Μητρότητα και υποταγή

Μήπως τελικά -όπως ελέχθη σε ένα άλλο νήμα- το BDSM είναι ένα σπορ για άτεκνους;;;

 

Ειλικρινά, αγαπητή Sumisa, δεν μπορώ να καταλάβω το πρόβλημα.

Δεν είναι, πιστεύω, ρόλοι ένας άνθρωπος -- δεν είναι το άθροισμά τους. Ο ίδιος άνθρωπος, η ίδια γυναίκα, κινείται με διαφορετικές εμφάσεις σε διαφορετικά στιγμιότυπα της ζωής.

Είσαι ίδια με τον εργοδότη σου όπως με τον εραστή σου; (Εκτός αν τα 'χετε...λολ) Χρειάζεται να προσπαθήσεις να είσαι φυσική ενώ μιλάς με τη μητέρα σου, μια ώρα αφού έχεις γυρίσει σπίτι από ερωτικό γλέντι με τον αγαπημένο σου; Παίζεις ή αλλάζεις ρόλους μέσα στην εβδομάδα που θα υπάρξεις στη σχολή/στη δουλειά, στο σπίτι των γονιών, με τις φίλες, με πελάτες στη δουλειά, με τον αγαπημένο σου; Πώς μπορείς να τα διαχωρίζεις αυτά χωρίς να μπερδεύεσαι; Όλα έρχονται φυσικά, χωρίς ιδιαίτερο ζόρι, χωρίς να χτυπιέσαι να τα ξεχωρίσεις. Ξέρεις από πείρα, ένστικτο, συνήθεια, πως δεν θα αφηγηθείς με κάθε λεπτομέρεια στον πατέρα σου τι έκανες χτες στο κρεβάτι, στο πάτωμα, στο τραπέζι της κουζίνας, στον καναπέ και κρεμασμένη από το πολύφωτο του σαλονιού με τον.... Σου έρχεται δύσκολο να μην αναφερθείς σ΄αυτά; Είναι αντιφατικός ο διαχωρισμός και παίζεις ρόλους; Δεν το φαντάζομαι.

Γιατί η σχέση με το παιδί να διαφέρει;


Παρόμοια διλήμματα αντιμετωπίζουν κάποιοι βανίλλα όσον αφορά το σεξ και το γάμο: είναι δυνατόν να γαμιέται μια γυναίκα σαν παθιασμένο θηλυκό με τον ίδιο της το σύζυγο στο κρεβάτι και μετά να είναι καλή μητέρα; Οι παλιοί άντρες (και πολλοί ακόμα τώρα) θα έβρισκαν τα δύο ασύμβατα. Θα προτιμούσαν το "Έμεινα παρθένα για το παιδί μου". Η σύζυγος κάνει ...αξιοπρεπές σεξ, ως άξια μάνα των τέκνων. Αν κάνει "όργια" με το σύζυγο, απαπαπα.... πώς να παντρευτεί κανείς μια ... ;!!



Κατ' εμέ, ο προβληματισμός που θέτεις στο τελευταίο σου ποστ δεν διαφέρει πολύ από το παραπάνω -- βαλμένο σε βδσμ βάση . Αν η υποταγή της μάνας στον πατέρα εκτείνεται και εκτός κλίνης, (και δεν μιλάω για ακραίες εκδηλώσεις) δεν διαφέρει πολύ από το μοντέλο της γιαγιάς σου που έφερνε τις παντόφλες στον παππού α λα κυρία Κοκοβίκου "Ναι, Αντωνάκη μου", αλλά σε νέα εκδοχή και στυλ. Με λίγα λόγια, όσο θα καταλάβει ένα παιδί βανίλλια γονιών πως οι δικοί του δεν το βρήκαν στα λάχανα, άλλο τόσο θα καταλάβει και των βδσμ.


Φυσικά θέλει μια έξτρα προσοχή και διακριτικότητα. Σημάδια και κραυγές πόνου, μαστίγια και ασυνήθιστα αντικείμενα θα τρομοκρατήσουν ένα παιδί. Αλλιώς δεν βλέπω πώς μητρότητα και υποταγή είναι ασύμβατα. Παραδοσιακά στην ελληνική κοινωνία δεν έχουν υπάρξει ποτέ ασύμβατα. Αντιθέτως -- έχουν συνυπάρξει, κατά κανόνα.



​

 

Απάντηση: Re: Μητρότητα και υποταγή

Αγαπητή female,
σε ευχαριστώ για την απάντησή σου.
Στο τελευταίο μου ποστ δεν έθεσα προβληματισμό, αλλά μία άποψη για τις απαντήσεις που προηγήθηκαν.
Όπως είπα και άλλες φορές, δεν αναφερόμουν στις σεξουαλικές δραστηριότητες των γωνιών ή της μητέρας αλλά σε ευρυτερο πλαίσιο ελέγχου. Και δεν επικεντρώθηκα στην επίδραση πάνω στο παιδί, αλλά στην εσωτερική σύγκρουση της μητέρας. (η οποία με τη σειρά της μπορεί να έχει και επιδραση στο παιδί). Νομίζω οτι έχω πια βρει μία άκρη στον προβληματισμό μου. Αυτήν αναφέρω και στο τελευταίο μου ποστ.

Υ.Γ. Δεν είπα ποτέ πως μητρότητα και υποταγή είναι ασύμβατα. Το αντίθετο. Αλλά η προσέγγισή σχετικά με τη 'γιαγιά μου' δε με καλύπτει. Η σημερινή κοινωνία έχει ευτυχώς ή δυστυχώς διαφορετικές απαιτήσεις.

 

Θα ήθελες να μου πεις μήπως σε τί δεν είμαι υγιές πρότυπο για τα παιδιά μου?

 

Βεβαίως. Δεδομένου ότι ζούμε στον 21ο αιώνα, και υπάρχει -υποτίθεται- ισότητα μεταξύ των δύο φύλων, κρίνεις ότι είναι σωστό ένα παιδί να μεγαλώνει με τη μητέρα υπό του πατέρα; Δυστυχώς η εκμάθηση των κοινωνικών ρόλων ξεκινά από το σπίτι. Δεν υπάρχει ο κίνδυνος της μίμησης από τα παιδιά, και αυτή τη φορά εκτός βδσμ πλαισίου; Δηλαδή, άθελά μας να δημιουργήσουμε έναν άντρα που καταπιέζει τις γυναίκες ή μια γυναίκα με σκυμμένο το κεφάλι; Αυτά βέβαια στην περίπτωση που έχουμε να κάνουμε με 24ωρη D/s σχέση, που δεν περιορίζεται μόνο στην κρεβατοκάμαρα.

 

Απάντηση: Μητρότητα και υποταγή

Μια D/s σχέση μέσα στον γάμο είναι η ιδανική. Όμως σε καμμιά περίπτωση δεν θα επέτρεπα στον εαυτό μου, όντας πατέρας, να δείξω έστω και ψήγματα της Κυριαρχικότητας μου παρουσία των παιδιών μου. Δεν θα υπέσκαπτα ποτέ την θέση της μάνας των παιδιών μου μέσα στην οικογένεια και κυρίως στα μάτια τους. Και αυτό δεν έχει να κάνει μόνο με τις συμπεριφορές παρουσία των παιδιών αλλά και στον συνολικότερο τρόπο που αντιμετωπίζεται η υποτακτική σύζυγος και μητέρα.
Όσον αφορά στο δεύτερο σκέλος του εξαιρετικού νήματος της sumisa δεν τίθεται θέμα για μένα. Τα παιδιά πάνω απ΄όλα και όλους. Οι προσωπικές μου ανάγκες περνούν σε δεύτερη μοίρα. Και αν η υποτακτική μητέρα δεν έχει την ικανότητα να διαχειριστεί την εκτός γάμου D/s σχέση της και τα παιδιά της είναι υποχρέωση του Κυρίαρχου να την οδηγήσει ώστε η απόλυτη προτεραιότητά της να είναι τα παιδιά της.

 

Να τολμήσω να πω ότι στη δική μου οικογένεια ο ένας εκ των δύο γονιών μου ήταν sub με πολύ ψηλά το κεφάλι? Από τους πιο αισιόδοξους και δραστήριους ανθρώπους που έχω γνωρίσει ποτέ? Υποθέτω ότι η προσωπικότητα της μητέρας μπορεί να επηρεάζει τα παιδιά της. Αλλά γιατί αυτό να είναι επικίνδυνο ή αρνητικό?

 

Απάντηση: Re: Μητρότητα και υποταγή

Είναι τόσο επικίνδυνο ή αρνητικό όσο και οτιδήποτε άλλο, εντός ή εκτός bdsm, δεν διαχειρίζεται σωστά. Και φυσικά το να είναι κάποιος υποτακτικός δεν του αφαιρεί σε καμμιά περίπτωση την δυνατότα να είναι δραστήριος και αισιόδοξος και πολύ περισσότερο να έχει ψηλά το κεφάλι.

 

Η σχέση των γονιών μπροστά στα παιδιά πρέπει να είναι ισόνομη, εφόσον υπάρχει η θέληση να υπάρξουν υγειή παιδιά. Το αν αυτά θα επιλέξουν να έχουν υποτακτικό ή κυριαρχικό ρόλο στη μετέπειτα σεξουαλική τους ζωή είναι τελείως άσχετα με το τι σχέση έχουν οι γονείς μεταξύ τους. Η μητρότητα είναι κάτι ιερό και έτσι οφείλει να είναι. Θα ήταν απαράδεκτο να κακοποιείται η μητέρα ως υπό ενώπιον τους και ανοίγοντας το δρόμο να της συμπεριφερθούν με αυτόν ακριβώς τον τρόπο.

 

Πολυ ενδιαφερουσες οι αποψεις-θεσεις πολλων φιλων μεσα απο τα ποστς τους. Kατα τη γνωμη μου, αποτελουν εντελως ξεχωριστα νηματα, προσεγκιζοντας περισσοτερο την δεοντολογια της ανατροφης των παιδιων,(την οποια ασπαζομαι και δυναμη θα τηρουσα), αλλα δεν απαντουν στον προβληματισμο της Sumisa.

Γι αυτο θελω απλουστευμενα και επικεντρωμενα να τον επαναλαβω εδω:



Sumisa :
1 ...η τάση και η επιθυμία της μητέρας για προστασία των παιδιών της, κατά πόσο θεωρείτε οτι έρχεται σε σύκρουση με την τάση και επιθυμία της υποτακτικής μητέρας να υποταχθεί στον Κυρίαρχό της;

2 ...η πληρης παράδοση του ελέγχου του εαυτού της σε εκείνον μπορεί να συνδυαστεί αρμονικά με την άσκηση του απαραίτητου ελέγχου από την ίδια στα παιδιά της;


Ο προβληματισμός μου σχετίζεται περισσότερο με την εσωτερική ψυχολογική σύκρουση που βιώνει η μητέρα υποτακτική και πώς μπορεί να περιοριστεί,(η εσωτερικη ψυχολογικη συγκρουση) ωστε οι δύο ιδιότητές της να μην αλληλοδιαβάλλονται.

Πολύ βασικός για το ερώτημά μου είναι ο διαχωρισμός δύο πολύ διαφορετικών κατά τη γνώμη μου περιπτώσεων:
α) της περίπτωσης που ο Κυρίαρχος είναι και πατέρας των παιδιών και
β) της περίπτωσης που ο πατέρας είναι άλλο πρόσωπο και η μητέρα βιώνει D/s σχέση

Με ενδιαφέρουν πολύ οι απόψεις όλων.


Κλεινοντας, καταλαβαινω τον αυθορμητισμο πολλων να σωσουν το παιδι.
Αλλα η Sumisa, στο νημα αυτο, διατυπωνει ενα προβληματισμο της, που (αν απαντηθει/σχολειαστει), θα σωσει τη μανα (πρωτα), για να μπορει εκεινη (επειτα), με τη σειρα της, να σωσει το παιδι της.

Και για την ιστορια των επειγοντων και σημαντικων, να θυμισω, πως ολες οι αεροπορικες εταιρειες, σε ολοκληρη την υφηλιο, συμφωνησαν πως: μολις εμφανιστουν οι μασκες οξυγονου πανω απο τα κεφαλια των επιβατων, η μανα πρεπει πρωτα να φορεσει τη δικια της και επειτα να βοηθησει να τη φορεσει εκεινο!

Αυτο προσπαθει και η Sumisa να κανει εδω. Οταν/αν μια υποτακτικη ειναι μητερα, εχει εσωτερικες συγκρουσεις
δεν θα ειναι σε θεση να "βαλει τη μασκα" στο παιδι της.
Ξερετε/φανταζεστε καποιοιους τροπους που να προστατευουν την υποτακτικη που ειναι μητερα, να μην εχει εσωτερικες συγκρουσεις, και οι δυο ρολοι να συνυπαρχουν μεσα της αρμονικα;

Γι ργος

 

Ακόμα δεν καταλαβαίνω γιατί να έχει εσωτερικές συγκρούσεις και οι ρόλοι της να μην υπάρχουν αρμονικά. ΤΙ θα το εμποδίζει αυτό; Σε ποια σημεία μπορούν να συγκρούονται, εκτός κι αν δίνονται διαταγές που πάνε κόντρα στα παιδιά; Κούραση μπορεί να φανταστώ άφθονη -- παιδιά και κυρίαρχος και σπίτι και δουλειά είναι σούπερ φουλ πρόγραμμα, εσωτερικές συγκρούσεις αδυνατώ να αντιληφθώ. Μπορείς να με φωτίσεις;



​

 

..............
Αυτος μπορει να ειναι ενας λογος, που μπορει να προκαλεσει εσωτερικες συγκρουσεις, δεδομενης της ολοκληρωτικης παραδωσης/υποταγης της στον Κυριαρχο.
Ισως να υπαρχουν και αλλοι.
Ειναι απολυτως αποδεκτη μια γνωμη που υποστηριζει πως δεν ερχεται σε εσωτερικη συγκρουση ο ρολος της μητερας, με το ρολο της υποταγης της στον Κυριαρχο

Σ' ευχαριστω 

Αν σκεφτουμε ομως πως ο ρολος της μητερας συνυπαρχει (το ιδιο δευτερολεπτο!) με το ρολο της υποτακτικης, που ειναι ενας ρολος που πολυ πλησιαζει αν δεν ταυτιζεται κι ολας με μια συμπεριφορα... "ανηλικου παιδιου" ! που ξερει πως για τα παντα ακολουθει την εντολη , προτροπη, κριση, επιθυμια, επιλλογη του Κυριαρχου, ισως αφηνει περιθορια να προκυψουν εσωτερικες συγκρουσεις. Και αυτες θα πρεπει να μπορουν να αντιμετωπιζονται για το καλο ολων (στη σχεση).

Να θυμηθουμε εδω, πως οταν καποιος εχει υποτακτικη ψυχολογια, δεν την στεγανοποιει μονο μεσα στην ερωτικη του ζωη, αλλα συμπεριφερεται αναλογα, σε ολες τις πτυχες της ζωης του.



Γι ργος