Ανθρώπινα δικαιώματα, Κυριαρχία και S/M

Απάντηση: Re: Ανθρώπινα δικαιώματα, Κυριαρχία και S/M

Δεν ξέρω αν θα μπορούσαμε από τα παραπάνω posts των δυο χρηστών να συμπεράνουμε με ασφάλεια ότι ο παπάς που τους βάφτισε έχρηζε ψυχοθεραπευτικών sessions, bdsm ή άλλου τύπου,   αλλά εγώ βρίσκω, τουλάχιστον από όσο έχω παρακολουθήσει τη παρουσία τους στο forum, πως είναι το τέλειο ζευγάρι. Αυτό που λέμε φτιαγμένοι ο ένας για τον άλλον!!!

 

Re: Απάντηση: Re: Ανθρώπινα δικαιώματα, Κυριαρχία και S/M

     άρρωστη άρρωστη αλλά την απίστευτη ατάκα την πέταξες και με κάνεις να κλαίω από τα γέλια... Όφου μάνα μου σήμερις  

 

Απάντηση: Ανθρώπινα δικαιώματα, Κυριαρχία και S/M

Δεν την πέταξα εγω..
Σουτζουκάκια κ εσυ αρρωστη εισαι ?

 

έστω

 

Απάντηση: Ανθρώπινα δικαιώματα, Κυριαρχία και S/M

Τη Laura την έχω φαντασιακά καπαρωμένη, κάτω τα χέρια!
Στις ονειροπολήσεις μου, μου φτιάχνει υπέροχα τυροπιτάκια, τα καρφώνει στα τακούνια απ' τα Manolo Blahnic της και με ταϊζει τρυφερά. Πριν από κάθε επαφή, απαγγέλει τη Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και της υπογράφω γενικό πληρεξούσιο.

 

Απάντηση: Ανθρώπινα δικαιώματα, Κυριαρχία και S/M

Με κάθε επιφύλαξη των (ανθρώπινων) δικαιωμάτων μου δηλώνω:
Είμαι η σουτζουκάκια και είμαι καλά!
Εχμ;   ναι.

Μπράβο Dolmance! Βάλε ταξη! γιατί το ipakouossklavos το θελω εγώ. Αλλάζω διακόσμηση και μου λείπει μια εταζέρα.  

 

 

SM

Να ικανοποιείσαι επειδή ικανοποιείται ο άλλος δε σημαίνει πως ικανοποιείσαι με το να κάνεις κακό στον εαυτό σου.

 

Eεεεεε; Τι λέτε; ωραία δεν περνάγαμε τότε;

 

@underherfeet : Δεν με βοηθά η μνήμη για το ποιος από εδώ το είπε, αλλά το νήμα τούτο αποδεικνύει ότι κάποιοι έμαθαν το βδσμ από τον Ντε Σαντ και τον Απολλιναίρ και άλλοι από τις 40 αποχρώσεις .
Εξαιρετικά επώδυνη η τυμβωρυχία σου .

 

Κα-τα-πλη-κτι-κά! 
Τουλάχιστον υπήρχε ζωντάνια και πρωτότυποι διάλογοι, σε αντίθεση με τις επαναλαμβανόμενες παπάρες του σήμερα! Εμένα πολύ με άρεσε το νήμα και οι προβλέψεις που σε κάποιο βαθμό αποδείχτηκε πως είχαν βάση.
Τώρα για τα μαλλιοτραβήγματα τι να πω?
Είχαν στυλ τουλάχιστον, όχι μουντρούχικες βαρετές επιθέσεις στα ξεκούδουνα όπως τώρα.
Απόλαυσα επαρκώς και την διακύρηξη των ανθρωπίνων δικαιωμάτων οφείλω να ομολογήσω. 

 

(Ξανα)διάβασα το νήμα δαύτο. Τού είχα ρίξει μια ματιά στο αν πασάν πιο παλιά...
Ήταν πολύ κατατοπιστικό και διαφωτιστικό, ακόμα και με προσέγγιση αλά Αρβελέρ..!

Διγιότι έκαμα εικόνα τον Dolmance να είναι ντυμένος σαν τον προφήτη του Αρκάς, τύπου, και να απευθύνει λόγια παιχνιδοφωτεινιάρικα στην ομήγυρη, η οποία ομήγυρις ένεκα που της απευθύνθηκε ο Dolmance, έβαλε τα καλά της ρούχα στα λόγια, να πει κι αυτή κάτι. Αλλά μιλούσε (η ομήγυρις) μέσα από τα λαγούμια τους, διγιότι είχαν ξωμείνει από τα τσίγκινα σώβρακα με τις εφτά παραπλανητικές κωλοτρυπίδες. Όχι πως φοβόντουσαν τον Dolmance, όοοοχι, αλλά τις άλλες ομηγύρεις κει όξω...
Μερικά παιδιά από την ομήγυρη, πούναι και μορφωμένα, έγραψαν πολύ ωραίες προτάσεις, άψογα διατυπωμένες με μιαν "αστική" φινέτσα.
Μερικά άλλα (χουάτ ντου γιου χαβ Τζον, χουάτ άι χαντ όλγουεϊζ) έγραψαν, επίσης με λόγια καλά -α-όλα κι όλα- το "άλλ' αντ' 'αλλα της Παρασκευής το γάλα".
Ως συνήθως υπήρχε κι ο ... της παρέας (στανταράκι)...
Από τα λαγούμια τους λοιπόν η ομήγυρις γύρευε του Dolmance εξηγήσεις, επανατοτοποθετήσεις, τύπου "τi 8ete na peite kale", διγιότι εξέλαβαν τα λόγια του ως δίλημμα και φοβοντουστάνανε, εξόν από δυο-τρία, που μιλούσαν έξω από το λαγούμι τους και όρθια.
Κι όταν ο Dolmance τση είπε "Άντε να βάλεις τον νεόκοπο εξυπνάκια να ξεστραβωθεί για όσα δεν άπτονται των οπισθίων του"(#36), αναγνώρισαν τση εαυτοί τους ως φορείς και συνάμα παραγωγούς του "νεόκοπου εξυπνάκια" και λούφαξαν, σιχτιρίζοντας σιγανομουρμουριστά τον Dolmance.

Ντιέτσι άνι μετά, που θάλεγε και μια ψυχή, "της πουτάνας γίνεται αγάπη μου", από νεόκοπους εξυπνάκηδες...
Σήμερις, τα λεγόμενα του Dolmance και μερικών άλλων (πολύ λίγων, αλήθεια είναι), όπως ακριβώς ο ίδιος προέβλεψε στο νήμα αυτό, δεν μπορούν παρά να αποτελούν λατρευτικά αντικείμενα αυτού που περιγράφει ως "πλήρης παράδοση στην ασύδοτη εμπορευματοποίηση και [την] συστηματική εκπόρνευση, δια των ΜΜΕ και του εμπορικού κυκλώματος της βιομηχανίας του θεάματος", που ως γεγονός σηματοδοτείται από τους αυτόκλητους, ιδιοτελείς θαυμαστές της -κατά του "ό,τι του φανεί του ΛωλοΣτεφανή"-εικόνας και της μορφής των λόγων του, διγιότι ποιος γαμεί το περιεχόμενο, το θέμα είναι να παρουσιάζεται ως κάτι το ωραίον κι αυτοί νάναι οι ταγοί του, αρνούμενοι όμως κάτι τέτοιο με τσαχπινιά και χάρη (γατόνια λαμογιέ)...

Αν η τελευταία παράγραφος, σας φέρνει κάτι σαν το ζουμί του κιτς (ή του φο-μπιζού ή του γουοναμπή), σωστά σας φέρνει...

Επίσης...

 

Δάσκαλε, πάντα λείπεις.