Μητρότητα και υποταγή

εγω εχασα την μπαλα στο συγκεκριμενο νημα ...
παντως ... αν υπαρχει καποιος/καποια που εχει παιδι και προβληματιζεται στο πως ο ρολος του ως γονεας μπορει να συμπλευσει με το στατους του ... ας μου δωσει εμενα το παιδι , που δεν εχω , και που μου ειναι απολυτα ξεκαθαρο πως η χαρα μου ειναι το παιδι και οχι οιιιιι απολαυσεις .. να το πω πολιτισμενα ...   .....

 

Eίπες με 10 λέξεις,αυτό που εγώ πολεμούσα μισή ώρα να γράψω.. ..


καλά μας λένε "γλωσσούδες" ..​

 

Απάντηση: Re: Μητρότητα και υποταγή

και θα συμφωνησω απολυτως απολυτως στα ""καθοδηγητής" .. "σύμβουλος" "προστάτης" και ένα σωρό άλλα" ομως οταν λεω κυριαρχος εννοω να δινεις να καταλαβουν αυτα τα "διαολακια" ποιος κανει κουμαντο, κι οτι το οχι ειναι "οχι" και οταν το ακουνε να το δεχονται κι οχι να προσπαθουν να σε πεισουν ειτε "γλυφοντας" σε με αγκαλιτσες και φιλακια ειτε ουρλιαζοντας υστερικα. ακομα να ξερουν οτι οταν ειναι υπακουα παιδια θα ανταμειφθουν αναλογως, ενω σε αντιθετη περιπτωση θα τιμωρηθουν αναλογως, ακομα να τους δωσεις να καταλαβουν οτι αλλο ειναι η φιλικη συμπεριφορα κι αλλο ο φιλος κι οτι η μαμα τους εχει μεν φιλικη συμπεριφορα αλλα ειναι μαμα κι οχι φιλη και ωφειλουν να τη σεβονται σαν μαμα.
 

 

Απάντηση: Re: Μητρότητα και υποταγή

Μου βάζεις δύσκολα!Θα απαντήσω με ένα παράδειγμα(απ την εμπειρία μου όχι απ την κούτρα μου).
Έχοντας σχέση με γυναίκα που έχει και ένα παιδί και που βλέπω ξεκάθαρα να το κακομαθαίνει να το κάνει αυτό που λέμε "μπούλη" οκ? Τώρα εγώ σα "γκόμενος" και όχι Μάστερ και με δεδομένο ότι αυτήν την γυναίκα την νοιάζομαι και την πονάω, ε απ έξω απ έξω μια κουβέντα θα της την πω, και πάντα με προσοχή, και πάντα γνωρίζοντας ότι όλο αυτό είναι έξω "από μένα" κτλ.
Μιλώντας υποθετικά αν στη θέση μου ήταν κάποιος Master όπου μέσα στην D/s σχέση που θα είχε αναπτυχθεί η u θα του είχει παραδώσει τον εαυτό της(και ποτέ ο εαυτός μιας μάνας δεν είναι ανεξάρτητος από το παιδί της) παραδεχόμενη ότι ο Κ ξέρει το καλό της καλύτερα από την ίδια. Τι θάπρεπε να κάνει ο Κ? Προσοχή μιλάμε για σχέση D/s παράδοσης του ελέγχου και της ευθύνης απ τον έναν στον άλλον και όχι για μια σχέση απλά με s/m χαρακτήρα. Και σίγουρα δεν μιλάμε για σχέση εντός ορίου κρεβατοκάμαρας εκεί είναι όλα μέλι γάλα!

- Δε παίζει μια γυναίκα να είναι διατεθειμένη να παραδώσει τον έλεγχο του παιδιού της(για την ακρίβεια τον έλεγχο του τρόπου ανατροφής του) σε κανέναν-αλλιώς κατ εμέ έχει σοβαρό πρόβλημα.*
- Απ την άλλη χλωμό το βλέπω να υπάρχει κάποιος που έχει την διάθεση να πάρει τέτοιου είδους ευθύνη- αν το κάνει τι να πω:scratchhead: ενδεχομένως να αγγίζει και τα όρια της ανηθικότητας.*

Εξού και αν ξαναδείς το αρχικό ποστ τελειώνω γράφοντας -"δύσκολο θέμα" 


*Μιλάω για αυτό που θεωρώ σαν τον κανόνα.Σπανιότατα μπορεί να υπάρξει και η πιθανότητα να γίνει και κάτι υγιές σε όλο αυτό, προσωπικά είμαι πολύ επιφυλακτικός.




Y Γ1 Η περίπτωση η οποία αναφέρεται στο παράδειγμα αφορά παρελθοντική περίοδο - τα σημερινά δεδομένα είναι διαφορετικά. 

Υ.Γ2 Το ποστ μου σε καμία περίπτωση δεν αφορά ζευγάρια που έχουν κάνει παιδιά μαζί.

 

Re: Απάντηση: Re: Μητρότητα και υποταγή

Αναφερομαι φυσικα στο φαινομενο που αρκετα συχνα συνανταμε.Ατομα με υψηλες διοικητικες θεσεις,με τεραστιες ευθυνες κλπ κλπ στην προσωπικη τους ζωη "αποφορτιζουν" με το να υποτασονται.Σαφεστατα ισχυει και το αντιθετο.Θα ειχε σχεση αμεση αγαπητη μου Sumisa απο την στιγμη που θα βλεπαμε την ιδια συμπεριφορα ενος ατομου σε ολες μα ολες τις πτυχες της ζωης του

 

Απάντηση: Μητρότητα και υποταγή

Υποθέτω ότι σε περίπτωση δημιουργίας οικογένειας οι ερωτικές σχέσεις του ζευγαριού προσαρμόζονται στα νέα δεδομένα... (εμένα μου φαίνεται τόσο απλό?).

Αλίμονο αν πιστεύουμε ότι η υποτακτική συμπεριφορά της μητέρας προς τον Κ μπορεί να διαχωριστεί παντελώς από τον μητρικό ρόλο της. Οι άνθρωποι είμαστε ένα ενιαίο σύνολο και όχι ξεχωριστά κουτάκια. Το κάθε μέρος, ο κάθε ρολος μας επηρρεάζει ένα άλλο μέρος, έναν άλλο ρόλο μας.

Το πώς συμπεριφέρεται μια γυναίκα στον άντρα της επιδρά άμεσα και επηρρεάζει βαθύτατα την σεξουαλική και συναισθηματική ανάπτυξη των παιδιών της.

 

Απάντηση: Μητρότητα και υποταγή

Πολύ ενδιαφέρον το θέμα σου Sumisa. Δεν είναι μόνο η μητρότητα που έχει ανάγκη την εκδήλωση κυριαρχικής στάσης από μια/έναν υποτακτικό. Είναι και όλοι οι άλλοι τομείς της κοινωνικής και προσωπικής ζωής της/του πλην του ερωτικού.
Το θέμα σου είναι γενικότερο. Βέβαια στην μητρότητα το ενδιαφέρον είναι αυξημένο γιατί και η προσωπική αίσθηση ευθύνης καθώς και οι συνέπειες βιώνονται με μεγαλύτερη ένταση, ανάλογη με τη σπουδαιότητα του θέματος, συγκριτικά με άλλους τομείς.

Μιλώντας θεωρητικά θα συμφωνούσα με τις περισσότερες από τις απόψεις που διατυπωθήκαν, με μερικές διευκρινήσεις.
Η υποτακτική είναι, ή οφείλει να είναι, υποταγμένη στον Έναν και μόνο. Σε αυτόν που έχει διαλέξει ως Κυρίαρχο. Σε όλους τους άλλους παραμένει κυριαρχική.
Καλύτερα: αυξάνοντας την υποταγή της στον Κ της (σε έναν πράγματι ισχυρότερο της Κ), με ένα παράδοξο εκ πρώτης όψεως αλλά βέβαιο τρόπο, αυξάνεται και η κυριαρχικότητα της προς τον περίγυρο της.
Και λογικά αποδεικνύεται ότι μόνο τότε είναι πράγματι υποταγμένη.

Όμως αυτή η διατύπωση δεν αφορά μια αυστηρά οριοθετημένη σχέση κρεβατιού, που μάλλον δεν είναι και αυτό που σε ενδιαφέρει, κρίνοντας από το ερώτημα που έθεσες. Αυτή η διατύπωση αφορά το τελικό στάδιο μιας καλά αναπτυγμένης σχέσης κυριαρχίας/υποταγής και δε βοηθά πολύ κάποιον που βλέπει ότι, ξεκινώντας να διερευνήσει τις υποτακτικές του τάσεις, συμφιλιώνοντας τον εαυτό του μαζί τους και ελευθερώνοντας τον από τις οποίες ανεπτυγμένες κοινωνικές ή προσωπικές άμυνες, αναπόφευκτα στην αρχή (στη φάση της διερεύνησης) το κάνει προς κάθε κατεύθυνση με μάλλον δυσλειτουργικά αποτελέσματα.


Προσωπικά, μια που αυτό λες ότι σε ενδιαφέρει κυρίως, το προσωπικό μας παράδειγμα και αντιμετώπιση του, μπορώ να πω: Δεν μπήκα ως δεδομένα υποτακτική στο Bdsm, στη σχέση μου με τον Κύριο μου. Δεν θεώρησα τον εαυτό μου ποτέ κοινωνικά υποτακτική, έτσι ώστε να βιώσω την επιτέλους λύτρωση μέσα από τη σχέση, στρέφοντας την υποτακτικότητα σε ασφαλές κέντρο δύναμης, που αντιλαμβάνομαι ότι ισχύει σε κάποιους άλλους. Μπήκα ως just curious. Κατά συνέπεια έχω βιώσει το ερώτημα σου, στη γενικότερη του εκδοχή, ως φόβο αρχικά, που δυστυχώς για κάποιο διάστημα επαληθεύτηκε. Και έχω παλέψει μ αυτό.

Η απάντηση που βρήκα είναι ακριβώς η διάκριση της πρότερης φαινομενικής κυριαρχίας από την πραγματική που αναπτύσσεται μετά την εσωτερική συμφιλίωση.
Η πρώτη, η τάχα μου κυριαρχία, βασίζεται σε άμυνες, που εκφράζονται κυρίως με σπασμωδική επιθετικότητα. Δεν είναι κυριαρχία. Ενώ η δεύτερη βασίζεται στην έκθεση μιας ήρεμης αταλάντευτης δύναμης, απελευθερωμένης από εσωτερικές συγκρούσεις.
Η υποτακτική στον περίγυρο της δεν είναι πια επιθετική όπως κακώς νοείται η κυριαρχία, ούτε παθητική όπως κακώς νοείται η υποταγή.
Η υποταγή δεν είναι παθητικότητα. Είναι ενεργητική στάση. Η υποτακτική είναι ο άνθρωπος που ελεύθερα κινείται (=ενεργεί) συνεχώς προς τη θέληση του Κυρίαρχου η οποία είναι ταυτισμένη με το καλό (της).
Και το καλό της, πρακτικά, είναι να αναθρέψει καλά τα παιδιά της, να πηγαίνει καλά στη δουλειά της, να ανταποκρίνεται στις δυσκολίες και στις μάχες που προκύπτουν βγαίνοντας νικητής. Ο Κ της την θέλει νικητή.


Η υποτακτική που εκφράζει την υποτακτικότητα της στον περίγυρο της είναι υποταγμένη σ αυτόν, δεν είναι υποταγμένη στον Κυρίαρχο της.


 

 

οπως και σε μια απλη σχεση ετσι και σε μια διαφορετικη σχεση που πραγματευομαστε εδω η σχεση μητερας παιδιων ειναι ξεχωριστη. αν τα παιδια ειναι απογονοι Κ/υ τοτε θα τους ειναι πιο ευκολο καθως θα ειναι αποτελεσμα της αγαπης τους. αλλα και διαφορετικα ειναι θεμα προτεραιοτητων.

οπως συνηθιζω να συμβουλευω τους μαθητες μου.. οταν διαβαζεις αφιερωνεσαι στο διαβασμα οταν παιζεις στο παιξιμο με λιγα λογια ολα γινονται μεσα στον χρονο τους..

 

Απάντηση: Μητρότητα και υποταγή

από τα καλύτερα posts που έχω διαβάσει σ' αυτό το forum

 

Απάντηση: Μητρότητα και υποταγή

Πραγματικά σ'ευχαριστώ...  

 

Χμμμ.... Kinks και παιδιά... Τα βίτσια μας και τα μωρά μας. Οι ιδιαιτερότητές μας ενάντια στην αθωότητα.

Αναρωτιέμαι αν έχουμε μπερδέψει λίγο τη βούρτσα με τη μπούτσα.

 

Και στις δυο περιπτωσεις (α και β) εφ οσον εχουμε D/s σχεση, (δεν θα διαχωρισω τον φυσικο πατερα απο τον Κυριαρχο συντροφο, γιατι εχω δει πολλους ΠΑΠΑΡΕΣ(!!!) πατεραδες, που πολυ τυχερα θα ηταν τα παιδια τους να ανατραφουν απο καλιεργημενα "ΕΝΗΛΙΚΑ" και υπευθυνα ατομα που εχουν απεξαρτηθει απο τα οποια συμπλεγματα τους, και οχι απο τους ιδιους), την ευθυνη ωστε να μην δημιουργηθει αυτη η συγκρουση στην υ. εχει ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ο Κυριαρχος στη σχεση. Αυτος ελεγχει, καθοδηγει, διαμορφωνει, εξελισει, ενθαρρυνει, επαινει, χειραγωγει, κρινει, αποδοκιμαζει, επιδοκιμαζει, εμποδιζει, διευκολυνει την υ.

Αν η αδεξιοτητα του, στην συμπεριφορα του, σε αυτο το παρα πολυ σημαντικο θεμα, (της μητροτητας της υ.) , επιτρεψει η ωθησει την υ. στην συγκρουση αυτη, αυτοματως η σχεση, (...αν διατηρηθει) θα υποβιβαστει το πολυ σε Τοπ/ μποττομ (για την αναγκη της υ. να παιζει τον ρολο αυτο , που και που...), και τα κυριαρχιλικια και οι μαστεριες του θα αποδειχθουν πυροτεχνηματα που "ελαμψαν" και εσβυσαν.

Οι πιθανοτητες να υπαρχει τετοιος Κ (ανεξαρτητα απο το αν ειναι φυσικος πατερας η οχι), ειναι λιγο λιγοτερες απο το να αποδειχθει καποιος ικανος και ΚΑΤΑΛΛΗΛΟΣ πατερας του παιδιου του.

Γι ργος

..............


Θα συμφωνησω μαζι σου!  


Γι ργος

...................


... και μαζι σου!  


Γι ργος