Μικρά ερωτήματα..

Απάντηση: Μικρά ερωτήματα..

Χμ... Υποθέτω πως ναι...

 

Re: Απάντηση: Μικρά ερωτήματα..

Νομίζω μπορούμε πάντα να βαρεθούμε τα πάντα.
Εκεί που σταματάει η εξέλιξη, έρχεται το τέλος. Δε νομίζω ότι έχει να κάνει με το πλήθος των πρακτικών που χρησιμοποιεί ο καθένας στο κρεβάτι του. Ότι και να έχει κάποιος, αν δε φροντίσει να κάνει τα κατάλληλα updates, μετά από κάποιο σημείο μπορεί να βαρεθεί.
Το θέμα κατά τη γνώμη μου είναι : βαριέμαι επειδή υπάρχει ανάγκη για αλλαγή σκηνικού (προσώπων, καταστάσεων, πρακτικών κτλ) ή βαριέμαι επειδή μου τελείωσε η καύλα και έχασα το ενδιαφέρον μου;
Και πόσο εύκολα μπορούμε (ακόμη και σαν άλλοθι) να μπερδέψουμε αυτά τα 2 ερωτήματα;

 

Απάντηση: Re: Μικρά ερωτήματα..

Το σίγουρο είναι οτι μπορεί να προκαλέσει εθισμό  

 

Αν όντως η γυναικεία κυριαρχία προς άντρες δεν κρύβει λεσβιακές τάσεις, τότε γιατί οι κυρίαρχες (κάποιες έστω) απευθύνονται στους υποτακτικούς τους με γυναικείους "υποτιμητικούς χαρακτηρισμούς", π.χ. πουτάνα, σκύλα, καριόλα, κτλ;
Δεν αυτοαναιρούνται, τη στιγμή που χρησιμοποιούν χαρακτηρισμούς οι οποίοι συνήθως αναφέρονται στο γυναικείο φύλο και οι οποίες θα μπορούσαν, υπό άλλες συνθήκες, να απευθύνονται και στις ίδιες;
Οι άντρες υποτακτικοί με το να αρέσκονται να τους απευθύνονται με γυναικείους "υποτιμητικούς χαρακτηρισμούς", δεν αναιρούν αυτόματα την "ανωτερότητα" των γυναικών που τους κυριαρχούν, καθώς εμμέσως αναγνωρίζουν ότι οι χαρακτηρισμοί αυτοί είναι, πρωταρχικά, υποτιμητικοί για γυναίκες;
Γιατί οι άντρες κυρίαρχοι δεν απευθύνονται στις υποτακτικές τους με αντρικούς "υποτιμητικούς χαρακτηρισμούς", π.χ. άχρηστε, μαλάκα, ανίκανε, κτλ;

 

Απάντηση: Re: Μικρά ερωτήματα..

Θαυμάσιες σκέψεις! Το απόλαυσα όλο το κειμενάκι!!!

Μια απάντηση που μου ήρθε αυτόματα διαβάζοντας την τελευταία πρόταση-ερώτηση:μα γιατί είναι ένα παιχνίδι! Για την ακρίβεια και παιχνίδι  

 

Το να απευθύνεσαι ως κυρίαρχος/η σε αρσενικό υποτακτικό με θηλυκούς μειωτικούς χαρακτηρισμούς, πιστεύω πως απλά ενισχύει το συναίσθημα υποταγής, εξευτελισμού και ταπείνωσης που βιώνει ο εκάστοτε υποτακτικός.. ακόμα πιο έντονα..
Άλλωστε, ο εκμηδενισμός/χλευασμός του αντρισμού και γενικότερα του αντρικού προτύπου, αποτελεί - διαχρονικά - σε κοινωνιολογικά πλαίσια μια πάγια τακτική εξευτελισμού και ταπείνωσης, ανεξαρτήτου υφιστάμενων συνθηκών.. κι αυτό είναι κάτι που δεν ίσχυε ποτέ αντίστροφα.. Στο μέλλον βέβαια, κανείς δε ξέρει πως μπορεί να εξελιχθούν οι καταστάσεις..  

 

Yπαρχει μετα θανατον ζωη; Εστω μετενσαρκωση or something...? Αν οχι, τοτε πως δικαιολογειται τοση αδικια;

Aααααα, τo thread ηταν για ερωτησεις που γινεται να απαντηθουν...Okey, εστω. Αναρωτιομουν λοιπον το εξης τις προαλλες: Οι Αφεντες/Αφεντρες (δεν μιλαω για Κυριαρχους) ερωτευονται ποτε τους σκλαβους τους; Αν ναι, αυτο τους καθιστα λιγοτερο ισχυρους, η απλα τους κανει να ειναι περισσοτερο σαδιστες οποτε πιο "ισχυρους" τελικα; Επισης, δεν το θεωρουν "μειωτικο" για τον εαυτο τους να ερωτευθουν εναν "σκλαβο";

Αν οχι, τοτε ειναι καταδικασμενοι να μην βιωσουν ποτε τον "ερωτα"; Γιατι θεωρητικα δεν θα εκαναν βανιλα σχεση ωστε να ερωτευθουν καποιον μη σκλαβο.

Το μονο που εγω μπορω να εικασω, ειναι πως "ερωτευονται" με μη συμβατικο τροπο, βιωνουν εναν διαφορετικο ερωτα που μοιαζει περισσοτερο με το affection Αφεντη/σκλαβου οχι ισου προς ισο. Πιθανον βεβαια να πηγαινει αντιστροφα. Δηλαδη καποιος που καταληγει να προτιμα M/s σχεσεις οδηγειται εκει ακριβως γιατι δεν μπορει να ερωτευτει συμβατικα εναν αλλο ανθρωπο.

Εσεις τι λετε;

 

Δε νομίζω πως η γυναικεία κυριαρχία κρύβει λεσβιακές τάσεις. Οι ίδιες λέξεις μπορεί να χρησιμοποιηθούν επίσης και σε μία συνεύρεση ομοφυλόφιλων, χωρίς αυτό να σημαίνει πως έχουν ετεροφυλοφιλικές τάσεις. Αντίθετα, πιστεύω πως έχει περισσότερο να κάνει με τις ίδιες τις λέξεις και όχι το φύλο τους. Είναι λέξεις που αν χρησιμοποιηθούν προς τρίτους σίγουρα είναι προσβλητικές, ωστόσο υπό κάποιες συνθήκες, όπως π.χ. στα πλαίσια ενός ερωτικού παιχνιδιού, γίνονται αποδεκτές από τους συμμετέχοντες. Κατά μία έννοια, η χρήση αυτών των λέξεων δεν αποσκοπεί στη μείωση του άλλου, αλλά στο να δημιουργηθεί μία ψευδαίσθηση μείωσης. Ειδάλλως, θα χρησιμοποιούνταν η δεύτερη κατηγορία λέξεων που αναφέρεις.

 

Η κόλαση και ο παράδεισος είναι εδώ, σε αυτό το γαλάζιο νεκροταφείο, τρίτη πέτρα απο τον ήλιο. Μόνος το βράδυ, όταν πάς για ύπνο βρίσκεις ή δεν βρίσκεις την γαλήνη.

Γιατί ο έρωτας να πρέπει να είναι mainstream και radical? Δεν νομίζω ότι μπορείς να διαχωρίσεις κάτι τόσο πολύπλευρο και πολύπλοκο σε δυο τόσο μικρές κατηγορίες. Επίσης γιατί να μην είναι συμβατική αγάπη ή έρωτας? Γιατί κάποιος πρέπει να είναι "βανίλλα" για να ερωτευτεί κανονικά? Αν κάποιος χαρίζει σε κάποιον άλλο, με τον ρόλλο που παίζει στην ζωή του, ευχαρίστηση και ηδονή, γιατί ο άλλος να μην νιώθει συναισθήματα για τον προηγούμενο?

 

Απάντηση: Re: Μικρά ερωτήματα..

 

 

1. Ουδεποτε κατηγοριοποιησα. Αναρωτιεμαι πως θα μπορουσε/ και αν λειτουργει ο παραγοντας "ερωτας" σε Μ/s σχεσεις, και επιχειρησα να κανω εις ατοπον απαγωγη.

2. Γιατι δεν μπορει να ειναι συμβατικη αγαπη η ερωτας; Το ανεφερα παραπανω, plus helloooo μιλαμε για S/m σχεση (ουτε καν D/s) η οποια εχει τοσα κοινα οσες και διαφορες απο οποιαδηποτε αλλη σχεση.

3. "Γιατι να πρεπει να ειναι κανεις βανιλα για να ερωτευτει κανονικα;" Ποτε το ειπα εγω αυτο; Επαναλαμβανω, δεν αναρωτηθηκα για τον ερωτα μεταξυ Doms, subs, pervs, switches, fetishists κλπ κλπ αλλα καθαρα για Αφεντες και σκλαβους.

4. "Αν κάποιος χαρίζει σε κάποιον άλλο, με τον ρόλλο που παίζει στην ζωή του, ευχαρίστηση και ηδονή, γιατί ο άλλος να μην νιώθει συναισθήματα για τον προηγούμενο"
Δεν ειπα συναισθηματα ειπα ερωτα. Οι σχεσεις εκ των πραγματων ειναι δινω και παιρνω (αν σου φαινεται πιο ρομαντικο πες το χαριζω και δεχομαι). Ο καθενας ομως τελικα οριζεται απο το αθροισμα των πραγματων απο τα οποια παιρνει ηδονη και ευχαριστηση, αυτα τον κανουν (κοινωνικα) καλο η κακο, μαζοχιστη η σαδιστη κλπ κλπ. Εδω μιλαμε για εναν σαδιστη, καποιον που παιρνει ευχαριστηση απο το να προκαλει σωματικο η ψυχικο πονο και εναν μαζοχιστη, εχουμε να κανουμε με μια "δοσοληψια" στην οποια ισχυουν τελειως διαφορετικοι κανονες.

Comprendo? ; )

 

Kυριαρχία και υποταγή vs φετίχ

Θα μπορούσε να θεωρηθεί η κυριαρχία ή/και η υποταγή ως μιας κάποιας μορφής φετίχ;
Γιατί;