θα ηθελα να.... θελω....!!!

Δε γνωρίζω τι διαφορά κάνει όταν ακούγεται από το στόμα των υποτακτικών, μπορώ να έχω μια αρκετά ακριβή αντίληψη για τη διαφορά μεταξύ αυτών των δύο όταν τα προφέρω, καθώς με είχε προβληματίσει αυτό το θέμα, με τα όσα σέρνει πίσω του.

"θα ήθελα" + απαρέμφατο ή ουσιαστικό, ειπωμένο από μένα σημαίνει ότι έχω μεν μια επιθυμία, γνωρίζω όμως καλά πόσο πιο επιθυμητό μου είναι να σκεπαστεί αυτή η επιθυμία από την επιθυμία του Άλλου. Στρεβλό ή όχι, κάθε άλλο παρά προτροπή στο να γίνει το δικό μου είναι, μάλλον για πρόκληση να ακυρωθεί το αισθάνομαι  

"θέλω" + απαρέμφατο ή ουσιαστικό, είναι η απάντηση στην ερώτηση "τι θέλεις;", όταν μου απευθύνεται.

 

Εξαιρετική η απάντηση. Δίνει το έναυσμα για πολλές σκέψεις.

Εάν θέλω να σκεπαστεί η επιθυμία μου από την επιθυμία του άλλου, γιατί να την εκφράσω; Λέω εξ αρχής, γεννηθήτω το θέλημά σου, και ξεχνώ τα θέλω μου. (Μόνο που η ανθρώπινη φύση έχει τις αντιρρήσεις της, n' est-ce pas?)

Αν είμαι δε συνεπής, δίνω κι έναν κατάλογο με αυτά που θέλω, έτσι ώστε να μην μπερδευτεί το βλαμμένο και κάνει κατά λάθος αυτά που θέλω. Κι έτσι τελειώνει η ιστορία.

Η ταπεινή μου άποψη είναι ότι σε μία σχέση D/s ή M/s τα θέλω ρυθμίζονται σταδιακά έτσι ώστε να συμπίπτουν. Θέλω αυτό που θέλει ο άλλος αλλά και ο άλλος θέλει να μου δώσει αυτό που διέγνωσε ότι θέλω εγώ και που δεν παραδέχομαι ούτε σε εξομολόγηση στον Πάπα. Και μάλιστα, ενδεχομένως, κι αυτός θέλει να μου δώσει αυτό που θέλω, που δεν ήθελε εξ αρχής ο ίδιος, αλλά επειδή θέλει να με δει τί ωραία που χύνω, κι επειδή εγώ δεν είμαι εντελώς βλαμμένη και γουστάρω ωραία πράγματα, τώρα θέλει κι αυτός να μου τα δώσει, και ας μην είναι το δικό του cup of tea.

Κάπως έτσι θαρρώ αλληλορυθμίζονται τα θέλω. Διότι με το ζόρι φτιάχνεις μόνο σαλιγκαρόπιτα (έχω μία συνταγή του θείου Πολυχρόνη από το 1900, ωραιότατη).

Γιατί να θέλει το Υ να σκεπαστεί η επιθυμία του από την επιθυμία του Αφέντη; Δεν το πιάνω. Μακριά η μέρα αυτή από την δική μου ύπαρξη, πρώτα θα αποβιώσω εγώ ή θα σβήσουν τα θέλγητρά μου, πριν πω "θα ήθελα", με την αναμονή της έξωθεν επιβολής (πώς το έλεγε ο άλλος ο ξύπνιος, της κατίσχυσης; ).

Θέλω και καλοθέλω. Έχω κατάλογο, ο οποίος περιλαμβάνει μονόπετρο μέτριας αξίας (διότι είμαι και οικονόμα) και πατρότητα του επόμενου παιδιού μου. 

Πάντως για να με βαρεθεί αποκλείεται. Κάθε μέρα βρίσκω και ένα νέο θέλω. Βοήθειά μας...

Αλλά: στην ερώτηση "τί θέλεις;" είμαι σαφής.

Εσένα θέλω, μπέμπη. Your ass is mine. 

Σύλλογος επαναπατρισθέντων Σκλαβών, "Ο Σπάρτακος".

ΥΓ. Γελάει περισσότερο από ότι χύνει, το γιαβρί μου. 

 

Μάτια μου γλυκά και βιολετιά,

αν εννοείς (και) εμένα και δεν είναι (μόνο) φιλοσοφικό και γενικώς απευθυνόμενο το ερώτημά σου, αφού πρώτα σου υπενθυμίσω διακριτικά ότι η ξύπνια των θεωριών κατίσχυσης είμαι εγώ, με το συμπάθειο, σου λέω ότι μου αρέσει πάρα πολύ αυτό το πράγμα, ει δυνατόν χωρίς δίχτυ ασφαλείας τον κατάλογο των θέλω, που ούτε στον Άγιο Βασίλη δεν έγραψα ποτέ μου τέτοια λίστα, ενώ στα μάτια μου ο Κυρίαρχος δεν είναι ο Άγιος Βασίλης, επειδή ήταν και αυτός ο τρόπος με τον οποίο ξύπνησε η υποτακτικότητά μου, κάποτε στο βαθύ παρελθόν, οπότε έτυχε να γνωρίζω από πριν γνωρίσω πόσο πολύ ηδονικό είναι  

 

Α...μάλιστα.

Δεν το ήξερα αυτό ότι η θεωρία της κατίσχυσης αναφέρεται μόνο σε σένα (γι αυτό λύσσαξε; ) Και δεν την γνωρίζω την εν λόγω θεωρία. Αλλά αν την γνώριζα, να είσαι βέβαιη ότι θα την χρησιμοποιούσα κατά το δοκούν.

Εγώ την έγραψα την λίστα αλλά δεν την έστειλα διότι ο Άγιος Βασίλης κρεμάστηκε από μόνος του. Κατά τα υπόλοιπα, είτε Κυρίαρχος είτε Άγιος Βασίλης, αν τον θέλω θα είναι αντικείμενο της προσοχής μου. Ασχέτως προσδοκιών (του).

Θα τολμήσω να πω, ότι αν κάτι είναι ηδονικό και μου αρέσει, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει κάτι ηδονικότερο, στην επόμενη στροφή του δρόμου.

Και αυτό λέγεται πείρα.

 

Απάντηση: Re: θα ηθελα να.... θελω....!!!

+10

 

/me γελάει

Αν το ζητούμενο είναι να "παίρνουμε αυτό που θέλουμε" τότε δεν υπάρχει λόγος να προφέρουμε είτε το ένα είτε το άλλο, απλά "παίρνουμε αυτό που θέλουμε", go get it, που λένε και στις μητροπόλεις των βορειοατλαντικών συμμάχων ή "μολών λαβέ" αν και περιορίζεται από το παλιό το δικό μας "ουκ αν λάβεις παρά του μη έχοντος" ή του μη επιθυμούντος, συμπληρώνω.

Δεν μπορώ να μη σκεφτώ ότι η αναγωγή του "να παίρνουμε αυτό που θέλουμε" σε πάγια αρχή προσωπικής ζωής για κάποιους μειώνει κάθετα την ηδονή ενώ δεν διευρύνει απαραίτητα τις εμπειρίες, χώρια που ενδέχεται να προκαλεί μια άμβλυνση των αντανακλαστικών ως προς αυτό που θέλει ή θα ήθελε ο έτερος, ακόμα και χωρίς κεφαλαίο...

Οι λίστες πιστεύω ότι είναι καλές για τα σουπερ μαρκετ, όπου υπάρχουν ράφια με παρατεταγμένο και αναγνωρίσιμο το υλικό που ικανοποιεί άμεσα τα "θέλω".

Χωρίς καν να είμαι της στωϊκής σχολής ...  

 

Απάντηση: θα ηθελα να.... θελω....!!!

@dora salonica

Ti ακριβώς θέλεις και παίρνεις αφού θέλεις... μου δίνεις μερικά παραδείγματα, σε παρακαλώ?

 

Κοιτά είναι καλό να γνωρίζεις τα θέλω του σκλάβου-α σου μα σε καμία περίπτωση να το απαιτεί, να το ζητεί οκ , τώρα το τι θα κάνει μετά από αυτό ο-η κυρίαρχος είναι θέμα εντελώς δικό του. Ο τρόπος που τα το πει σίγουρα παίζει ρολό στο αν θα πραγματοποιηθεί τελικά

 

Απάντηση: θα ηθελα να.... θελω....!!!

Η διαφορά μεταξύ 'θα ήθελα' και θέλω' είναι εναργέστατη στο ακόλουθο γλωσσικό παράδειγμα:
'Θα ήθελα να είμαι τριάντα χρόνια νεώτερος'. Άρα είμαι νοσταλγός, εν επιγνώσει του αδυνάτου της επιστροφής.
'Θέλω να είμαι τριάντα χρόνια νεώτερος'. Άρα, είμαι απλώς καραγκιόζης - εφόσον συμπεριφερθώ ως εάν ήμουν νεώτερος.

 

Re: Απάντηση: θα ηθελα να.... θελω....!!!

Ποιες συμπεριφορές δεν αρμόζουν σε γηραιότερους;

 

Απάντηση: θα ηθελα να.... θελω....!!!

Κυρίως, το άλμα επί κοντώ. Αλλά και η συνήθεια του παππού μου να πηγαίνει σε ορθάδικα μέχρι τα 98 του, ντυμένος κοκινοσκουφίτσα, δεν ήτο αρμόζουσα.