Road To Babylon

Στην Αγγλια εκανα την πιο δυνατη μου σχεση στον χωρο , η αναμνηση αυτης της σχεσης απαρτιζεται απο παρα πολλες εικονες ομορφες, δυνατες, μοναδικες. ενας χαρακτηρας απο την κοινοτητα μου ξυπνησε μια δυνατη εικονα και αποφασισα να την μοιραστω μαζι σας. χωρις διαλογους, απλα μια περιγραφη.. μια ιστορια.

η Ελενα κι εγω συνομιληκοι. εκεινη ηταν 3 χρονια παραπανω απο εμενα στο νησι. ηξερε τοπους και χαρακτηρες καλυτερα. ενα σημαντικο πλεονεκτημα.

Αποφασισαμε να παμε σε μια κοινοτητα... κυριως femdom κοινοτητα η οποια στηριζοταν στην τιμωρια. την πειθαρχια και κυριως την ιερα εξεταση.

την πρωτη φορα πηγαμε ενα πρωι.. συζητησαμε με μια κυρια. μας πληροφορησε τα κριτηρια τους και μετα μας προτεινε μαγαζια για να παρουμε την απαραιτητη ενδυμασια. εγω ως σκλαβος ντυμενος με ενα ριχταρι που φορουν οι μοναχοι. κατι σαν αυτο στην ιστορια της Ο. ολογυμνος απο κατω χωρις εσωρουχα μονο ζωνη αγνοτητας η οποια ηταν επιβεβλημενη.

η Ελενα ενα παρομοιο ρουχο με την διαφορα οτι δεν ηταν καφε οπως το δικο μου. με ζωνη υφασματινη στη μεση και η καπα εφερε και κουκουλα... και απο κατω κατι σαν πεδιλα... σε εμενα τα παπουτσια δεν επιτρεποταν.

μετα απο μια εβδομαδα πηγαμε σε συναντηση. ο χωρος ιεροτελεστικος. καθε κυρια με τον σκλαβο της να την ακολουθει σκυφτος. οχι γονατιστος. υπηρχε συνεδριαση καθε κυρια προτεινε τιμωρια για τον σκλαβο της. η επιτροπη που αποτελουνταν απο 4 κυριες κι εναν κυριο αποφασιζε την τιμωρια, η τιμωρια ηταν παντα απο την εκαστοτε αφεντρα και μια που την διαλλεγε η επιτροπη. η τιμωρια αυστηρη. το safe word του καθε σκλαβου ηταν η δικη του αφεντρα , εκεινη μονο εκρινε ποτε η τιμωρια θα σταματουσε. ο σκλαβος περα απο κραυγες δεν επιτρεποταν να προφερει αλλη λεξη αν το εκανε υπηρχε τιμωρια οχι πονου αλλα απαγορευσης συμμετοχης μεχρι και αποβολης του ζευγαριου.

η συνεδριαση εληξε η τιμωριες αποφασιστηκαν... και οι σκλαβοι τοποθετηθηκαν. ειδα σκληρες τιμωριες με βιτσα κυριως κλαματα . αιμα. πονος.

φυγαμε.. στην επιστροφη συζητησαμε και μου ειπε αν θελω να συμμετασχουμε..

μετα απο μια εβδομαδα στην επομενη συνεδρια.. η Ελενα με παρουσιασε στην επιτροπη. σταθηκα μπροστα σε ολους.. σκυφτος... ακουσα που μιλουσαν.. η Ελενα προτεινε τιμωρια γιατι θα της αρεσε να πονεσω πολυ... η κυρια της επιτροπης της ειπε οτι αυτος ειναι ενας πραγματικος λογος και οτι στην επομενη συνεδρια θα κρινουν για εμενα.. καθισαμε παλι σε μια ακρη και παρακολουθησαμε καινουριες τιμωριες.. ειδα ενα καταπληκτικο bull whipping απο δυο αφεντρες σε μια σκλαβα η οποια παραμιλουσε απο τους πονους..

.. μια εβδομαδα μετα..

ηξερα οτι η Ελενα το ηθελε πολυ αυτο.. τιμωρια για 2 εβδομαδες καθολου περα απο μερικα χαστουκια.. λευκο το δερμα μου.. ηξερα οτι ηθελε να τιμωρηθω με βιτσα.. η τιμωρια που ποτε δεν αντεχω..

οδηγηθηκα στην επιτροπη.. η Ελενα προτεινε βιτσα.. η Κυρια της επιτροπης συμφωνησε και αυτοπροταθηκε στην επιτροπη για να συμμετασχει στην τιμωρια μου.. φυσικα το αιτημα της εγινε δεκτο..

η τιμωρια.. 25 χτυπηματα με την βιτσα απο την Κυρια και η Ελενα με wooden paddle μετα 70 χτυπηματα. εμεινα με ανοιχτο το στομα...

οδηγηθηκα σε ενα bench δυο σκλαβοι κατα την ιεροτελεστεια με τοποθετησαν και με εδεσαν παρα πολυ σφιχτα με αλυσιδες το σωμα μου σαν ενα π. ο κυριος της επιτροπης ελεγξε τα δεσμα μου.. τον ακουσα ''No Mercy''

οι κτυποι της καρδιας μου ηταν αμετρητοι. μπροστα μου ηρθε η Ελενα κρατουσε το κεφαλι μου και τα χερια μου ενιοτε κι εδωσε το προσταγμα για να αρχισει η τιμωρια. ακουσα την μεταλλικη βιτσα να σκιζει τον αερα με τοσο πολυ δυναμη επανω μου.. το τσουξημο πολυ   ακριβως ετσι πεταχτηκαν τα ματια μου γιατι μεχρι το πεμπτο τα χτυπηματα ηταν αποτομα.. τα δακρυα μου πλημμυρισαν το προσωπο μου. δοθηκε εντολη να τραβηχτει το ρασο μου πιο ψηλα γιατι εμποδιζε. τα υπολοιπα 20 χτυπηματα ηταν αργα σε ρυθμο. καταλαβαινα το ποτε θα ερχοντουσταν. ακουγα τα δυο μικρα βηματακια που εκανε προς τα πισω. στο 25 ουρλιαξα απο ανακουφιση.. η τιμωρος μου αλλαξε θεση με την κυρια μου η οποια πηρε το paddle με χτυπησε στην αρχη τα πρωτα χτυπηματα ηταν σαν μασαζ μετα αρχισε ο πονος να αναμιγνυεται με τα υπολοιπα χτυπηματα της βιτσας. ειχα ιδρωσει ποναγα απιστευτα... ομως τελειωσε.. οι σκλαβοι με ελυσαν.. ο ενας απο αυτους ηταν γιατρος μου ειπε οτι ολα ηταν καλα.. με οδηγησαν σε εναν θαλαμο.. σαν κελι με κλειδωσαν μεσα και με αφησαν εκει.. ακουσα την τιμωρια του επομενου, ενω ενιωθα τις δικες μου πληγες.. η πορτα του κελιου ανοιξε.. ηρθε η Ελενα με νερο και πραγματα να φροντισει τις πληγες μου.. μου εδωσε ενα βαθυ φιλι.. μου ψιθυρισε κατι.. ηταν ωραια..

 

Πολυ καλη η ιστορια, αλλα την μηνυση για τα δικαιωματα να χρησιμοποιεις το nick μου ετσι, δεν την γλιτωνεις. : )

 

σκεφτομουν το Bridges to Babylon αλλα φοβηθηκα την μηνυση απο τους Rolling Stones

ομως με εσενα μπορει να διαπραγματευτει και διαφορετικα   δεν νομιζεις? 

 

Δεν κατάλαβα το νόημα ύπαρξης της κοινότητας. Κάτι σαν κοινόβιο; Ζούσαν μόνιμα εκεί ή περιστασιακά; Εξοργισμένες αφέντρες έσερναν απείθαρχους σκλάβους για να τιμωρηθούν με πρακτικές ιεράς εξέτασης!

 

Don't flatter yourself  

 

οχι φυσικα ηταν μια community στην οποια τα μελη συγκεντρωνοταν κατα τακτικα διαστηματα για να εκπληρωσουν τις φαντασιωσεις τους.. δεν σερνοταν κανεις.. πηγαινες με την θεληση σου..


Υ.Γ. Babylon, yes i do!