Το αγαπημένο σας παραμύθι..

Ποιο είναι το αγαπημένο σας παραμύθι (και γιατί εάν μπορείτε ή θυμάστε να πείτε)..;

Ποιος ο αγαπημένος σας παραμυθογράφος;

Πιστεύετε πως τα παραμύθια είναι μόνο για τα παιδιά;

 

Η Χρυσομαλλούσα και τα Τρία Αρκουδάκια, γιατί ήταν ένα ανυπάκουο, άτακτο ξανθό καβλάκι που δε μπορούσε να αντισταθεί στα τριχωτά ζώα.

 

Απάντηση: Το αγαπημένο σας παραμύθι..

Πριν από καμιά 12ρια χρόνια έπειτα από παρακίνηση μίας φίλης ,διάβασα παραμύθια του Άντερσεν,όχι τα γνωστά..Τα μη γνωστά του παραμύθια έχουν πάρα πολλούς συμβολισμούς(που δείχνει πως δεν απευθύνοταν σε ανήλικο κοινό) και μάλιστα ενα το διάβασα απανωτά πολλές φορές γιατί δε μπορούσα να συγκρατήσω τις εικόνες.Αν και θα με ειρωνευτούν,προτείνω σε όλους να διαβάσουν Άντερσεν(τα μη γνωστά και πολυδιαβασμένα)..
Σε ένα μάλιστα παραμύθι ,έγραφε την ίστορία ενός μόνου και γέρου ανθρώπου,που βρήκες πληγωμένο το μικρό θεό έρωτα,ο οποίος με τη σειρά του τον εγκατέλειψε για να τον ξαναβυθίσει στη μοναξιά(ή κάπως έτσι..)..Τα συμπεράσματα δικά σας..

Υ.σ.Ξέρει κανείς που μπορώ να βρω αυθεντικά παραμύθια των αδελφών Γκριμ στα ελληνικά;Έχω ακούσει πως αυτά που γνωρίζουμε τα έχουν "μεταφέρει" για να τα διαβάζουν τα παιδιά,ενώ στην πραγματικότητα είχαν άλλη γραφή..

 

η Τοσοδούλα.
γιατί το αγοράκι που της άρεσε είχε παρόμοιο όνομα με το αγοράκι που άρεσε τότε σε εμένα και ταυτίστηκα.
επίσης γιατί έχει πολύ ωραίο o.s.t.
 

αγαπημένοι μου είναι οι Γκρίμ.

και τέλος,ναι,τα παραμύθια είναι μόνο για παιδιά..γενικά

α!!επίσης, ξέρει κανεις ολόκληρη την ιστορία του Κυανοπώγων?
από οτι θυμάμαι είναι αρκετά creepy για bed time παραμύθι.

 

Άπειρα, σχεδόν όλα.

Μικρή με είχαν εντυπωσιάσει τα κινέζικα, τα ρώσικα, τα παραδοσιακά ελληνικά και ένας διαβολο-μικρός που όλο πλάκες και φάρσες είχε κατά νου να στήνει, ο Τιλ Οϊλενσπίγκελ.
Κάγκελο με είχε αφήσει ο ΡΑΙΝΕΚΕ ΦΟΥΞ του Γκαίτε, μάλλον "βαρύς" για τότε.
Λίγο αργότερα, λατρεία ο Παπαδιαμάντης.
Ο Εξυπερύ με το Μικρό Πρίγκηπα απόκτησε μεγάλη θέση τη χρονιά των 10 μου -- απορώ πώς συνέχισα να τον αγαπώ ιδιαίτερα, με όλα αυτά που πέρασα τότε στο μικρό στούντιο εγγραφών δίπλα στο παλιό Εθνικό κολυμβητήριο.
Στην εφηβεία διάβασα το " Η Κασσάνδρα και ο Λύκος" της Μαργαρίτας Καραπάνου, που μόνο για παιδιά δεν είναι -- το συνιστώ ανεπιφύλακτα. Εξαιρετικό ψυ-σουρρεάλ, και για λάτρεις του kink και του βδσμ.



​

 

Όχι, δεν είναι μόνο για παιδιά και ορισμένα απευθύνονται μόνο σε ενήλικο κοινό.
Εκτός κι αν διαβάζουμε τις εκδόσεις προσαρμοσμένες για νήπεια.
Κάποια δε, δεν ήταν δυνατό χωρίς τροποποιήσεις να διαβαστούν σε παιδιά χωρίς να τα τρομοκρατήσουν.

Πρόσφατα διαβάζοντας στο νετ για τον Perrault, βρήκα τα εξής ενδιαφέροντα κατά την άποψη μου:

"...Οι εκδοχές των παραμυθιών που έφτασαν μέχρι τις μέρες μας, δεν είναι οι αρχικές του Περώ. Τα παραμύθια του κυκλοφόρησαν σε έναν τόμο, όπως είπαμε, με τον τίτλο «Ιστορίες και Παραμύθια του Παλιού Καιρού με Ηθικό Δίδαγμα ή Ιστορίες της Μαμάς Χήνας». Τα περισσότερα από τα παραμύθια, έτσι όπως τα κατέγραψε ο Περώ, είναι σκοτεινά, βίαια, τρομακτικά για νεαρούς ακροατές. ‘Ηταν, λοιπόν, αναγκαίο κάποιες λεπτομέρειες να αποσιωπηθούν ή να αμβλυνθούν.

Στο βιβλίο του Περώ η ευκολόπιστη Κοκκινοσκουφίτσα κατασπαράσσεται από το Λύκο. Ο Παπουτσωμένος Γάτος κάνει τα απίστευτα, προκειμένου να εδραιώσει τη φήμη του «Μαρκησίου του Καραμπά». Το παραμύθι της Ωραίας Κοιμωμένης δεν τελειώνει με την «αφύπνισή» της από τον ωραίο μεν, με νεκροφιλικές τάσεις δε, πρίγκιπα. Τον παντρεύεται, κάνουν παιδιά και περνάει του λιναριού τα πάθη από τη Δράκαινα μαμά του. Ο δε Κοντορεβυθούλης, είναι ο ηθικός αυτουργός στη δολοφονία των επτά μικρών θυγατέρων του γίγαντα. Για να μην μιλήσουμε για τον Κυανοπώγωνα, που εξοβελίστηκε πολύ νωρίς από τα παιδικά παραμύθια.

Παραμυθένιος κόσμος, λοιπόν? Μπορεί και όχι. Αλλά γιατί, τελικά, τα παραμύθια να πρέπει πάντα να έχουν ευτυχισμένο τέλος? Τα παραμύθια της ζωής σπανιότατα έχουν. Μήπως ο Περώ, με τα σκοτεινά του παραμύθια, προετοίμαζε τους μικρούς ανθρώπους για τον κόσμο που θα συναντούσαν, βγαίνοντας από προστατευτικές αγκαλιές? .."
(Shine On, You Crazy Diamond!: ΀α σκοτΡινά παραμύθια του ΞΊ. Perrault)

Όπως γράφει στο Ψυχολογία και παραμύθια
"Τα παραμύθια είναι ένα πανανθρώπινο φαινόμενο. Κάθε κοινωνία, από την πιο πρωτόγονη έως την πιο ανεπτυγμένη, έχει τις δικές της φανταστικές ιστορίες γεμάτες περιπέτειες, συμβολισμούς και ηθικά διδάγματα."
Δεν μπορεί ένα παιδί να είναι σε θέση να αξιολογήσει και να κατανοήσει σε βάθος πολλούς από τους συμβολισμούς, ηθικά διδάγματα κ.τ.λ. κατά την γνώμη μου.

Αγαπημένο παραμύθι το Χρυσόψαρο - η διασκευή του Πούσκιν μου άρεσε ιδιαίτερα- και το ασχημόπαπο.  

 

Απάντηση: Re: Το αγαπημένο σας παραμύθι..

Σε ευχαριστώ!!!!!     Άραγε υπάρχουν στην ελληνική αγορά;"Τρέχω" να το ψάξω!!

 

Re: Απάντηση: Re: Το αγαπημένο σας παραμύθι..

Καταπληκτική ψυχαναλυτική και κοινωνική ανάλυση των παραμυθιών είναι το The Uses of Enchantment: The Meaning and Importance of Fairy Tales του Bruno Bettelheim.



​

 

Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Το αγαπημένο σας παραμύθι..

Τελικά δεν υπάρχουν στην ελληνική τα αυθεντικά παραμύθια,παρα μόνο διασκευασμένα..Εκτός αν τα παραγγείλεις που και πάλι θα είναι στα αγγλικά..Τζίφος..Τι να την κάνω την ανάλυση,αν δεν ξέρω το αντικείμενο  

 

Απάντηση: Το αγαπημένο σας παραμύθι..

Δεν ξέρω τους συγγραφεις.. η μητερα μου εκτος των γνωστων παραμυθιών που δεν μου αρεσαν, (ειδικα στην κοκκινοσκουφιτσα.. ειχα ενα σωρο ενστασεις..) μας έλεγε κ κατι αλλα περιεργα, που μου άρεσαν..

ενα με μια λάμια που καθαριζε τον καυτό φουρνο με το γυμνο της στηθος.. κ ενα τυπο που έπρεπε να πετυχει 3 άθλους/παγίδες για να παντρευτει κάποια πριγκηποπουλα (μη χε.. αυτες τις πριγκηποπουλες ποτε δεν τις χώνεψα, πάντα τα καλυτερα παιδια μου πέρνανε)  

κ ενα άλλο (ρατσιστικοτατο θα έλεγα) με ενα μαυρο, πλουσιο, κακό, τον λέγανε αχχ αχχχ κ 3 αδελφες φτωχες εκ των οποιων η πιο μικρη, ως πιο εξυπνη εσωσε κ τις αλλες δυο, εκλεψε κ τους θησαυρους του μαυρου κ ζησανε αυτοι καλα κ ο μαυρος όχι... ε φυσικα ταυτιστηκα μαζι της ως η πιο μικρη, η πιο ομορφη κ η πιο έξυπνη βεβαίως βεβαίως..



Λοιπόν????
τι λέτε γιατρε μου? ειναι σοβαρο αυτο που έχω? θα γινω καλά?

 

η κοκκινοψωλιτσα!!!!! 

 

Απάντηση: Το αγαπημένο σας παραμύθι..

Επίσης στην Κρήτη και στις Κυκλάδες υπήρχαν (ειδικά στις δεύτερες)παραμύθια με νεκραναστημένους,μιας και πίστευαν πως η ψυχή που δε "διαβάζεται" κατα την κηδεία,ανασταίνεται..