Ο Μύθος της Αγάπης

Η αγάπη είναι ένα θύμα του σωματέμπορα εγωισμού μας. Ποια η άποψή σας;

 

I LOVE YOU .........και δεν ειμαι νταβατζης. τι εχεις να πεις τωρα????

 

Στο χέρι σου είναι το πως θετικά θα διαχειριστείς το ωφέλιμο που μπορεί να σου αποδώσει η αγάπη. Το να προσπαθήσεις να την αποδομήσεις, να την απομυθοποιήσεις, να την μειώσεις δείχνει μία απελπισμένη προσπάθεια να πείσεις τον εαυτό σου να μην αγαπάει. Ακόμα και αν τις μνήμες σου διαγράψεις πάλι θα βρεθείς στη θέση του να αγαπάς. Αν δεν ήσουν άνθρωπος, αν δεν είχες συναισθήματα τότε θα μπορούσες, αλλά είσαι καταδικασμένη να αγαπάς και αν δεν κρύβεσαι να αγαπιέσαι.

Είσαι έξυπνος άνθρωπος και καταλαβαίνεις το ανίσχυρο των επιχειρημάτων σου και εγώ επίσης την σπατάλη του χρόνου για να σε πείσω για κάτι που έτσι και αλλιώς και εσύ πιστεύεις.

Δράττομαι όμως της ευκαιρίας να εστιάσω στο γιατί να θέλεις να κάνεις κάτι τέτοιο. Οπότε σε ρωτάω, ευθέως...

Γιατί θέλεις να βάλεις κατά της αγάπης; Ποια ανάγκη σου σε ωθεί προς αυτό;

 

Βεβαίως είναι *μύθος*. Αριστα λέει η Κική Δημουλά. Οποιος έχει αγαπήσει και έχει καεί στη φλόγα της το ξέρει.

Κι αλλού:

ΕΦΟΔΙΟ ΤΑ ΤΡΑΥΜΑΤΑ

Μὲ κατακρίνεις
ὅτι συμπεριφέρομαι λιπόψυχα, ἀργὰ
ὅπως κοντοστέκεται ἡ φοβία νὰ ἐντοπίσει
ποιὸς κίνδυνος ἀπὸ μακριὰ
φωνάζει τ᾿ ὄνομά της.

Εἶμαι τρωτὴ, γι᾿ αὐτό.
Ὄχι στὴ φτέρνα μόνο,
τὸ ἐνιωσα
παρότι ἦταν ἀκόμα στὰ σκαριὰ
στὶς δοκιμὲς ἡ ἰδιοσυγκρασία.
Κι ὅμως ἐγὼ τὰ ἄκουσα τὰ λάδια
νοθευμένα
δὲ γράσωναν καλὰ τὴν ἄμυνά μου
-τί τὰ θὲς, τεχνίτες ἀνειδίκευτοι
οἱ ἀστερισμοί μας.

Μάνα, τὴν παρακάλεσα, πήγαινε στὴ Θέτιδα
γνωρίζεστε ἐξ αἵματος μάνες κι οἱ δυὸ
ἐβγάζατε ἀπὸ πάνω σας και ξεπετούσατε
στὸ χῶμα τὰ βραχιόλια καὶ τὰ δαχτυλίδια
καὶ ζήτα της τὸ ἀθάνατο περίσσευμα
ἀπ᾿ τὴ θνητή ἐπάλειψη τοῦ γιοῦ της
τοῦ Ἀχιλλέα.

Ὄχι μὲ ἀθανασία
μὲ βεβαιότητα νὰ μὲ ἐπικαλύψεις.
Μοῦ χίμηξε
τὶ ἀθανασία τὶ βεβαιότης εἶπε
ἐξίσου ἄτρωτες οὐσίες καὶ οἱ δυό.
Καὶ μάθε ἀκόμα
πὼς τὸ περίσσευμα ἀπ᾿ τὸ παλιό του λάθος
κανεὶς δὲν τὸ χαρίζει σὲ κανέναν.
Βαθιὰ
μὲς στὶς ἀμετανόητες προθέσεις του τὸ κρύβει
νὰ ἐπαλείψει ἀθάνατο
καὶ τὸ ἑπόμενο προσφιλές του λάθος.

Τὸ κυριότερο
- συνέχισε ἡ μάνα μου μιλώντας
μὲ οἶκτο χλευαστῆ -
παιδὶ μου πῶς θὰ ζήσεις χωρὶς τρωτὰ σημεῖα
χωρὶς τῆς ἀγωνίας τὰ ἐφόδια
τὶ προκοπὴ θὰ κάνει ἡ άντοχὴ σου
χωρὶς εἰσόδημα πικρίας
πῶς θ᾿ ἀναθρέψεις τὴν ἀπώλεια
πῶς θ᾿ ἀντικρίσεις τοὺς ἐχθρούς σου.
Οἱ ἐνοχὲς σου τὶ θ᾿ ἀπογίνουν
ὅταν τοὺς κόψεις τὴ διατροφή
θ᾿ ἁγιάσουνε ὡς φτωχὲς μετὰ ἀπὸ τόσα πλούτη;
Θ᾿ ἀπαρνηθεῖς τὴν ἥττα;
Ἡ ἥττα εἶναι παράδοση
μιλιέται ἀπὸ σῶμα σὲ σῶμα διαιωνίζεται.
Εἶδες ποτὲ κανένα ὄνειρο
μεταμοντέρνας νίκης νὰ διαρκεῖ;

Ἂν δὲν τρωθεῖς
ποῦ θὰ σὲ βρεῖ ἡ ἀγάπη.
Τὸ βέλος θὰ τὴν ὁδηγήσει στὴν πληγὴ σου.
Γιὰ ποιὸν νομίζεις ξεκινάει ἀπὸ τὸ μακρινὸ
τὸ ἔρημο τὸ ἀβέβαιο ὄνομά της;
Ὄχι γιὰ τὸ ἀξέχαστο βλέμμα τοῦ τοξότη
στῆς ἕλξης τὸ φαρμάκι βουτηγμένο.
Γιὰ νὰ τραφεῖ ἀπ᾿ τὴν πληγὴ σου ξεκινάει
ἡ πεινασμένη ὕπαρξή της.

Ἀβέβαια ζῆσε.
Τίμα τὴν προέλευσή σου.

Κατάλαβέ το, ἐρχόμαστε ἀπὸ μιὰ
παροδικὴ ἀβεβαιότητα τοῦ θανάτου.

 

Dog Gnaws Off Own Leg to Escape Abuse -- ZooToo Pet News

 

η αγαπη ειναι η αγαπη..δεν αναλυεται..

 

Δεν υπάρχη αγάπη. Είναι ένα μίγμα φόβου, αβεβαιότητας και οικιότητας που μας ωθεί προς ό,τι ονομάζουμε αγάπη. Η αγάπη για της οικογένεια δεν είναι παρα οικιότητα, ευγνωμοσύνη, ή ίσως και ενοχή. Η ερωτική αγάπη είναι φόβος και σαρκική ανάγκη. Η φιλική αγάπη μια απο τα ίδια.
Αλλα παρ'όλα αυτά, μπορεί κανένας να πει οτι η αξία αυτου του συνοθυλεύματος είναι μικρότερη για οποιονδήποτε λόγο? Το να αρνηθείς την αγάπη είναι το ίδιο με το να αρνηθείς τον φόβο, το δέος, την πείνα, τη λύπη. Είναι μέρος μας. Και όσο κυνικοί και να γίνουμε, όλοι μας ξέρουμε κατα βάθος οτι ακόμα και να το αρνούμαστε επίμονα, ελοχεύει πάντα κάπου μέσα μας.

Συγνώμη για ορθογραφικά λάθη και προτάσεις που δε βγάζουν νόημα. Φταίει η αυπνία. Αλλα δε μπορούσα να μην απαντήσω σε αυτό το νήμα, μιας και πρόσφατα το κατάλαβα και ο ίδιος :
It's better to have loved and lost...

 

Απάντηση: Ο Μύθος της Αγάπης

Θα μπορούσε κατ' αρχάς να μου εξηγήσει κάποιος, τί ακριβώς σημαίνει η φράση "η αγάπη είναι θύμα του σωματέμπορα εγωισμού μας"; Ή το πώς γίνεται να είναι αυτό ή κάτι άλλο, και ταυτόχρονα "μύθος", δηλαδή ανύπαρκτη; Ή, γιά ποιό λόγο "ο έρωτας δεν θέλει χρόνο, αλλά ταχύτητα";

Πιστεύω πως η κα Δημουλά, μιλάει εδώ, όπως είναι συνηθισμένη να γράφει: Ποιητική αδεία...

Δεν βλέπω λοιπόν γιατί, θα έπρεπε να εξετάζουμε τις ποιητικές (αόριστες δηλαδή και ανοικτές προς κάθε ερμηνεία) μπαρουφολογίες που αραδιάζει γιά λόγους εντυπωσιασμού στη συνέντευξη (και δεν το κάνει καν πειστικά, πολύ ζορίστηκε να της κατέβει το εφεύρημα περί "σωματέμπορα εγωισμού"), δίνοντάς τους τη βαρύτητα που θα άρμοζε στους λόγους αυθεντίας... Εάν ήταν ψυχαναλύτρια ή κοινωνιολόγος, κάτι πιό ουσιώδες θα είχε ίσως να πει. Αν ήταν ένας απλός, καθημερινός άνθρωπος, σαφώς και θα έλεγε κάτι πολύ ουσιωδέστερο (αλλά δεν θα της έπαιρναν βεβαίως συνέντευξη). Εδώ όμως, δεν λέει, τίποτε απολύτως...


Αγάπη υπάρχει, και πάντα θα υπάρχει, όσο υπάρχουν άνθρωποι που τη φέρουν μέσα τους. Και τη φέρουν μέσα τους γιατί κάποιοι άλλοι, παλαιότεροι, φρόντισαν γι' αυτό, διά του παραδείγματός τους και διά της παροχής της στους νεώτερους... Και όσο κάποιοι τη φέρουν, θα θέλουν να τη μοιράζονται, έτσι είν' αυτό, η αγάπη δεν είναι κάτι που το φυλάς στο χρηματοκιβώτιο. Πρέπει να παίρνεται και να δίνεται, αλλοιώς δεν έχει νόημα, δεν υπάρχει σ' αυτή την περίπτωση αυνανισμός... Και η ύπαρξή της, δεν εξαρτάται καθόλου από το εάν καίει ή δεν καίει, πονάει ενίοτε, ή δεν πονάει. Ούτε έχει να κάνει, με φόβους και αβεβαιότητες, και λοιπά ευτελή... Θέλει, βεβαίως, όπως πολύ σωστά μου επεσήμανε πρόσφατα η προσφιλεστάτη μου Λαίδη, κουράγιο. Όχι κάποιες φορές, αλλά πάντα, ασχέτως του γιά ποιά ακριβώς αγάπη μιλάμε...

Μάλλον αυτό το κουράγιο που χρειάζεται (γενικά), αυτή η ανάλωση, αυτή η επένδυση, αυτή η έλλειψη απόλυτης ευκολίας, είναι ο λόγος γιά τον οποίο μου μοιάζουμε μερικές φορές με εφήβους, που θεωρούν ως πρωταρχικό καθήκον να αμφισβητήσουν (με πρόθεση να απορρίψουν) οτιδήποτε προϋπήρχε της δικής τους, ανώριμης ακόμη, δυνατότητας κρίσης... Δεν υπάρχει αγάπη, δεν υπάρχει έρωτας, δεν υπάρχουν φίλοι, δεν υπάρχουν τέκνα, δεν υπάρχουν γονείς, δεν υπάρχει νοιάξιμο, δεν υπάρχει δώσιμο, δεν υπάρχει αλτρουισμός, δεν υπάρχουν καλές προθέσεις, δεν υπάρχουν άνθρωποι... Δεν υπάρχει τίποτε απολύτως, εάν δεν ικανοποιεί κάποιες από τις βασικότατες ανάγκες μας, εάν δεν είναι, πρωτίστως, ιδιοτελές...

Κρίμα. Θα έπρεπε να έχουμε λίγο παραπάνω κουράγιο...

 

μπουρδες λεει η Δημουλα.
Ο Νιονιος τα'χει πει απο τοτε που'μουνα παιδακι:


Μη μιλάς άλλο για αγάπη η αγάπη είναι παντού
στην καρδιά μας στη ματιά μας τρώει τα χείλη τρώει το νου
όταν θα 'χουμε υποφέρει καλημέρα θα μας πει
θα μας φύγει θα ξανάρθει κι όλο πάλι απ' την αρχή

 

Απάντηση: Ο Μύθος της Αγάπης

Οταν κάποιος μιλάει με αφηρημένες έννοιες αγάπη=>θύμα=>σωματέμπορας=>εγωισμός και πολύ περισσότερο όταν τiς μπλέξει μεταξύ τους τότε δύσκολα κάποιος που θα τις ακούσει θα καταλάβει τι θέλει να πει ο ποιητής. Υπάρχει πάντα το ενδεχόμενο ο ποιητής να μην ξέρει καλά καλά τι θέλει να πει-σε γενικές γραμμές έχω την άποψη ότι ότι δεν μπορεί να εκφραστεί με απλό τρόπο μάλλον κάπου χωλαίνει!
Πέρα απ αυτό για την αγάπη-αν δικαιούμαι να ομιλώ για κάτι που δεν έγω γνωρίσει πραγματικά-θάλεγα ότι:
Έχει άμεση σχέση με την ανιδιοτέλεια. Αυτό που λέμε αγάπη χωρίς όρους. Εξού και τσιτώνω με την κάθε θρησκεία που υπόσχεται άπλετη αγάπη από τον Θεό-πατέρα αλλά υπό όρους!!!
Συνήθως βιώνουμε κάτι που μοιάζει με αγάπη αλλά δεν είναι γιατί απλά το κάνουμε για τον εαυτό μας!Αλλά σαν αίσθηση μοιάζει.
Και τελικά η αγάπη είναι αίσθηση ή πράξεις ?

Πάντα θαύμαζα τους ανθρώπους που είχαν και έδιναν-χωρίς να αναζητούν αντάλλαγμα!

Και για να φτάσει κάποιος να αγαπήσει υποψιάζομαι ότι θα πρέπει να μάθει να αγαπά πρώτα τον εαυτό του.Για μένα πιστεύω ότι δεν φτάνει όλη μου η ζωή για να φτάσω εκεί-απλά προσπαθώ(έτσι νομίζω).

Στιγμές έχω δώσει μέσα απ την ψυχή μου , έχω πονέσει για άλλους , αλλά μάλλον αυτά είναι "ψήγματα" αγάπης.

Για ένα είμαι σίγουρος. Το να δίνει κάποιος τοποθετώντας τον εαυτό του λίγο στην άκρη είναι ότι καλύτερο μπορεί να κάνει κανείς....για την ύπαρξη του.

 

θα εγραφα , αλλα κανεις εδω μεσα δεν νοιαζεται να ακουσει για αυτην ...
κατι παει να πει αλλα δεν το λεει ...... αν αντικαθιστουσε την φραση "σωματεμπορας του εγωισμου" με την λεξη "παθη" , τοτε θα ηταν κοντυτερα στην αληθεια ....

 

Απάντηση: Ο Μύθος της Αγάπης

Y.Γ. Τους μύθους συνήθως τους χτίζουν και τους γιγαντώνουν οι προσδοκίες μας