Το Άγχος του Κυρίαρχου

Αν κάποιος την έχει δει πως πνίγεται, πως δεν αντέχει, πως βαρέθηκε, πως enough is enough, την κάνει με ελαφρά -- κατανοητό. Υποθέτω όμως πως στο βδσμ, όπως και παντού, δεν επιτρέπεται να ρίξω τα μούτρα μου, την ανεξαρτησία μου, τα ατομικά μου δικαιώματα, το εγώ μου και να πω


[nomedia=""]YouTube - Broadcast Yourself.[/nomedia]


αλλά χωρίς να γίνω ενοχλητικό τσιμπούρι, και βδέλλα που ο άλλος μόνο να ξεφορτωθεί θα θέλει.

Αλλά... θα πρέπει να αξίζει. Και θα πρέπει να υπάρχει βαθιά αγάπη, γιατί όχι και ανάγκη, αλλά όχι κτητικό συμφέρον. Και μετά θα πρέπει να το κάνουμε πράξη,να το παλέψουμε.

(Τι λέω, η βανίλλα... )

Τώρα για τα άγχη του κυρίαρχου -- εξαρτάται από τον κυρίαρχο, και το χαρακτήρα του. Δεν νομίζω πως τέτοιες γενικεύσεις είναι δυνατές.


​

 

Στο βδσμ μπορείς. Τα ρίχνω συχνά. Δεν είναι κακό.

Υποψιάζομαι πως μπορούμε και αλλού. Και μερικοί το κάνουν. Προσωπικά το έχω κάνει και σε βανίλλα σχέση. Να δεις την D να σέρνεται, να σου φύγει το καφάσι. 

Και αυτό το έκανα. Έχω ερωτευθεί. Τον παντρεύτηκα τον δόλιο. Τώρα έχει την φωτογραφία μου ως dart board.

Καλά τα λες, βανίλλα ή όχι.

Πράγματι. Δεν γενικεύω. Υπάρχουν πολλών ειδών καθάρματα. 

 

Παρακαλώ αυτό να διαβαστεί σε συνάρτηση με το νήμα του Εξευτελισμού που επανέφερα. Εκεί το ερώτημα αφορά τον Κυρίαρχο: είναι προτιμότερο να θυσιάσει το άτομο στον βωμό της σχέσης M/s που επιθυμεί; Ή να συμβιβαστεί έτσι ώστε να διατηρήσει τη συγκεκριμένη σχέση;

Εδώ, η ερώτηση αφορά τον συμβιβασμό της σκλάβας:

Tί πρέπει να κάνει η σκλάβα; Εάν επιλέξει τον άνθρωπο και αποποιηθεί τον τρόπο ζωής, τότε και ο Κ που θα επιθυμούσε ένα κάπως διαφορετικό Υ, που να απολαμβάνει τον εξευτελισμό, δεν θα έπρεπε - θεωρητικά - να συμβιβαστεί αντίστοιχα;

Ποια η άποψή σας;

 

Απάντηση: Το Άγχος του Κυρίαρχου

Δορρα δεν μπορώ να υποθέσω γιατί το έκανε ο συγκεκριμένος άνθρωπος . Αλλά το βρίσκω σοφο. Γνώρισα κάποτε μία περίπτωση μίας υπέρβαρης κοπέλας. Κατάφερε να αδυνατίσει όταν βρέθηκε να ανήκει σε έναν ανόητο μέσα σε ένα βανίλλα αλλά ουσιαστικά εκβιαστικό και ανισόρροπο πλαίσιο σχέσης, χωρίς κανόνες. Δεν πρόλαβε ποτέ να καταλάβει ή να δεί τον εαυτό της.. Οδηγείται μέρα με τη μέρα στην υστερία ενός πάθους αναζητώντας τα πάντα από τους πάντες ολοκληρωτικά και σήμερα δοσμένα. Ταυτόχρονα αδυνατεί να αναγνωρίσει την ίδια της την επιθυμία. Κι όσο την αρνείται τόσο πιο «παθιασμένα» ζητάει. Δεν ξέρω αν αυτό σε βάζει σε ίσως λίγο διαφορετικό δρόμο σκέψης.

 

Re: Απάντηση: Το Άγχος του Κυρίαρχου

Αν κατάλαβα καλά, είσαι υπέρ της μετριοπάθειας;

 

Απάντηση: Re: Απάντηση: Το Άγχος του Κυρίαρχου

Σαν σύνολικό και ολικό τρόπο ζωής...όχι. Είμαι υπέρ Της εξέλιξης του ανθρώπου μέσα απο τα πάθη.

 

Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Το Άγχος του Κυρίαρχου

Καλώς. Αρκεί που κάποιος καταλαβαίνει. Είναι κάτι.