Νύχτωσε νύχτα, νύχτωσε...

Θεωρείτε την νύχτα σαν το απόγειο της σεξουαλικότητας? Έχετε πίασει τον εαυτό σας να νιώθει ερωτεύσιμος και ερωτευμένος, περισσότερο καυλωμένος και περισσότερο ανοικτός σε προτάσεις και καταστάσεις απ'ότι η μέρα? Στην τελική ποίο είναι το activity cycle σας? Πότε ενεργείτε καλύτερα? Το πρωί πριν την δουλειά? Το μεσημέρι μετά απο ένα ελαφρύ γεύμα? Το βράδυ μετά απο μερικά ποτά?

Θεωρείτε την νύχτα ερωτικότερη και σεξουαλικότερη απ'τις άλλες φάσεις της μέρας? Προσωπικά ναι, και ίσως γιατί μου έχουν λείψει οι νυχτερινές συνευρέσεις.

 

Απάντηση: Νύχτωσε νύχτα, νύχτωσε...

Eπιλογή "Δεν το ΄χω τσεκάρει " δεν παίζει; Προσωπικά για ΄μένα...Νύχτα να 'ναι και ό,τι να 'ναι .. 

 

Όλη την μέρα είμαι στο απόγειο της καύ...ε...της σεξουαλικότητάς μου.Την νύχτα όμως μου βγαίνει το πιο αισθησιακό.Φυσικά κάτω από τον σκοτεινό ουρανό και όχι κλεισμένη σε ένα δωμάτιο με ή και χωρίς τεχνητό φως.

 

Απάντηση: Νύχτωσε νύχτα, νύχτωσε...

Οποιος μες την Νυχτα περπατει .... λασπες και σκατα πατεί!!

 

Δεν αισθάνομαι απλά πιο άνετος τη νύχτα, αλλά θα ευχόμουν η ζωή μου να εξελισόταν ολόκληρη κατα τις νυχτερινές ώρες. Τις χειμωνιάτικες μέρες που έχει μουντό ουρανό (όπως η σημερινή) το παλεύω καλύτερα, αλλά πραγματικός Χρήστος γίνομαι μόνο όταν έχει πέσει για τα καλά ο ήλιος. Δεν έχω χειρότερο απο τον ανελέητο ήλιο του καλοκαιριού που δε λέει να δύσει με τίποτα, και δεν έχω καλύτερο απο τον μαυρισμένο ουρανό μιας βροχερής χειμωνιάτικης νύχτας.

Γούστο μου και καπέλο μου.

 

Η ννύχτα έχει κάτι το μυστήριο. Τόσο το φως όσο και οι σκιές. Οι θόρυβοι στους δρόμους. Οι άνθρωποι που φωτίζονται κάπως περίεργα. Όλα αυτά αλλά και το περιθώριο της (καλής) κοινωνίας που βγαίνει τη νύχτα μου υπόσχονται πολλά. Να μην ξεχάσω και τη δροσιά (το καλοκαίρι), τη νύχτα κυκλοφορεί ο έρωτας πιο καλά.

 

"Οταν το σκοταδι σκεπασει την πολιτεια, ο μυστηριωδης κοσμος της νυχτας ξυπνα και αρχιζει να κινειται", ελεγε καποτε καποιος σε καποια εφημεριδα.
Λατρεψα την νυχτα οσο τιποτε αλλο.
Το μυστηριο, την σιγαλια της, τον ερωτισμο που κρυβει.
Θυμαμαι στην εφηβεια, στο πατρικο μου ακομη, κοιτουσα με λαχταρα τον ηλιο να δυει και ψελλιζα σαν τον αιμοδιψη βρυκολακα:"Επιτελους νυχτωνει".
Ομως.....τωρα πια, μετα απο οσα μου εχουν συμβει, ξυπνω απο τις 3, ή τις 4 και περιμενω το λυκαυγες.
Και αυτο εψηφισα.
Αλλα και την ημερα δεν θελω τον ηλιο. Με αποσυντονιζει! Προτιμω συννεφια και βροχη. Ψυχολογικο μαλλον.
Αλλαζουν οι ανθρωποι τελικα. Τους αλλαζουν οι καταστασεις.

 

Γενικά, υπό κανονικές συνθήκες, λειτουργώ καλύτερα όταν σουρουπώνει, που έχει τελειώσει η φούρια της μέρας και δεν έχει ακόμα πλακώσει η νύστα ή η βαριά κούραση.

Όμως δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο από το να με βρει το χάραμα δίπλα σε ένα άτομο που με ενδιαφέρει -- είτε είναι ο νυν ανθρωπός μου, είτε απλώς κάποιο πρόσωπο που με ελκύει ερωτικά.

Και ενώ λατρεύω τη στιγμή που έχω ξυπνήσει πρωί-πρωί και βλέπω το πρώτο χάραμα να σκάει, η ίδια στιγμή-σκηνή αποκτά μαγικές ιδιότητες αν με βρει ξενυχτισμένο.

Ένα από τα λίγα πράγματα που με κρατούσαν ζωντανό όταν φυλούσα το τελευταίο νούμερο σκοπιά στον στρατό.

 

Απάντηση: Νύχτωσε νύχτα, νύχτωσε...

Εγώ είμαι πρωινός τύπος και ευτυχής. Τη νύχτα κοιμάμαι βαθιά, γαλήνια και ατελείωτα....
 

 

Re: Απάντηση: Νύχτωσε νύχτα, νύχτωσε...

Σε ζηλευω!
Ειλικρινα! 

 

"Into The Grip Of Darkness" for me.. Την ημέρα υπολειτουργώ..

 ​

 

Απάντηση: Νύχτωσε νύχτα, νύχτωσε...

Αν υπηρχε μονο νυχτα θα ειχα καταστραφει... την ημερα απλα κανω απολογισμο