Τι πραγματικά αναζητάμε?

Τι ζητάμε πραγματικά απο μία σχέση-από ένα σύντροφο?Την κάλυψη στο 100% των ερωτικών μας επιθυμιών ή μία βαθύτερη επικοινωνία-μια "προσέγγιση των ψυχών μας"?​

Σίγουρα και τα δύο!αν δεχτούμε ότι αυτό δεν είναι εφικτό(έστω υποθετικά) τί θα ήταν πιο σημαντικό για μάς?

Ίσως πολλοί να αναζητούν το παρόν χρονικό διάστημα της ζωής τους απλά ερωτικές επαφές-εμπειρίες και όχι κάτι άλλο. Ας μην το συζητήσουμε εδώ:innocent: ΜΜΜ καλή ιδέα-το επόμενο threat!

Διευκρίνηση:όταν μιλώ για ένα απ τα δύο δεν εννοώ την παντελή έλλειψή του αλλά όταν μιλάμε γι όλα αυτά σε ένα bdsm πλαίσιο(όπως ο καθένας μας το εννοεί) τότε μάλλον η κάλυψη του 100% των ερωτικών επιθυμιών-"αναγκών" δεν είναι και η πιο απλή αναζήτηση

 

Η προσέγγιση των ψυχών και η συντροφικότητα επιτυγχάνεται μια χαρά και μέσω της φιλίας. Αν μόνο ένα απ' τα δύο ήταν εφικτό θα προτιμούσα να είμαι μόνη μου (χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν θα ψαχνόμουν για ερωτικές εμπειρίες).

 

Το πρώτο αποτελεί ατομικό ζητούμενο, το οποίο μπορεί να λειτουργήσει αμφίδρομα μόνο μέσα από την επιτυχία του δευτέρου - που είναι άλλωστε η βάση για τη δημιουργία υγιειών σχέσεων γενικότερα..

 

Πόσο απλό, είναι να καλύψεις 100% τις ερωτικές σου ανάγκες με κάποιον που δεν σε γεμίζει συναισθηματικά / ψυχικά, όταν μάλιστα αυτές δεν περιορίζονται στο απλό, "vanilla" σεξ?
Προσωπικά δεν μπορώ, γιατί έχω ανάγκη την αγάπη για να ικανοποιηθώ 100% ερωτικά. Και για ποια αγάπη μιλάμε όταν δεν υπάρχει προσέγγιση ψυχών?
Εξαρτάται από τις ανάγκες του καθενός φυσικά, ακόμα κι εντός BDSM πλαισίου. Παράδειγμα: Αν κάποιου οι ερωτικές ανάγκες περιορίζονται στο να περπατά κάποια πάνω του φορώντας γοβάκια, μπορεί να τις καλύψει 100% πολύ άνετα ακόμα και με παντελή απουσία οποιασδήποτε μορφής συναισθηματικής επικοινωνίας. Πώς, όμως, να γίνει αυτό όταν η ικανοποίηση των ερωτικών αναγκών προϋποθέτει την εγκεφαλική κυριαρχία?​

 

Nαι. Ολοι μας το ίδιο αναζητούμε. Ειδικά στα λόγια. Και στα όνειρα που κάνουμε. Και την κάλυψη στον υπερθετικό βαθμό των ερωτικών μας επιθυμιών και μια βαθύτερη προσέγγιση ψυχών και σωμάτων.

Ωραία! Η μοναδική σχέση που θα είναι 100% πετυχημένη, με τέτοια ζητούμενα, είναι με τον εαυτό μας.

ΥΓ. αν σας φανεί αφοριστικό και απόλυτο το παραπάνω, με χαρά μου να σας το δικαιολογήσω.

 

Μιλάμε θεωρητικά έτσι? Στην πράξη συμβιβαζόμαστε, φαντάζομαι, όλοι με κάτι λιγότερο απ' το 100%.
(Jimboy ξέμεινα από p.ms.)

 

Ναι, αν μπορούσες....  

Εξαρτάται από το πού βάζει ο καθένας τον πήχυ...

 

Ας κάνουμε, λοιπόν, μία υπόθεση εργασίας κι ας αντιμετωπίσουμε όλες τις ανθρώπινες σχέσεις (επαγγελματικές, φιλικές, ερωτικές κλπ) σαν συναλλαγές μεταξύ ανθρώπων. Έστω, λοιπόν, πως θέλω απλά να καλύψω τις ερωτικές μου επιθυμίες κι επιλέγω, για το λόγο αυτό, να μπω σε μία σχέση. Τι θα πρέπει να δώσω; Κομμάτια της προσωπικής μου ελευθερίας, αρκετή αφοσίωση, και φυσικά, αυτό που επιθυμώ κι εγώ να λάβω. It doesn't sound a good deal, does it ?

Όχι, λοιπόν, οι σχέσεις δεν είναι για να καλύπτονται απλά οι σεξουαλικές επιθυμίες. Σε μία σχέση δίνεις κομμάτια του εαυτού σου, συναισθήματα, αφοσίωση, ίσως και αγάπη. Δύο Εγώ, ίσως μεγάλα και πολλές φορές αντικρουόμενα, πρέπει να φτάσουν στο σημείο να λειτουργήσουν ως Εμείς. Δεν είναι εύκολο, αντιθέτως είναι αρκετά δύσκολο. Σίγουρα, καλύπτεις και την ανάγκη ικανοποίησης των ηδονών σου, ωστόσο αυτό δεν είναι το πρώτο ζητούμενο. Όσοι μπορούν, λοιπόν, ας το κάνουν. Οι υπόλοιποι, ας αρκεστούν σε one night stands και τακτικούς fuckbuddies. Θα είναι πολύ πιο ειλικρινείς, τόσο απέναντι στους άλλους, όσο κυρίως απέναντι στον ίδιο τους τον εαυτό.

 

Ωρες- ωρες αναρωτιεμαι αν εισαι πραγματικα 23.Μπραβο.

 

Κι εγώ ακριβώς το ίδιο σκέφτομουν τώρα.. Μπράβο κι από μένα λοιπόν..  

 

Αυτό τα λέει όλα.

Αν εγώ λοιπόν φαντασιώνομαι έτσι κι έτσι και παραέτσι την ιδανική μου σχέση, προφανώς και ο άλλος κατι αντίστοιχο θα κάνει.

Πως λοιπόν είναι δυνατόν να υπάρχει τετοια ταύτιση με τον άγνωστο Αλλο στην πραγματικότητα; Μόνο με τον εαυτό μας ναρκισσιστικά εντελώς μπορούμε να περιμένουμε να δούμε και να βρούμε το είδωλο μας στον καθρέφτη.

Α! και δεν ψάχνουμε το αλλο μας μισό. Ψάχνουμε τον άλλον, ολόκληρο. Αν είμαστε κι εμείς βέβαια ολόκληροι..

 

Με κάλυψες!