«Συμπλεγματικός σαδισμός»?

Ναι αλλά το ερώτημα είναι... γιατί?
Αναρωτιέμαι από πού πηγάζει η συμπεριφορά αυτή. Έχει να κάνει με κάποιο
σαδιστικό ένστικτο? Και ερωτώ για τις περιπτώσεις που δεν υπάρχει οικονομικό
συμφέρον , επαγγελματικές - πολιτικές επιδιώξεις, φανατισμός η άλλα φανερά κίνητρα.
Αν είναι σαδισμός τι είδους? Και από πού πηγάζει? Υπάρχει περίπτωση να
ειναι «συμπλεγματικός σαδισμός»? Και ποια η σχεση του με την σεξουαλικοτητα?(αν υφίσταται σχεση)
Γιατί ποτέ η εξουσία,εντος η εκτος εισαγωγικων, δεν δυσκολεύετε
να βρει πολλούς «πρόθυμους»? Τι τους κινητοποιεί? Τι κερδίζουν στο τέλος?

 

Re: Τι τους κινητοποιεί?

πολυ απλα ,, ετσι τι βρισκω ,ετσι μου αρεσει,,με εκφραζει και πανω κατω ετσι συμπεριφερομαι γενικοτερα ....

 

Re: Τι τους κινητοποιεί?

Δεν ειναι απαντηση αυτη. Η επιστήμη της συμπεριφοράς είναι λίγο πιο περιπλοκή
Θα δανειστώ τη φράση του Ντολμανσε «Αν ο μέσος άνθρωπος
συνειδητοποιούσε τα πραγματικά του κίνητρα θα αυτοκτονούσε»

 

Re: Τι τους κινητοποιεί?

Λυπάμαι που θα διαψεύσω, αλλά τίποτα από όλα αυτά. Συνήθως είναι απλά μία ανασφάλεια. Τα άτομα αυτά έχουν ανάγκη να έχουν πάντα τον έλεγχο. Έχει τύχει να γνωρίσω τέτοιους ανθρώπους (στην προσωπική μου ζωή - μην πάει πουθενά ο νους σας πονηρά πλάσματα  ). Έχουν την ανάγκη να ελέγχουν τους πάντες, πανικοβάλλονται όταν τα πράγματα δε γίνονται όπως θέλουν αυτοί. Βλέπουν τη ζωή σαν ένα σύνολο από λογικές παραμέτρους, τις οποίες και θέλουν να έχουν μονίμως σε μία τάξη. Έτσι, γίνονται καταπιεστικοί απέναντι σε όλους, προτίστως όμως απέναντι στον εαυτό τους. Ίσως αυτό το τελευταίο είναι που τους κάνει, κατά μία έννοια, συμπαθείς.

 

Re: Τι τους κινητοποιεί?

Ίσως έχεις δίκιο . Θα προσθέσω ότι έχουν έντονη την
ευθυμία για «κατίσχυση» αλλά εδώ παρατηρώ μια αντίφαση.
Ενώ είναι έντονη η επιθυμία ελέγχου, όπως λες, γιατί με τόση
ευκολία γίνονται τα «πιόνια» στην σκακιέρα? Δηλαδή ποια ήταν
τα «κίνητρα» του αγροτόπαιδου που γινόταν ΕΣΑτζης και βασανιστής
ενώ δεν κέρδιζε χρήματα ούτε δύναμη ούτε είχε ασχοληθεί με ιδεολογίες?
Μήπως το «κίνητρο» είναι σεξουαλικό? Ο φόβος μήπως βρεθεί
στη θέση του θύματος ίσως?

 

Re: Τι τους κινητοποιεί?

Δεν ξερω αν μπορουμε να γενικευσουμε,πιστευω οτι ο καθενας ξεκινα απο ενα προσωπικο του βιωμα που λειτουργει σαν απωθημενο,γυρευοντας την ευκαιρια να βγαλει τα σπασμενα σε καποιους που συνηθως ,δεν εχουν καμμια σχεση μ'αυτο...

 

Re: Τι τους κινητοποιεί?

«Συμπλεγματικός σαδισμός» δηλαδη? Και ποσο συχνα τον συναντάμε στον σαδομαζοχισμό?

 

Re: Τι τους κινητοποιεί?

Ποιος νομιζεις οτι ειμαι;Ο Γιαλομ;

 

Λοιπόν φιλέ μου με αυτά γεννιέσαι δε γίνεσαι όποτε ναι θα συμφωνήσω με την απλή και απέριττη απάντηση του κ. S/M. Το αποτέλεσμα? Η κοινή ηδονή , δεν έχω κανένα απωθημένο από τους άνδρες δε μου έχουν κάνει τίποτα το κακό αντίθετος μου έχουν φερθεί τέλεια και τους λατρεύω , ότι σαδομίζω κάποιους είναι γιατί το θέλουν όσο και εγώ.
Θα σου πω και ένα ανέκδοτο τώρα γιατί πολύ το βαρύναμε το κλίμα. Πεθαίνει ένας μαζοχιστής και πάει στη κόλαση, τον έχει αναλάβει ένας γεροδεμένος, τον τραβάει με αλυσίδες στο κελί του, περνώντας από αλλά διάφορα κελία βλέπει ανθρώπους δεμένους με αλυσίδες από το ταβάνι να τους μαστιγώνουν. Μμμμμ σκεπτικέ εδώ θα περάσω τέλεια!!!! Φτάνουν στο κελί του και τον δένει, έπειτα κάθετε ο γεροδεμένος σε μια καρέκλα κοντά του και παίζει το μαστίγιο του. Χτύπα με χτυπάμε φωνάζει εκείνος και απαντά ο άλλος, τσου τσου τσου……  

 

Ποιος ειναι ο Γιαλομ????

 

Νομίζω έχει να κανεί με την εκμετάλλευση της θέλησης για δύναμη που ενυπάρχει στον καθένα μας. Η συγκεκριμένη δυναμική αμα δε χαλιναγωγηθεί είναι επικίνδύνη για την διατήρηση του συνόλου όπως επίσης και η άκρατη καταπιεσή της. Η καταπίεση της οδηγεί σε εξεγέρσεις ανατρέποντας κέντρα εξουσίας εγκαθιδρώντας νεα, η ασυδοσία της επιβάλλει τον νόμο της ζούγκλας και στις 2 περιπτωσεις δεν ειναι οφέλιμη για όσους διατηρούν την εξουσια. Είναι ξεκάθαρο στα δικά μου μάτια τουλάχιστον ότι η χαλιναγώγηση αυτής της θέλησης έγκειται στην ελεγχόμενη καταπιεσή της συνοδευόμενη με την σταδιακή εκτονωσή της με τέτοιο τρόπο ώστε να τρέφεται το υποκείμενο-εγώ και εσύ δηλαδη- με τα ψίχουλα της θέλησης μας για δύναμη που πολυ απαλά νανουρίζεται από το κάθε σύστημα, πολιτικό θρησκευτικό οικονομικό. Η ηθική παίζει εδώ το ρόλο του σκηνοθέτη, καθορίζοντας ποια ειναι η επιτρεπτή βία ποιος ο αποδεκτος σαδισμός που θα οφελισει το σύστημα διατηρώντας τις ισορροπίες των δυνάμεων μεταξύ της μονάδας και της μάζας. Επειδή αναφερθήκατε σε εσατζήδες για μένα σαφώς το κίνητρο τους ειναι σεξουαλικό αν δεχτεί κανείς ότι το πιο αφροδισιακό φρούτο είναι εκείνο της δύναμης αλλά πρόκειται για αυνανισμό αυτο που προσφέρεται, την γκόμενα την χαίρονται αλλοί, αλλά πάμε μακριά με αυτό το παράδειγμα. Πολύ κοντά είναι όλοι οι δυναμικοί λακέδες που έχουν όλοι την ηθική ελευθερία στην πράξη να εκφράσουν τα σαδιστικά τους ένστικτα σε υφισταμένους τους σε τέτοιο βαθμό όμως που δεν θα διαταραχθεί η τάξη και η κατανομή της εξουσίας στα ανώτερα στρώματα εξουσίας, δηλαδή πρόκειται για μια έκφρασης της θέλησης για δύναμη που καταρρέει μόλις ο φαινομενικά δυναμικός άνθρωπος έρθει αντιμέτωπος με αυτον που του δίνει το δικαίωμα να επιβάλλεται εκει που πρεπέι, κατάρρευση δύναμικής απαραίτητη σε σημείο αντιτίμου για να φορεθεί το κουστουμί της προαναφερόμενης ψευδής κυριαρχίας. Το σκεπτικό αυτο ίσως να εξηγεί το παράδοξο ότι κάποιοι άνθρωποι deep για deep δειλοί κατέχουν θέσεις υπέυθυνες επείδή μπορούν να συμπεριφέρνται σαν χαμαιλεοντες. Ο σαδομαζοχισμός μιλώντας σε προσωπικό επίπεδο σχετίζεται άμεσα με αυτήν την θέληση-εκμεταλλέυσιμη επίσης από οικονομικά κέντρα αλλά οκ αν υποστίριζα ότι δεν ειναι μόνο γραφικός θα μουν, όμως η οιδοποιός διαφορά μεταξύ αυτου του τρόπου εκφρασης της θέλησης για δύναμης και των προαναφερόμενων είναι αφενως η συνέναιση -γεγονός που δε με καθιστά δειλό ωστε να γαμάω την ζωή εκείνων στις περιπτώσεις που με παίρνει και δε με καθιστά "κυρίαρχο υποτακτικο"-αφετέρου μου έχει κάτσει στο μυαλό ότι αυτό είναι πιο υγιές αφου εκμεταλλευομαι μία δύναμη προς οφελός μου-μιλώντας σχετικά πάντα- -αυτό σχετίζεται άμεσα με την πνευματικότητα του σαδομαζοχισμου αλλά άλλα λόγια να αγαπιόμαστε είναι ιστορία μεγάλη-

Τι οδηγεί τον καθένα στην επιλογή του να εκφράσει την θέλησή του για δυναμή ίσως είναι θεμα βιωματικό, παιδείας και εξυπνάδας, ξέρεις σε αυτό το σημείο πρέπει να σου σκάσει η ανάγκη μιας προσωπικής ηθικής που θα σε κανει να νιώθεις καλά στο μέγιστο δυνατό βαθμό και να παρατήσεις την αναμασημένη τροφή. Βασική προυπόθεση ίσως... η αποδοχή ότι έχουμε ενστικτά δυνατά αντιτιθέμενα προς τον επιβαλλόμενο πολιτισμό που εξυπηρετει τρίτους, ο συμβιβασμος μέσα μας ότι κάποτε είμασταν ζώα και διατηρούμε ακόμα κάτι από αυτο και ότι όμως ότι έχουμε αναπτύξει επίσης την λογική που μπορεί να είναι ικανή να προσδώσει οφελιμιστικό χαρακτήρα σε αυτα τα ένστικτα, στον καθένα ξεχωριστά αρκεί να αποτινάξεις από μέσα σου τις ενοχές

συγνώμη για τα ορθογραφικά, δυσλεξία speaking!

 

Όμορφη απάντηση. Τιθασευμένη.