χρυση μπορα (νερωμενη)

συνεχεια....

(Ασχετο αλλα και σχετικο. το προηγουμενο βραδυ οταν εκλεισε το κινητο κανονισα να παω να παιξω σε ενα συνεδριο ουρολογων. Δεν ξερω αν αυτο ειναι καλο μηνυμα)
Και τωρα η συνεχεια.....

τί μαγική φωνη!!! Ξυπνησε το γλυκο μου. Είχε βαρυά ,κατσουφικη φωνουλα. Ναι αλλα δεν είπα τί ωρα είχε πάει!!! Ήταν ήδη 12.10... Τα μηνυματα τα είχα πάρει πια. Βραδυνα sms το πρωι, κινηση, αρκούδες, λάθος δρόμοι, περασμενη ωρα..... Ο Μάνος ήδη ξεσκόνιζε τα μικρόφωνα του για να με βρίσει. Στην καραπουτσακλάρα μου. Εγω ήθελα να δω την Καιτούλα. Είχα να την δω 15 χρόνια. Δεν πα να γαμηθει και η μπόρα και η ψώρα. Ανεβαίνω στον δεύτερο. Τα κλειδιά εκαναν ενα βουναλακι στο χαλάκι. Ανοίγω την πόρτα. Βρίσκομαι στο σαλόνι και ενας γατούλης με κοιταει με απορία. Ψαχνω τα δωματια να την βρω. Μπαινω σε μία κρεβατοκάμαρα και την βλεπω να με κοιταει χαμογελόντας. Το στομα μου στεγνό. Πως θα την φιλήσω; Παω να πιω νερο. Ο γατούλης ερχοταν σιγα σιγα να δει ποιος ειμαι,οποτε βλεποντας με να βγαινω αποτομα για νερο, κανει το γνωστο σπινιαρισμα που λατρεύουν οι γατόφιλοι. Γυρίζω και στέκομαι δίπλα της. 15 χρόνια. Η αμηχανία μεγαλύτερη απο εκείνη τη φορα,την πρώτη φορα. Τι εκανα εκει; Οκ είχαμε κανει τις βρωμιες στο μσν. αλλα δεν υπήρχε πάλι φλερτ, λαχτάρα να συναντηθουμε, και καποια αλλα στοιχεία τα οποια πολυ θα γουσταρα να μην επαιζαν κανενα ρολο. Της χαϊδεύω τα μαλλια καθως μιλαμε. Φοράει ενα μπλουζάκι κι ενα στρινγκ. Με ρωτάει πόσο χρόνο εχω. Κανονικα επρεπε ήδη να γυρίζω προς το σπίτι. Της λεω οτι εχω τρια τεταρτα με μία ωρίτσα. Θέλουμε να κάνουμε κάτι. Το αισθάνομαι αλλα κάτι δεν μου πάει καλα. Πολύ φιλικό το στυλ της κουβέντας μαλλον.Περιμένει απο μένα ισως καποια κινηση. Βρήκε τωρα τον αντρα τον παραδοσιακό, τον κυνηγο, τον λεβέντη που κανει τσιου τσιου. Της ζητάω να γυρίσει μπρουμητα. Το κάνει. Την φιλάω απαλά στο λαιμό, και στο αυτάκι. Κάνει μια κινηση που μου δειχνει οτι θελει να της βγαλω το μπλουζάκι. Τo βγάζω και συνεχίζω να την φιλάω στο λαιμο. Δεν αντιδράει έντονα. Κατεβαίνω στην πλάτη. Ακίνητη. Την φιλάω προς τα πλευρά. "ΑΑΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ. ΜΗΗΗΗΗΗ, ΣΤΑΜΑΤΑΑΑΑΑΑ. ΟΥΧΟΥΧΟΥΧΟΥ. ΓΑΡΓΑΛΙΕΜΑΙ." παει... και μολις είχε αρχίσει να μεγαλωνει το πλι. Παω λιγο πιο πάνω.... "Καρ καρ καρ γαργαλιεμαι"....Σκεφτομαι..... (μουμπλε μουμπλε) παω τωρα ρωτωντας προς τις κλειδωσεις των ποδιων. Επρεπε να λατρεψω το κορμί της. Εκει γαργαλιέσαι; -όχι - σμακ.... "ΑΑΑΑΑΧΑΧΑΧΑ" στον αστραγαλο τα ίδια. Μένω με μια πατουσα στο χερι. "Καιτουλα φανταζομαι στις πατουσιτσες γαργαλιεσαι,ε;" -"όχι αλλα μην το κανεις τοσο απαλα.".... Την φιλάω απότομα στην πατουσα, δεν αντιδραει, βαζω και ενα δαχτυλο στο στομα με αποφασιστικες κινησεις να μην εχουμε τα ιδια. Μάταια. Ψωφισε στο γέλιο. Τι να κανω; Τη γυρίζω ανασκελα. Φοβάμαι πλέον . Η πισω πλευρα ήταν αποτυχία. Η Καιτούλα με κοιτάει. "σορρυ μωρε. αλλα έχω ξεχάσει. Εχω μάθει απλα να με τοποθετούν και να με γαμάνε." -"είμαι λιγο παραπανω τρυφερος λοιπόν. Πλέον μιλαμε και απλα την φιλαω σε διαφορα σημεια. Μασχαλες δεν το συζηταω. Δυο δευτερολεπτα. Στηθος ενα λεπτό. Περιοχη αφαλου, 1 δευτερολεπτο και γέλιο. Τη φιλαω πεταχτα και την ρωταω αν θελει να της βγαλω το στρινγκ. "κανε ΟΤΙ θελεις". Τη φιλησα στα πεταχτα γιατι επαθα αυτο το χαζο που νομιζω οτι εγω θελω να φιλησω και η αλλη δεν θελει με τιποτα. Ασε που συμβαινει και δεν το νομιζω μονο, οχι παντα ευτυχως. Λατρευω το φιλί. Καταλαβαινω αν με ποθει μονο απο το φιλι. Μυριζεις την αναπνοη της, γευεσαι το στομα της, τη γλωσσα της, καταλαβαινεις απο την ανασα της τι συμβαινει, την αρπαζεις, την αγκαλιαζεις, την ευχαριστεις για εκεινη την ωρα που εισαστε μαζι, θες να γινετε ενα.Ηθελα να με φιλησει, Δεν μπορουσα να το απαιτησω. Η καρδια της ηταν αλλου. Ζηλευω μα την παναγία αυτους που λενε "οκ ηρθα να γαμησω. Πουτσε; Γαμα!" και δεν τους ενδιαφερει τιποτε αλλο. Οχι γενικα. Μονο σε τετοιες στιγμες. Βγαζω το στρινγκ. Το πουλι εχει γινει ασανσερ. Δεν ξερει πως να αντιδρασει. Τι ηλιθιο πουλι. Εκεινη την ωρα επρεπε να ξερει. Ηταν ξεκαθαρα τα πραγματα. Ομως αυτο αλλαζε οροφους. Το μουνακι της.... μικρο , υπεροχο. με λιγη κουρεμενη τριχουλα. Το φιλάω, βαζω τη γλωσσα μου βαθειά να την γευτω οσο δεν την γευτηκα αυτα τα 15 χρόνια. Ηταν μια άλλη γυναικα τωρα εξωτερικα. Ομως την αισθανθηκα την Καιτουλα. Οταν την κοιτουσα στα ματακια. Οταν την ακουγα. Ανασηκωνει την λεκάνη της. Της αρεσει που την γλυφω. Θα το κανω οσο πιο ομορφα μπορω εκεινη τη στιγμη. Θελω να την φιλησω στη μεσα πλευρα των ποδιων , στο σημειο που ξεκινανε ακριβως διπλα στο στομα μου, αλλα φοβαμαι μην αρχισει να γελαει παλι. Μου ζηταει να της βαλω κατι ακομα μεσα της. Ειχα προχειρο ενα δαχτυλο. Το πουλι μου διστυχως ηταν στον ημιοροφο. Βαζω το δαχτυλο προσεκτικα, και ταυτοχρονα την γλυφω. "τι ωραια που γλυφεις. Τα εχω ξεχασει ολα... πως φιλανε, πως ειναι τα παιχνδια πριν το γαμησι, ολα....Ειναι και πρωι. Δεν λειτουργω το πρωι σωστα. Το βραδυ ειναι αλλιως.." Ειχε απολυτο δικιο. "αληθεια γλυφω ωραια Καιτουλα; Προσπαθουσα να συντονιστω αλλα σαν να μην επιανα ακριβως τη σωστη συχνοτητα. " "μαλλον δεν εκπεμπω καλα τετοια ωρα. Αν δεν πιω δυο καφεδες πρωτα...."... την φιλαω απαλα στο γλυκο της το μουνακι. "το βλεπεις αυτο το μουνι; Θα σου δωσει αυτο που θελεις...."
Αμαν αυτο το ειχα ξεχασει. Μην ακουσω καμια μαλακια τωρα οτι πιεζω καταστασεις χωρις να εχω χρονο. Εγω δεν ειπα τιποτα. Αυτη μου το θυμισε. "Φερε μου ενα ποτηρι νερο." ... τρεχω και της το φερνω. Παμε μεσα τωρα πια. Εχει σταματησει το πασπατεμα, τα φιλια. ειμαι με το παντελονι μου. Καθομαι στο πιανο. Ερχεται με τον καφε. Μιλαμε για μουσικη. Με φιλαει ξαφνικα πισω κατω απο το λαιμο μου και τιναζομαι σαν ηλεκτρισμενος. Ποσο μου αρεσε που εκανε αυτη την κινηση η Καιτουλα. "Σε λιγο....." μου ελεγε καθε τοσο..."κατι νοιωθω να ερχεται".... ηθελε να μου κανει κατι σαν δωρο. Δεν ηξερα αν ηταν κατι που το γουσταρε τελικα η αν θα το εκανε γιατι με συμπαθει. Ευχομουν το πρωτο. Δεν με πειραζε τωρα πια. Δεν υπηρχε παθος στην ατμοσφαιρα. Μονο μερικες γλυκες αναμνησεις. Ξαφνικά με κοιταει. "Γδυσου." με διεταξε και ξυπνησε στο σκλαβομουτρο μεσα μου. "ολα; ντρεπομαι. Θα δεις και το πουλι...." -"Γδυσου. Το εχω ξαναδει. Πηγαινε στο μπανιο." Αχ αυτο το μπανιο. Δεν ειχε μπανιερα. Μονο ντους υπερυψωμενο. Ψαχναμε τροπο πως θα γινει. Την εβγαζα εξω για να ξαπλωσω κατω βαζοντας το λαιμο και το κεφαλι μου με καποιο τροπο ωστε να μπορεσει να ερθει απο πανω μου. Δεν γινοταν. Μπαινει μεσα. "μπες μεσα και κατσε κατω. Ελπιζω να μην ειναι κρυο"... καθομαι. Ερχεται μπροστα μου. Το μουνι της ειναι μπροστα απο το στομα μου. περιμενω το πολυποθητο υγρο της. Δεν βγαινει. Υπαρχει αρκετο αλλα δεν θελει να βγει. Ανοιγει το ντους για βοηθεια... (κατι μου θυμισε αυτο) ....ριχνει λιγο νερο πανω της, πανω μου....."Ελα....." ανοιγω το στομα και νοιωθω μια αλμυρη γυναικεια γευση να πιανει χωρο στη γλωσσα μου. Λιγο. Μια γουλιτσα. Δεν βγαινει με πιεση οποτε ενα μερος τους κυλαει προς τα κωλομερια και τα μπουτια και το χανω. Σταματαει παλι. Δεν μπορει. "Καιτουλα μου γλυκεια. Δεν θελω να πιεζεσαι" -"Δεν πιεζομαι βρε. Δεν εχω κανενα προβλημα. Απλα κοβεται. Δεν κατουραω και καθε μερα καποιον στο στομα." Ξανανοιγει το νερο.... στεκεται, το κλεινει, ανοιγω το στομα... αλλη μιση γουλιτσα. "Ειπιες καθολου;" Φυσικα. Σιγα μην δεν επινα.... "την αλλη φορα, θα σου ερθουν με ορμη και θα σε κανουν μουσκεμα, θα πλημμυριζει το στομα σου...." Ατιμη Καιτουλα, η πουτσα μου πλεον ειχε παει στην ταρατσα. Περιμενε να την χρησιμοποιησω. Ειχε το σωστο μεγεθος. Εγω επρεπε ομως να κανω ενα ντους και να ντυθω. Η Καιτουλα με το που βγαινει απο το ντους, καθεται στη λεκανη και κατουραει μια χαρα!!!!!! Τα ακουω που πανε χαμενα και σκεφτομαι τι ωραιος τροπος τιμωριας ειναι αυτος. Μονο που δεν μου αρεσουν οι τιμωριες. Βρηκα ομως την Καιτουλα. Μου είχε λειψει αυτα τα χρονια. Τα ειπαμε.. Γελασαμε. Μια χαρα περασαμε. Οκ δεν υπηρξε παλι χρυση μπορα. Ουτε χρυση βροχη. Οκ ουτε σεξ δεν καναμε. Ναι αλλα ηθελα να δωσω λιγη τρυφεροτητα στην Καιτουλα. Και το εκανα.

 

Ο χρήστης kaitoula λέει:
τωρα αν σου πω οτι κατουρηθηκα στα γελια θα καυλωσεις!!!

Ο χρήστης jo λέει:
akribws

 

αυτο που μου κανει εντυπωση ειναι οτι απο προχθες το διαβασαν γυρω στα εβδομηντατοσα ατομα, ομως ουτε ενα σχόλιο. Οχι αν ηταν καλο, κακο, χαζο, αδιαφορο. Αλλα τιποτα; Θα αρχισω να γκρινιαζω μαλλον αλλιως δεν εχει ενδιαφερον.

 

Μερικές φόρες κάποιοι άνθρωποι μπορούν να γράψουν ένα μεγάλο κείμενο τόσο...απλά μα τόσο περιεκτικά.Δεύτερη φορά που κάνω τέτοιο σχόλιο.Είσαι όμως γενικά άτυχος.Ελπίζω η επόμενη περιγραφή να έχει περισσότερη δράση ιδιωτικά κι όχι σε δρόμους με το ρολόι στο χέρι  

 

θανκς ντογκυ!!!!!!

 

Είσαι ο κλασσικός τύπος του αντι-ήρωα. Πολύ πιο όμορφος και ταλαντούχος από τον Woody Allen, πιο τρελιάρης από τον Jim Carey, πιο καυλιάρης από τον Marcello Mastroianni στην Πόλη των Γυναικών. Πιο άτυχος και πιο ευαίσθητος από τον Robin Williams στο Fisher King. Πιο τρυφερός από τον Jeff Bridges στο Starman.

Αυτό να το δώσεις στην γυναίκα σου να το διαβάσει. Και να της το τρίψεις καλά στη μούρη. Γιατί δεν ξέρει τί χάνει.

 

δεν φταιει κι αυτη μωρε μονο. Νομιζεις οτι ειμαι ο ιδιος μεσα στο σπιτι μετα απο τοσα χρονια, με αυτον που γνωρισες εσυ; Ξερω που φταιω κι εγω. Αφου ειμαι τσαχπινης και θελω να κανω αυτες τις αταξιες με γυναικες που δεν τις γνωριζω τοσο καλα. Εχω λοιπον αυτη τη δευτερη κρυφη ζωη για να ζω αυτα που θελω οπως τα θελω. Την πρωτη θα την διορθωσω καποια στιγμη αλλα ξερω απο τωρα οτι θα ειναι κατι εντελως διαφορετικο. Ισως πιο δυνατο σε καποια σημεια. Φυσικό ειναι. Επισης πιο ξενερωτο σε καποια αλλα. Αλλα την δευτερη ζωη, την παραλληλη, την κρυφη, δεν την κοβω για κανενα λογο. Θα το μετανιωσω. Τωρα αυτες οι παρομοιωσεις μου αρεσαν. Τις δεχομαι και τις γουσταρω. Θα τις βαλω στο προφιλ μου μαλλον να τις βλεπουν ολες και να γινω αναρπαστος.

 

Λοιπόν, εντάξει, με ψήσατε. Θα το κάνω το νήμα Miss Lonelyhearts, όπου θα σας λύνει τα προβλήματα η τρελή. Από το νέο έτος. 

Το πρόβλημά σου είναι ότι προτιμάς να είσαι μία περσόνα με κρυφή ζωή, να γκρινιάζεις στην πραγματική σου, αντί να την φτιάξεις όπως γουστάρεις, και να πηγαίνεις με άγνωστες.

Δεν θα γίνεις ανάρπαστος γιατί οι πιο πολλές αυτό που θέλουν από σένα είναι να γίνουν η γυναίκα σου και να σε κάνουν τόσο ματζίρη όσο είσαι μαζί της. 

Πέραν τούτου, είσαι ενοχικός. Απενοχοποιήσου.

Οι παρομοιώσεις στέκουν για την περσόνα σου. Από ότι κατάλαβα, στην πραγματική σου ζωή είσαι ο Mr. Schmidt. 

 

Μου εφτιαξες το προφιλ μου. Μη μου το χαλας τωρα. θα σου βρω ποιος ειμαι. δεν ειμαι αυτος ο χαζος που κατουραει χωρις χερια. Δεν ειμαι ενοχικος. Ξερω ποιος ειμαι, τι ειμαι και για ποιο λογο. Το μονο που μου προκαλει γκρινια ειναι ο χρονος μου. Ολες θελουν να με παντρευτουν λες; και να με κανουν ματζιρη; κακο ακουγεται αυτο. δεν ξερω τι σημαινει. δεν εχω καμια ελπιδα λοιπον;

[nomedia=""]YouTube - Liar Liar[/nomedia]

αυτος ειμαι!!!

 

Ο Schmidt δεν ήταν χαζός. Είχε βλακώδεις ενοχές. Όσο για τις γυναίκες, ναι, οι περισσότερες είναι χαζές. Σόρρυ. 

Έχεις τις ελπίδες για τις οποίες εσύ ο ίδιος δημιουργείς τις προϋποθέσεις.

 

Δεν ειναι χαζες . απλα δεν μπορουν να αντισταθουν στο να με παντρευτουν. αφου ειμαι αξιολατρευτος

 

Αγιε μου Βασίλη thank you.