υποτακτικοί & Κυριαρχικοί

Το ερώτημα που τίθεται είναι απλό. Είναι ο καλός υποτακτικός που αναδεικνύει το μεγαλείο ενός Κυριαρχικού ή ο μέγας Κυριαρχικός αναδεικνύει την δύναμη ενός καλού υποτακτικού. Παρακαλώ αιτιολογήστε.

 

Πιστεύω πως δεν είναι τίποτα από τα δύο. Κανένας δε μπορεί να αναδείξει τον άλλο, να του δώσει αξία. Αυτό που μετράει είναι η αλληλεπίδραση ανάμεσα στους δύο. Αυτή είναι που κάνει μία D/s σχέση λειτουργική και, κατά κάποιο τρόπο, εξυψώνει τους συμμετέχοντες.

 

Απάντηση: Re: υποτακτικοί & Κυριαρχικοί

Πραγματι!

 

Ο ενας συμπληρωνει τον αλλον για αυτο και λεγεται σχεση Κυριαρχιας - υποταγης και οχι σκετο Κυριαρχιας ή σκετο υποταγης

 

Απάντηση: υποτακτικοί & Κυριαρχικοί

Αν δεν κυλήσει ο τέντζερης.. (δεν επέλεξα..)

 

Απάντηση: υποτακτικοί & Κυριαρχικοί

Η αρχη μιας D/s σχεσης ειναι ουσιαστικα ενα δωρο μαζι με μια ευκαιρια της υποτακτικης προς τον Κυριαρχο.
Αν αυτη η σχεση προχωρησει η'' οχι το μεγαλυτερο μεριδιο ευθυνης πεφτει στον Κυριαρχο..ειναι ικανος να συντηρησει με την προσωπικοτητα του κατι τετοιο σε βαθος χρονου?
Να υπαρχει παραδοχη απο την υποτακτικη οτι ΝΑΙ αυτος ο ανθρωπος αξιζει το δωρο της υποταγης.
Σημαντικο ρολο κατα τη γνωμη μου παιζει και η προσωπικοτητα της υποτακτικης για το ποσο ''μεγας Κυριαρχος'' μπορει να υπαρξει καποιος..οσο πιο ''ατιθαση'',ομορφη,εξυπνη,εμπειρη ειναι, τοσο αυξανει ο βαθμος δυσκολιας, και εν τελει νομιζω οτι ειναι η ειδοποιος διαφορα στο να κριθει σαν ''Μεγας Κυριαρχικος/η''.

 

Eαν δεν είναι "καλός" που και αυτό είναι υποκειμενικό τότε ούτε ο άλλος θα μπορεί να είναι "καλός" στα μάτια του άλλου.
Εξάλλου το πόσο καλός μπορεί να είναι ο υποταχτικός/ή ή ο/η Κ το ξέρουν οι ίδιοι.. ο ένας επιδρά στον άλλο, οπότε είναι συγκινονούνται δοχεία τουλάχιστον για εμένα. Εαν δεν δώσεις δεν πέρνεις. Ο καθένας δίνει αυτό που θέλει να δώσει, ο καθένας δίνει αυτό που νιώθει.
Όσο η υποταχτική αφήνεται με πλήρη επίγνωση το τι κάνει τότε ο Κυρίαρχος, νιώθει ελεύθερος να την μαγέψει με τον δικό του τρόπο. Και τούμπαλιν.

 

λοιπόν εγώ έβαλα για τον υποταχτικό !!! (ποιός έβαλε για τον κυρίαρχο ραντεβού στα μπασκετάκια πίσω από το σχολείο για ξύλο να φέρει και τη παρέα του ! )

anyway πιστεύω ότι αν δεν υπάρχουν οι υποταχτικοί οι Κυριάρχοι απλά παίζουν το πουλάκι τους ... οπότε ένας καλός υπό είναι που καθορίζει τη σχέση ...

υ.γ. μπορείτε να συνεχίσετε να μιλάτε για ισότητα και αλληλεπιδράσεις και αλχημείες

 

Δε θα διαφωνήσω ως προς το ότι αν δεν υπάρχει υποτακτικός, δε μπορεί να νοηθεί Κυρίαρχος. Με την ίδια λογική, όμως, μπορεί να υπάρξει υποταγή χωρίς κυριαρχία; Σε ποιον θα υποταχθεί ο υ; Στον εαυτό του; Στα πάθη του; (καλά, αυτό όλοι το κάνουμε χωρίς να δηλώνουμε υποτακτικοί). Στις φαντασιώσεις του και μόνο;

Επομένως, συνεχίζω να υποστηρίζω τις αλληλεπιδράσεις... άντε και τις αλχημείες.

 

χμμ να το δεις και λίγο εγωϊστικά

επίσης βασικός κανόνας στην αλχημία είναι "ότι δίνεις παίρνεις" ,οπότε αν δεν δώσει ο υποτακτικός και περιμένει τον Κυρίαρχο να δώσει ...τι να δώσει ;
από την άλλη αν ο Κυρίαρχος δεν επιβλήθεί και περιμένει τον υποτακτικό να του παραδωθεί ...

επίσης η αξία μίας Κυριαρχίας επιβολής εξαρτάται από την αξία αυτού που κατέβαλες... ένας κλέφτης γίνεται περισσότερο διάσημος για αυτό που άρπαξε παρά για το πως... (αν και λατρεύω τη διαδικασία ,ο κόσμος κοιτάζει το αποτελέσμα..)

ελπίζω να έχεις καταλάβει τον συλλογισμό μου..!

 

Για να έχω και το σκύλο χορτάτο αλλά και την πίττα ολόκληρη,θα έλεγα οτι ο ένας συμπληρώνει τον άλλον.Φυσικά μπορεί να συμβαίνει αυτό σε ορισμένες περιπτώσεις.
Γνώμη μου όμως είναι, πως στις περισσότερες των περιπτώσεων,ο υποτακτικός είναι αυτός που αναδεικνύει (ή και το αντίθετο) το μεγαλείο του Κυριαρχικού.
​

 

δεν εχεις ακουσει για τον κοσμο των Switch ακομα