Ο σαδισμός ως αποτέλεσμα εμπειριών

Ενσωματωμένο στον ανθρώπινο χαρακτήρα είναι και το να βασανίζει, όπως και το αντίθετο. Το να πονάει ο ίδιος, όπως και το να πονά τον άλλον, το να κλαίει, όπως και να γελά. Η επιχειρηματολογία μου είναι πρόχειρη, όπως πρόχειρη είναι και αυτή που προσδίδουμε στην παραπάνω φράση. Ο παράδεισος, όπως και η κόλαση, μόνο το καλό ή μόνο το κακό, δεν είναι για τους ανθρώπους. Είναι απλά φθηνά κατασκευάσματα που σκοπό έχουν να γείρουν τα πράγματα προς μία κατεύθυνση.

Πιο προσεγμένα κατασκευάσματα είναι οι μηχανισμοί που σκοπό έχουν, στο να ωθήσουν τον άνθρωπο στο να υποστηρίξει κάποια πλευρά. Δεν θέλω να ξεφύγω από το θέμα και δε θα το κάνω.

Υγιής άνθρωπος είναι αυτός που είναι ολοκληρωμένος. Και το ολοκληρωμένο περιέχει όλες εκείνες τις προσωπικές ισορροπίες που απαιτούνται για την βέλτιστη θέση του καθενός μας ως μονάδα, τόσο στο σύνολο του ενός ατόμου, όσο και στο σύνολο των πολλών.

 

Απάντηση: Ο σαδισμός ως αποτέλεσμα εμπειριών

Γενικά, συμφωνώ με τον Γιουνγκ. Όπως γενικά μίλησε και ο ίδιος. Κάποιες φορές είναι ανακουφιστικό να μεταφέρουμε τις άλυτες εσωτερικές μας συγκρούσεις σε κάποιο πρόσωπο έξω από εμάς, για να τους δώσουμε υπόσταση και να μπορέσουμε να τις διαχειριστούμε.

Δεν θα χαρακτήριζα όμως έναν κυρίαρχο βασανιστή, τύπου Μπάμπαλη. Διότι ο ερωτικός κυρίαρχος παίζει σε άλλο γήπεδο μπάλα.

 

Re: Απάντηση: Ο σαδισμός ως αποτέλεσμα εμπειριών

Και νομίζω ότι εδώ βρίσκεται όλη η ουσία του ζητήματος. Για μένα, ο βασανιστής δεν έχει καμία σχέση με τον σαδιστή, όπως αυτός (υποτίθεται) ότι νοείται σε τούτο το φόρουμ. Και θα πω για μία ακόμα φορά πως, κατ' εμέ, καθημερινή ζωή και ερωτική ζωή δεν έχουν καμία απολύτως σχέση. Όσο και αν απολαμβάνω την κυριαρχία στην ερωτική μου σχέση, πρέπει να ομολογήσω ότι δεν την απολαμβάνω καθόλου, λ.χ. στην επαγγελματική μου ζωή, ή με τους φίλους μου.

Και πραγματικά, δεν έχω νιώσει ποτέ την ανάγκη να βασανίζω κάποιον εκτός ερωτικού συγκειμένου. Με κανέναν απολύτως τρόπο, σωματικό/υλικό, ή ψυχολογικό/διανοητικό.

Ελπίζω να συμβαίνει το ίδιο και με τους περισσότερους...

 

Απάντηση: Ο σαδισμός ως αποτέλεσμα εμπειριών

Ο σαδομαζοχισμός είναι μια συμπεριφορά που δε συναντάται σε όλους τους ανθρώπους... και ως εκ τούτου κάποιος πρέπει να αναζητά, αν τον ενδιαφέρει τα αίτια, αυτής της συμπεριφοράς, χώρίς να νιώθε ενοχή ή φόβο αν σε αυτή ανακαλύψει πιθανόν μια στρέβλωση... Δεν πιστεύω ότι είναι ενσωματωμένο μέσα μας το να βασανίζουμε ή να αρεσκόμαστε στο να βασανιζόμαστε από άλλον. Ο σαδιστής αρέσκεται στο να προκαλεί πόνο σε έτερο άνθρωπο. Από αυτό αντλεί ηδονή και πιθανολογώ και μια αίσθηση δύναμης που μέσα του συχνά μεταφράζει ως αίσθηση ελευθερίας...

Το γεγονός ότι κάποιος έιναι μόνο ερωτικά σαδιστής, μάλλον προδίδει ότι η σαδισμός είναι επίκτητη συμπεριφορά, διότι η ερωτική σχέση είναι η πιο οικεία, η πιο κοντινή μας αυτή που άμεσα μας παραπέμπει στα βιώματα της αρχικής, πατρικής οικογενείας. Γι αυτό κάποιος είναι ερωτικά σαδιστής ή μαζοχιστής άλλα όχι κοινωνικά.

Τείνω να συμφωνήσω με την alnair, συμπληρώνοντας κάτι που πολλές φορές ξεχνάμε: την έννοια της διαβάθμισης. Δεν είναι όλοι οι σαδιστές το ίδιο στην διαβάθμιση του σαδισμού τους, όπως δεν είναι όλοι οι μαζοχιστές το ίδιος στη διαβάθμιση του μαζοχισμού τους.

Σαφώς και ο ερωτικός σαδιστής βασανίζει ερωτικά, ας μη γελιόμαστε και ας μην το καμπουφλάρουμε πίσω από light σκέψεις και εκφράσεις. Και σαφώς ο ερωτικός μαζοχιστής αρέσκεται να βασανίζεται ερωτικά. Τι άλλο νομίζετε ότι είναι η συναίνεση. Αυτή και μόνο αυτή νομιμοποιεί εξωτερικά και εσωτερικά τη σαδιστική συμπεριφορά...

 

Γιατί θεωρείτε ως "κακό" το να βασανίζεται κάποιος;

 

Τίποτα κακό στο να βασανίζεται κάποιος στο πλαίσιο ερωτικού παιχνιδιού που προκύπτει από συναίνεση.

Τίποτα πιο κακό (χωρίς καθόλου εισαγωγικά) από τον βασανισμό σε οποιοδήποτε άλλο συγκείμενο/πλαίσιο.

 

Απάντηση: Ο σαδισμός ως αποτέλεσμα εμπειριών

"Κακό" είναι κάτι το οποίο βιώνεται από το υποκείμενο ως τέτοιο.

 

Συμφωνώντας προς το παρόν με την alnair ποιο κάτω, θα ήθελα να σε ρωτήσω το θεωρείς ως κακό υποκειμενικά ή όχι;

 

Απάντηση: Re: Ο σαδισμός ως αποτέλεσμα εμπειριών

Δεν νομιζω ότι δίνεται ηθικό περιεχόμενο σε αυτό που συζητάμε. Ο Carl Young, δίνει μια εξήγηση για τον σαδισμό και αυτό απλά συζητάμε. Δεν τίθεται ζήτημα καλού ή κακού. Προσωπικά τονίζω το ζήτημα της συναίνεσης για τον απλούστατο λόγο ότι αμέσως αλλάζει το τοπίο μόλις αυτή λείψει από τη μέση. Το θέτω μόνο ως σκέψη όχι ως ηθική...

 

"Το θεωρώ" σημαίνει ότι δίνει την υποκειμενική μου άποψη, η οποία είναι ότι πρόκειται για κάτι αντικειμενικά κακό.
Η μέχρι στιγμής εμπειρία μου είτε από δεύτερο χέρι (περιγραφές βασανισθέντων σε εμένα -- ελάχιστες, ομολογουμένως) ή από τρίτο χέρι (αναφορές/περιγραφές βασανισθέντων σε βιβλία κ.λπ.) αναφέρεται αποκλειστικά σε δυσάρεστες (υποκειμενικές) εμπειρίες των ανθρώπων που έπεσαν θύματα βασανισμού.
Επαναλαμβάνω, εκτός ερωτικού και εκτός συναινετικού συγκειμένου.
Επιτρέψτε μου, λοιπόν, να θεωρώ τον μη ερωτικό/μη συναινετικό βασανισμό κάτι το αντικειμενικά κακό.

Κοντολογίς, ο βασανιστής της ΕΣΑ, ή του Γκουαντανάμο, ή των Ες Ες, ή της Στάζι ή ο οποιουδήποτε άλλου τέτοιου "φορέα", ο ανώμαλος που απαγάγει μια κοπέλα και τη βιάζει και τη βασανίζει, και κάθε άλλος παρεμφερής είναι εγκληματίας. Ο διευθυντής με τα χίλια απωθημένα που βασανίζει ψυχολογικά τους υπαλλήλους του είναι ένας κακός άνθρωπος. Και άλλα τέτοια.

 

Απάντηση: Ο σαδισμός ως αποτέλεσμα εμπειριών

@cider
Άρα, σαδισμός υπό όρους (πχ.συναίνεση) ή μια συμπεριφορά ανεξάρτητη από όρους... Η ειδοποιός διαφορά στα είδη σαδισμου΄που περιγράφεις είναι η συναίνεση του άλλου υποκειμένου και μόνο...

Αν λοιπόν κάποιος χτυπά μια γυναίκα και εκείνη το θέλει και συναινεί αυτός δεν έιναι σαδιστής, αλλά αν εκείνη δεν θέλει τότε είναι? Δεν νομίζω ότι είναι επαρκής εξήγηση, διότι οι πράξεις του ενός και οι εσωτερικές τους διεργασίες είναι ίδιες και στις δύο περιπτώσεις (σαδιστή), η ενδιάθετη θέληση του άλλου (μαζοχιστή/μη μαζοχιστή) διαφοροποιεί τα πάντα...

Δηλσδή α. περίπτωση: καλό για τον ένα καλό για τον άλλον, β περίπτωση καλό για τον έναν, κακό για τον άλλον.

Νομίζω ότι ο σαδισμός είναι ένας, απλά έχει διαφορετικές διαβαθμίσεις και ποιότητες... Ο Γιούγκ όταν δίνει εξήγηση έχει το σαδισμό ως μια συμπεριφορά χωρίς όρους.

 

Εξαιρετικα θετικη η ενασχοληση με την ουσία του χόρου μας δηλαδη τον πονο και τη διαχειριση αυτού ή με αλλα λογια ο σαδισμος.
Ομορφο νημα Εμμα .
Σαδισμος. Δεν εχω ιδεα τι τον προκαλει , αυτο ειναι η δουλεια της επιστημης να το ψηλαφίσει.
Η υποκειμενικη μου αποψη ειναι οτι ειναι ενας διαφορετικος τροπος συχετισης σε πολυ εντονες ή οικιες σχέσεις.
Ο βασανιστης δεν ειναι απαραιτητο οτι αντλει ευχαριστηση απο αυτο που κανε. Συχνα κανει απλα τη δουλεια του και υποφερει απο ενοχες απο αυτο.
Ειναι συχνα το teachers pet που δεν μπορει να πει οχι στην ανωτερα εξουσία ακομα και αν αυτο τον κανει δυστυχη, ακομα και αν η συνειδηση του δεν το εγκρινει.
Αν δεν ειναι σαδιστης αλλα μονο βασανιστης ειναι καποιος που αγεται και φερεται απο την εξουσια , ενα πιονι.

Ο σαδιστης απολαμβανει οτι κανει. Ανεξαρτητα απο αν υπαρχει συναινεση η οχι.
Θεωρω οτι και η διαπαιδαγωγηση παιζει ρολο στην εξελιξη του.
Ειναι ενας συνδυασμος ιδιαιτερης συνδεσμολογίας νευρώνων η οποια προκαλει ερεθισμος κεντρων του εγκεφαλου που προκαλουν ευχαριστηση οταν υπαρχει οξυ ερεθισμα ακουστικο ( ουρλιαχτο. κραυγες) η ή/ και οπτικο ( σημαδια,αποτομες κίνησεις βασανισμενου σωματος, εκφρασεις πονου) (χαρακτηριστικο Εκ γεννετης)
Παραλληλα υπαρχει και ελλειψη ελεγκτικης συνειδησης στην πραξη του βασανισμου (επικτητο χαρακτηριστικο)

Ειναι συνδυασμος ιδιαιτερης νευροφυσιολογίας οσο και επικτητης συμπεριφορας.