Πως εκδηλώνετε τον έρωτα σας;

κανω ο,τι μπορω και περνα απο το χερι μου για να αποδειξω οτι σκεφτομαι τον συντροφο μου, οτι τον αγαπω, τον νοιαζομαι και τον σεβομαι...
ειμαι ο εαυτος μου και προσπαθω να βλεπει με τον τροπο που σκεφτομαι και δρω για εκεινον το ποσο τον θελω...το βλεμμα ειναι αυτο που δειχνει την αγαπη και το κατα ποσο ειναι δεκτικος καποιος στο να μοιραστει με τον συντροφο του .

 

Απάντηση: Πως εκδηλώνετε τον έρωτα σας;

 

Τι κάνω? Ε βασικά δεν είναι και κάτι που το παθαίνω και κάθε μέρα!
Κάνω διάφορα....
Αυτό που θεωρώ σημαντικότερο δεδομένης της ανασφάλειας που νιώθω(όταν γουστάρω τον άλλον πολύ και δεν τον κάνω ότι θέλω) είναι να προσπαθώ να μην αφήνω το μυαλό μου να μπαίνει σε σενάρια τύπου αη γαμήσου εσύ και ο γρύλος σου. Βέβαια μυαλό είναι, αυτή είναι η δουλειά του απλά προσπαθώ να μην του δίνω πολύ σημασία! Αν τυχόν υπάρχει και κάποιος κοντινός μου άνθρωπος εκείνη την εποχή (φίλος φίλη) που νιώθω ότι μπορεί να με καταλάβει του ανοίγομαι έτσι ώστε να με ξεκολλάει αν αυτό είναι απαραίτητο.
Προσπαθώ να μην γίνομαι φορτικός-πιεστικός και πνίξω τον άλλον αλλά ταυτόχρονα να εκδηλώνω και να εκφράζω έντονα το ενδιαφέρον και τα συναισθήματα μου-αυτό κι αν είναι μανίκι!
Κατά τα άλλα .... και πάλι αυτό θα πω προσπαθώ να αποστασιοποιούμαι απ το μυαλό μου έτσι ώστε να μου επιτρέψω να το ζήσω γιατί είναι όμορφο όταν συμβαίνει.

Και φυσικά να με παρατηρώ έτσι ώστε την επόμενη φορά να καταφέρω να το γευτώ λίγο πιο ολοκληρωμένα:nod:

Επίσης προσπαθώ να με βάζω στο τριπάκι του να νιώθω ερωτευμένος γιατί αφ ενός είναι όμορφα αφ ετέρου οι γυναίκες αυτό θέλουν:icon16:


Υ.Γ1 Η πράξη απέχει μακράν από τα ποστ
Υ.Γ2 Εχω "ερωτευτεί" και από το τηλέφωνο μιλάμε για μεγάλη παράνοια!!! Πάντως τα συναισθήματα τα ένιωθα.Πάντα αναρωτιόμουν αν ερωτευόμαστε επειδή ο άλλος άνθρωπος μας το προκαλεί ή επειδή εμείς τοχουμε ανάγκη!!! 
Υ.Γ3 Δε θάλεγα ότι σε γενικές γραμμές έχω απολαύσει τον έρωτα στην ζωή μου (όχι το σεξ:icon16 

 

Έχω την εντύπωση πως ο τρόπος που αντιλαμβανόμαστε και ως συνέπεια εκφράζουμε τον έρωτα μας είναι διαδικασία που προκύπτει από την κουλτούρα του καθενός.
Είναι όλες αυτές οι εικόνες – συμπεριφορές που δεχόμαστε από το περιβάλλον μας και προσπαθούμε να εντοπίσουμε – αναπαράγουμε σε κάθε επαφή – επικοινωνία με το αντικείμενο του πόθου μας.
Προσωπικά νομίζω ότι βιώνω τον έρωτα έτσι όπως με μάθανε τα τραγούδια που άκουσα και τα βιβλία που διάβασα μεγαλώνοντας.

 

Κάθε έρωτας είναι διαφορετικός, επειδή εμείς είμαστε κάθε φορά διαφορετικοί. Χωρίς έρωτα, δεν είναι η ζωή. Χωρίς έρωτας, μιλάμε για επιβίωση. Ακόμα κι αν ερωτευόμαστε έναν συγγραφέα, μία πόλη, το να πίνουμε καφέ.

Ο έρωτας μας δίνει ταυτότητα. Μαθαίνουμε απ΄την αρχή ποιοι κάθε φορά καινούριοι είμαστε.

Και φυσικά είναι και τρομακτικός. Πρέπει να αντέχεις. Αλλά καλύτερα να φθαρθείς. Ποιός θέλει ένα άφθαρτο πτώμα να είναι;

 

Απάντηση: Πως εκδηλώνετε τον έρωτα σας;

jimboy φοβερή ταύτιση!!!!!
Έτσι ακριβώς λειτουργώ κι εγώ. Προσέχω να μην τον πνίξω με τα συναισθήματα μου, τον νοιάζομαι, τον προσέχω και προσπαθώ να μην τον φέρω σε δύσκολη θέση, φοβάμαι να μην χάσω αυτό που έχω ήδη μαζί του και δεν εκδηλώνομαι. Περίεργο συναίσθημα που θες να το ζήσεις αλλά φοβάσαι. Ξέρεις ότι αξίζει να το ζήσεις κι ας πληγωθείς.
Αχ! θέλω να ερωτευθώ πρίν κλείσω τα 40! Όσες φορές μέχρι τώρα άρχισα να νιώθω κάτι το καταπίεσα!
Δεν έχω ερωτευθεί ποτέ στη ζωή μου πραγματικά. Αν είχε συμβεί δεν θα κράταγε??? Εγώ "τσιμπημένος" με θυμάμαι μόνο για κάνα μήνα....
Έχω χάσει πολλά??

 

Εγώ.

(Σχετικά με το υπόλοιπο ποστ σου, απαντάς γενικά για τον έρωτα και υπάρχουν ανάλογα νήματα γι' αυτό σε αυτή την ενότητα, π.χ. "τί είναι για σας ο έρωτας;" κτλ. Ίσως η απάντησή σου ταίριαζε καλύτερα εκεί  )

------

Όταν τελειώσετε να απαντάντε στο πώς εκδηλώνετε τον έρωτά σας, εγώ έχω μια ακόμη ερώτηση:
Γιατί εκδηλώνετε τον έρωτά σας; Για σας (επειδή π.χ. δεν μπορείτε να το κρατήσετε μέσα κτλ) ή για να το δει ο άλλος;

Υ.Γ. Ως απάντησή μου στην ερώτηση του νηματοθέτη: πολύ διαφορετικά απ' ότι παλιότερα.

 

Γιατί εκδηλώνω τον έρωτά μου;

Μμμμ... γιατί θέλω να ζήσω τη ζωή. Και γιατί θέλω να επικοινωνώ. Και γιατί θεωρώ ότι χωρίς να αναπτύσσω ουσιαστική σχέση με ανθρώπους/πράγματα/βιβλία/ταινίες/εμπειρίες (να βγω από το εγω μου, δηλαδή) είναι σαν να μην ζω.

 

Δύσκολη ερώτηση. Δύσκολη κατάσταση για εμένα και τον άλλο.
Όσες φορές έχω(νομίσει πως έχω)ερωτευτεί, προσπαθώ ,από την μια να το κρύψω ,φοβούμενη πως θα πληγωθώ(ή/και πως θα το εκμεταλλευτεί ο άλλος εις βάρος μου) ,από την άλλη, δυσκολεύομαι να το κρατήσω μέσα μου και όταν το εκφράζω ,το κάνω με θύελλες συναισθημάτων. Από την μια προσπαθώ/θέλω να το παίξω χαλαρή και δεν-τρέχει-τίποτα και από την άλλη νιώθω πως/θέλω να εξαρτώμαι αποκλειστικά από εκείνον.
Μια διαρκής εσωτερική πάλη.
Βάλτε μέσα σε αυτά την κυκλοθυμία, την σχιζοειδή διαταραχή προσωπικότητας, την έντονη ανάγκη για επιβεβαίωση(και οχι για επιβίωση  ), την άγουρη υποτακτικότητα , τον συμπλεγματικό σαδισμό ,την άρνηση του μαζοχισμού και διάφορα άλλα συμπλέγματα, και έχετε τον Αχταρμά.

Γιατί εκδηλώνω όλο αυτό(όταν και όπως το κάνω) : γιατί δεν μπορώ να κάνω αλλιώς. Ή θα τα κρατήσω όλα μέσα μου μέχρι να λαλήσω εντελώς, ή θα τα πετάξω όλα πάνω στον άλλο μέχρι να κάνει αίτηση για περιοριστικά μέτρα, ή θα κρατάω λίγα και θα δίνω άλλα λίγα, μέχρι να μας κλείσουν σουίτα με διπλό κρεββάτι στο Δαφνί.

Το καλό είναι πως μου περνάει σχετικά γρήγορα.Ένας θεός ξέρει τι θα συμβεί όταν ερωτευτώ πραγματικά:scared:

 

Ενθουσιαζομαι και παθιαζομαι ευκολα και εντονα (μαλλον φταιει το οτι εχω μια εξαιρετικα ρομαντικη πλευρα), οποτε το "ζω" 100/100, αλλα λιγες φορες, αυτος ο ενθουσιασμος καταληγει σε ερωτα. Συνηθως σβηνει και χανεται. Οταν παντως καταληγει σε ερωτα, ειναι πολυ, πολυ ομορφα, και ναι, πεταω στα συννεφα, παω και τον αλλο μια βολτιτσα απο κει να δει την θεα, ειμαι ο πιο ευτυχισμενος ανθρωπος στον κοσμο, και οπως ειχε παρατηρησει και ενα καθηγητης μου χρονια πριν, γινομαι ενα "τονο" πιο φωτεινη απο ολους τους αλλους γυρω μου.

Βεβαια το 100/100 το δικο μου, εχει καποιες ιδαιτεροτητες. Και ερωτευμενη στο φουλ, χρειαζομαι χωρο και χρονο για τον εαυτο μου, και επισης χρειαζομαι ο αλλος να το καταλαβαινει και να το σεβεται αυτο, καθως και να διατηρει και εκεινος την προσωπικοτητα του μεσα στη σχεση. Αυτο μεταφραζεται ως "ψυχραιμια και προτιμηση να μην αλλαζω τις συνηθειες μου" αραγε; Δεν υπαρχει τιποτα πιο ομορφο θεωρω, απο δυο ανεξαρτητους ανθρωπους που δεν ειναι μαζι απο αναγκη αλλα απο επιλογη, να βρισκονται μαζι, ερωτευμενοι και να αφηνουν αερα να μπαινει και να κινειται αναμεσα τους, να τους ανανεωνει και να τους δροσιζει.

Α, και μια φιλη ειχε πει πριν καιρο, πως ερωτας δεν ειναι αυτο που σε κανει να βλεπεις τον αλλο να λιωνεις και να σερνεσαι, αλλα αυτο που σε κανει να τον βλεπεις και να φωτιζεις ολοκληρος...Συμφωνω νομιζω.

Σαφως και για τους δυο λογους. Καταρχας γιατι οταν νιωθω ερωτευμενη, νιωθω πως αν το κρατησω μεσα μου θα σκασω, και επειτα, γιατι θελω να τον μοιραστω, να τον εκφρασω, και να τον αναμειξω με τον ερωτα του αλλου να δω τι χρωμα θα βγει!

 

Απάντηση: Re: Πως εκδηλώνετε τον έρωτα σας;

Ετσι τόχω και γω μες την γκλάβα μου αλλά στην πράξη το χάνω 

 

Έχω πάψει να ερωτεύομαι, μου κάνει κακό και αυτό μπορώ να το κάνω πολύ εύκολα και μόνη μου στον εαυτό μου.
Συμβιβάζομαι με τους ανθρώπους καθαρά και μόνο για τις βιολογικές μου ανάγκες.

 

Απάντηση: Πως εκδηλώνετε τον έρωτα σας;

ολα η τιποτα .