Aυτοδιαχείριση συναισθημάτων στο χώρο του bdsm και λοιποί μύθοι

Απάντηση: Aυτοδιαχείριση συναισθημάτων στο χώρο του bdsm και λοιποί μύθοι

Από ποιόν ειναι απαράδεκτο;
Τί εννοείς ως πλήρη επίγνωση του τί πρόκειται να συμβεί; Υπάρχει άτομο χωρίς υπερφυσικές ικανότητες που να γνωρίζει τί ακριβώς θα του συμβεί;

Γιατί όχι; Ίσως, βέβαια, η σωστή λέξη να μην είναι 'μαθαίνει', αλλά 'καθοδηγεί'. Αν δηλαδή δεν υπάρχει επίδραση στη διαχείρηση των συναισθημάτων του υποτακτικού, σε τί άλλο να υπάρχει; Μόνο στις πράξεις του; Και οι πράξεις του δηλαδή θα είναι κενές, χωρίς συναισθήματα;

Σε αυτό συμφωνώ. Αλλά και αυτά μπορούν να προέλθουν ή να ενισχυθουν με την καθοδήγηση και με τα κίνητρα που μπορεί να προσφέρει ο κυρίαρχος.

 

Re: Απάντηση: Aυτοδιαχείριση συναισθημάτων στο χώρο του bdsm και λοιποί μύθοι

Αν υποθέσουμε ότι μία σκλάβα ή μία υποτακτική δεν μπορεί να είναι ψύχραιμη σε μία πιθανή απώλεια σχέσης της οποίας βάση είναι η εγκεφαλική υποταγή, ή το χειρότερο δεν μπορεί να λειτουργήσει ποιά νομίζεις ότι θα είναι τα πιθανά αποτελέσματα? Χάνει τον εαυτό της.

 

Απάντηση: Aυτοδιαχείριση συναισθημάτων στο χώρο του bdsm και λοιποί μύθοι

διάβασα επιδερμικά την εισαγωγική ανάρτηση όχι λόγω μειωμένης εκτίμησης στο πρόσωπο της συγγραφέος του αλλά γιατί με λύπη διαπιστώνω για άλλη μια φορά την προσπάθεια ταμπελοποίησης ενός status

δε θα σταθώ στην προσβολή που ένιωσα διαβάζοντάς το, θα πάω ένα βήμα περαιτέρω και θα αναρωτηθώ το λόγο αυτής της ανάρτησης

τι μπορεί να εξυπηρετήσει η γενικοποίηση προσωπικών εκτιμήσεων; και κατά πόσο είναι θεμιτή μια τέτοια κίνηση; μήπως με τον τρόπο αυτό διευκολύνονται όλοι οι εν δυνάμει "κυρίαρχοι" για να βγάλουν ένα μοντέλο συμπεριφοράς και προσέγγισης ατόμων με χαμηλή συναισθηματική νοημοσύνη;

skia σε επόμενες αναρτήσεις σου ξεκαθαρίζεις πως η εισήγησή σου αφορά προσωπικές σου εκτιμήσεις, εντούτοις δε μπαίνεις στον κόπο να το αναφέρεις ούτε μια φορά στο πρώτο σου post... τουναντίον η γραφή σου είναι τετελεσμένη και οι τοποθετήσεις καταθέτονται ως αξιώματα... γιατί;

και επειδή φιλοξενούμαι στο θέμα σου νιώθω την υποχρέωση να καταθέσω, για άλλη μια φορά, την άποψή μου για την οποία μάχομαι τα 2 τελευταία χρόνια που είμαι μέλος σ' αυτό το forum: ο καθένας μας είναι μοναδικός και διαφορετικός... κανείς δεν έχει το δικαίωμα να τυποποιήσει συμπεριφορές και να ταμπελοποιήσει άτομα

 

Γιατί ενός υποτακτικού; Η έλλειψη αυτής της ικανότητας είναι χαρακτηριστικό γνώρισμα πολλών ανθρώπων της εποχής μας. Πού βασίζεις τον συσχετισμό της υποτακτικότητας με αυτό το γνώρισμα;

Ο υποτακτικός κατ΄εμέ έχει την αντίστοιχη δύναμη του Κυρίαρχου. Ο ένας έχει την δύναμη να καθοδηγεί και ο άλλος να ακολουθεί. Ένα ζωντόβολο top έχει συνήθως ένα ζωντόβολο για bottom. Ένας δυνατός Κ έχει ένα δυνατό Υ. Και δεν μπορώ να φανταστώ έναν Κυρίαρχο που να φορτώνεται τις ευθύνες του Υ σαν χαμάλης. Ο ένας έχει την ευθύνη της καθοδήγησης και ο άλλος την ευθύνη του ακολουθείν. Κατά τα υπόλοιπα της ζωής τους, ο καθένας φυσικά επωμίζεται τις ευθύνες των επιλογών του.

Σαφώς και υπάρχουν ευθυνόφοβοι άνθρωποι εκεί έξω. Δεν κατανοώ βάσει ποιου σκεπτικού συνδέεις την ανωριμότητα με την υποτακτικότητα. Οι ερωτικές μου προτιμήσεις με κάνουν δυσλειτουργική; Όσοι έχουν αποδεχθεί την ερωτική τους ταυτότητα αδυνατούν να ζήσουν υπό το βάρος των ευθυνών τους; Το αντίθετο μάλλον θα έλεγα. Θα θεωρούσα τρομακτικό το άγχος κάποιου που δεν έχει αντιληφθεί το είδος της σεξουαλικότητας που τον εκφράζει καλύτερα. Ο συνειδητοποιημένος υποτακτικός είναι ένας ήρεμος άνθρωπος, γεμάτος αυτοπεποίθηση και σιγουριά.

Νομίζω πως γενικεύεις επικίνδυνα. Κάνω παρέα με πολλά υποτακτικά άτομα και κυρίως σκλάβες. Σε διαβεβαιώ ότι σκεφτόμαστε ακριβώς όσο χρειάζεται. Για σιωπηλές δεν μας κόβω, ουδόλως. Όσο για την ίδια κασέτα, δεν θα συμφωνήσω καθόλου. Όλες και όλοι οι υποτακτικοί που γνωρίζω έχουν να επιδείξουν σημαντική πορεία αυτογνωσίας και έντονου εσωτερικού ψαξίματος με απτά αποτελέσματα στον τρόπο ζωής τους και αντιμετώπισης του εαυτού τους και των άλλων. Ίσως μιλάς για άτομα που πάσχουν από νευρώσεις; Οι νευρώσεις θερίζουν ασφαλώς στην εποχή μας.

Προσωπικά, η τελευταία φορά που ήμουν κάπως θλιμμένη ήταν όταν είχα γαστρεντερίδα.  Κατά τα άλλα, περνώ τις συνηθισμένες θλίψεις που περνάει ο οποιοσδήποτε στην ζωή του. Και είμαι κάργα υποτακτική, υπόψιν. 

Τελικά είναι θλιμμένα ή ευτυχισμένα; Νομίζω πως εδώ αντιφάσκεις.

Πολλοί άνθρωποι φοβούνται την αλλαγή. Και η μάνα μου την φοβάται, αν και δεν είναι διόλου υποτακτική. Και πάλι δεν κατανοώ τον συσχετισμό σου.

Αν γνωρίζουν τί είναι καλύτερο γι αυτά και αν είναι ευτυχισμένα στην κοσμάρα τους αυτά τα δυσνόητα πλάσματα (που ακόμη δεν κατάλαβα ποια είναι η σεξουαλική τους ταυτότητα) τότε πού είναι το πρόβλημα; Ας συνεχίσουν να πορεύονται έτσι και τους εύχομαι ότι καλύτερο.

Δεν ξέρω αν το συνειδητοποιείς, αλλά χοροπηδάω απ' την χαρά μου όποτε μου δίνεται η δυνατότητα να απολαύσω την απόλαυση που παίρνει ο άλλος από μένα. Αυτή η στιγμή δεν είναι μια από αυτές.

Η συνειδητοποιημένη υποτακτική λαμβάνει όλη την απόλαυση του κόσμου μέσα από αυτή την σχέση, όπου ικανοποιεί τον Κ της. Είναι τόσο απλό που με κάνει και δακρύζω. Από ευτυχία, ασφαλώς. Τί δουλειά έχει ο ψυχικός πόνος; Αν ήθελα να πονάω ψυχικά θα παρέμενα στον βανίλλα κόσμο όπου ένοιωθα άδεια και ανικανοποίητη.

Θα διαφωνήσω και με αυτό. Κανένας δεν γνωρίζει το μέλλον. Ούτε ο Κυρίαρχος είναι μάγος. Ούτε το Υ δίνει κανένα τέτοιο δικαίωμα, να του ορίζουν το μυαλό του. Είπαμε, ο ένας έχει την δύναμη να καθοδηγεί, ο άλλος να ακολουθεί. Δεν υφίσταται κάποια λοβοτομή. Τουναντίον. Από ότι βλέπω και στα υπόλοιπα Υ με τα οποία συναναστρέφομαι, το μυαλό τους είναι εξαιρετικό. Αφ' εαυτού, σαφώς.

Πώς να αντιδράσει; Όπως όλοι οι άνθρωποι. Πενθούμε και μετά προχωρούμε.

Αυτό με τον μονόλογο έχει μια δόση αλήθειας. Αισθάνομαι πολλές φορές ότι μιλάω για να με ακούω.  Όσο για την αυτοκυριαρχία, θα έλεγα ότι εγώ προσωπικά δεν αισθάνθηκα προσβεβλημένη από το συγκεκριμένο νήμα. Ξέρω ότι μιλάς για άτομα της εποχής μας γενικά και όχι για άτομα που αγαπούν και αποδέχονται τον εαυτό τους και τον τρόπο με τον οποίο βιώνουν την σεξουαλικότητά τους. By the way, γνωρίζω αρκετούς τόπηδες που είναι ακριβώς όπως τα άτομα που περιγράφεις. 

Αν το χρειάζεται, θα το κάνει. Αν όχι, δεν θα το ακουμπήσει αυτό το κομμάτι ούτε με βουκέντρα, διότι δεν θα έχει λόγο.

Εμένα ας πούμε μου έδειξε πώς να διευρύνω τον κώλο μου. Και τον ευχαριστώ γι αυτό. 

Επίσης μου επεσήμανε ότι συχνά είμαι γλωσσού, αλλά το συγκεκριμένο μάθημα δεν το πέρασα ακόμη. 

Πλάκα κάνεις. Το Υ να αφήσει τον εαυτό του ελεύθερο, χωρίς άμυνες; Μιλάς για έναν όμορφο κόσμο, αγγελικά πλασμένο. Και δεν λυπάσαι τους Κυρίαρχους, που θα κάνουν ουρά για το επίδομα ανεργίας; 

Αυτό είναι ένα ερώτημα που πρέπει να απαντήσει ο καθένας. Εγώ απαντώ ναι. Οι άλλοι ας κάνουν ότι θέλουν.

 

διαφωνώ ,αν ο υποτακτικός δεν έχει δυνατό χαρακτήρα πως θα αντέξει το γεγονός ότι αρέσκετε στον εξευτελισμό ;

αν δεν μπορεί να στηρίξει τον συντροφό του ,γιατί να το προτιμήσει ;
αν δεν έχει μία προσωπικότητα τότε πία η πρόκληση σε κάποιον κυρίαρχο ; να πατήσει σε καμμένο έδαφος κανείς δεν θέλησε ...

καταλαβαίνω απόλυτα τη sapfw που θίχτηκε διαβάζωντάς το ...  

 

Καλημέρα σε όλους  

πάνω σε αυτό το εξαιρετικό νήμα, έχω μία απορία, είναι σίγουρο ότι έχουμε καταλάβει όλοι τί ακριβώς εννοούμε με το ότι η διαχείριση των συναισθημάτων του σκλάβου (μπορεί να) γίνεται από τον Κυρίαρχο; Για μένα δεν είμαι απολύτως σίγουρη, ψυχανεμίζομαι μεν τι μπορεί να είναι αλλά και πάλι με τη δική μου λογική, ένα παράδειγμα θα μπορούσε να δώσει κάποιος;

Η αυτοδιαχείριση συναισθημάτων είναι κάτι το αυτονόητο για όλους τους ανθρώπους και μόνο στην περίπτωση μίας δεμένης και στέρεης σχέσης M/s ή ίσως και D/s, υποθέτω ότι μπορεί να συμβαίνει κάτι άλλο. Δεν αμφιβάλλω ότι αυτό θα είναι πανέμορφο, πραγματικά πανέμορφο, όταν η σκλάβα πλέον δεν έχει άμυνες στο άνοιγμά της και ο Κυρίαρχος είναι παρών και διαχειρίζεται τα συναισθήματά της ή δίνει κατεύθυνση προς τη διαχείρισή τους.

Θα επανέλθω σε αυτό το σπουδαίο θέμα, προς το παρόν σκέπτομαι ότι οι υποτακτικοί είναι από τα πλέον συναισθηματικά νοήμονα άτομα - ας μου επιτραπεί κι εμένα μία γενίκευση   - γιατί αλλιώς δεν θα μπορούν να ευχαριστηθούν την υποταγή τους. Είναι η φωτεινή πλευρά του external locus of control αυτή. Όταν κάποιος πραγματικά θέλει και έχει ανάγκη να συντονιστεί με τα θέλω του Έτερου και να τα ικανοποιεί, βασικά του εργαλεία είναι η συναισθηματική του νοημοσύνη και η διαίσθησή του, μέσα από αυτά θα μπορεί να αντιλαμβάνεται άμεσα τί απαιτείται από αυτόν σε κάθε στιγμή και περίσταση. Γι αυτό ακριβώς και πιστεύω ότι θα είναι πολύ όμορφο πράγμα η διαχείριση αυτή από τον Κυρίαρχο, δίνει ένας σκλάβος αυτό που του είναι ακριβό και πολύτιμο, το δυνατό του σημείο, όχι το δεύτερο.

Αναγνωρίζω ότι λείπει ένας συνδετικός κρίκος μεταξύ των δύο τελευταίων προτάσεων, αλλά δεν είχα χρόνο αυτή τη στιγμή, αν υπάρξει ενδιαφέρον το συζητάμε περαιτέρω  

Αυτό δε σημαίνει ότι δεν είναι σωστό πως πολλοί υποτακτικοί, σε πολλές καμπές της ζωής τους έχουν προβλήματα προσωπικότητας όπως αυτά που έθεσε η skia, ούτε βλέπω το λόγο να θίγεται ο οποιοσδήποτε από αυτό.

Υπάρχουν σκοτεινές πλευρές στην υποτακτικότητα, ας μη γελοιόμαστε. Η αυτοκαταστροφικότητα, όσο subtle και να είναι, η μοιρολατρεία ενίοτε, η καταθλιπτικότητα, η ενοχικότητα, ο παθητικός μαζοχισμός της αποφυγής της διεκδίκησης, η ψυχική αδυναμία λήψης αποφάσεων μερικές φορές, για ευθυνοφοβία γνήσια δεν ξέρω, ξέρω όμως απ το μακρινό παρελθόν μου ως μη συνειδητού υποτακτικού ατόμου, πώς είναι για υ να λυγάει κάτω απ το βάρος (συναισθηματικών) ευθυνών που του ανέθεσαν άλλοι, επειδή δεν διανοήθηκε να βάλει όρια και φρένα στη διείσδυσή τους στη ζωή του, ούτε και ήξερε πώς να το κάνει. Πιθανά και άλλα.

Αλλά η αιτία της μη αυτοδιαχείρισης των συναισθημάτων από πλευράς σκλάβου δε νομίζω ότι είναι απαραίτητα και πάντα λειτουργική. Καμιά φορά μπορεί να είναι. Πιστεύω όμως ότι η αιτία αυτής της ανταλλαγής ελέγχου είναι η απόλαυση και των δύο.

Οπότε λέω ναι στο κεντρικό ερώτημα της skia, πιστεύω ότι είναι πολύ πολύ όμορφο και όχι εύκολο ή άμεσο να μην έχει ο σκλάβος άμυνες στη σχέση του με τον Αφέντη του και δε νομίζω ότι αυτό ειδικά θα είναι από τα πλέον δύσκολα αναστρέψιμα πράγματα όταν, ω μη γένοιτο, η σχέση διαλυθεί.

Τα συναισθήματα είναι ψυχικές ροές για να κυκλοφορούν και να βιώνονται, δεν είναι ψυχικά αποθέματα, για να τα προφυλάσει κανείς, σε αντίθεση με την ψυχική δύναμη, που είναι απόθεμα κατ εμέ και όσο παθαίνει κανείς ψυχικά δεν δυναμώνει, ας το λέμε έτσι, αντίθετα φθίρεται.

 

Απάντηση: Aυτοδιαχείριση συναισθημάτων στο χώρο του bdsm και λοιποί μύθοι

H υποταγή είναι ένας εφυέστατος τρόπος να ζεις. Και μόνο όταν ένας άνθρωπος, συμφιλιωθεί και υποταχθεί στην ιδέα του θανάτου του έχει κάνει ένα βήμα προς τη σοφία...

Δυστυχώς, όπως και η εξάρτηση, η έννοια της υποταγής έχει παρερμηνευθεί... 

Κατα τα λοιπά η dora με κάλυψε... 

 

Albert Camus - The fall.

Ah, mon cher, for anyone who is alone, without God and without a master, the weight of days is dreadful.

 

Re: Albert Camus - The fall.

Θα είχα να του πω κι αυτουνού δυο λογάκια, αλλά έχε χάρη που είμαι γλυκιά σαν ζάχαρη. 

 

Απάντηση: Aυτοδιαχείριση συναισθημάτων στο χώρο του bdsm και λοιποί μύθοι

κι επανω που νομιζα οτι ειχα αρχισει να βρισκω την bdsmικη ταυτοτητα , με μπερδεψατε, με στειλατε....
δεν σας αντεχω πια...... μπουρδουκλοτηρες , παω στο zoo να παιξω μπουρμπουληθρες

 

 

Re: Albert Camus - The fall.

@Syrah,

κανείς δεν είναι μόνος του ώστε να τον βαραίνουν οι μέρες που περνάνε, αν δεν το θέλει ο ίδιος και για όσο το θέλει ο ίδιος, γιατί η υποταγή και πιθανότατα και η Κυριαρχία σηκώνουν πάμπολες μεταβιβάσεις εντός κοινωνίας ανθρώπων και έχουν πολλούς τρόπους να βιώνονται όχι μόνον τους πλέον ευχάριστους, επιβεβαιωτικούς και αεί επιδιωκόμενους (δηλ. ικανοποιητική για δύο D/s σχέση)

Και μη βάζεις το θεό στην ίδια πρόταση ή στην ίδια παράγραφο ή εν γένει στο ίδιο τσουβάλι με τον Μαστερ  

Ο Θεός είναι άϋλο στοιχείο, η κατ' εξοχήν φιγούρα που επιτρέπει την κάθε μορφής προβολή από τον οποιονδήποτε, ο Μαστερ είναι πρόσωπο με το οποίο σχετίζεται άμεσα κάποια, ακόμα και αν πρόκειτα για σχέση λατρείας, έχει σάρκα και οστά, αίμα κ.λπ, κ.λπ, άποψη, ξέρεις τώρα  

Δεν μπορεί κανείς σκλάβος να κάνει του ξερού του κεφαλιού, επιμένοντας ότι "έτσι θέλει ο Μαστερ", γιατί ο Μαστερ είναι εκεί γύρω και ξεκαθαρίζει τα πράγματα, ενώ υπάρχουν πάμπολα ιστορικά παραδείγματα που γίνανε διάφορα "στο όνομα του Θεού" και ουδεμία ένδειξη υπάρχει περί της ευαρέσκειας ή απαρέσκειας του Υψιστου ως προς αυτά...

 

Πολυ ομορφη και σφαιρικη αντιμετωπιση του θεματος.Καιρια και ευστοχοτατη η αρχικη απορια.
Πλην ομως δεν θα πω τοσο ευκολα το ναι οπως η τεντερ στο ερωτημα της σκιας η οποια,ειρησθω εν παροδω, γενικευσε εντελως αυθαιρετα το "προφιλ" του υποτακτικου ,τα "πιθανον" τα "μπορει" ,τα "καμμια φορα" για μενα υπονοουν την διαφορετικοτητα του καθε ατομου,της καθε σχεσης ,καποιες αμυνες πρεπει παντα να κρατιουνται δεν ειναι φρονιμο να μην κρατιουνται , απολυτη εμπιστοσυνη τελικα δεν μπορεις να εχεις σε κανενα ,οπως εχει δειξει η ζωη,ουτε καν στον κωλο σου.