Εικόνα ή φαντασίωση Νο 2

Μπήκε στο δωμάτιο της και έκλεισε τα παράθυρα ώστε να μην μπαίνει καθόλου φως, άναψε ένα τσιγάρο και ξάπλωσε. Έκλεισε τα μάτια ώστε να ηρεμήσει και να χαλαρώσει. Το τσιγάρο δεν το έκανε όλο ίσα ίσα να πάρει ο οργανισμός της λίγο πίσσα και λίγο νικοτίνη.
Προσπάθησε τα αυτιά της να είναι κλειστά ώστε να μην την παρασύρουν οι ήχοι που ακούγονται από έξω και από τα μέσα δωμάτια.
Δίπλα της είχα δυο μαξιλάρια σατέν, το ένα της το χέρι ακουμπούσε την κοιλιά της και το άλλο το στήθος της. Τα μάτια της παρέμειναν κλειστά και ύστερα από τον ερχομό της πλήρης ηρεμίας έρχεται η σκέψη…

Σκεφτόταν τον εαυτό της μόνο του σε μια σοφίτα σπιτιού αγνώστου σπιτιού για εκείνη με την πόρτα κλειστή και μόνο ένα πολύ μικρό παράθυρο. Ήταν ολόγυμνη και γονατισμένη, το βλέμμα της δεν ήταν στραμμένο στο παράθυρο αλλά στην πόρτα σαν κάτι να περίμενε κυρίως όμως κάποιον να περίμενε με αγωνία. Επικρατούσε πλήρη ηρεμία δεν ακουγόταν το παραμικρό και αυτό ήταν που την έκανε να δυσανασχετεί. Και όλο περίμενε και όλο περίμενε.
Ακούει βήματα να ανεβαίνουν σκάλες…ανοίγει η πόρτα και μπαίνει κάποιος δεν μπορούσε να διακρίνει πρόσωπο λόγω σκοταδιού, ούτε να μυρίσει κάποιο άρωμα ώστε να καταλάβει ποιανού ήταν η μυρωδιά. Της αγγίζει το πηγούνι και της ανασηκώσει ελαφρά το πρόσωπο, χωρίς όμως να μπορεί να δει πάλι ποιος είναι.. φορούσε μία βενετσιάνικη μάσκα επιβλητική και ταυτόχρονα απλή.. τα ρούχα του απλά σαν να έτυχε να πέρασε εκεί. Της έδωσε το χέρι μου και τη σήκωσε και σηκώνοντας την κατάλαβε το πόση ώρα ήταν στα γόνατα γιατί είχαν μελανιάσει και πληγιάσει. Δεν ασχολήθηκε με αυτά. Την έφερε προς το μέρος του και περπατήσανε λίγο ώστε να βρεθεί σε ένα μέρος ακόμα πιο σκοτεινό και ήσυχο. Της κράταγε τους καρπούς σφιχτά ένιωθε τη μυική του δύναμη, χωρίς όμως να γίνεται αβάσταχτο..

Συνεχίζεται ....

 

Απάντηση: Εικόνα ή φαντασίωση Νο 2

περιμενουμε..

 

Της πιάνει τα χέρια με ένα σχοινί σφιχτά τα κρεμάει πάνω σε μία πόρτα ήταν τόσο ψηλά που πλέον ήταν στις μύτες των ποδιών. Κατεβαίνει στα πόδια της και της βάζει ψηλοτάκουνες γόβες. Η αστάθεια έκανε την παρουσία της. Και την αφήνει…. Αισθάνεται ότι την κοιτάει και τίποτα άλλο, τα πόδια της αρχίζουν και τρέμουν τα χέρια της τα αισθάνεται πολύ βαριά, αναστενάζει της κλείνει το στόμα, ανασαίνει στο αυτί της, την πιάνουν ρίγη αισθάνεται το χνούδι του κορμιού της να έχει σηκωθεί. Κάτι νιώθει ότι την ακουμπάει κάτι δροσερό στην αρχή και έπειτα κάτι παγωμένο δεν μπορεί να καταλάβει τι είναι σαν να ήταν πετσέτα βρεγμένη ή κάποιο άλλο ύφασμα.. ύφασμα πάντως η υφή του ήταν τόσο απαλή. Την άγγιζε από την κορφή ως τα νύχια επέμενε στα σημεία που ήξερε πως της αρέσουν άρα δεν ήταν άγνωστος όπως νόμιζε. Έδινε σημασία στο λαιμό της στην πλάτη της στα πλευρά της…


Συνεχίζεται..

 

Πολύ αισθησιακό. Μας βάζει μέσα με τη μία. Σε ευχαριστώ για αυτό. Θα ήθελα να ήμουν στη θέση της.

 

νασαι καλά  

Της έβαλε στο στόμα πάγο και το έφερνε βόλτες στα χείλη της κάθε φορά που το πέρναγε τη δάγκωνε, τα χείλη της πριζόντουσαν, έκαιγαν αλλά δροσιζόντουσαν από τον πάγο. Τον μετέφερε στο στήθος της επέμενε με τις ρόγες μου, αναστέναζε αλλά της έκλεινε το στόμα με το χέρι του… τον δάγκωσε την χτύπησε. Την γύρισε με την πλάτη απότομα προς το μέρος του, έχασε την οποιαδήποτε επαφή με εκείνον, χαλάρωσε το σχοινί και την τοποθέτησε ώστε το κεφάλι της να κοιτάει κάτω Της άνοιξε τα πόδια και νιώθει κάτι ανάμεσα τους…ίσως να φορούσε γάντια έπαιζε με το πίσω μέρος χωρίς όμως να το αγγίζει ολοκληρωτικά, ανατρίχιαζε και κουνήθηκε την χτύπησε από κει που ένιωθε το λείο άγγιγμα του ένιωσε το τσούξιμο από τα χέρια του ανασηκώνει το κεφάλι. Λάθος της, δέχεται πάλι τις ξυλιές του, η ευαίσθητη περιοχή της φέρνει στην επιφάνεια τα υγρά της και φαίνονται ανάμεσα στα μπούτια της, την ρωτάει τι κάνει εκεί δεν απαντά, την ξαναρωτά…αγγίζει τα πόδια της και όχι την περιοχή της παίρνει ένα μέρος από τα υγρά της με τα δάχτυλα του και με το άλλο το χέρι της τραβάει δυνατά τα μαλλιά σηκώνεται το κεφάλι της και της βάζει τα δάχτυλα του στο στόμα της, της ζητάει να τα γλύψει έντονα το κάνει την ρωτάει εάν της αρέσουν του απαντάει πως ναι… της αφήνει το κεφάλι απότομα και το βλέμμα της στρέφεται πάλι στο πάτωμα, αρχίζει και την μυρίζει κάτω ντρέπεται. του αρέσει.

 

Της τσιμπάει το πίσω μέρος και τα πόδια πονάει δυσανασχετεί φωνάζει…της λέει πως πρέπει να είναι ήσυχο και καλό κορίτσι, τρομάζει. Τη λύνει και την τραβάει πάλι προς το μέρος του της λέει να σκύψει, το κάνει, της περνάει από το λαιμό ένα κολάρο με το λουρί του. Τη φέρνει βόλτες σε όλο το χώρο ζαλίζεται τα πόδια της πονάνε του το λέει.. τη χτυπάει με το λουρί αντιδρά της βάζει το λουρί στο στόμα ώστε να μην μπορεί να μιλήσει, την αφήνει εκεί στα 4 και φιμωμένη της λέει να σκύψει κιαλλο το πρόσωπο της ακουμπάει το πάτωμα, νιώθει το πόδι του να έρχεται προς τα εκείνη. Έρχεται…τα μάγουλα της έχουν γίνει ένα με το δάπεδο δεν αντιδρά πλέον, έχει καταλάβει πως εάν το κάνει δεν θα της βγει σε καλό. Την κυριεύει ο φόβος και μόνο αυτός. Την τραβάει απτό λουρί και την πάει λίγο παραπέρα της λέει μείνε. Δένει το λουρί σε ένα γάντζο και αρχίζει να απομακρύνεται ανοίγει την πόρτα και φαίνεται το πρόσωπό του, θα επιστρέψω της λέει

.. ήσουν εσύ…


Μόνο που δεν επέστρεψες ποτέ…

 

Μετέωρο. Ίσως και να μ αρέσει.

 

Απάντηση: Re: Εικόνα ή φαντασίωση Νο 2

Από την Καλαμπάκα κατάγεσαι;

 

πολυ καλο,
αλλα λιγο...
συνεχισε ετσι και χειροτερα
 

 

Έχω πάρει άδεια από τη σημαία...

 

εξυπναδες...