Το Ψασπαρτού

Η πρόσφατη τοποθέτησή μου στο φόρουμ για την μη-σχέση Ψυχοθεραπείας και BDSM τράβηξε την προσοχή του περιοδικού Προς την Νίκη το οποίο μου έστειλε μια κλασσική ταγιεράτη δημοσιογράφο με κότσο να μου πάρει συνέντευξη. Της είπα πως δεν είμαι "ειδικός" και μου απάντησε πως αυτό σημαίνει ότι είμαι "γενικός", και άρα την εξυπηρετώ αφού αυτή "γενικά" θα ήθελε να μιλήσουμε.

Κάθησε με το λευκό ταγιέρ και το ζιβάγκο της απέναντί μου και σταύρωσε αργά τα πόδια της, σαν να επρόκειτο εγώ να την ανακρίνω, τόσο αργά ώστε να προλάβω να δω όπως τα σταύρωνε πως δεν φορούσε κυλότα και πως οι τρίχες της ήσαν πολύ περισσότερες από τα μούσια μου και κάλυπταν σχεδόν όλο το εσωτερικό των μηρών της.

Το περιοδικό μοιράζεται στα σχολεία επί συνδρομή με τη μεσολάβηση του εκάστοτε θεολόγου, αλλά ζήτησα μιαν απομαγνητοφώνηση, και την καταθέτω, επειδή κάθε τρεις ώρες δημοσιεύεται κάτι σχετικό στο φόρουμ και βαριέμαι να λέω τα ίδια και τα ίδια.Τώρα πλέον, ακόμη κι αν ταξιδεύω θα μπορώ να βάζω λινκ.


- Τί ζόρι τραβάτε εσείς, DreamMaster, με το BDSM ως Ψυχοθεραπεία;

Κανένα απολύτως - και σίγουρα όχι περισσότερο ζόρι απ΄ότι τραβάω με το BDSM ως συνταγή για μουσακά ή με το BDSM ως τεχνική ikebana. Απλώς, πρόκειται για απολύτως άσχετα μεταξύ τους πράγματα.

- Γιατί το λέτε αυτό;

Γιατί αυτό μου 'ρχεται να πω. Τί να πω; Κάτι άλλο;

Κοιτάξτε, ένας ορισμός του σωρού για την Ψυχοθεραπεία λέει:

Treatment of psychological, emotional, or behaviour disorders through interpersonal communications between the patient and a trained counselor or therapist. (Εγκυκλοπαίδεια Μπριτάνικα, που την είχαμε στο χωριό πριν μάθουμε τη Wikipedia)

Για να ισχύει ο ορισμός απαιτείται:

α) ένας ασθενής
β) ένας εκπαιδευμένος θεραπευτής
γ) διαπροσωπική επικοινωνία
δ) τουλάχιστον 200 γρ. διαταραχών συγκεκριμένων τύπων

Βλέπετε εσείς αυτά τα τέσσερα προαπαιτούμενα να συνυπάρχουν στο BDSM ;

- Δηλαδή όσοι κάνουν BDSM είναι υγιείς;

"Υγιείς" είναι μεγάλη κουβέντα. Να πούμε το σωστό: δεν είναι (εξ αυτού) άρρωστοι. Τουλάχιστον περισσότερο άρρωστοι απ΄όσο αυτοί που γουστάρουν πισωκολλητό ή θέλουν διπλό ελληνικό για να καταφέρουν να χέσουν το πρωί ή κραυγάζουν "βυσσινί θύελλα, σούζα τ' αλογάκι" για να καβλώσουν.

- Μας λέτε, αν κατάλαβα καλά, πως δεν υπάρχουν ψυχασθενείς στο χώρο του BDSM ;

Οχι δεν καταλάβατε καλά, σας λέω πως ξέρω και κανά δυό που κάνουν BDSM και έχουν ψωρίαση. Τί θα πει αυτό; Οτι BDSM κάνουν οι ψωριάρηδες; Το άλλο προαπαιτούμενο, με τον εκπαιδευμένο θεραπευτή το κάνατε γαργάρα βλέπω...

- Ομως, δεν μπορεί, ένα σωρό άνθρωποι λένε ότι κάνουν BDSM και νιώθουν πολύ έντονα ψυχικά πράγματα...

Καταρχήν, από την εμπειρία μου, σας λέω ότι τα περισσότερα ψυχικά πράγματα σε σχέση με το BDSM οι άνθρωποι τα νιώθουν όταν ΔΕΝ κάνουν, όχι όταν κάνουν. Οταν κάνουν, αν κάνουν πραγματικά BDSM, βλέπουν το Χριστό φαντάρο και συνεπώς είναι απασχολημένοι να νιώθουν σωματικά πράγματα και όχι ψυχικά.

Κατά δεύτερον, είπα εγώ πως δεν νιώθουν; Το BDSM είναι συχνά εντόνως σεξουαλική δραστηριότητα, και οτιδήποτε έχει να κάνει με το σεξ (την Μητέρα των απολαύσεων) έχει στον ανθρώπινο ψυχισμό καταλυτική επίδραση. Εκ κατασκευής.

- Νάτο λοιπόν, το ομολογείτε... Εχει ψυχοθεραπευτικές ικανότητες...

Συγγνώμη, σας είδα ντυμένη ως θεούσα και σκέφτηκα πως είναι λόγω του εντύπου στο οποίο εργάζεστε, δεν αντελήφθην πως είστε και βλαμμένη.. Πάμε πάλι:

οι άνθρωποι πιθανώς να νιώθουν ψυχικά "πράγματα" σε σχέση με το BDSM καθώς αυτό σχετίζεται με την σεξουαλικότητά τους αλλά αυτά τα "πράγματα" είναι ΑΔΥΝΑΤΟΝ να εκλυθούν, να καναλιζαριστούν και γενικώς να ελεγχθούν ΚΑΤΑ ΒΟΥΛΗΣΗ είτε των ιδίων, είτε των άλλων με τους οποίους κάνουν BDSM.

Καταλαβαινόμαστε; Τί θεραπευτικότητες μου τσαμπουνάτε;

- Μα καλά, τότε η ψυχοθεραπεία πώς δουλεύει;

Α, γι αυτό να πα' να ρωτήσετε κανάν ψυχοθεραπευτή. Εγώ μπορώ μόνον να σας πω πώς δεν δουλεύει.

- Λέτε ότι η σεξουαλικότητα έχει ψυχικές ανακλάσεις. Υπάρχουν όμως και αυτοί που κάνουν S/M είτε ως παιχνίδι, είτε όχι, και οι οποίοι διατείνονται ότι δεν νιώθουν απολύτως τίποτα - ένα σέσσιον κάνουν και ξεκαβλώνουν... Τί λέτε γι αυτούς;

Λέω επισήμως ότι δεν ξέρουν τί τους γίνεται. Και κυριολεκτώ. Είναι δηλαδή ακριβώς σαν εμάς, που επίσης δεν ξέρουμε τί μας γίνεται.

Κοιτάξτε, προσπαθώ τόσην ώρα να τονίσω ότι κανείς και ποτέ δεν μπορεί να ΕΛΕΓΞΕΙ τί θα νιώσει, αυτός ή ο άλλος. Ομοίως και το τί ΔΕΝ θα νιώσει. Στις ψυχικές διεργασίες μας δεν έχουμε πρόσβαση με την κλασσική έννοια του όρου πρόσβαση. Οσο βλακώδες ακούγεται το "απόψε θα με δεις στα όνειρά σου" άλλο τόσο ακούγεται και το "απόψε δεν θα σε δω στα όνειρά μου".

Αν λοιπόν αυτοί οι άνθρωποι λένε ότι δεν νιώθουν τίποτα ψυχικά, δύο είναι οι πιθανότητες: ή είναι εντελώς αποκτηνωμένοι, natural born killers και τα τοιαύτα, οπότε δεν νιώθουν τίποτα ακόμη κι αν τους πατήσει τη γάτα λεωφορείο ή έχουν αναπτύξει έναν μηχανισμό που απομακρύνει και "καταλαγιάζει" αυτά τα ψυχικά φορτία που δημιουργεί η σεξουαλική τους αλληλεπίδραση.

Στη μεν πρώτη περίπτωση, έχω μόνον να πω ότι αφού μαζέψουν αρκετά αυτοκόλλητα για το μουρλοποδήλατο ας ξέρουν ότι τα λεωφορεία για το Δαφνί φεύγουν από Κουμουνδούρου, στην δε δεύτερη προσφέρω τον απέραντο θαυμασμό μου και -γιατί όχι;- τη ζήλεια μου.

Οπωσδήποτε, για τη δεύτερη περίπτωση, υπάρχει πάντα η πιθανότητα τα ψυχικά φορτία τα οποία έχουν καταφέρει να "σπρώξουν" στην αφάνεια να επανέλθουν μετά από καιρό και να τους σφαλιαρίσουν. Αλλά, αν το μπορούν, είναι ένα ρίσκο που αξίζει να το πάρουν. Κανείς δεν βλάφτηκε από το να είναι αναίσθητος. Εξάλλου υπάρχει πάντα η καλή ελπίδα να πεθάνει κανείς (κατά προτίμηση γαμιώντας) πριν προλάβει να γεράσει και να αναστοχαστεί.

- Μα, έχω ακούσει ότι ο Φρόιντ επέμενε πως η καταπιεσμένη σεξουαλικότητα είναι η αιτία όλων των ψυχικών προβλημάτων. Αν απελευθερωθεί η σεξουαλικότητα -και πόσο πιο πολύ να απελευθερωθεί απ΄όσο στο BDSM; - δεν θα αναιρεθεί η αιτία όλων των προβλημάτων;

Αν το έχετε ακούσει αυτό, να πάτε να πλύνετε τα αυτιά σας. Απ΄ όλα που αφορούν τα λεγόμενα του Φρόιντ (πλην ίσως, αυτών περί παιδικής σεξουαλικότητας) ετούτη είναι η μεγαλύτερη διαστρέβλωση.

Αν ακούσετε Φρόιντ με τα μάτια, δλδ. αν τον διαβάσετε, θα δείτε να λέει πως για ένα συγκεκριμένο είδος ψυχικής πάθησης, την υστερία (και σε κάποιο βαθμό για την νεύρωση), ενοχοποιούνται διάφορα συμβάντα ή φαντασιώσεις συμβάντων της παιδικής ηλικίας. Επειδή στην παιδική ηλικία χτίζεται η σεξουαλικότητα, οι (συνήθως μη-σεξουαλικές) εμπλοκές εκείνης της περιόδου συχνά αντανακλώνται σε σεξουαλικές συμπεριφορές ή / και εμπλοκές κατά την ενήλικη ζωή.

Ευτυχώς, υπάρχουν ένα σωρό ψυχικές παθήσεις (π.χ. ψύχωση, "σχιζοφρένεια", κατάθλιψη κλπ.) που δεν έχουν ουδεμία σχέση με την σεξουαλικότητα (κι έτσι γλιτώνουν π.χ. οι σχιζοφρενείς από τον κάθε ψωνάρα που θα τους έδενε να τους μαστιγώσει για "ψυχοθεραπευτικούς" λόγους).

- Καλά, η νεύρωση δεν είναι η συχνότερη πάθηση στον Δυτικό πολιτισμό;

Μπα, διαβάζουμε και το παρακάτω; Ναι, η νεύρωση είναι η συχνότερη ψυχική "ασθένεια" του Δυτικού πολιτισμού. Αλλά το "γαμήσι και ξύλο" δεν είναι η ενδεδειγμένη θεραπεία της, αυτό προσπαθώ να σας πώ τόσην ώρα!

Ο Φρόιντ, που διαπίστωσε (και ερμήνευσε, μέσω της έννοιας του πολιτισμού) την συχνότητα της πάθησης στη Δύση, ανέπτυξε μια ολόκληρη τεχνική που ονομάζεται "ψυχανάλυση". Σε αυτή την τεχνική ΔΙΑ ΤΗΣ ΣΥΖΗΤΗΣΕΩΣ και χωρίς καθόλου φάπες, ο ΕΙΔΙΚΟΣ μέσα από διάλογο δημιουργεί τις συνθήκες εκείνες που θα επιτρέψουν στον ΑΣΘΕΝΗ να συνειδητοποιήσει (συχνά, φωναχτά) ορισμένα πράγματα που ενδεχομένως του προκαλούν προβλήματα. Η ελπίδα (αλλά ΟΧΙ η βεβαιότητα) είναι ότι αυτή η συνειδητοποίηση θα οδηγήσει με έναν ΑΝΕΡΜΗΝΕΥΤΟ μηχανισμό σε άρση των προβλημάτων.

Απόδειξη ότι αυτό (άμα το συνειδητοποιήσω, λύνεται το πρόβλημα) δεν δουλεύει πάντα, είναι το ότι ενώ σας μιλώ, καπνίζω, έχοντας πλήρη συνείδηση των προβλημάτων που το κάπνισμα μου προκαλεί.

Βέβαια, αυτό μπορεί και να σημαίνει ότι κάτι δεν πάει καλά με μένα στο άλλο μεγάλο πράγμα που πρότεινε ο Φρόιντ και ονομάζεται "αυτανάλυση" δλδ. ανάλυση του εαυτού σου, πράγμα που κάθε συνεπής μουρλός αποφεύγει όπως ο διάολος το λιβάνι: καλύτερα να σε βαράν παρά να βαριέσαι, τρόπον τινά.

Τέλος, επειδή εδώ υπάρχει άλλη μεγάλη σύγχυση, επιτρέψτε μου να περι-ορολογήσω: αυτή η συζητητική τεχνική που ακροθιγώς περιέγραψα είναι η μία και μόνη ψυχανάλυση που υπάρχει.

Ολα τα άλλα είναι ψυχοθεραπείες (π.χ. γνωστική ψυχοθεραπεία, αναλυτική ψυχοθεραπεία, υπαρξιστική ψυχοθεραπεία κλπ.) Οι ψυχοθεραπείες μπορεί να χρησιμοποιούν ψυχανάλυση, ή όψεις της, αλλά όχι απαραίτητα.

Η ψυχανάλυση ίσως οδηγεί στην καλύτερη αυτογνωσία, αλλά όχι απαραίτητα σε θεραπεία. Οταν η κλασσική ψυχανάλυση λειτουργεί ψυχοθεραπευτικά μιλάμε για "δυναμική ψυχοθεραπεία" - και πάλι το "δυναμική" ουδεμία σχέση έχει με μπούφλες, αλλά με τα ψυχικά δυναμικά που αναπτύσσονται κλπ. - μη σας σκοτίζω με λεπτομέρειες.

Εν πάση περιπτώσει, τίποτα από όλα αυτά δεν έχει σχέση με σεξ και φάπες μεταξύ θεραπευτή και ασθενή. Αυτό είναι απαράδεκτο!

- Εμένα λέτε θεούσα, αλλά εσείς ηθικολογείτε.. Τί πρόβλημα υπάρχει αν κάποιο ταλαντούχο άτομο μπορεί να θεραπεύσει ή έστω να ανακουφίσει μια νεύρωση με λίγο σεξ και κανά δυό φάπες; Μόνο μπλά-μπλά δλδ. και μακαρόνια τίποτα; Σάμπως δεν ξέρετε ότι οι πρώτοι δονητές φτιάχτηκαν για την υστερία και ήδη από το 1800-τόσο οι άντρες στέλνανε τις γυναίκες τους στους γυναικολόγους για "μασάζ γεννητικών οργάνων" ώστε να τις μαλακίσουν με το δονητή και να τις ηρεμήσουν; Ακόμη καλύτερος δεν θα ήταν ο συνδυασμός λόγων και έργων;

Από την Παγκόσμια Ιστορία της Μαλακίας δεν σας έχει φύγει σελίδα βλέπω, μπράβο-μπράβο...

Λοιπόν, για να τελειώνουμε μ΄αυτό: είναι τόσο έντονη η φήμη για την αιτία ρήξης Φρόιντ και Γιουνγκ που μάλλον έχει κόκκο αλήθειας. Λέγεται πως όταν ο Φρόιντ έμαθε ότι ο Γιουνγκ έχει μια υστερική ασθενή την οποία ξεκολιάζει και αυτή παρουσιάζει αλματώδη βελτίωση τα έκανε όλα λίμπα στο γραφείο του, βλαστημώντας τους θεούς που δεν πίστευε. Ούρλιαξε να μην αγγίζει ποτέ ο οποιοσδήποτε θεραπευτής ασθενή του, αλλιώς να διαγράφεται επί τόπου, κι έβαλε τον καναπέ πλάτη με την καρέκλα του θεραπευτή.

Δυστυχώς, αυτό δεν στάθηκε αρκετό. Ο Γιουνγκ σοβαρεύτηκε και γύρισε στη γυναίκα του, αλλά ο Οττο Ρανκ, για παράδειγμα, συνέχισε αυτή την πορεία, ο Ράιχ έριξε κι αυτός κάτι τρελά γαμήσια, αλλά στο τέλος αποδείχτηκε ότι: 1ον) δεν επαρκούν οι ψυχοθεραπευτές για να γαμούν νυχθημερόν όλες τις νευρωτικές και τους νευρωτικούς αυτού του κόσμου και 2ον) η νεύρωση δεν θεραπεύεται έτσι - το πολύ να μετακυληθεί σε νεύρωση δεμένη με το πρόσωπο του θεραπευτή (για προσέξτε το αυτό...)

Εκτοτε, το να αγγίξει ψυχοθεραπευτής ασθενή του, ισοδυναμεί με το να διακόψει χειρούργος την εγχείριση στη μέση για να βγει να ζητήσει από τους συγγενείς νέο φακελάκι επειδή του ανέβηκε η δόση για την Καγιέν: είναι πέραν κάθε ορίου αλητείας. Φυσικά, υπεραλήτες θα υπάρχουν πάντα.

- Ε, προφανώς.. άμα η άλλη κάθεται με τα μισά βυζιά έξω και του περιγράφει πώς φαντασιώνεται να την κρεμάνε γυμνή ανάποδα με δυό δονητές στις κάτω τρύπες και αυτή να τσιμπουκώνει τον άλλον κατωκέφαλα, τί είναι ο ψυχοθεραπευτής, ευνούχος;

Αμ, μπράβο! Εδώ κολλάει το ΕΙΔΙΚΟΣ που λέγαμε παραπάνω. Φυσικά και δεν είναι ευνούχος ο ψυχοθεραπευτής, και πιθανώς μόλις φύγει η περί ης ο λόγος, να τρέξει στο μπάνιο και να τραβήξει δυό πηχτές μαζεμένες. Πλην όμως, την ώρα της δουλειάς του έχει εκπαιδευτεί να την κάνει όσο καλύτερα μπορεί. Φανταστείτε έναν χειρούργο. Λιποθυμάει μόλις δει αίμα; Την ώρα που κόβει την αιμάσσουσα μπριζόλα στο βραδινό του, χάνει την απόλαυσή του, λόγω ανάμνησης του πρωινού ακρωτηριασμού που έκανε; Ο γυναικολόγος ξεκολιάζει συνέχεια πελάτισσες;

ΕΙΔΙΚΟΣ είναι πρωτίστως αυτός που δεν μπερδεύει τη δουλειά του με τη ζωή του. Γι αυτό περνά πολλά χρόνια εκπαίδευσης ένας ψυχοθεραπευτής. Αν εξαιρέσουμε βέβαια τους ψυχοθεραπευτές - ταμπέλες.

- Νομίζω πάντως πως είστε πολύ συντηρητικός.. ούτε ένα άγγιγμα;

Εννοώ "σεξουαλικό" άγγιγμα. Οι μαλακίες της πολιτικής ορθότητας (και κάμποσες μηνύσεις σεξουαλικής παρενόχλησης) επέβαλλαν για ένα διάστημα μεγάλη αποστασιοποίηση και την άρνηση από τον θεραπευτή να πιάσει έστω το χέρι ενός ανθρώπου που καταρρέει ενώπιόν του. Ευτυχώς αυτά παρήλθαν, τα εξηγεί και ο Γιάλομ στα βιβλία του (η μόνη χρησιμότης των βιβλίων του άλλωστε, πέραν της ωδής στο αυτονόητο).

- Δεν εννοώ αυτό... δεν έχετε ακούσει για το "θεραπευτικό άγγιγμα"; Υπάρχουν ψυχοθεραπευτές που απλώς αγγίζουν τους ασθενείς τους, με στοργή και αγάπη, και αυτοί θεραπεύονται...

Εχω επίσης ακούσει για το ρείκι και την αρωματοθεραπεία και για το να τρως πιπεριές τσίλι για να σου φύγουν οι αιμορροΐδες, ως ομοιοπαθητική.. Αλλά δεν συζητάω γι αυτά στα σοβαρά.

Οσοι χρειάζονται αγκαλιά, χρειάζονται γκόμενο/α. Οχι ψυχοθεραπευτή. Ας μην μπερδεύουμε τα αρχαία ελληνικά με τα νέα. Στα αρχαία ελληνικά "θεραπεύω" σημαίνει "φροντίζω" και πολλοί είναι αυτοί που διατείνονται ότι κάθε σχέση είναι σχέση φροντίδας, και άρα θεραπευτική. Οντως. Αλλά καμμία σχέση δεν έχει αυτό με την θεραπεία παθήσεων, αλλιώς αντί για αντιβίωση στη βροχίτιδα οι γιατροί θα μας κάναν αγκαλίτσες.

Δύο είναι τα μεγάλα προβλήματα της ψυχοθεραπείας, το εξής ένα: οι Αμερικανοί. Αυτοί βρήκαν το μήνα που θρέφει τους 11 και καλλιέργησαν δύο δόγματα:

α) ότι η "ψυχοθεραπεία" είναι απαραίτητη σε όλους για την αυτοβελτίωση (η αυτανάλυση ίσως να είναι, η έξωθεν "θεραπεία" γιατί; ) και

β) πως οτιδήποτε σε κάνει να νιώθεις καλύτερα έχει ψυχοθεραπευτικές ιδιότητες.

- Δεν έχει;

Οχι φυσικά. Αυτή η μπαρούφα είναι μια αντανάκλαση της στροφής προς μια ψευδο-επικούρεια ζωή στην οποία μέγιστος εχθρός βαφτίστηκε η δυσφορία! Η θλίψη, η στεναχώρια και ιδίως το πένθος εξωβελίστηκαν στο πυρ το εξώτερο!

Πέθανε η μάνα σου; Εχασες τη δουλειά σου και έχεις τρία παιδιά να θρέψεις; Εχεις να γαμήσεις δυό μήνες και οι γυναίκες σε λένε λιγδιάρη; Don't worry, be happy.

Προς θεού, μη στεναχωριέσαι - και κυρίως μην πλένεσαι, μην αναλαμβάνεις την ευθύνη που σου αναλογεί- παίξε ένα τάβλι να σου περάσει. Κάνε ό,τι σε ευχαριστεί. Οτιδήποτε, αρκεί να μην αναγκαστείς να κάτσεις και να σκεφτείς με τον εαυτό σου. Αν από το οτιδήποτε δε, μπορούμε να βγάζουμε εμείς και κανά φράγκο, ακόμη καλύτερα. Φάε μια σοκολάτα με γεύση λινάτσα, ρε κουτό, να νιώσεις καλύτερα.

Αυτή η μαλακία έχει πλέον φτάσει στο αποκορύφωμά της. Σε πρόσφατη διαφήμιση παυσίπονου διάβασα: "ελαττώνει τον πόνο, βελτιώνει τη διάθεση". Απίστευτο!

- Μα, λίγη ψυχοθεραπεία δεν είναι απαραίτητη σε όλους; Ο Φρόιντ δεν έλεγε πως, ψυχικά, απολύτως υγιής άνθρωπος δεν υπάρχει;

Νομίζω πως είναι απαραίτητη για τους ψυχοθεραπευτές, αλλιώς θα πεινάσουν!

Ακούστε: στη διαρκή αναζήτηση Μεσσία, η ψυ κατάσταση έχει μεταβληθεί σε "ψασπαρτού", δλδ. δια πάσαν νόσον και πάσαν μαλακίαν, ανοίγει όλες τις κλειστές πόρτες. Δείτε πόσο κατευναστικό είναι αυτό που λένε στις ειδήσεις "σύμφωνα με τους γείτονες ο δράστης αντιμετώπιζε ψυχικά προβλήματα". Δηλαδή, αν έχεις ψυχικά προβλήματα είναι κατανοητό ότι μπορείς να κόψεις τη μάνα σου κομμάτια και να την πουλήσεις για κεμπάπ... Ή, αν το κάνεις, πρέπει να ρωτήσουμε τους γείτονες αν είχες ψυχικά προβλήματα, δε βγάζει μάτι...

Ψυχικά, απολύτως υγιής άνθρωπος δεν υπάρχει. Αλλά σάμπως υπάρχει σωματικά; Γενικώς, "απολύτως" δεν υπάρχει τίποτα - εκτός από το κενό σε μερικά κεφάλια...

Ειδικά στο χώρο του BDSM, έχω βαρεθεί να ακούω για τις ψυχικές ώσεις που σπρώχνουν τους ανθρώπους να βολοδέρνονται! Για την ακρίβεια, ένας εξωτερικός παρατηρητής θα νομίζει ότι δερνογαμιόμαστε είτε για βιολογικούς λόγους ("είναι η φύση μου...") είτε για ψυχικούς ("τα σκοτάδια της ψυχής μου με σπρώχνουν"). Ελεος δλδ., δεν υπάρχει ένας άνθρωπος που να αποφασίζει συνειδητά ότι το γουστάρει και να παίρνει τις ευθύνες των πράξεών του;

Και μένα μου αρέσουν οι ερμηνείες, αλλά οι κατά τόπους ερμηνείες, οι ερμηνείες συγκεκριμένων πράξεων και επιλογών. Οι ερμηνείες που μου φωτίζουν τις επιλογές μου, όχι αυτές που μεταθέτουν την ευθύνη τους.

- Ας γυρίσουμε λοιπόν στο BDSM: ένας άνδρας που του αρέσει να γλείφει γυναικεία πόδια που έχουν μείνει πολλές ώρες σε γόβες, ενώ τον κακοποιούν λεκτικά, δεν χρήζει ψυχοθεραπείας;

Οχι. Χρήζει μιας γυναίκας η οποία έχει γόβες, της αρέσει να βρίζει και βαριέται να πλένει τα πόδια της. Θα ζήσουν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα.

- Κι αν δεν την βρει;

Αν δεν την βρει, τί να κάνω; Να του τη βρω εγώ; Αμα μου βρει αυτός μια μέθοδο να γίνει η πούτσα μου 25 εκατοστά (χωρίς να χρειαστεί να κόψω δέκα) ευχαρίστως να τον βοηθήσω. Θέλω να πω, ο καθένας μας έχει πράγματα που θα ήθελε να συμβούν αλλά δεν συμβαίνουν. Με αυτό πρέπει να ζήσουμε.

- Δεν θα του στρίψει;

Οχι, δεν υπάρχει κανείς λόγος να του στρίψει. Είμαστε όλοι καταδικασμένοι να αναζητήσουμε μιαν ισορροπία ανάμεσα στο ευκταίο και το εφικτό. Αυτή η ισορροπία, με τα παλατζαρίσματά της (πότε να μασκαρεύουμε το ευκταίο ως εφικτό, και πότε το εφικτό ως ευκταίο) θα ήταν ένας λειτουργικός ορισμός της ψυχικής υγείας.

- Εν κατακλείδι, μπορείτε να συνοψίσετε για ποιό λόγο πιστεύετε ότι το BDSM δεν μπορεί να είναι ψυχοθεραπεία, ακόμη κι αν ένα άτομο είναι βέβαιο πως έχει κάποιες ψυχικές διαταραχές που του τις ανακουφίζει, και ο/η απέναντι είναι γνώστης/τρια των σχετικών θεωριών;

Εσείς, αν έτρεμε σπαστικά το χέρι σας, μπορείτε να μου δώσετε έναν λόγο για τον οποίο θα αφήνατε ένα παλικάρι που σας καβλώνει, πιθανότατα υδραυλικό που έχει διαβάσει βιβλία χειρουργικής, να σας ανοίξει τον εγκέφαλο και να σας αναδιατάξει τις νευρικές απολήξεις;

Κι αφού σας αρέσει ο Φρόιντ, ας κλείσουμε με Φρόιντ: "Μερικές φορές μία πίπα, είναι μία πίπα".

- Σας ευχαριστώ πολύ.

Εγώ καθόλου.

- Γιατί;

Είμαστε μια ώρα εδώ και δεν μου πήρατε ούτε μία πίπα... Ετσι, για την ψυχοθεραπεία σας, ρε γαμώτο...

 

Απάντηση: Το Ψασπαρτού

Απολαυστικόν....Συμπολεμιστή μου έλειψες ....Σου βρίσκεται καμιά ψυχοθεραπεύτρια πιπίνι;
Για καρπαζιές τη θέλω, μην πάει ο νους σου στο κακό....

 

Απάντηση: Το Ψασπαρτού

Rep!  

 

Αμα η "άλλη" βγάλει μια φαντασίωσή της στο γραφείο του "ψυ" της, ο "ψυ" λογικά θα ευχαριστηθεί πολύ ως "ψυ", επειδή θα έχει μια άμεση ένδειξη για την ασθενή του, κάτι που του επιτρέπει να βγάλει συμπεράσματα συσχετίζοντας με άλλες ενδείξεις, αλλά θα είναι ένα άμεσο στοιχείο σε αντίθεση με τα έμμεσα που του περνάει η ασθενής στο μιλητό και αυτά τα στοιχεία είναι - πιστεύω - πολύτιμα για τους "ψυ". Δε νομίζω ότι θα καβλώσει, εξόν και αν είναι δεκαπέντε ημερών ασκούμενος.

Η έννοια μου για τους "ψυ" δεν είναι διόλου ότι κάποιες ασθενείς θα μπορούν εύκολα να διαπεράσουν τον "ψυ" για να φτάσουν στον άντρα. Σκέπτομαι ότι μια ασθενής που το θέλει αυτό και είναι ικανή να το πετύχει, πολύ αμφιβάλλω αν χρειάζεται "ψυ" και το ξέρει πάρα πολύ καλά η ίδια, δεν πάει να ξοδεύει καυτό χρήμα όταν δεν το χρειάζεται. Ο "ψυ" έχει δασκαλευτεί, εκπαιδευτεί, ψυχαναλυθεί και ασκηθεί κάτω από εποπτεία στο πώς να αποτρέπει τέτοιες μεταβιβάσεις, πολύ προτού αυτές υλοποιηθούν σε αντιδράσεις της ασθενούς.

Πιότερο η έννοια μου για τους "ψυ" είναι ότι θα βρίσκουν μπροστά τους τον "ψυ" εαυτό τους ακόμα και όταν είναι ώρες να είναι σκέτα άντρες ή γυναίκες.

Αυτό πιστεύω ότι μπορεί να λέει πολλά για το ότι δεν υπάρχει σχέση μεταξύ ψυχανάλυσης και βδσμ, διαφέρουν επειδή οι αιτίες της ύπαρξής τους είναι πέρα ως πέρα διαφορετικές. Αν τύχει να έχουν κάποια επι μέρους κοινά, φαινομενικά κοινά, στα μάτια μου αυτό δεν έχει σημασία.

 

Οι "σκέτες" οτιδήποτε, είναι αυτές που συνήθως σερβίρονται με άφθονα διακοσμητικά ζαρζαβατικά και "ψυ" τύπου, για να δείχνουν πως δεν είναι άνοστες. Γνωστές τεχνικές πωλήσεων κι από τις δύο μπάντες.


DreamMaster ευχαριστούμε για την παράθεση της απομαγνητοφώνησης της ωραίας αυτής συνέντευξης!

(Λευκό ταγιέρ, ε, τι βίτσιο κι αυτό.)



​

 

Απάντηση: Το Ψασπαρτού

άντε πάλι διάβασμα... 

ωραίος ρυθμός στο γράψιμο... 

(παρεπιπτόντως ωραία και η συνέντευξη του Γιωσαφατ στη Φλέσσα).

 

Απάντηση: Το Ψασπαρτού

μερικοι ανθρωποι θέλουν τον ψυχαναλυτη τους...οπως καποιοι α΄λλοι τον Γερμανο τους..οτι και να πεις αυτα δεν αλλαζουν..εχουμε πειρα εμεις...

 

Απάντηση: Το Ψασπαρτού

Πολύ καλή τοποθέτηση Dream και υπέροχα γραμμένη όπως πάντα. Το ψυχολογικό υπόβαθρο κάποιου που απολαμβάνει το BDSM δεν είναι ορισμένο και οριοθετημένο, όπως δεν είναι και το ψυχολογικό υπόβαθρο κάποιου που παθιάζεται με την ομάδα ή με τη συλλογή γραμματοσήμων.

Όποιο κι αν είναι, όσο «άρρωστο» κι αν είναι το ψυχολογικό υπόβαθρο του BDSMερ, κατά κανόνα δε «θεραπεύεται» στο ντιβάνι, καθότι κανείς δεν θέλει να θεραπευτεί από κάτι που απολαμβάνει ή τον κρατάει.

 

Respect! Απολαυστικότατο!  

 

Απάντηση: Το Ψασπαρτού

την ειδα και μ' αρεσε. Αλλωστε o Γιωσαφατ συνεβαλε στη θεραπεία μου απ το vanilla.

 

Απάντηση: Το Ψασπαρτού

Δεν γνωρίζω τον Γιωσάφατ και αμφιβάλλω για τα τάλαντα της Φλέσσα. Για ανεξιχνίαστους, μάλιστα, λόγους δεν επιθυμώ να θεραπευθώ από οτιδήποτε - δεν αναφέρομαι βεβαίως στην ποδάγρα ή το κόψιμο.
Αντί να πάμε στον ψυχίατρο δεν πάμε καμιά εκδρομή;

 

Απάντηση: Το Ψασπαρτού

νομίζω ότι και ο Γιωσαφάτ αμφέβαλε για τα τάλαντα της Φλέσσα...