Στο Έλεος των Οικοδόμων

Ένα Σάββατο με έπεισε ο Σπύρος, ένας φίλος μου από το στρατό να πάμε μια βόλτα με το αυτοκίνητο στο χωριό του στην Τρίπολη. Πλησιάσαμε στο χωριό το απόγευμα. Μου είπε ότι θα σταματούσαμε σε ένα χωράφι να πάρουμε τον πατέρα του. Ο πατέρας του που ήταν οικοδόμος κάθισε μπροστά κι εγώ πίσω. Λίγα χιλιόμετρα έξω από το χωριό ο κυρ Μιχάλης είπε στο γιο του να πάει από την κάτω μεριά του χωριού.
- Δεν θέλω να μας δουν .
Είχε σχεδόν νυχτώσει όταν η μηχανή σταμάτησε και ο κυρ Μιχάλης βγήκε έξω με έπιασε σφικτά από το μπράτσο και με μετέφερε βίαια στην αποθήκη κάτω από το σπίτι του. Ο Σπύρος μου έριξε μια τρικλοποδιά και έπεσα κάτω στο βρώμικο κελάρι από τη σκόνη και το λάδι. Εντομεταξύ ο κυρ Μιχάλης είχε διαλέξει ένα βούρδουλα και τον δοκίμαζε στο χέρι του. Γρήγορα με άρπαξαν και με οδήγησαν σε ένα δοκάρι που στηριζόταν στο δάπεδο και την οροφή της αποθήκης.
- Σου αρέσει μαλάκα εδώ μέσα. Βγάλε τα ρούχα σου . Θέλω να δω καλά τι θα γαμήσω απόψε. Έβγαλα το πουκάμισο μου τα παπούτσια μου και το πατελόνι μου. Έμεινα με το σώβρακο, όχι όμως για πολύ. Βγάλτο και αυτό . Πέταξέ το στο πάτωμα. Δεν θα το χρειαστείς αυτές τις δύο μέρες.
- Κράτησε τον να τον μαστιγώσω.
Ο βούρδουλας σηκώθηκε ψηλά και μετά κατέβηκε κάτω με δύναμη και με χτύπησε στο στήθος. Βόγγηξα από τον πόνο και προσπάθησα να καλύψω το στήθος μου αλλά μάταια γιατί ο Σπύρος με κρατούσε γερά με τα χέρια ανοιχτά.
Ο πατέρας με έδερνε αλύπητα και όταν σε λίγο σταμάτησε ο Σπύρος με άφησε και σωριάστηκα σαν σακκί με άμμο στο πάτωμα και πάλι.
- Σήκω γρήγορα πάνω, φώναξε ο μάστορας. Δεν σε φέραμε εδώ για ξάπλες.
- Βγάλε γρήγορα το βρακί σου. Άλλη φορά αν δεν υπακούς όταν σου λέμε κάτι θα σε δέρνουμε αλύπητα.
Έβγαλα το βρακί μου αμέσως επιταχύνοντας τις κινήσεις μου. Ο κυρ Μιχάλης άρχισε να γαργαλάει τα αρχίδια μου με τον βούρβουλα και μου είπε:
- Από τώρα και στο εξής θα με λές αφεντικό , Συνεννοηθήκαμε;
- Μάλιστα αφεντικό του είπα έντρομα
- Σπύρο πάρτον και δέσε τον όπως του αρμόζει
Ο Σπύρος με έδεσε χειροπόδαρα με ένα χονδρό σχοινί ενώ ο πατέρας του κάθισε σε μια καρέκλα και άρχισε να βγάζει τα παπούτσια του
- Ο Σπύρος μου είπε ότι καυλώνεις όταν βλέπεις το καυλί του. Δεν του πρότεινες όμως ποτέ να του πάρεις πίπα και το έχει παράπονο. Για να σε τιμωρήσουμε θα φας πρώτα το ξύλο της χρονιάς σου και μετά θα γλύψεις τον πούτσο και των δυό μας.
Ο αφέντης είχε βγάλει τα παπούτσια και τις κάλτσες του, ενώ με γρήγορες κινήσεις απαλλάχτηκε από το μπλουζάκι του. Το στήθος του ήταν σαν πέτρα με λίγες γκρίζες τρίχες να ξεπροβάλουν στο στέρνο του. Σήκωσε το παντελόνι του μέχρι τα γόνατα έπιασε τον βούρδουλα και με ξαναπλησίασε.
- Μην με χτυπήσεις άλλο Δεν θα αντέξω
- Γλείψε τα πόδια μου μαλάκα μου είπε και έφερε την άκρη του ποδιού του στο στόμα.
‘Εβγαλα τη γλώσσα και άρχισα να γλύφω διστακτικά τα δάκτυλα του αφέντη. Μέσα μου ένιωθα την ταπείνωση της ζωής μου. Δευτερόλεπτα αργότερα είχα κοντά στο στόμα μου μια στημένη ψωλή γεμάτη ψωλόχυμα.
- Ήρθε η ώρα να γλείψεις λίγο πούτσο. Μην την βλέπεις έτσι . Ίσως να είναι μικρότερη από του γιού μου αλλά πετάει κουβάδες χύσια σε όποιον τη γλείψει καλά. Άνοιξα τα χείλια μου και μονομιάς ο αφέντης μου φύτεψε το καυλί μέαα στο στόμα. Το σκληρό πουτσοκέφαλό του έφτασε με την πρώτη στο λαρύγγι μου. Μετά με άρπαξε γερά από τα μαλλιά και άρχισε να μου κουνάει το κεφάλι και να μου φυτεύει την καυλάρα στο λαρύγγι
- Γλείψε μου τον πούτσο και ρούφα μέχρι να χύσω. Πάρε μου μέσα και τα αρχίδια. Σπύρο άρχισε να τον δέρνεις
- Ο Σπύρος που είχε κι αυτός γδυθεί εντελώς πήρε τον βούρδουλα και με χτυπούσε γερά στην πλάτη . Ταυτόχρονα τραβούσε μαλακία πάνω από το κεφάλι μου. Έχυσε γρήγορα πάνω στον πούτσο του πατέρας του που συνέχιζε να μου δίνει τσιμπούκι. Έτσι άρχισα να γεύομαι πρώτα τα χύσια του Θοδωρή που ήταν υπερβολικά ξινά και πηχτά. Δευτερόλεπτα αργότερα ο αφέντης άφησε μια δυνατή κραυγή και τα χύσια του άρχισαν να πετάγονταν στο λαρύγγι μου. Δεν προλάβαινα να καταπίνω να καυτά και πηχτά χύσια του μεσήλικα
- Σιγά σιγά οι αρχιδοσακκούλες πατέρα και γιού άδειασαν και η καύλα τους υποχώρησε
Με έβαλαν να γλύφω από το πάτωμα τα χύσια που μου ξέφυγαν από το στόμα ενώ αυτοί ντύνονταν.
- Αύριο γιέ μου θα δοκιμάσουμε τον κώλο του. Επειδή όμως φαίνεται στενός και εγώ γουστάρω τους ευρύχωρους , το πρωί που θα τον πάρω για δουλειά θα βάλω τους δύο αλβανούς να τον γαμήσουν από πίσω και θα ανοίξει.
Είπε χασκογελώντας. Με δέσανε και με φιμώσανε στο δοκάρι και έφυγαν

 

:nod:YES!!!

 

Ετσσσσσ......  

 

Ευχαριστούμε Dats. Σε περίμενα σαν καλό κορίτσι. Τώρα μπορώ να πάω να κάνω την δουλειά μου. 

ΥΓ. Είχες δεν είχες τους έχωσες πάλι τους Αλβανούς στην ιστορία σου.

ΥΓ2. Μην ξεχάσεις τα οικοδομικά εργαλεία, Ντατσούλη. Μου είναι απαραίτητα.

 

Παντως βλεπω οι τρεις φανατικες αναγνωστριες του Ντατς τον περιμεναν πως κ πως ....Χαχαχαχαχαχαχα.....

 

Εντάξει, γύρισα. Ας είναι καλά οι τσούσκες μου. 

 

Το άλλο πρωί με μετέφερε δεμένο στην καρότσα το οποίο ήταν γεμάτο με οικοδομικά υλικά . Το φορτηγάκι έτρεχε σε κάτι έρημους δρόμους ώσπου έφτασε σε κάποια οικοδομή. Εκεί είχαν αρχίσει ήδη να δουλεύουν δύο εργάτες που φαίνονταν αλβανοί στην όψη. Ο ένας ήταν γύρω στα πενήντα με λίγα ψαρά μαλλιά , κι ο άλλος γύρω στα είκοσι σωματώδης με κορμί λευκό σαν γάλα, και με πράσινα μάτια. Ήταν γυμνοί από την μέση και πάνω και ο ιδρώτας τους έτρεχε ποτάμι καθώς μετέφεραν στους ώμους τους κάτι πυρωμένα σίδερα. Ο κυρ Μιχάλης με έλυσε και με οδήγησε εμπρός από το σωρό από τα μακριά σίδερα.
-Μέχρι το μεσημέρι θέλω τα σίδερα να βρίσκονταν στρωμένα στον πρώτο όροφο. Με καταλάβατε γομάρια; Εμπρός δουλειά.
Τα σίδερα μου έκαιγαν τους ώμους. Και άρχισαν σημάδια να χαράσσονται . Οι αλβανοί γελούσαν με την αδεξιότητά μου. Ο αφέντης μας κοίταζε καθισμένος στο φορτηγάκι του. Ο Σπύρος είχε ανοίξει το λάστιχο και μας έβρεχε για να αντέξουμε την αφόρητη ζέστη.
Πέντε ώρες δουλεύαμε ασταμάτητα. Όταν τελειώσαμε μας είπε να κατεβούμε στο υπόγειο.
- Σπύρο φέρε μου τον βούρδουλα!
Ήμαστε λουσμένοι στον ιδρώτα. Τα σίδερα και ο ήλιος είχε λιώσει κατά τόπους τις σάρκες μας. Οι αλβανοί βγάλανε τα παπούτσια τους. Δεν φορούσαν κάλτσες και τα πόδια τους μύριζαν απαίσια. Εγώ ήμουν από την αρχή ξυπόλυτος και το πόδια μου σκονισμένα και μαύρα.
- Λοιπόν αλβανοί ακούστε. Το βράδυ θέλω να γαμήσω αυτόν τον μαλάκα και θέλω να του φαρδύνετε λίγο την κωλοτρυπίδα. Φαίνεστε δυνατοί και θέλω να τον γαμήσετε σκληρά. Πρώτα όμως θα δείτε κάτι για να καυλώσετε. Έλα Σπύρο!
Ο Σπύρος μου είπε να γδυθώ. Οι ρώγες μου είχαν σκληρύνει κι εκείνος τις τράβηξε. Έβαλε τα χέρια του στους ώμους μου και με έσπρωξε να γονατίσω. Ξεκούμπωσε το πατελόνι του βλέποντας την έκφραση της επιθυμίας μου καθώς ανυπομονούσα τι θα μου έκανε.
- Και τώρα , είπε , θέλω να μου πάρεις τσιμπούκι . Και όχι δόντια
Υπάκουα χάιδεψα το καβλί του με τα χείλη μου . Έπειτα άνοιξα το στόμα μου και του ρούφηξα τον ψωλοκέφαλο.
- Σου αρέσει να παίρνεις πίπα, ε; Γουστάρεις να χώνεις στο στόμα σου ψωλές, ε βρομόπουστα , έλεγε ο αφέντης που είχε πλησιάσει . Γλείφε πιο γρήγορα. Στριφογύρισε τη γαμημένη γλωσσίτσα σου γύρω από την ψωλή, έτσι!. Πολύ αχόρταγο στόμα έχεις, ψωλογλείφτη. Ελπίζω να έχεις κι αχόρταγη κωλοτρυπίδα.
- Φτάνει αρκετά. Στήσου τώρα στον τοίχο. Ήρθε η ώρα να σε πάρουν δύο στα όρθια.
Υπάκουσα και στηρίχτηκα με τις παλάμες στον τοίχο, τουρλώνοντας τον κώλο μπρος το μέρος των Αλβανών. Ο γέρος ήταν ο πρώτος που σηκώθηκε. Έβγαλε το πατελόνι του και το βρακί του. Με το μυστρί του πήρε λίγο λάσπη και άρχισε να την αλείφει στα αρχίδια μου γελώντας. Μου έδωσε ένα δυνατό κτύπημα στον κώλο με το πίσω μέρος του μυστριού κι ύστερα έχωσε ένα του δάκτυλο στην κωλοτρυπίδα μου. Ο τύπος δεν ήταν πρωτάρης. Είχε ξαναγαμήσει ανδρικούς κώλους. Στριφογύρισε το δάκτυλο μέσα μου και ύστερα έχωσε και δεύτερο δάκτυλο.
- Δεν κρατιέσαι να νιώσεις την ψωλή μου να σε σχίζει, ε; Πάρτη λοιπόν. Και τραβώντας τα δάκτυλά του ακούμπησε τον πούτσο του στην κωλοτρυπίδα μου και παίρνοντας βαθιά ανάσα έσπρωξε εμπρός. Το καυλί του χώθηκε στον κώλο μου ως τη ρίζα. Δεν μου έδωσε καιρό να το συνηθίσω. Και τραβώντας το έξω το έχωσε ξανά απότομα μέσα μου. Με γαμούσε αλύπητα. Όσο πιο δυνατά με σφυροκοπούσε τόσο περισσότερο καύλωνα ώσπου στο τέλος κατέληξε να μου ξεσκίζει τον κώλο σαν λυσσασμένος. Κάποια στιγμή με έσπρωξε και κόλλησα στον τοίχο. Μου ήταν αδύνατο να αντέξω άλλο. Τράβηξε τότε το καυλί του από τον κώλο μου, με γύρισε μπρος το μέρος του και με ,έσπρωξε για μια ακόμη φορά στα γόνατα, έπαιξε τον πούτσο του 2-3 φορές και το σπέρμα του εκτοξεύτηκε από τα πρησμένα του αρχίδια στα μούτρα μου. Έπειτα με έβαλε να του αρμέξω και τις τελευταίες σταγόνες από το καβλί του.
Ο κυρ Μιχάλης με πλησιάσε κρατώντας στα χέρια του το δικό του μυστρί.
- Σου αρέσουν πούστη, είπε και αφού πήρε τα ζεστά ακόμη χύσια από το πρόσωπο μου με το μυστρί , μου τα έβαλε στο στόμα
- Γλύψε το μυστρί, βρωμιάρη, Φάε χύσια και λάσπη. Αυτό θα είναι το φαγητό σου εδώ που ήλθες.
Υπάκουσα. Λασπωμένα σπέρματα κυλούσαν στο λαρύγγι μου.

Δεν είχε τελειώσει όμως ακόμη το βάσανο μου. Η εντολή να με γαμήσει και ο δεύτερος αλβανός δεν είχε εκτελεστεί. Ο Αφέντης με πρόσταξε να στηθώ και πάλι στα τέσσερα. Πρώτα με βάρεσε λίγες φορές με την σαγιονάρα του. Δεν ξέρω πόσες έφαγα . Σίγουρα πάνω από είκοσι Αφού ήδη είχαν κοκκινήσει οι γλουτοί μου κι ο πόνος γινόταν αφόρητος ο αφέντης διέταξε τον νεαρό Αλβανό να με γαμήσει. Κι αυτός σφήνωσε όσο πιο βίαια μπορούσε το παλούκι του στη σβουνιά μου. Η πούτσα του ήταν πιο χονδρή από του γέρου και ο πόνος από το ξέσχισμα της σβούνιας μου ήταν τόσο αφόρητος που δεν μπορούσα να συγκρατήσω τις κραυγές μου
- Τώρα που σε γαμάνε κι έγινες πούστρα, έπαψες να παριστάνεις τον άνδρα και στριγκλίζεις σαν καριόλα. Δεν θυμάμαι πόση ώρα κράτησε το πήδημα. Όταν κάποτε τίναξε το σπέρμα του μέσα μου, εδέησε το κτήνος να τραβηχτεί επιτέλους από πάνω μου αποκαμωμένος.
Όμως ούτε και τότε ησύχασαν. Ο ένας Αλβανός, με εντολή του αφεντικού, κάρφωσε μια ένα γάντζο στον τοίχο, έδεσε τα χέρια μου γερά με σχοινί και με κρέμασε. Τα γυμνά πόδια μου ίσα ίσα που ακουμπούσαν σε ένα τούβλο. Έπειτα πήραν μια σφύρα (ένα χοντρό και βαρύ σφυρί), με ξεβράκωσαν, έδεσαν τα αρχίδια μου με σχοινί, στη άλλη άκρη του οποίου έδεσαν το χερούλι της σφύρας. Το άφησαν να κρέμεται τεντώνοντας απίθανα τα αρχίδια μου, και προκαλώντας μου πόνο.
Με άφησαν έτσι, βογκώντας, ενώ αυτοί έτρωγαν το κολατσιό τους.
- Σκάσε, δεν μπορώ να σε ακούω.
Με παρατηρούσαν και γέλαγαν, ενώ κάποια στιγμή ο κυρ Μιχάλης πλησίασε και κλώτσησε το τούβλο μακρυά.
Τώρα εκτός από τα αρχίδια είχα πόνο και στα χέρια που κρατούσαν το κορμί μου.
Αφού βαρέθηκαν να με βλέπουν σε αυτή την κατάσταση, έβαλαν ένα φτυάρι κάτω από τα σκέλια μου. Τώρα καθόμουν στο παλούκι της παλάμης μια στάση που ήταν σαφώς πιο βολική.
Κάποτε ο γέρο Αλβανός, έκοψε τα σχοινιά και βρέθηκα στο χώμα. Ήλθαν όλοι από πάνω που βγάλανε τις ψωλές τους κι άρχισαν να με κατουράνε.
- Ξάπλωσε τώρα βρωμιάρη, ξάπλωσε και γλύψε το χώμα, με διέταξε ο αφέντης ενώ άρχισαν και οι τέσσερις να με κλωτσούν και να με πατούν .
- Σκουλήκι αν νομίζεις ότι τελείωσαν τα βάσανα σου γελιέσαι. Σου έχουμε ετοιμάσει κι άλλα, είπε ο κυρ Μιχάλης σκουπίζοντας τις στρατιωτικές σαγιονάρες του στο στόμα μου.

 

Μπράβο Dats. Ωραία τα οικοδομικά υλικά.

Κάντου κι άλλα. Σήμερα θα έχω και encore, χάρη σε σένα. 

Αύριο θα δούμε...

 

Απάντηση: ΣΤΟ ΕΛΕΟΣ ΤΩΝ ΟΙΚΟΔΟΜΩΝ

Αν ήξερε ο DATS πόσο έχουν πάει τα ένσημα των οικοδόμων σιγά μην τους είχε να καλοπερνάνε  

 

Ένα μόνο πράγμα, αποτρόπαιο και κτηνώδες έχει μείνει να του κάνουν που και ο ίδιος ο Dats, ανατριχιάζει να παραθέσει! Όμως, εδώ δεν είμαστε παιδική χαρά, είμαστε για να τα λέμε ''έξω απ' τα δόντια''...οι ευαίσθητες ψυχές, παρακαλώ, ας κλείσουν τα μάτια στο παρακάτω έμμετρο φρικιαστικό σέσσιον!

Αλλά, ας τα πάρουμε τα πράγματα απ' την αρχή. Η μούσα έχει το λόγο!

''Σαράντα πέντε μάστοροι κι εξήντα μαθητάδες, ShopCenter εθεμέλιωναν στου Κηφισού το ρέμα.
Ολημερίς το χτίζανε, το βράδυ εγκρεμιζόταν. Μοιρολογούν οι μάστορες και κλαιν οι μαθητάδες."Αλίμονο στους κόπους μας, κρίμα στις δούλεψές μας, ολημερίς να χτίζουμε, το βράδυ να γκρεμιέται.

Πουλάκι εδιάβη κι έκατσεν, αντίκρυ στο ποτάμι, δεν εκελάηδε σαν πουλί, μηδέ σα χελιδόνι, παρά εκελάηδε κι έλεγε ανθρώπινη λαλίτσα:" αν δε στοιχειώσετε άνθρωπο, γιοφύρι δε στεριώνει και μη στοιχειώσετε ορφανό, μη ξένο, μη διαβάτη, παρά του πρωτομάστορα τον όμορφο τον σκλάβο."

Τ' άκουσ' ο πρωτομάστορας και του θανάτου πέφτει. Πιάνει, μηνάει του λυγερού με το πουλί τ' αηδόνι. Αργά ντυθεί, αργά αλλαχτεί, αργά να πάει το γιόμα,αργά να πάει να διαβεί του Κηφισού το ρέμα. Και το πουλί παράκουσε κι αλλιώς επήγε κι είπε: "Γοργά ντύσου, γοργά άλλαξε, γοργά να πας το γιόμα, γοργά να πας και να διαβείς του Κηφισού το ρέμα.''

Ένας πηχάει με το μυστρί κι άλλος με τον ασβέστη, παίρνει κι ο πρωτομάστορας και ρίχνει μέγα λίθο.
"Αλίμονο στη μοίρα μας, κρίμα στο ριζικό μας! Τρεις αδερφάδες ήμαστε κι οι τρεις κακογραμμένες.
Η μια 'χτισε το Δούναβη κι η άλλη τον Αφράτη κι εγώ η πιο στερνότερη του Κηφισού το ρέμα. Ως τρέμει το καρυόφυλλο, να τρέμει το ShopCenter κι ως τρέμουν τα δεντρόφυλλα, να πέφτουν οι πελάτες.

""Σκλάβε, το λόγον άλλαξε κι άλλη κατάρα δώσε, που 'χεις μονάκριβο αδελφό, μη λάχει και περάσει.
Κι αυτός το λόγον άλλαξε κι άλλη κατάρα δίνει. "Αν τρέμουν τ' άγρια βουνά, να τρέμει το ShopCenter κι αν πέφτουν τ' άγρια πουλιά, να πέφτουν οι πελάτες, 'τί έχω αδερφό στην ξενιτιά, μη λάχει και περάσει. ''

Τι ήθελε και την άλλαξε αυτήν τη ρημαδοκατάρα...

 

Εξαιρετικό llazouli. 

 

Άριστη η "μούσα"!

Απλώς να προσθέσω:

1. Πόσο ριγμένη πρέπει να νιώθει η τρίτη κόρη; Από το Δούναβη και τον Ευφράτη να ξεπέσει στον ταπεινό Κηφισό;

2. Μήπως θα μπορούσε η "μούσα" να αξιοποιήσει κάπου και το στίχο της νεώτερης μουσικής μας παράδοσης "η δουλειά κάνει τους άνδρες, το γιαπί, το πυλοφόρι, το μυστρί";