Μπορώ να πουλήσω τα πάντα

Με αφορμή πρόσφατο ποστ κάποιου μέλους του φόρουμ, θεώρησα ότι ίσως είναι θεμιτό να συζητήσουμε περί προσφοράς και ζήτησης, μέσα στο πλαίσιο BDSM σχέσεων, ατόμων που εισέρχονται σε ένα τέτοιο φόρουμ για να γνωρίσουν άτομα με τα οποία ενδεχομένως να κάνουν κάποια σχέση. Εγώ ας πούμε, δεν βαυκαλίζομαι ότι ήρθα εδώ για να ανταλλάξω απόψεις, ήρθα συγκεκριμένα για να κάνω BDSM σχέση με άτομα που ξέρουν περισσότερα από μένα. Και αυτό έκανα. Πέραν τούτου, ασυναίσθητα σχεδόν, πλασάρισα το προϊόν. Το οποίο αγοράστηκε, με το κατάλληλο αντίτιμο: το ζητούμενο.

Πρόσφατα συζητήσαμε το φαινόμενο του Κυρίου Τίποτα, σε ένα νήμα που ανέδειξε διάφορα προβλήματα στον τρόπο σκέψης αρκετών εξ ημών, και με ώθησε στην προσφορά (αφιλοκερδών) υπηρεσιών στον χώρο του image-making,  για κάποια άτομα που δεν μπορούν να προωθήσουν τον εαυτό τους ως επιθυμητό προϊόν. Και μένουν στα αζήτητα.

Ποια η άποψή σας, όσον αφορά το νταλαβέρι στο BDSM; Θεωρείτε ότι πλασάρετε τον εαυτό σας σωστά, με αποτελεσματικές τεχνικές μάρκετινγκ, ότι αυτές είναι αχρείαστες, ή ότι έχετε μείνει με ένα προϊόν στα χέρια σας που κακώς δεν έχει ζήτηση; Θεωρείτε ότι ο χώρος δεν απαιτεί νταλαβέρι;

Θα έπρεπε ίσως να δεχτώ ότι κανένας από εσάς που δηλώνει ότι δεν ψάχνει τίποτα είναι απόλυτα ευτυχισμένος και ότι μπορεί να βρει ότι γουστάρει εκτός χώρου. Από την άλλη, είμαι 45, όχι 5. Όσοι είμαστε εδώ, κάτι ψάχνουμε. Αν θέλαμε να ανταλλάξουμε απόψεις, θα μαζευόμασταν όλοι στο σπίτι μου για βερμούτ στην βεράντα, κάθε λίγο και λιγάκι (πράγμα που πολλοί το κάνουμε, χώρια που βρίσκουμε και αυτό που ψάχνουμε).

Ας είμαστε ειλικρινείς. Ποια είναι η κατάσταση της BDSM αγοράς, κατά την κρίση σας; Και πώς πλασάρουμε το προϊόν;

 

Να που ήρθε η ώρα να χρησιμοποιήσουμε και όρους αγοράς για το BDSM! Θα έχει πραγματικό ενδιαφέρον να δω τι θα γραφτεί επ' αυτού.
Για να είμστε ειλικρινής πρώτα με τους εαυτούς μας και μετά με τους άλλους θα πρέπει να παραδεχτούμε ότι είναι απειροελάχιστες οι περιπτώσεις που το βασικό κίνητρο είναι το βαρβάρως λεγόμενο "ψώνισμα". Τώρα το θέμα που θέτεις περί πλασαρίσματος του εαυτού μας τουλάχιστον για μένα συνοψίζεται στα εξής.
Το πόσο καλά ή άσχημα πλασσάρουμε τον εαυτό μας, το κατά πόσο προωθούμε τα πραγματικά στοιχεία του χαρακτήρα μας ή δίνουμε μια ιδεατή εικόνα, το πόσο σχετικοί ή άσχετοι είμαστε εν τέλει με το αντικείμενο εξαρτάται από τους δέκτες των ερεθισμάτων που δίνουμε και από την διάθεση τους να τα αποδεχτούν ή όχι.
Εντελώς χοντροκομμένα " όποιος γουστάρει θα ανταποκριθεί,όποιος δεν γουστάρει καλή καρδιά και no hard feelings".
Δεν πιστεύω ότι χρειαζόμαστε τεχνικές marketing για να προσεγγίσουμε ο ένας τον άλλο. Το στηρίζω αυτό δίνοντας ένα πολύ απλό παράδειγμα. Η ανταλλαγή Pm είναι μια συνηθισμένη τακτική. Δεν νομίζω πως μέσα σε λίγες αράδες καταφέρνει ο καθένας να πλασσάρει το προιόν του (εν προκειμένω τον εαυτό του). Όμως βλέπουμε την κουβέντα να συνεχίζεται,το φλερτάρισμα να δίνει και να παίρνει και στο φινάλε ίσως υπάρξει και μια πιο ζωντανή επαφή. Εκεί πλέον όσο καλό και να είναι το marketing σου καταρέει αν είσαι μούφα και αποθεώνεται αν είσαι όντως αυτός που έχεισ υποστηρίξει.
Προσωπική μου γνώμη είναι πως όσο ο καθένας αισθάνεται άνετα με αυτό που είναι,όσο το υποστηρίζει όντας πραγματικός και όσο δεν αναλώνεται στο να δημιουργεί ψεύτικες εικόνες τόσο πιο κερδισμένος βγαίνει και γλιτώνει και το άγχος για την διατήρηση και επιβεβαίωση του image του.


Υ.Γ Και το βερμουτάκι στην βεράντα δεν είναι κακό. Ας μην κάνουμε την αναζήτηση συντρόφου αυτοσκοπό. Μην ξεχνάμε πως όσο περισσότερο κυνηγάμε κάτι τόσο αυτό μας αποφεύγει.
Υ.Γ 2 Αφού ανέφερες συνάξεις και βερμούτ γιατί δεν οργανώνεις καμία; Ευκαιρία να δούμε και φάτσες που δεν δίνουνούτε φωνή ούτε ακρόαση

 

Απάντηση: Μπορώ να πουλήσω τα πάντα

Η ελληνική αγορά γενικότερα είναι πλέον μόνο για κυνηγούς και "σπίρτα".Από' κει και πέρα δεν έχει σημασία τι είσαι αρχικά,αλλά αυτό που θα εμπνεύσεις,να το αποδείξεις καλά.Πονεμένη ιστορία ρε Ντόρα και δυστυχώς θα παρεκλίνω.Οπότε μένω εδώ..

 

Re: Απάντηση: Μπορώ να πουλήσω τα πάντα

Μα τις πονεμένες ιστορίες ψάχνω, αγαπητότατο πλάσμα. 

Μην μου πεις τώρα ότι εσύ δεν εμπνέεις. Η ερώτηση είναι...πώς;

Το αν θα το αποδείξεις σχετίζεται με την ποιότητα του προϊόντος, όχι με το πλασάρισμα. Τα δύο δεν συνδέονται απαραίτητα. 

 

βρε Δώρα, τη στιγμή που το ιδεολογημα της εμπορευματοποίησης των πάντων δείχνει να πεφτει από τον 25ο όροφο, εσύ γιατί επιμένεις να θέτεις τις αναζητήσεις του καθενός με όρους μάρκετινγκ?

οχι τίποτα άλλο, αλλά είναι και άστοχοι όροι ανεξάρτητα με το γεγονός ότι τους έχουμε συνηθίσει...

για παράδειγμα κανείς δεν πουλά τίποτα, γιατί δεν έχουμε μεταβίβαση κυριότητας. Κι εαν έχουμε γιατί η τσούλα η σούμπα θέλει να φύγει μετα από 18μήνες? το αυτοκίνητό μου δηλαδή όταν το αγόρασα δεν μου ζήτησε να χωρίσουμε.

Επίσης δεν υπάρχει μια BDSM αγορά γιατί εγώ ως καταναλωτής δεν μπορώ να πάω στο BDSM μαναβικο και να αγοράσω δύο μαζοχουλες, μία σούμπα και μία πρωκτολάγνα δώρα, θα μου τα τυλίξετε για το σπίτι? Ούτε καν μια έκθεση με βιτρίνες δεν έχετε κατσει να μου φτιάξετε να χαζέψω λίγο.

 

Απάντηση: Re: Απάντηση: Μπορώ να πουλήσω τα πάντα

Ξανακοίταξε τα πελατάκια γύρω σου..Είσαι σίγουρη ;   (δεν αναφέρομαι στο φορουμ αρχικα)

 

Σε τί το βασίζεις αυτό;

Σόρρυ, αλλά αυτό που λες βασίζεται στο "πλασάρισμα".

Αυτό εννοώ. Είναι μία τεχνική. Υπάρχουν και άλλες. Άβαταρ, φωτό, ποστ, επαφή ή μη επαφή, σχέσεις ή μη σχέσεις, αυτά που λέμε στα ποστ (αληθινά ή όχι) κ.ο.κ.

Άρα, από ότι κατάλαβα, το image υφίσταται. Και άρα, εμείς το φτιάχνουμε. Άντε και οι "συνεργάτες" μας (φίλοι κλπ.)

Γιατί δεν κοιμάμαι όρθια.

Define άστοχοι. Γιατί όταν ακούω για υπερπροσφορά, σαφώς θα μιλήσω για μάρκετινγκ. Αν άκουγα για τον Έρωτα, θα μιλούσα για τον Έρωτα. Λες να μην ξέρω τι να πω περί Έρωτα;

Είσαι βέβαιος ότι δεν βάσισες την επιλογή σου περί σούμπας στο μάρκετινγκ; Δώσε κριτήρια. Αλλιώς, ας μιλήσουμε περί Έρωτος.

www.greekbdsmcommunity.com/forums

 

Το image & image making που αναφέρεις για μένα απλά δεν παίζει κανένα ρόλο.
image μπορείς να ονομάσεις και την προσωπικότηατ του καθενός,αλλά σαν όρος εμπεριέχει πολλά περισσότερα και πιο ψευδαισθησιακά και πολλές φορές δεν συμβαδίζει με το πραγματικό εγώ μας.
Όσο για το πρώτο από βισύνη παρέληψα ένα "δεν", επομένως η φράση γίνεται "πως είναι απειροελάχιστες οι περιπτώσεις που το κίνητρο δεν είναι το "ψώνισμα".

Επίσης όταν παρουσιάζεις αυτό που είσαι χωρίς φανφάρες και λοιπά πομπώδη,δεν πλασσάρεις ουσιαστικά τον εαυτό σου. Δείχνεις πως είσαι και αρέσεις ή δεν αρέσεις

 

όταν ακούς για υπερπροσφορά αρσενικών σούμπιτσων για παράδειγμα, τότε κάποιος προσπαθεί να δημιουργήσει μια αναλογία που να μιλά με όρους αγοράς γιατί είναι της μόδας. Αλλά αυτή η αναλογία έχει τόσες πολλές "εκπτώσεις" στον ορισμό της που πάυει να είναι λειτουργική ως εργαλείο.

διότι η "υπερπροσφορά" σε αρσενικούς σουμπίτσους θα έπρεπε να ρίξει την τιμή που τους αγοράζουν οι αρσενικοί και οι θυληκοί ντόμοι και ταυτόχρονα αυτή η υπερπροσφορά δεν μπορεί να συνδεθεί χωρίς να το κάνεις λάστιχο με την ελλαστικότητα του αρσενικού σουμπίτσου. Επιπρόσθετα ο αρσενικός σουμπίτσος έχει την άστοχη τάση να εκφέρει άποψη περί του ντόμου που τον αγοράζει πράγμα που κανένα προιόν δεν έχει δικαίωμα να κάνει. Σαν να μην έφτανε αυτό δεν υπάρχει καν μια έννοια για το ποιο ειναι το διαπραγματευτικό μέσο που ονομάζουμε τιμή και ταυτόχρονα ποιος επωφελείται από την πράξη. Δηλαδή εάν εγώ σου δώσω δύο σουμπίτσους εσύ τι θα μου δώσεις. Κι εαν εσυ διακρατήσεις τους σουμπίτσους για εξι μήνες προκειμένου να ανέβει η αξία τους (με το να αποσύρεις απο την αγορα αρκετούς σουμπίτσους -φαινόμενο που ονομάζουμε hoarding-) και να στριμώξεις την αγορά, τι θα σε πληρώσουν οι πεινασμένες ντόμες που θα εχουν μείνει χωρίς σουμπίτσο για εξι ολόκληρου μήνες.... κλπ κλπ κλπ ελπίζω να έγινα κατανοητός

διότι εάν θέλουμε να μιλήσουμε με ένα σύστημα κανόνων τότε θα πρέπει να αποδεχθούμε όλους τους κανόνες του συστήματος προκειμένου η συζήτηση να έχει νόημα. Αλλιώς θα είναι σαν να σου λέω ας μιλήσουμε με βάση την ευκλείδια γεωμετρία αλλα τελικά να λεω πως από δύο σημεία περνάνε άπειρες ευθείες...

 

Προφανως και ολοι οσοι βρισκονται εδω, κατι γυρευουν, με τους περισσοτερους να ψαχνουν καποιον να πραγματοποιησει τις φαντασιωσεις τους (ειτε αυτες συμπεριλαμβανουν βερα και παιδια, ειτε αγριο σεξ σε ξενοδοχειο), και αλλους να θελουν να μαθουν περισσοτερα σχετικα με το bdsm, γιατι ενω βρισκονται σε σχεση θελουν να γνωρισουν και αλλους με τα ιδια ενδιαφεροντα, γιατι ψαχνουν τριτο για τριο, γιατι εδω νιωθουν "σημαντικοι" η "επιθυμητοι", λογοι απειροι.

Τωρα σχετικα με το πλασαρισμα: Αν εισαι γυναικα, κατω απο 50, με εμφανιση μετρια και πανω, δεν χρειαζεται να κανεις τιποτα για να πλασαρεις τον εαυτο σου. Ειτε δηλωνεις υποτακτικη, ειτε Κυριαρχος, Αφεντρα, Switch η Perv η και Βανιλα στα αζητητα δεν παιζει να μεινεις. Αν για καποιο λογο ομως θες να μην προλαβαινεις να απαντας σε pm μπορεις παντα να βαλεις ημιγυμνες φωτογραφιες στο αβαταρ και το προφιλ σου (και να τρωγεσαι), username "skise_me_tora", "sub4u", "DarkMistress" κλπ.

Αν εισαι αντρας, τα πραγματα δυσκολευουν. Φανταζομαι πως ισχυει οτι ισχυει και παντου εξω απο το φορουμ, plus μερικα ακομα πραγματα. Αν θες να αποφυγεις να μεινεις στα αζητητα καλυτερα να μην:

- Εχεις username "gamo_k_derno", "sklavos39", "stitokolaraki" κτλ. Αν διαλεξεις κατι πιο intellectual, μυστηριο, κυριαρχικο, εστω ρομαντικο φανταζομαι πως θα εχεις μεγαλυτερη πιθανοτητα να ασχοληθει καποια μαζι σου. Η εν παση περιπτωση κατι που να δηλωνει προσωπικοτητα και χαρακτηρα.

- Γραφεις μπουρδες. Δεν ειναι τοσο κακο να μην εχεις τεραστια γνωση σχετικα με το bdsm, μπορεις αν δεν εισαι ειδημων απλα να κρατας το στομα σου κλειστο.

- Δειχνεις desperate to get some. Ισχυει παντου, γιατι οχι και εδω;

- Διαλεγεις να δηλωσεις ενα στατους που δεν μπορεις να υποστηριξεις.

Φυσικα βοηθαει (πολυ) να βρισκεσαι στον χωρο καιρο, να εχεις πολλες γνωσεις και να γραφεις με τροπο που να εμπνεει σεβασμο και σιγουρια, πιθανον και λιγο "μυστηριο". Αλλα τι να κανουμε...δεν μπορουμε ολοι να μαστε ειδημονες σε ολα... Παιζουμε τα χαρτια μας οσο καλυτερα μπορουμε.

Απο κει και περα, θεωρω πως σε ενα βαθμο στον τροπο που γραφεις βγαινει ο χαρακτηρας σου, οποτε αν εξαιτιας αυτου μενεις στα "αζητητα" εξω απο το φορουμ, θα μεινεις και μεσα.

 

DRD, όπως έχω ξαναπεί η εικόνα που έχουν οι άλλοι για εμάς δεν συναρτάται αποκλειστικώς των ικανοτήτων μας να εξωραΐζουμε τον εαυτό μας, αλλά κυρίως των ικανοτήτων τους να τον διαβλέπουν. Επίσης αναρτημένο ήδη, το ότι τα κριτήρια με τα οποία επιλέγουμε τη μάσκα που θα κρατήσουμε εμπρός από το πρόσωπό μας, μαρτυρούν πολλά περισσότερα από το ίδιο το πρόσωπο.

Αντιλαμβάνομαι πιστεύω το ζητούμενο του νήματός σου, και στο βαθμό που μπορώ να εκφέρω άποψη θα ήθελα να πω ότι αρκετοί υποτακτικοί κύριοι χωλαίνουν στην παρουσίαση του εαυτού τους. Και δεν μιλώ για εξωραϊσμό ούτε για επαγγελματικού επιπέδου προώθηση -είδα ότι η λέξη "πλασάρω" δίνει στους συνομιλητές σου την εντύπωση ότι αυτό το οποίο πλασάρω είναι καταρχήν αναξιόλογο-, μιλώ απλώς για επικοινωνία των πραγματικών τους ιδιάζοντων γνωρισμάτων. Αυτή τουλάχιστον την αίσθηση αποκόμισα τους πρώτους μήνες της συμμετοχής μου στα fora, οπότε οι κρούσεις για επικοινωνία ήταν μακράν περισότερες.

Τώρα, το αν η αγορά του BDSM είναι περισσότερο απαιτητική από τη vanilla one, δεν μπορώ να το πω με βεβαιότητα. Σίγουρα εδώ αξιολογούνται και κάποιες ακόμη παράμετροι, που αφορούν στην συμβατότητα δύο ανθρώπων, πλην όμως έχω παρατηρήσει πως το βασικό πρόσκομμα στη σύναψη σχέσεων δεν είναι τεχνικής φύσεως (λ.χ. δεν αφορά σε προτιμήσεις του ενός που καταρρίπτουν hard limits του έτερου), αλλά αφορά στη συμβατότητα ιδιοσυγκρασιών.

Αν θα είχε κάποιο νόημα να παρέχεται PR βοήθεια σε όσους τη χρειάζονται; Ναι και όχι. Ναι, γιατί μία μικρή βοήθεια μπορεί να κάνει έναν θησαυρό να αναδυθεί, και όχι γιατί αυτή ακριβώς η συστολή είναι ένα κομμάτι του θησαυρού, που χάνεται.

Πολύ ωραίο νήμα D.


ΥΓ. Σαφώς όσοι είμαστε εδώ κάτι αναζητάμε. Δεν προκύπτει όμως πως αποκλείεται αυτό που αναζητάμε να είναι η ανταλλαγή απόψεων καθεαυτή.

 

Δεν καταλαβαίνω ακριβώς το σκεπτικό.
Όταν αναφέρεσαι σε bdsm σχέσεις τι εννοείς?