Μπορώ να πουλήσω τα πάντα

Από τις πιο ενδιαφέρουσες και σημαντικές αναλύσεις που έχω διαβάσει εδώ και καιρό. Κάτι όπως το γνωστό ρητό του Γκράουτσο, "Δεν θέλω να ανήκω σε κλαμπ που δέχεται εμένα ως μέλος" -- "Δεν καταδέχομαι να ________ω κάποιον/αν που _______ται (και από μένα)". (Στο κενό διάστημα βάλτε αρκετά σχετικά ρήματα, βανιλλίζοντα τε και βδσμικά.) Καταστροφική αντίφαση or what.


​

 

Mesodo και Docheart, ωραιότατες οι αναλύσεις σας. 

 

Απάντηση: Re: Μπορώ να πουλήσω τα πάντα

Γιατρε μου αυτα ακριβως τα εχω διαβασει και στο περιοδικο ΝΙΤΡΟ... εσυ τα πηρες απ' αυτους, η αυτοι απο εσενα...; 

Επι την ευκαιρια μιας και μπηκα σ' αυτο το νημα, πουλαω τις μετοχες μου που αγορασα το 1999 και εχουν αραχνιασει... ενα γιουκο μοντελο 1869... δυο χρυσα δοντια της γιαγιας... τρια μαστιγια με τα οποια εχω μαστιγωσει την Μαντονα... μια προσκληση για ενα Σ/Μ παρτυ στην Ολλανδια... και τις τριχες απο την αποτριχωση του μν μιας σκλαβας... Πουλωντας τα ολα αυτα πιστευω να συγκεντρωσω τα γιουρο που χρειαζομαι για να παω επιτελους σε αυτο το γαμημενο το Ντουμπάι...  

 

Re: Απάντηση: Re: Μπορώ να πουλήσω τα πάντα

Aποκλείεται να συμπίπτουν. Δεν έχω διαβάσει ποτέ Νίτρο, και είμαι σίγουρος οτι το Νίτρο δεν έχει διαβάσει ποτέ εμένα. Ήπια τέσσερα ουίσκι γράφοντας αυτή τη μαλακία χθες το βράδι. Ο υπαινιγμός σου οτι το ξεσήκωσα από κάπου αλλού ραγίζει την καρδιά μου, αλλά κυρίως απογοητεύει το συκώτι μου.

 

Μαυροβασίλη, η διπλή επανάληψη υπάρχει για να τους δώσει την εξωτική αυρα μιας αγριας ξεχασμένης φυλής, όπως των λιλιπούα

τι κρίμα που το κολομπαράς γράφεται με μικρό ο. Είσαι σίγουρος πως δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι γιαυτό?


Durcet it takes 2 2 tango. Φυσικά αυτό που λες ισχύει και είναι η δυναμική της σχέσης τους που δημιουργεί τα παρατράγουδα.

Παρατηρώντας ανθρώπους που δεν έχουν σχέση με το χώρο και ταυτόχρονα είναι σουμπ σουμπ (δεν θα μπορούσαν καν να το ορίσουν έτσι), βλέπω πως το μεγαλύτερο μέρος της δυναμικής υποκινείται από τους ντομντομ συντρόφους τους (που επίσης δεν ορίζουν τον εαυτό τους έτσι). Δηλαδή οι σουμπσουμπ έχουν την τάση να αφήνουν την πρωτοβουλία στους ντομ ντομ γιατί αυτό τους τραβά. Δεν είναι απαραίτητα δουλικοί για να αρέσουν, είναι υποτακτικοί γιατί έτσι είναι. Μάλιστα εάν το έχουν καταλάβει πολλές φορές του αντιστέκονται θεωρώντας ότι δεν ταιριάζει με τον κοινωνικό ρόλο τους. Γιαυτό ενώ θεωρώ ότι έχεις δίκιο πως είναι αμφίπλευρη η παρεξήγηση, συνεχίζω να καταλαβαίνω πως η ευθύνη βαραίνει περισσότερο τους ντομ ντομ.


DocHeart, τα σημεία σου πατάνε σε μια στατιστική που δύσκολα μπορεί να απογοητεύσει (πολλές κοπέλες γοητεύονται από ένα έξυπνο σχόλιο). Η κοινοτοπία της ανθρώπινης φύσης είναι δεδομένη (αλλιώς δεν θα καταλαβαίναμε χριστό από τους άλλους), δυστυχώς για εμάς τους αναλυτικούς τύπους, εξίσου δεδομένη είναι και η πρωτοτυπία τους. Πράγμα που σημαίνει πως η ίδια κίνηση μπορεί να γυρίσει και μπούμερανγκ. Διότι πχ ενώ υπάρχουν πολλές κοπέλες που θέλουν τους άλλους κατανοητούς και προσβάσιμους, υπάρχουν κι άλλες ομως που τους θέλουν δυσνόητους. Δεν παν να λένε ντερινταρικές μπούρδες με το κιλό, αυτές καβλώνουν.

Και χωρίς να θέλω να φανώ κριτικός, μια άλλη πολύ πετυχημένη στρατηγική μάρκετινγκ είναι να αφήνεις τον πελάτη να έρθει μόνος του στο προιόν για να να νομίζει ότι είναι δική του ιδέα και να νιώθει έναν φαινομενικό έλεγχο πάνω στα πράγματα. Δεν είναι τυχαίο πχ ότι οι άνθρωποι εκτιμούν περισσότερο τα πατατάκια που βρίσκονται σε σακούλες που ανοίγουν λίγο δυσκολότερα από τις άλλες.

κι εαν σου αρέσει το κορίτσι, κοίτα το στα μάτια.


ΥΓ ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια, πάω τωρα να δουλεψω αντι να σαλιαρίζω στα φόρα παρτίδα... 

 

Δε διαφωνώ. Το να καταλαβαίνεις το στυλ και τη νοοτροπία της γκόμενας είναι ζωτικό. Το να μπορείς να προσαρμοστείς στην ψυχολογία της, απαραίτητο. Το να βλέπεις αυτό που τη διαφοροποιεί σαν πελάτη και να το αντανακλάς στην πωλησιακή τεχνική σου, δεξιότητα σπάνια και πολύτιμη.

Δυο διαφορετικά πράγματα λες εδώ. Άλλο να την κάνεις να πιστεύει οτι ήταν δική της ιδέα (φοβερή μαγκιά) και άλλο να την αφήνεις να έρθει μόνη της. Το "ανοίξαμε και σας περιμένουμε" δε δουλεύει ούτε στις μπίζνες ούτε στις γκόμενες, νομίζω. Θέλει να πας εσύ και να το σκάψεις το ζήτημα και να το παλέψεις, τίποτα δεν έρχεται μέσα όταν περνάς όλη τη μέρα αραχτός στο γραφείο.

Δε μπορώ να τις κοιτάω στα μάτια. Τα πράγματα που δεν πρέπει να μάθουν για μένα για να μην ξενερώσουν είναι πολυάριθμα, και έχω συνηθίσει να τα κρύβω. Τα κοιτάγματα στα μάτια δε με βοηθάνε στο στόχο μου. Προτιμώ να κοιτάζω το πανί και με μια βέργα να στρέφω την προσοχή τους στα πιο σημαντικά σημεία του powerpoint.

Καλό Σ/Κ φίλε.

 

Και άμμο στους Άραβες;;;;;  

(Το παραπάνω το λέω μισοαστεία -στην κυριολεκτική του έννοια- και μισοσοβαρά -στην μεταφορική/όσον αφορά το θέμα του νήματος-).

 

Βλέποντας τα πράγματα και από την πλευρά του "αγοραστή", θα έλεγα ότι
για μένα πολύ χειρότερο του κακού marketing είναι το ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΟ marketing
τη στιγμή μάλιστα που το "target-group" και υποψιασμένο είναι αλλά και
μικρό αριθμητικά.

 

Φυσικά. Η δική μου άμμος είναι κατά πολύ ανώτερη, προέρχεται από την μαγική παραλία της Τριστινίκα, είναι πολύτιμο φυλαχτό, προστατεύει από το κακό μάτι, και όποιος την κατέχει θα ζήσει πάρα πολλά χρόνια. 

Εκτός αυτού, θα δημιουργούσα τεχνητή ζήτηση για την δική μου άμμο. Οι άνθρωποι - επειδή σπάνια ξέρουν τι θέλουν - απλά ακολουθούν αυτό που θέλει η αγέλη. Θα μπορούσα ακόμη να δημιουργήσω και τεχνητή έλλειψη. Και άλλα πολλά...

Πραγματικά, αμφιβάλλετε ακόμη για το αληθές του τίτλου του νήματος; Σκέφτομαι τον τελευταίο καιρό να κάνω ένα πείραμα. Το ονόμασα Συρανό ντε Μπερζεράκ. Ίσως να το κάνω... 

 

Απάντηση: Μπορώ να πουλήσω τα πάντα

Να διαφημίσω και εγώ λοιπόν ενα απο τα προσόντα του προϊόντος που πουλάω...

Είμαι φοβερός στο κρεβάτι...








...γιατί μπορώ να κοιμάμαι ολη μέρα... 

 

Απάντηση: Μπορώ να πουλήσω τα πάντα

 

Η αποσύνδεση της ποιότητας από το πλασάρισμα έχει νόημα μόνο κάτω από την παραδοχή μια αγοράς , βασισμένης σε πρότυπα αμιγώς νεοφιλελευθεριστικά.Ως εκ τούτου δε με εκπλήσσει που αυτή βρίσκεται να αποδίδεται στο νήμα τελικά με όρους μάρκετινγκ.Το θεωρώ απόλυτα σύνομο.
Δε μπορώ να πω ότι δεν έχει την ισχύ της στη δεδομένη πραγματικότητα , όπως επίσης δε μπορώ να πω ότι καταφέρνω να λειτουργώ καλά σε αυτό το επίπεδο.

Όμως , μιας και η αποσύνδεση αυτή τίθεται με τρόπο από τον οποίο διαφαίνεται ότι αυτή αφορά τελικά όλα τα προϊόντα (εν προκειμένω βανιλλίζοντες και μπιντιεσεμάδες) , θεωρώ πως το ενδιαφέρον της κουβέντας εναπόκειται πλέον στη διαφοροποίηση καθαρά των τακτικών που χρησιμοποιούνται , ανάλογα με το που απευθύνεται το εκάστοτε προϊόν.

Ένα άλλο που θα ήταν όμως ενδιαφέρον επίσης , θα ήταν ένας προβληματισμός γύρω από το πώς αυτή η χρήση τακτικών επιδρά (αν βρίσκετε ότι επιδρά) και στο ίδιο το προϊόν.

Πολύ καλή νηματοθέτης όπως πάντα.