Κυριαρχια και βαρβαροτητα

Εχω παρατηρησει πως καποιοι εχουν συνδεσει την εννοια της Κυριαρχιας με αυτη της βαρβαροτητας. Φωνες, ακρατος εγωισμος, ξεσπασματα οργης απεναντι στον υποτακτικο τους, τα θεωρουν ως τροπο ασκησης Κυριαρχιας. Ενιοτε, γινονται και πιο ακραιοι, χρησιμοποιωντας παρομοιους τροπους και προς τριτους, δικαιολογωντας τους ως προσωπικο τροπο εκφρασης.Το χειροτερο, ομως, ειναι πως πολλοι υποτακτικοι, οχι μονο δε διαφωνουν με τετοιου ειδους συμπεριφορες, αλλα αντιθετα τις επικροτουν, ενω, καποιες φορες, θεωρουν παραλογη την εικονα καποιου που κυριαρχει χωρις να μπαινει στη λογικη να προσβαλλει, να μειωσει, η να ξεσπασει πανω στον υποτακτικο του.
Ποια ειναι η γνωμη σας πανω σ' αυτο? Γιατι καποιος Κυριαρχος να θελει να χρησιμοποιησει αυτες τις μεθοδους, βαφτιζοντας τις ως Κυριαρχια? Και τι ειναι αυτο που οδηγει τους υποτακτικους να ανεχονται τετοιες καταστασεις, αντι να εγκαταλειπουν μια σχεση μ' ενα τετοιο ατομο?

 

αν ανεφερες καποιο παραδειγμα ισως βοηθουσε, γιατι θεωρω οτι ειναι υποκειμενο θεμα προς συζητηση.

 

Απάντηση: Κυριαρχια και βαρβαροτητα

H υπερβολική αυτή συμπεριφορά χαρακτηρίζει κάποιο "είδος" Κυρίαρχων.Έτσι είναι,έτσι δρουν,έτσι συμπεριφέρονται.
Οι υποτακτικοί που αρέσκονται σε τέτοιου είδους συμπεριφορές είναι άνθρωποι που αρέσκονται στο διαρκή εξευτελισμό και ζουν για αυτήν την ταπείνωση.Μπορούν να ανταπεξέλθουν και σε άλλου είδους σχέσεις,αλλά σίγουρα αυτό ζητάνε περισσότερο.Για τα περι ημερομηνίας λήξης,δηλαδή αν αυτό είναι μια βραχύχρονη ή όχι ή αναλόγως των περιστάσεων ανάγκη ,δε γνωρίζω,εφόσον η κάθε τέτοια σχέση θα έχει στοιχεία μοναδικότητας.

Όπως και να ΄χει ,απλά υπάρχει .. και είμαι της άποψης πως το "γιατί" δεν είναι αντικειμενικό,αφού ο καθένας θα εμπλέξει /προβάλλει προσωπικά τους στοιχεία στην απάντηση του..

 

οταν ο κυριαρχος δεν εχει το ειδικο βαρος να επιβληθει με την προσωπικοτητα του τοτε γαυγιζει σαν σκυλος και ειναι μερικοι που τους φοβουνται τους σκυλους που γαυγιζουν, αλλοι παλι γελανε.

 

Απάντηση: Re: Κυριαρχια και βαρβαροτητα

Σωστη και αυτη η εκδοχη 

 

μια τέτοια συμπεριφορά συνήθως υποδηλώνει ανασφάλεια μάλλον παρά επιβολή.

 

Οπως την βρισκει ο καθενας, αν κυριαρχος και υποτακτικος αρεσκονται στις φωνες απλα ελπιζω να εχει καλη ηχομονωση το σπιτι. Αλλοι κυριαρχουν με φωνες και προσβολες, αλλοι με sms, αλλοι με μαστιγωμα το πως γινεται αφορα αυτους που εμπλεκονται στην συγκεκριμενη φαση.

 

madlene μήπως εννοείς "Κυριαρχικότητα και βαρβαρότητα";

Κυριαρχία είναι μία κατάσταση κατά την οποία ο ένας έχει επικρατήσει επί του άλλου. Κυριαρχικότητα είναι η τάση του ενός να θέλει να κυριαρχεί (να επιβάλλει δηλαδή αυτή την κατάσταση).

 

Απάντηση: Re: Κυριαρχια και βαρβαροτητα

Εχεις δικιο.  μπορεις να μου αναλυσεις το σκεπτικο σου περαιτερω?

 

Κυριαρχια ειναι μια κατασταση ηδη γενομενη.Κυριαρχικοτητα δεν εμπεριεχει Κυριαρχια γιατι πολυ απλα μοιαζει σε αυτην χωρις να εχει επιτευχθει.
Ενα αντιστοιχο παραδειγμα ειναι σοβαροτητα και σοβαροφανεια.

Το γιατι ειναι πολυ ευκολο να απαντηθει madlene.Δεν ειναι Κυριαρχοι τα ατομα αυτα.Προσωπικη εκτιμηση?Δεν προκειται να γινουν και ποτε κιολας.

 

Όχι Apollyon, η κυριαρχικότητα ενός είναι ένα πάγιο στοιχείο του χαρακτήρα ενός και ουδόλως μεταβάλλεται συναρτήσει του αν μπορεί ή όχι να κυριαρχήσει. Δηλαδή, το ότι κάποιος κυριαρχεί, δεν σημαίνει ότι παύει να είναι κυριαρχικός.

Αντιστοίχως, η σοβαρότητα και η σοβαροφάνεια είναι έννοιες με τομή.


ΥΓ. To πώς κανείς προσπαθεί να κυριαρχήσει άπτεται της ιδιοσυγκρασίας του. Το ότι κάποιος προσπαθεί να επιβληθεί με ρόπαλο και όχι με γάντι, δεν τον αποχαρακτηρίζει από κυριαρχικό. Κυριαρχικός δεν είναι μόνο ο comme il faut "Dom" της BDSMικής κουλτούρας.

 

Βεβαίως μπορώ.

Για ό,τι αφορά στους μεν κυριαρχικούς, όπως ήδη ανέφερα στο ΥΓ του προηγούμενου σχολίου μου, το πώς κανείς προσπαθεί να κυριαρχήσει έχει να κάνει με την ιδιοσυγκρασία του. Ένας άνθρωπος με περισσότερη κοινωνική μόρφωση και μεγαλύτερη ικανότητα χειρισμού του λόγου είναι πιθανότερο να προσπαθήσει να επιβληθεί δια λόγου. Κάποιος λιγότερο εκλεπτυνσμένος ενδεχομένως θα προσπαθήσει να χρησιμοποιήσει περισσότερο ωμή βία. Διευκρινίζω ότι η διαφορά έγκειται στην ωμότητα -το απροκάλυπτο- της βίας, γιατί η βία σε αυτές τις σχέσεις είναι πάντα κυρίαρχη έννοια κατ εμέ.

Ως από τα παραπάνω, ευφυές είναι, κατά τη δική μου ασφαλώς αντίληψη, η κυριαρχικότητα ενός να αξιολογείται αποκλειστικά και μόνο από το πώς αυτός αυτοστοχοθείται, και όχι από το πώς στρατηγικά δρα. Δηλαδή, τίποτα άλλο δεν χρειάζεται να εκπληρώνει κανείς ως τεκμήριο κυριαρχικότητας πλην του ότι θέλει να κυριαρχήσει. Punkt.

Για τους δε υποτακτικούς, η κυριαρχικότητα δέον είναι όπως εκφράζεται μέσα από συμπεριφορικά μοντέλα που αναγνωρίζουν ως σημαδια κυριαρχικότητας. Μιλώντας για femdom, αξίζει κανείς να σκεφτεί μόνο, ότι κάποιοι υποτακτικοί κύριοι έλκονται από τις γυναίκες που υιοθετούν φρασεολόγιο λιμενεργάτη και παρουσιάζουν κρίσεις επιθετικότητας, ενώ κάποιοι άλλοι από τις περισσότερο εξευγενισμένες και ήπιες στη συμπεριφορά, αλλά ταυτόχρονα περισσότερο αυστηρές.

Σε αυτό το σημείο, άπτεται της ευφυίας του κυριαρχικού το να διερευνήσει τα μοντέλα αυτά, απέναντι στα οποία ο υποτακτικός είναι ευάλωτος, και είτε να προβάλει τα κοινά στοιχεία των μοντέλων αυτών και της δικής του προσωπικότητας (Μπορώ να 'δω' ποιος υποτακτικός έχει ανάγκη τη Mistress που θέλει να αγαπά ή τη Mistress που θέλει να μισεί, και να προβάλλω στοιχεία του εαυτού μου σε αυτές , είτε αν δεν υπάρχουν κοινά στοιχεία να τα καταρρίψει (Μπορώ να αλλάξω τη νοοτροπία 2.000 εγεγραμμένων στα fora υποτακτικών ανδρών, που άλλοτε προσκυνούσαν διαδικτυακώς γονυπετείς τα θεϊκά πόδια των δημοφιλών κυριών κάθε φορά που οι τελευταίες έγραφαν μία ανορθόγραφη σάχλα, να καταρρίψω το πρότυπό τους, και να τους υποχρεώσω στην αναγνώριση ενός νέου προτύπου . Κοντολογίς, μπορώ να σε νικήσω με τους κανόνες που μου θέτεις, ή θα χρειαστεί να αλλάξω τους κανόνες;

Γνώμη μου είναι, πως το "πώς" εντέλει θα κυριαρχήσει κανείς, δεν έχει καμία σημασία στην αξιολόγηση της κυριαρχικότητάς του. Το know-how έρχεται ως συνάρτηση της συναισθηματικής του ευφυίας, εφόσον το κίνητρο να κυριαρχήσει (η κυριαρχικότητα) υπάρχει. Όθεν, αν θέλω πολύ να κυριαρχήσω, θα βρω τον τρόπο να το κάνω.