο "παιχνίδι" όπου φαντασιώνεται τον εαυτό του ως ανακριτή της Stasi; Εκεί χρησιμοποιούσαν κάτι τέτοιες μεθόδους "σπασίματος" του αντιπάλου, ή έστω, αντιφρονούντα.

 

Μία μόνο ερώτηση: Τα έχεις εφαρμόσει; Αποδίδουν καρπούς;

 

Aγαπητέ Durcet: απαντώ στην 1η και στην 2:
Απάντηση ερώτησης 1: Μα φυσικά για να τα γνωρίσει και να τα σεβαστεί.
Απάντηση ερώτησης 2: Αυτό είναι κάτι που αφορά την προσωπικότητα του κάθε Υποτακτικού, και δεν είμαι εγώ αρμόδιος να απαντήσω εκ μέρους του συνόλου των Υποτακτικών... ο καθένας έχει τον λόγο του... εας τον σεβαστούμε. Απλά να επισημάνω οτι δεν αναφέρομαι στα προσωπικά στοιχεία... αλλά μόνο τα στοιχεία που αφορούν την προσωπικότητα του Υποτακτικού. Οπότε έληξε και αυτό...
Στην απάντηση νούμερο 3 δεν θα απαντήσω για να μην αναφερθώ σε συγκεκριμένη θεματολογία που μου έφερε πρόβλημά τις προηγούμενες μέρες.
Προφανώς ερώτηση 4 δεν υπάρχει και ούτε υπήρξε... πάει και αυτό...
Φιλικά.
Χ.

Μια απάντηση... σε ενδιαφέρει; απαντάω εγώ για εσένα... φυσικά και όχι.
Φιλικά.
Χ.

 

Όχι. Δεν θ'απαντάς εσύ για μένα  . Φυσικά και μ'ενδιαφέρει.Αν δεν μ'ενδιέφερε, δεν θα σε ρωτούσα.

Φιλικά
ζ