Απόκρυψη ανακοίνωσης

Καλώς ήρθατε στην Ελληνική BDSM Κοινότητα.
Βλέπετε το site μας σαν επισκέπτης και δεν έχετε πρόσβαση σε όλες τις υπηρεσίες που είναι διαθέσιμες για τα μέλη μας!

Η εγγραφή σας στην Online Κοινότητά μας θα σας επιτρέψει να δημοσιεύσετε νέα μηνύματα στο forum, να στείλετε προσωπικά μηνύματα σε άλλους χρήστες, να δημιουργήσετε το προσωπικό σας profile και photo albums και πολλά άλλα.

Η εγγραφή σας είναι γρήγορη, εύκολη και δωρεάν.
Γίνετε μέλος στην Online Κοινότητα.


Αν συναντήσετε οποιοδήποτε πρόβλημα κατά την εγγραφή σας, παρακαλώ επικοινωνήστε μαζί μας.

Μια άλλη εκδοχή εκδίκησης

Συζήτηση στο φόρουμ 'Off Topic Discussion' που ξεκίνησε από το μέλος Artemis, στις 12 Νοεμβρίου 2008.

  1. elfcat

    elfcat . Contributor

    Απάντηση: Μια άλλη εκδοχή εκδίκησης

    Συμφωνόντας, θα έλεγα όμως, ότι η πραγματική αδιαφορία χρειάζεται και αυτή το χρόνο της... άλλο αδιαφορώ από θυμό (η αδιαφορία ως αντίδραση) και άλλο αδιαφορώ επειδή ότι αισθάνομαι για τον άλλον έχει μηδενιστεί (η αδιαφορία ως πραγματική συναισθηματική κατάσταση, ούτε θετικά ούτε αρνητικά πια συναισθήματα). Στην πρώτη περίπτωση τα συναισθήματα δεν έχουν εκλείψει...
     
  2. Mikra_Psemata

    Mikra_Psemata Contributor

    Απάντηση: Μια άλλη εκδοχή εκδίκησης

    Μη μπερδευουμε τα πράγμα.. και μη παιζουμε με τις λέξεις..

    αλλο οι προσωπικες σχέσεις, ερωτας, φιλια (και σ αυτο νομιζω οτι αναφέρθηκε η νηματοθέτης)

    και άλλο η κοινωνικη, κυβερνητικη, επαγγελματικη αδικια..
    (εδω αντιλαμβάνομαι οτι αναφέρεται η δικαιοσυνη που λέτε)

    Στην δευτερη κατηγορια.. η εκδικηση δεν υφισταται ως τρόπος αντιδρασης..
    εκτος αν θελουμε να γινουμε οι γνωστοι αγνωστοι κουκουλοφοροι οι οποιοι στον τελικο απολογισμο μόνο κακο κανουν σ αυτο, υπερ του οποιου μάχονται.. αυτοακυρωνονται..

    Σ αυτη την κατηγορια. αντιδρουμε διεκδικώντας μαχητικα και προσανατολισμενα, όχι εκδικητικα..



    Ψέμματα
     
  3. SadalMelik

    SadalMelik Regular Member

    Σχετικά με την εκδίκηση σαν τεχνική στο BDSM;
    (Για να καταλάβω δηλαδή)
     
  4. Durcet

    Durcet In Loving Memory

    Re: Απάντηση: Μια άλλη εκδοχή εκδίκησης

    Η εκδίκηση έχει τα ίδια αποτελέσματα, είτε εφαρμόζεται ως μέσο επίλυσης διαφορών στις διαπροσωπικές σχέσεις, είτε απέναντι σε κάποια "ανώτερη" αρχή. Σε κάθε περίπτωση, συνήθως αντί να γελιοποιηθεί ο στόχος της εκδίκησης, γελιοποιείται ο εκδικούμενος.
     
  5. zoyzoy_

    zoyzoy_ Contributor

    Re: Απάντηση: Μια άλλη εκδοχή εκδίκησης

    Γαμωτο εχεις βγαλει και τα rep!!! 
    οπως και να'χει συμφωνω απολυτα!!
     
  6. Dolmance

    Dolmance Contributor In Loving Memory

    Απάντηση: Μια άλλη εκδοχή εκδίκησης

    Η εκδίκηση, όταν αποτελεί συναισθηματική παρόρμηση είναι αλυσιτελής και συχνά γελοία.
    Όταν αποτελεί, όμως, μακροπρόθεσμο και σταθμισμένο στόχο εξόντωσης ενός εχθρού που προσωρινά επικράτησε δεν ονομάζεται ' εκδίκηση' αλλά 'στρατηγική κατίσχυσης', δηλαδή αγώνας για την εξουσία - και υπό το πρίσμα αυτό ταυτίζεται με τις βαθύτερες ενορμήσεις της ανθρώπινης ύπαρξης.
     
  7. elfcat

    elfcat . Contributor

    Απάντηση: Μια άλλη εκδοχή εκδίκησης

    Στις διαπροσωπικές σχέσεις τι εφαρμογή μπορεί να έχει η εκδίκηση με τη δεύτερη έννοια? 
     
  8. Dolmance

    Dolmance Contributor In Loving Memory

    Απάντηση: Μια άλλη εκδοχή εκδίκησης

    Υποθέτω μικρή, στην καθαρή, ανεπιτήδευτη και ρεαλιστική μορφή τους. Αν, βέβαια εννοείς τις ερωτικές συνάφειες και όχι εκείνες μεταξύ συναδέλφων, φερ' ειπείν, σε μια εταιρία πετρελαιοειδών.
    Για την ακρίβεια, θεωρώ τις εξουσιαστικές αντιμαχίες και εντάσεις σε μια μονογαμική, ιδίως, σχέση, παραλλαγές μιας 'ανθρωποφαγίας της αγάπης'.
     
  9. elfcat

    elfcat . Contributor

    Απάντηση: Μια άλλη εκδοχή εκδίκησης

    Κάτι τέτοια γράφεις και με στέλνεις "αδιάβαστη"... 
     
  10. Emma

    Emma Contributor

    Εκδίκηση είναι απλά η ενημέρωση στο άλλο άτομο ότι σε πλήγωσε και, συνήθως, με το μέγεθος της εκδίκησης του δείχνεις και το πόσο σε πλήγωσε.
    Και εντάξει, εκδικείσαι και αισθάνεσαι τέλεια εκείνη τη στιγμή. So what? Η αρχική πράξη, που προκάλεσε την εκδίκηση, παραμένει. Δεν εξαφανίζεται δια μαγείας ούτε και είναι εγγύηση ότι δεν θα ξανακάνει κάτι παρόμοιο. Όπως επίσης παραμένει και ο πόνος που προκάλεσε η αρχική εκείνη πράξη. Σε τυχόν πιθανές ενστάσεις ότι "ναι, αλλά η εκδίκηση μπορεί να απαλύνει αυτό το πόνο" η απάντησή μου είναι: με το να εκδικηθείς κάποιον, γίνεσαι το ίδιο με αυτόν. Κάνεις δηλαδή αυτό το οποίο κατηγορείς και για το οποίο εκδικείσαι. Συνεπώς ακυρώνεις αυτόματα το "άδικο" του άλλου.
    Πλέον δεν εκδικούμαι και δεν το βλέπω ως ανωτερότητα. Παραείμαι εγωΐστρια για να επιτρέψω στον άλλο την γνώση/ικανοποίηση του ότι (ίσως) με πλήγωσε. Για μένα, η καλύτερη "εκδίκηση" είναι να μην μάθει ότι κατάφερε αυτό που προσπάθησε να κάνει. Η αδιαφορία λοιπόν, και όχι απλά για το φαίνεσθαι, αλλά επειδή για μένα, μετά την προκλητική πράξη, το άτομο αυτό παύει να υφίσταται.

    Διευκρίνιση: Όλα τα παραπάνω ισχύουν για την πρώτη φορά που θα με "ενοχλήσει" κάποιος ή/και για την περίπτωση που "ενοχλεί" εμένα προσωπικά.

    Στις περιπτώσεις που:
    1. Ενοχλήσει/πειράξει μέλη της οικογένειας μου
    2. Ενοχλήσει/πειράξει εμένα για δεύτερη φορά, μετά την παραπάνω στάση μου στην πρώτη φορά

    τότε...

    Μαύρο φίδι που τον έφαγε, όχι για εκδίκηση, αλλά για να εμπεδώσει ότι δεν πρέπει να τολμήσει καν να σκεφτεί να το ξανακάνει.
     
    Last edited: 18 Νοεμβρίου 2008
  11. blindfold

    blindfold Contributor

    +1
     
  12. Vermilion

    Vermilion Regular Member

    Απάντηση: Μια άλλη εκδοχή εκδίκησης

    Εντάξει λοιπόν, εσείς που δεν εκδικείστε κάντε μια λίστα με όσους θέλετε να εκδικηθούμε εμείς οι κατώτεροι και ποταποί που εκδικούμαστε (με το αζημίωτο βέβαια) ώστε να μη χαλάσετε το κάρμα σας και την ανωτερότητά σας.
    Καλή η ανωτερότητα, αλλά έχω ξοδέψει αρκετές ώρες να ονειρεύομαι ότι κρεμάω από χιλιάδες τσιγκέλια κάποιον που μου φέρθηκε άτιμα ενώ απέναντί του ήμουν σπαθί, και δεν είχα αρκεστεί στο να του πω δυο-τρια φωνήεντα και ένα απαξιωτικό "λάθος σου που με πέρασες για ηλίθια".
    Σε άτομα που υποτιμούν το μυαλό μου, την αντίληψή μου και με χτυπούν πισώπλατα ενώ εγώ τους φέρομαι ντόμπρα, πιστεύω ότι αξίζει ένα ταξιδάκι προς την προσωπική τους κόλαση, και μάλιστα με το αργό τρένο. Τα εισιτήρια δικά μου