θα ηθελα να.... θελω....!!!

Δεν το δέχονται το "θελω"??? Το δέχονται και χορεύουν κιόλας

 

Απάντηση: θα ηθελα να.... θελω....!!!

Το "θα ήθελα" είναι απελευθερωτικό το "θέλω" είναι παγιδευτικό.
τα περισσότερα θέλω είναι ανοησίες, τα ελάχιστα "θέλω' αξιζουν.

 

Πέρα από το «θέλω» η το «θα ήθελα» υπάρχει και το «θέλω να θέλω»
και στην περίπτωση αυτή ο άλλος ίσως να σε αφήνει να «θέλεις»
Όλα είναι «πάρε δώσε». Το λάθος των περισσοτέρων είναι ότι
εκχωρούν τα «θέλω» τους χωρίς καμιά άλλη συζήτηση. Αν δεν έχεις και
τίποτα που να θέλει ο άλλος γιατί να μπει στον κόπο για τα δικά
σου «θέλω»? Είναι και θέμα αυτοπεποίθησης καθως και τι ανασφαλειες
εισαι ικανος να δημιουργησεις στον αλλον
Πόσα δίνεις για να μ’ έχεις?

 

Απάντηση: θα ηθελα να.... θελω....!!!

Θάθελα νάμαι μπουφετζής, σε όμορφους τεκέδες.

 

Re: Απάντηση: θα ηθελα να.... θελω....!!!

Το "θα ηθελα" σε ταξιδευει στα συννεφα,με ο,τι αυτο συνεπαγεται.
Το "θελω" σε προσγειωνει στην πραγματικοτητα,με ο,τι αυτο συνεπαγεται.

 

Απάντηση: Re: Απάντηση: θα ηθελα να.... θελω....!!!

Θα ήθελα να έχω πολλά λεφτά, να ζω σε μια βίλλα στο Διόνυσο. να ταξιδεύω σε εξωτικούς προοορισμούς 5 φορές το χρόνο, να με αγαπάνε όλοι, να φτάσω στα βαθιά γεράματα κλπ κλπ

Θα τα ήθελα όλα αυτά αλλά και χωρίς αυτά μια χαρά είμαι (δε θα σκίσω και το καλσόν μου).

Τα θέλω ελάχιστα και διεκδικούμενα. Μόνο έτσι κατά την άποψή μου μπορείς να ικανοποιήσεις το μεγαλύτερο "θέλω σου". Να είσαι, δηλαδή, ευτυχισμένος.

 

Το "θα ήθελα" μου θυμίζει παιδικό γράμμα στον Άγιο Βασίλη...
Το θέλω είναι πιο αποφασιστικό, δείχνει σιγουριά.

 

Mπα...εξαρτάται από το παιδί.. Τα δικά μου πχ. αυτό το ρήμα το γνωρίζουν μόνο στον ενεστώτα!! Και το ξέρουν φαρσί, ούτε μισό κόμπιασμα.

 

λοιπον εγω εχω μια τακτικη
στην καθημερηνοτητα μου κανω συνηθως αυτο που θελω το κανω
για τα υπολοιπα δεν με απασχολει ιδιαιτερα
ρωταω το σκλαβο μου τι θελει να κανουμε και κανουμε αυτο που προτενει
ανδεν μου αρεσει πεφτει βετο και ξαναπροτεινει
Στο σεξ
σε ανυποπτο χρονο συζηταμε διαφορες ιδεες
στην αρχη δεν ηταν ετοιμος ακι για πολλα ακομη δεν ειναι
ομως εχει στην ακρητουμυαλου του τι θελω
με τον καιρο το επεξεργαζεται
και σε αρκετα πραγματα πανω σε αυτα που θελω εχω εκπλαγει που τα εχει προτεινει ενω καποτε
ηταν διστακτικος
Οταν λοιπον μου λεει Θελω το ταδε που στην ουσια καποτε το ειχα συζητησει εγω
δεν το κανουμε πραξη αμεσα
το αφηνω να το ζητα
και ικανοποιουμαι με τα υπολοιπα ενω γιαυτο κανω πως δεν με ενδιαφερει
εχει φτασει σε σημειο ναπαρακαλα και αν θεωρει απαραιτητα πραγματα που καποτε ενοιωθε απεχθεια
σε ανυποπτο χρονο λοιπον τα εφαρμοζω με τους δικους μου ορους που αυτος πλεον εχει δεχτει

ετσι λοιπον με αυτον τον τροπο το ΄΄θα ηθελα΄΄ ή ΄΄το θελω΄΄ δεν παιζει ρολο βραχυπροθεσμα
αλλα παντα μακροπροθεσμα και ειναι ο πολοςς του αφεντη να το χειριζεται

πολοςς του αφεντη να το χειριζεται
ρολος 

 

Απάντηση: θα ηθελα να.... θελω....!!!

Oποια επιθυμια φτάσει στο σημειο κ ειπωθει, δημιουργει προσδοκίες ασχέτως του τρόπου που θα διατυπωθει..
και τα δυο δηλώνουν το ιδιο: το "θέλω" αυτου που το εκφράζει..

Το θα ηθελα δεν δειχνει κατ αναγκη φοβο, ηττοπάθεια ή ευγενεια, ειναι κ ένας τρόπος να ξεπεράσεις τον πρώτο σκόπελο της αντιδρασης του άλλου.
διπλωματικότατο..

Αντιστοιχα χαριτωμένα κολπάκια οι γυναικες ειδικα, τα χρησιμοποιούμε κατα κόρον και είθισται να φέρνουν αποτέλεσμα.. βλέπε νημα με κολάρα..
ευτυχως underherfeet για τον σωκράτη κ τον θεμιστοκλη, που δεν είμαστε ιδιοκτητριες ομάδων .  

 

Ο τρόπος έκφρασης των θέλω βασίζεται σε στερεότυπα, ιδίως στον χώρο του BDSM. Από ότι φαίνεται το "θέλω" χαρακτηρίζεται αγενές και διεκδικητικό, ενώ τάχαμου δήθεν η σκλάβα δεν θα έπρεπε να είναι αγενής ή διεκδικητική (γιατί άραγε; - είμαι ενίοτε και τα δύο και δεν μου καίγεται καρφάκι). Το "θα ήθελα" θεωρείται ένα είδος wishful thinking και ίσως ενέχει μία διστακτικότητα, μία υποψία ανικανότητας ή άρνησης δυναμικής διεκδίκησης. Το "θα ήθελα" μπορεί να θεωρηθεί άρθρωση επιθυμίας της οποίας η εκπλήρωση εξαρτάται από κάποιον άλλον ή από τις συγκυρίες. Στο "θα ήθελα" εντάσσουμε συνήθως αυτό που δεν έχει πολλές πιθανότητες - ή και καμία - να εκπληρωθεί ή αυτό που δεν είμαστε διατεθειμένοι να διεκδικήσουμε.

Στερεότυπα. Πάνω εκεί βασίζεται ο εντυπωσιασμός αυτών που εντυπωσιάζονται εύκολα. Όταν σταμάτησα να ακούω τα λόγια και άρχισα να δίνω βάρος στις πράξεις των άλλων, πρόσεξα τις εξής δύο υπο-περιπτώσεις: στην πρώτη, η λεκτική έκφραση της επιθυμίας, δηλ. η δυναμική έκφρασή της ή το wishful thinking αντίστοιχα, ταυτίζονταν με την συμπεριφορά. Στην δεύτερη, όλα τα στερεότυπα τσακίστηκαν.

Παραδείγματα ταύτισης λεκτικής έκφρασης και συμπεριφοράς:
Α.
"Θα ήθελα να αδυνατίσω". Τρώω όμως ένα γομάρι ψόφιο στην καθισιά.

"Θα ήθελα να βρω έναν Αφέντη που να με γαμάει και να με δέρνει". Παρουσιάζω λίστες με τις προϋποθέσεις σε όλους τους ενδιαφερόμενους, οι οποίοι πρέπει να υπογράψουν με το αίμα τους και να μου παραδώσουν την ψυχή τους, την οποία θα ξεριζώσω με τα νύχια μου, πριν τους αφήσω να με βουρδουλίσουν ελαφρώς, με σταδιακή αύξηση της έντασης, αλλά όχι μετά τις 4 το απόγευμα γιατί μετά μπεκρουλιάζω και δεν καυλώνω.

Β.
"Θέλω να γίνω η Όμικρον". Ακούω και υπακούω στη μούρλα του Σερ Στεφέν, που εκ του μακρόθεν κινεί τα νήματα. Πόνος και ταπείνωση στην ημερήσια διάταξη και ο Σερ Στεφέν άφαντος.

"Θέλω να μην με ενοχλεί ο κάθε μαλάκας". Τσακίζω δυο νταήδες μπροστά στους υπόλοιπους και μετά όλοι στέκονται σούζα όταν περνάω (εκεί στη φυλάκα έτσι το κάναμε). 

Παραδείγματα αλλοπρόσαλλης προσέγγισης στα στερεότυπα:
Α.
"Θα ήθελα να σας χώσω ένα μεγάλο μπουκάλι στον πάτο, αγαπητή μου". Χραπ!

"Θα ήθελα να μην είμαι τόσο δυστυχισμένη". Γιάγκα χορεύει η Άννα-Μαρία, γιάγκα χορεύει και ο Βασιλιάς...

Β.

"Θέλω να είμαι δική σας". Και δική σας. Και δική σας...

"Θέλω να θέλω αυτό που θέλετε". Τα ουρλιαχτά ακούγονται από Θεσσαλονίκη ως Αθήνα. Το κλαψομούνιασμα πάει σύννεφο και ο Σερ Στεφέν αποχωρεί τινάζοντας γιακά, γίνεται βανίλλα, παντρεύεται και αποκτά τρίδυμα.

Τα στερεότυπα που σχετίζονται με το BDSM είναι πολλά και μου σπάνε εντελώς τα νεύρα. Είμαι ικανή να αποκαλέσω τον Κύριο "βλαμμένο", στάζοντας μέλι και αγάπη στην καρδιά του. Το "άντε καλέ Κύριε, τί λέτε τώρα;" κάνει θαύματα για το δέος. Την τελευταία φορά που ανακοίνωσα στον εκπαιδευτή μου ότι αποφάσισα από τούδε να χρησιμοποιώ πάντα πληθυντικό μαζί του και να κρατώ πρωτόκολο, με ρώτησε: "Αυτό θέλεις;" "Ναι", απάντησα. "Εκτός αν εσείς θέλετε να το κάνουμε ανάποδα. Μπορείτε αν θέλετε να μου μιλάτε εσείς στον πληθυντικό. Εγώ πάντως δεν έχω ιδιαίτερο πρόβλημα".

Μπορούμε να δεχθούμε ή να απορρίψουμε στερεοτυπικές συμπεριφορές. Ο άνθρωπος και οι επιθυμίες του είναι υπεράνω της όποιας σύμβασης.

Δεν υπάρχει απολύτως καμία διαφορά ανάμεσα στο "θέλω" και στο "θα ήθελα". Αρκεί να παίρνουμε αυτό που θέλουμε.