Τραυματικές ερωτικές εμπειρίες...

εεε ...δεν ταιριαζαμε πολυ σωματικα, κ στο ιεραποστολικο με ζορισε πολυ τα ποδια με αποτελεσμα για αρκετες μερες να μην περπαταω φυσιολογικα,για οσο καιρο ειμασταν μαζι ειχα αυτο το προβλημα.Με ειχε προβληματισει πολυ εκεινο το διαστημα,γιατι ειμασταν σε ολα καλα,και στο σεξ παντα με 'πεθαμενα' ποδια κατεληγα  

 

Το Γενάρη του 2002 πήγα στο διαμέρισμα για να παραλάβω πουκάμισα, σώβρακα και κάλτσες παρατημένα στο πλατύσκαλο μέσα σε μια μαύρη σακούλα σκουπιδιών. Είχαμε συνεννοηθεί να μην ιδωθούμε, κυρίως για να μη στεναχωρηθεί η πιτσιρίκα. Όμως για κάποιο λόγο η τέως μου άνοιξε την πόρτα και βγήκε στο πλατύσκαλο με το μωρό (μόλις 11 μηνών τότε) στην αγκαλιά. Η μικρή νόμιζε αρχικά οτι θα μπω σπίτι και θα παίξουμε. Αφού έκανα μεταβολή και άρχισα να κατεβαίνω τα σκαλιά, γύρισα και της έριξα μια τελευταία ματιά. Με κοίταζε απλώς απορημένη. Αν μπορούσε να μιλήσει θα με ρώταγε πού πάω. Μετά απλώς έφυγα και από τότε εύχομαι να μην είχα γυρίσει να ρίξω εκείνη την τελευταία ματιά.

 

Ήμουν με κάποιον γύρω στους 8 μήνες. Μου είχε πει πως ήταν χωρισμένος και δεν είχε παιδιά. Όσο ήμασταν μαζί δεν είχε τύχει να πάω ποτέ σπίτι του μέρα. Και Σαββατοκύριακα πήγαινα να δω την κολλήτη μου στο Ξυλόκαστρο. Πάντα πήγαινα αργά το βράδυ και έφευγα αρκετά νωρίς το πρωί για τη δουλειά. Δεν οδηγούσα τότε, οπότε στις 5μιση έπρεπε να είμαι Ομόνοια. Βράδυ Δευτέρας πάω από κεί. Το πρωί δεν δούλευα. Επιτέλους λέμε θα ξυπνήσουμε μια φορά και μαζί. Κοιμάμαι και το πρωί αισθάνομαι κάτι να μου τραβάει τα πόδια. Ώχου λέω από μέσα μου άσε με να κοιμηθώ νυστάζω. Συνέχιζε όμως. Δεν ανοίγω καν τα μάτια μου και ακούω μια παιδική φωνή να λέει. Μαμά γάλα.... Σηκώνομαι πάνω και βλέπω ένα αγγελούδι 3 χρονών. Με είχε περάσει για τη μαμά του. Σάστισα. Ήθελα να εξαφανιστώ. Τον σκουντάω. Ξυπνάει και του λέει μπαμπά που είναι η μαμά? Ντύθηκα και έφυγα με το κεφάλι μέχρι το πάτωμα από την ντροπή μου στο πρόσωπο του παιδιού.

 

ηταν βραδυ ειχαμε στρωσει στο πατωμα του σαλονιου διπλα στο δεντρο με τα φωτακια αγκαλιτσες φιλακια και ειπα να το κανω πιο εξωτικο, εφερα φραουλες και καρυδα μη ρωτατε που? την βρηκα σε μιση ωρα ημουν στο κρατικο νικαιας με τροφικη δηλητηριαση..

 

πωπω καταστροφή το ιεραποστολικό....

και βρε DiDi αυτά τα πράγματα είναι όπως τα πάρεις. Δηλαδή σηκώνεσαι φτιάχνεις γάλα στο παιδί και μετά ξυπνάς τον τύπο του λες ότι είναι μαλάκας και το συζητάς.



Εγώ πάλι πιστεύω πως όταν δεν εμπιστεύεσαι κανέναν απλά δεν ζεις ωραία. Οπότε όταν μου έτυχε κι εμένα η στραβή και ήμουνα 4 μήνες με μία 44χρονη ανώριμη κότα μου κόστισε πολύ. Για την ακρίβεια δεν είχα καταλάβει πόσο κακόκαρδοι έχουν την τάση να είναι οι άνθρωποι που νιώθουν θύματα. Και πόσο η ίδια η εμπειρία της θυματοποίησής τους, τους κάνει τόσο αδίστακτους στο να πληγώνουν τους άλλους.

Μου κόστισε ακόμα περισσότερο πως η μισή αθήνα ήξερε την ερωτική μου ζωή. Με έσκισε για να είμαι ειλικρινής. Αλλά ευτυχώς δεν σταμάτησα να εμπιστεύομαι τους άλλους. Στο κάτω κάτω η στατιστική ήταν με το μέρος μου. Επειδή εμπιστεύτηκα κι αγάπησα έναν μαλάκα δεν μπορώ να ακυρώσω όλους τους άλλους που με αγάπησαν.

 

Απάντηση: Τραυματικές ερωτικές εμπειρίες...

Mesodo κάπου με μπέρδεψες..

Εγώ έχω μία όχι ερωτική εμπειρία..
Ήμουν γύρω στα 15-16 και έκοβα δρόμο από το πάρκο(ήταν η εποχή που είχα κάνει κάτι πρώτα "ψιλά" με άντρες και είχα κάνει κάποιες βολτίτσες εκεί μέσα) της περιοχής μου(το μακρόστενο του σχήματος του σε ανάγκαζε να κόψεις δρόμο από μέσα αν δεν ήθελες να κάνεις μεγάλο κύκλο) για να πάω σπίτι μου.Χειμώνες και είχε μόλις βραδιάσει..Κάποια στιγμή λίγα μέτρα πριν την έξοδο(αλλά με πολλά δέντρα τριγύρω) ψιλοαφηρημένος περπατούσα και είχα αντιληφθεί έναν περίεργο τύπο να στέκεται..Τον είχα ξαναδει και δεν του έδωσα σημασία.Ξαφνικά με αρπάζει από το μπράτσο και μου λέει "ξέρω που μένεις και αν δεν έρθεις τώρα να σε γαμήσω θα έρθω να το πω στον πατέρα σου ότι έρχεσαι εδώ μέσα".Τραβάω το χέρι μου και ακόμη μέχρι σήμερα απορώ που βρήκα το θάρρος να του πω "έλα και να δούμε ποιον θα πιστέψει" και σηκώθηκα να φύγω τρέχοντας σοκαρισμένος.Έκανα μήνες να κόψω έστω δρόμο από το πάρκο ..


Λίγα χρόνια μετά ξαναπερνούσα,χειμώνας βράδυ πάλι) από ένα ξέφωτο του όμως αυτή τη φορά και πήγαινα πάλι σπίτι μου.Ήταν θεοσκόταδο και ήμουν απίστευτα απορροφημένος σε κάτι σκέψεις..Ξαφνικά βλέπω κάτι άσπρο στο ένα μέτρο από 'μένα και διαπιστώνω πως ήταν ένα πάκι(πακιστανός) που δεν έφτανε η μαυρίλα του,φορούσε και ένα μπλε σκούρο αδιάβροχο και δε φαινόταν καθόλου ο μλκας και είδα μόνο την οδοντοστοιχία του,όταν μου χαμογελούσε..Χέστηκα πάνω μου!!!!!(ψιλοάσχετο,αλλά είπα να το κολλήσω και αυτό  )

 

χαχαχαχαχαχαχα κλαπ κλαπ

 

6μήνες είμουν μαζί της σε όλα τα δύσκολα και ακόμα και μετά που έφυγα στεκόμουν δίπλα της και όμως τόλμησε να μου πει πως ποτέ δεν υπήρξα τίποτα για αυτήν το έσβησα αυτό το μύνημα αλλά από το μυαλό μου δεν λέει να φύγει ...

όταν συνηδειτοποίσα πως προτιμά κάποιον άλλο τον οποίο θεωρώ κατώτερο από εμένα σαν άνδρα... βίδωσα τρελλά ακόμα είμαι βιδωμένος με αυτήν ...

η πρώτη μου αγάπη ,είμουν τόσο δειλός για να εκφραστώ και τελικά ένας φίλος μου έκανε σχέση μαζί της ,για τρία χρόνια ζούσα ένα βασανηστίριο ...

anyway πλέον αποδέχτηκα πως οι γυναίκες είναι ηλίθιες και απλά είμαι μαζοχιστής που τις ερωτεύομε και θέλω να υποτασσόμε στην ηλιθιότητά τους   !

 

Τι σύμπτωση. Το ίδιο πίστεψα κι εγώ για τη δική σας τη φάρα.

 

Re: Απάντηση: Τραυματικές ερωτικές εμπειρίες...

Δεν έβαλες μυαλό όμως, συνέχιζες (και συνεχίζεις) να περνάς απ το πάρκο μες τα μαύρα τα μεσάνυχτα!
 

 

Incomplete_ σε μπέρδεψα γιατί συνεχίζεις να πιστεύεις πως είμαι crossdresser lol....

η ιστορία ήταν γραμικά απλή. Εγώ είμαι άσπεργκερ, εχω μια αδυναμία να καταλαβαίνω τα συναισθήματα των ανθρώπων (εχω βελτιωθεί όμως). Λόγω αυτής της αδυναμίας μου έχω αποφασίσει ότι θα πιστεύω τους πάντες μέχρι αποδείξεως του αντιθέτου (και σε αυτό εχω βελτιώθει). Ταυτόχρονα είμαι και τσουλάκι όπως μάλλον έχετε καταλάβει όλοι σας. Μια μέρα σενα μακρινό σύμπαν γνωρίζω μια γαιδάρα. Χάρηκε που με γνωρισε , χαρηκα που τη γνωρισα. Μες στη χαρά μας το τσουλάκι παρτ της προσωπικότητάς μου αποφάσισε να το ξεπεράσει με ελαφρά πηδηματάκια. Εγώ από την άλλη που είμαι άνθρωπος της κυριολεξίας δεν καταλαβαινα χριστό από τα "ευαίσθητα" μηνύματά της για το πόσο την πείραζε το τσουλακι παρτ. Επεμενα να πιστευω αυτά που μου έλεγε η ίδια. Κατανοούσα πως το παρτούζα παρτ πχ ήταν υπερβολή από μέρους της, δεν φαντάστηκα πως ήταν και ελαφριά ειρωνία. Αλλωστε στην αρχή πήγαινε εντελώς με τα νερά μου όπως κάθε καλός κοινωνικός χαμαιλέωντας. Whatever.

Καποια στιγμη οπως συμβαινει σε ολες αυτες τις ιστοριες η φαντασίωση συγκρούστηκε με την πραγματικότητα κι εγώ επιτέλους κατάλαβα γιατί σκατά τις τελευταίες βδομάδες ήταν τόσο συννεφιάσμενη. (για να είμαι ειλικρινής δεν το κατάλαβα μου το εξήγησαν ΑΒΓ με το κουταλάκι). Τι κρίμα σκέφτομαι γιατι περνουσαμε καλά. Οποτε της λέω ότι ξερεις κρίμα που δεν μπορείς, θέλεις να κάνουμε παρέα? δεν το πήρε πολύ ώριμα. Επιπλέον καθώς θεωρούσε τον εαυτό της πληγωμένο άνθρωπο (από τη ζωή γενικότερα), πολύ σύντομα η θλίψη της που εγώ δεν την ήθελα (hello, εσύ δεν με αντέχεις ως τσουλάκι), μετατράπηκε σε θυμό που την απέρριψα και μετά σε μανία για το ποσο μαλακας ημουν (έχω υπάρξει πολλές φορες δεν ηταν μία από αυτές).

Κι έτσι περάσαμε στην κατινέ μανιοκατάθλιψη την οποια προσωπικά δεν είχα ξαναζήσει και λαμβάνω τα μέτρα μου να μην ξαναζήσω εάν είναι δυνατό. Με λίγα λόγια ήθελε σώνει και καλά να τα ξαναβρούμε (αφού εγώ ο κακός την απέρριψα με την ανάλγητη συμπεριφορά μου), αλλά από την άλλη η μισή αθήνα είχε μάθει τη σεξουαλική μου ζωή που μέχρι τότε θεωρούσα πολύ προσωπικό πράγμα και μεγάλο κομμάτι της την ήξερε γιατί εγώ την εμπιστεύομουνα ντε. Κι αυτό μου έπεσε πολύ βαρύ. Παρα πολύ βαρύ. Κι επεσε και βαρύ και σε άλλους ανθρωπους που δεν μου εφταιγαν σε τίποτα. και γενικά ένιωσα πολύ βιασμένος. Φυσ

και αυτό με γάμισε πολύ άσχημα. Ηταν λίγο σαν να ξυπνάς και να βλέπεις ότι υπάρχουν και κακοί/ηλίθιοι σε αυτόν τον κόσμο και πως μπορείς να τους εμπιστευθείς κιολας. Νομίζω ήταν μακράν η πιο τραυματική μου ερωτική εμπειρία , αλλά παρόλαυτα δεν μπόρεσα να βγάλω το συμπέρασμα ότι δεν θα πρέπει να εμπιστεύομαι κανέναν.

για την ακρίβεια μου φάνηκε τόσο αδικο απέναντι στους άλλους ανθρωπους που με αγάπησαν. Επίσης με την αναλυτική μου ικανότητα αποφάσισα επιπλέον πως έιναι και στρατηγικά μη παραγωγικό να μην εμπιστεύεσαι τους άλλους κι έτσι μαλλον δεν μου άφησε κανένα χοντρό κουσούρι, εκτός από ένα μικρό αντανακλαστικό κλώτσιμα όταν συναντώ πληγωμένους ανθρώπους, γιατί συχνά και χωρίς καμία αιδώ ή τύψη μπορούν να πληγώσουν τους άλλους με μια σκληρότητα που αδυνατείς να τη συναντήσεις πχ σε κυνικούς ανθρώπους.

ελπιζω να καλυψα τις απορειες σου και να με κανεις παρεα την παρασκευη.