M/s... ο μεγάλος κακός λύκος...

Επειδή το βλέπω χρόνια, από τότε που στήναμε το φόρουμ, αλλά και πιο πρίν, από το IRC ακόμα, σχεδόν σε κάθε θέμα που εμπεριέχει M/s βλέπω πολέμιους του είδους να προσπαθούν να το καταπολεμήσουν, αναιρέσουν, απαξιώσουν, υπονομεύσουν και να το μειώσουν. Πάντως σπάνια το αγνοούν.
Και εντάξει, δεν είναι και εύκολο να σου αρέσει, το δέχομαι, αλλά στα τόσα άλλα πράγματα στην ζωή που δεν σου αρέσουν και έχεις μάθει να συνυπάρχεις αγνοώντας τα, αυτό το ρημάδι το M/s γιατί δεν μπορείς να το αγνοήσεις αν όχι να το σεβαστείς σαν επιλογή τρόπου ζωής από ανθρώπους με ελεύθερη βούληση?
Θα ήθελα λοιπόν την γνώμη σας γιατί συμβαίνει αυτό μέσα σε έναν χώρο που ονομάζεται BDSM.

 

Γιατι δεν ειναι λιγοι αυτοι στο φορουμ που οταν αναφερωνται σε μ/ς σχεσεις πρεσβεβουν την πλυρη ισσοπεδωση του ερωτικου τους συντροφου.Που γεννα με την σειρα του την απορια απο πιο πλανητη ρε λαμογια μας ηρθατε?Και πιων ηθικο κωδικα πρεσβεβετε.Βασικα για μενα αυτος ειναι ο κακος λυκος on line.και οχι η ελευθερη βουληση τον ατομων για βδσμ σχεση.Μια και δεν μπορω να πιστευω οτι αυτο που διαλογιζομαστε στερειτε ηθηκης.

 

Οφείλω να ομολογήσω πως δε μ' αρέσει το M/s. Το θεωρώ ακραίο για τα δικά μου γούστα, και πρωτίστως για τη δική μου αισθητική. Αυτό, φυσικά, δε σημαίνει πως το κατακρίνω. Ο καθένας διατηρεί το δικαίωμα να διαχειρίζεται τον εαυτό του όπως θέλει.

Από την άλλη, όμως, η κάθε άποψη που ακούγεται δε μπορεί να μένει χωρίς κριτική. Στο κάτω κάτω, χώρος συζητήσεων είναι εδώ μέσα, συνεπώς κάποιοι μπορούν να εκφράσουν τη διαφωνία τους απέναντι στις επιλογές άλλων (εφόσον αυτές δημοσιοποιούνται), χωρίς αυτό να σημαίνει πως βάλλουν εναντίον του προσώπου που τις εκφράζει. Αν κάποιοι θεωρούν πως το M/s όπως και οτιδήποτε άλλο πρέπει να μένει στο απυρόβλητο, θα μπορούσαν απλά να μην αναφέρονται σ' αυτό.

 

για εναν απλο λογο..οσα δεν φτανει η αλεπου,τα κανει κρεμασταρια..

 

Απάντηση: M/s... ο μεγάλος κακός λύκος...

Ξέρεις τί M/s τρώμε οι περισσότεροι στην κανονική ζωή μας και τουμπεκί ψιλοκομμένο? Ε, μετά ερχόμαστε εδώ και εκτονωνόμαστε κάνοντας του αφ' υψηλού... 

Προσωπικά όσο πιο πολύ βλέπω κάποιον να καταφέρεται εναντίον του M/s, τόσο πιο σίγουρη είμαι για το M/s της ζωής του και την παθητικότητά του κάπου εκεί έξω..

 

Πράγματι, αυτό που επισημαίνει η Λάρα συμβαίνει, και συμβαίνει περισσότερο μέσα στον χώρο και όχι έξω από αυτόν. Αυτό μάλλον γίνεται γιατί οι εκτός χώρου δεν κατανοούν καν αυτό που σημαίνει M/s, νομίζουν ότι σημαίνει κάτι απλά πιο έντονο, πιο ακραίο, κατά μήκος της ίδιας ακριβώς κλίμακας όπου λαμβάνουν χώρα όλες οι εναλλακτικές σχέσεις που εμπεριέχουν κάποια μορφή σαδομαζοχισμού ή διαστροφής. Ίσως οι εντός χώρου να ψυχανεμίζονται ότι μιλούμε για μία εντελώς διαφορετική κλίμακα. Εξ ου και η αντίδραση.

Η κλίμακα αυτή, λοιπόν, είναι απεχθής στην πλειοψηφία, για τον απλούστατο λόγο ότι οι άνθρωποι προτιμούν καταστάσεις και βιώματα τα οποία μπορούν να χειρισθούν, να τα επεξεργαστούν λογικά, να τα μετρήσουν, να τα καταχωρήσουν, να τα ταξινομήσουν, αιτολογήσουν, και να επιβεβαιώσουν έτσι τις επιταγές της λογικής, καθώς και της ανάγκης τους για έναν δίκαιο κόσμο, όπου δίνεις και παίρνεις, σαν να έχεις ανά πάσα στιγμή στα χέρια σου μια νοητή ζυγαριά. Αυτά μετά τον Μεσαίωνα, όταν ο Χριστιανισμός εδραιώθηκε και εγκαταλείφθηκε μία θεώρηση του κόσμου όπου το άδικο και το παράλογο ήταν αποδεκτά. Από κει και πέρα (στον Δυτικό κόσμο) όλα πήραν τη θέση τους μέσα σε μια κοσμοθεωρία όπου οι πράξεις και οι επιλογές μας έχουν συγκεκριμένο δίκαιο αντίκτυπο, στην εδώ ζωή - ή αν δεν μας κάτσει, στην μετά θάνατον. Δώσμου μια οκά ηδονή μπάρμπα, θα στην πληρώσω όσο αξίζει. Δωμ' τσιτσί και πάρ' μουνί. Έτσι λειτουργεί ο κόσμος, έτσι τον κάνουμε να λειτουργεί. Οτιδήποτε άλλο μας κάνει να αισθανόμαστε τουρίστες σε ξένο πλανήτη. Θηλαστικά σε έναν πλανήτη εντόμων, έντομα σε έναν πλανήτη ερπετών, αντικείμενα στη χούφτα ενός απόκοσμου Θεού, Θεοί σε ένα κόσμο που μυρμηγκιάζει από ανεγκέφαλα και τυφλά μαμούνια. Διαλέχτε και πάρτε.

Μόλις εισαγάγεις μια παράλογη εξίσωση, του τύπου M/s, βρίσκεσαι σε ένα παράλληλο σύμπαν όπου αυτή η κοσμοθεωρία περί δίκαιης συναλλαγής έχει αναποδογυρίσει. Λίγοι αυτοί που θα σκύψουν και θα χαϊδέψουν την κοιλίτσα της, σαν να επρόκειτο για μια αγαπημένη σκυλίτσα που έπεσε στο πλάι για να απολαύσει λίγη τρυφερότητα. Αποτελεί ξένη σκέψη, άγνωστο βίωμα, εχθρικό. Πρέπει να παταχθεί, να εξολοθρευτεί, να εξοστρακιστεί, να εξορκιστεί.

Και όμως, οι Αρχαίοι, είχαν κάνει χώρο για το άγνωστο, για το παράλογο, για το ανεξήγητο, για το απάνθρωπο. Εμείς αδυνατούμε. Όλα μετριούνται με Ευρώ στον δικό μας τόπο, στον δικό μας χρόνο. Ή με το μουνί. Ή με την πούτσα. Ή με το κάμπριο. Ή, ή, ή...

Φανταστείτε μια Μήδεια στις μέρες μας. Έναν Οιδίποδα. Φανταστείτε τον Ορφέα. Τις Βάκχες...

Μα καλά, τι χαζοί! Αυτή θα ήταν η λογική αντίδραση. Τρελοί, ανόητοι, παράξενοι. Δεν έχουν ουδεμία σχέση μαζί μας. Όμως με τους Αρχαίους, είχαν. Βρίσκονταν στην ίδια κλίμακα, απλά στα άκρα. Σήμερα δεν γίνονται δεκτοί. Σήμερα αποτελούν αρρώστειες και διαστροφές, βρίσκονται σε βιβλία, γίνονται case-studies, υπάρχει και συγκεκριμένη μέθοδος θεραπείας. Περισσότερη σχέση μαζί μας έχουν οι φορολογικές δηλώσεις μας, το Ε9, οι πιστωτικές μας, τα πτυχία μας, ο τρόπος που ντυνόμαστε. Συγχωρείστε τα φουντάκια και το κρόσια, δεν έχω άλλο τρόπο να πω ότι μου σπάνε τα νεύρα "αυτοί που έχασαν το δρόμο". Μου αρέσει να βλέπω τον ερωτικό μου σύντροφο να κάνει έρωτα σε κάποια μικρή. Μου αρέσει να με κλωτσάει με τις αρβύλες. Μου αρέσει να ακολουθώ σε έναν δρόμο που άλλος επέλεξε για μένα. Όλα αυτά δεν μπορούν να λάβουν χώρα σε έναν δίκαιο κόσμο, γιατί απλά δεν υπάρχει τίποτε δίκαιο στην ιστορία του Ορφέα. Τίποτε λογικό στις Βάκχες. Αυτά είναι "πράγματα" που δεν μπορούν να γίνουν αντικείμενα αγοραπωλησίας. Δεν μπορούν να αποκτήσουν bar code. Καμία πόρνη δεν μπορεί να τα πουλήσει και κανένας "Κύριος" δεν μπορεί να τα αγοράσει. Βρισκόμαστε, πάντα κατ' εμέ, στον χώρο του μυστικισμού, του βαθύτατου πάθους, που δεν μπορεί παρά να περνάει μέσα από την σάρκα. Χωρίς να παραγκωνίζεται το πνεύμα, γιατί αν δεν είχαμε συναίσθηση, αγαπητή Λάρα, θα είμασταν απλά πεσμένες σκυλίτσες που θέλουν χάδια, και δίνουν το αντίτιμο. Μακράν, έτσι δεν είναι;

Δεν θα έπρεπε να σε παραξενεύει το γεγονός ότι conformity rules. Το συγκεκριμένο conformity αποτελεί, κατ' εμέ, χριστιανικο-καπιταλιστικό ιδεώδες. Όπως έχω πει και στο παρελθόν, αν οι ιθύνοντες ήξεραν τι τους γίνεται, θα φρόντιζαν ώστε το M/s να είναι παράνομο. Kαι κολάσιμο ίσως με την ύψιστη των ποινών. Γιατί είναι η πιο γερή πετριά στα θεμέλια του οίκου τους.

 

Υπάρχει κι η ενδιάμεση κατάσταση. Να σου αρέσει υπερβολικά το M/s, να το έχεις βιώσει στην ερωτική σου ζωή για ικανό χρονικό διάστημα, να το αναπολείς νοσταλγικά σαν τον χαμένο παράδεισο, να πουλάς και την ψυχή σου στον διάβολο για ν’ αξιωθείς να το ζήσεις ξανά… κι όμως…βαθιά μέσα σου να σε τρώει η δυσάρεστη σκέψη πως αυτός ο τρόπος ζωής έρχεται σε αντίθεση με όλη την υπόλοιπη κοσμοθεωρία σου, τις ιδέες και τα πιστεύω σου.
Άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου και δη του διεστραμμένου! Μακάριοι οι απλοϊκοί κι οι πάσχοντες από δαλτωνισμό κι αχρωματοψία, ότι διακρίνουσι μόνον το λευκόν και το μαύρον και πέραν τούτων ουδέν έτερον.

 

Το M/s παρουσιάζεται συνήθως στο forum με τρόπο υπερβολικό και απόλυτο.

Από τις αναφορές πως π.χ. η σκλάβα δεν έχει δικαίωμα να φάει χωρίς άδεια του Αφέντη της, μέχρι το ότι Αυτός έχει το δικαίωμα να επιλέξει αν θα ζήσει ή θα πεθάνει.

Τα παραπάνω είναι βλακείες και αδιανόητα για ένα σύγχρονο άνθρωπο.
Επίσης, εκτός του ότι είναι ανέφικτα (οι λόγοι ευνόητοι), δεν πείθουν ότι αποτελούν τις «αληθινές» M/s σχέσεις μιας και θυμίζουν περισσότερο φαντασιώσεις παρά μια ρεαλιστικής σχέση.

Δεν ξέρω αν θα πρέπει να προκαλούν εντύπωση οι αντιδράσεις.

 

Ντορα θα διαφωνησω μαζι σου-αν και δεν ειναι σοφο-στο οτι στην σημερινη εποχη δεν υπαρχει χωρος για το αγνωστο,παραλογο,ανεξηγητο,και το απανθρωπο.Υπαρχει και παραυπαρχει αν κρινουμε απο τις κηνηματογραφικες ταινιες τυπου Παρασκευη και 13 νουμερο 1 2 3 4 5 6..........Τις απειρες σελιδες στο νετ περι ανεξηγητου και συνομωσιας των γοτθικων πρακτικων,αρκετα δηγματα εχει και αυτο το φορουμ,και αμιτι αλλο τις εκμπομπες τις ανιτας πανια.Οσο για βια Κυριακη στα γηπεδα,η χαρα του καθε εκδοτη.Για το μ/ς τωρα δεν νομιζω να αντιδρουν -αν αντιδρουν-τοσο για τις πρακτικες οσο για τα ορια.Το να βλεπεις τον συντροφο σου να ερωτρωπι με μια μικρη,και κλοτσιες με αρβιλα για μενα δεν ειναι παιχνιδι τις ιδιας κατηγοριας.Το που σταματα το παιχνιδι και αρχιζει η βιοπραγια ειναι το ζητουμενο.

 

Δεν μιλώ για τις πύλες του ανεξήγητου του Χαρδαβέλλα. Μιλώ για τον τρόπο με τον οποίο κάποιος μπορεί να κάνει το cruelty to animals να είναι μέρος της καθημερινότητας κάποιου.

Δεν είναι σοφό, πράγματι, το να διαφωνείς. 

 

Θα σταθώ στη φράση που σημείωσα με κόκκινο.

Ενδεχομένως η στάση αυτή προς το BDSM να μην αποτελεί παρά ένα μέρος μίας γενικότερης στάσης ενός ανθρώπου απέναντι σε ό,τι δεν του είναι προσφιλές lara[E-p]. Κάποιοι άνθρωποι ενδεχομένως να σκέπτονται πάντα αρνητικά. Ασχολούνται περισσότερο με όσα βιώνουν, σκέπτονται, επιθυμούν οι άλλοι, παρά με όσα βιώνουν, σκέπτονται, επιθυμούν οι ίδιοι. Ίσως οι ίδιοι άνθρωποι που εμφιλοχωρούν σε διαδικτυακούς τόπους αφιερωμένους στο BDSM με την τάση να αποκαθηλώσουν το BDSM, να είναι οι ίδιοι που θα μπορούσαν να πράξουν ομοίως σε χώρους που αφορούν ομοφυλοφιλία, ή κάποια άλλη σεξουαλική συμπεριφορά ή και κάτι εντελώς άσχετο με τη σεξουαλικότητα. Θα μπορούσαν να είναι εκείνοι που επισκέπτονται το κανάλι της τάδε ομάδας για να βρίσουν τους οπαδούς που συνομιλούν, αντί να επισκεφθούν το κανάλι της δικής τους ομάδας. Ή τα δείνα αλλοδαπά fora για να χλευάσουν τους γηγενείς ή για να τους μιλήσουν, με το στανιό, για το κατώτερο της φυλής τους, αντί να επισκεφθούν fora για φιλέλληνες. Ή αντί να φτιάξουν ένα δικό τους διαδικτυακό τόπο και να πραγματεύονται τα θέματα της αρεσκείας τους. Η αντιδραστικότητα μπορεί να εκφράζεται σε όλα τα προαναφερθέντα, και πολλά άλλα πεδία, αλλά και με πολλούς τρόπους, λ.χ. μπορεί κάποιος να βρίζει, αλλά μπορεί και να προσβάλει παραμένοντας στα πλαίσια των αστικών συμβάσεων ευγένειας.

Πιστεύω πολύ έντονα ότι η συμπεριφορά αυτή, δεν άπτεται του BDSM και ότι είναι αμιγώς αυτοαναφορική. Η αντιδραστικότητα είναι ένα modus vivendi. Ένα θέμα ευρύ, με πτυχές κοινωνικές, πολιτικές, ηθικές, ψυχολογικές.

Κατά τη δική μου εκτίμηση δεν είναι ενδεικτική τόλμης, ή ελευθερίας πνεύματος αλλά μάλλον αγκύλωσης του πνεύματος σε ένα mode άρνησης των τάδε πραγμάτων, εκεί όπου θα μπορούσε να υπάρχει μία θετική στάση προς τα δείνα πράγματα. Ο αντιδραστικός ξέρει να σου πει χίλιους λόγους γιατί κάτι υφιστάμενο (ένα πολιτικό σύστημα, μία φιλοσοφική θεώρηση, το BDSM, η ρυμοτομία της πόλης του- οτιδήποτε!) δεν θα έπρεπε να είναι έτσι, αλλά δεν μπορεί να σου περιγράψει πώς θα έπρεπε να είναι κατά την άποψή του για να είναι ευχαριστημένος. Για τους απλούς λόγους ότι αφενός δεν έχει κάποια άποψη* (απλώς αντιτίθεται στις απόψεις των άλλων) και αφετέρου δεν ξέρει και ούτε έχει μάθει να είναι ευχαριστημένος. Ο αντιδραστικός δεν είναι προσανατολισμένος στο να δημιουργεί. Πιθανώς είναι ζηλωτής της άποψης ότι η δημιουργία έπεται μιας μεγάλης καταστροφής. LoL

Είχα διαβάσει στο παρελθόν κάποιες ενδιαφέρουσες διατριβές από τη mensa αναφορικά με την αντιδραστικότητα. Τα αντιδραστικά παιδάκια, όταν υπόκεινται σε test νοημοσύνης εν αγνοία τους, στα Figure Reasoning Tests αντί να επιλέγουν το σχήμα που έπεται λογικά, επιλέγουν το σχήμα που δεν σχετίζεται κατά κανένα τρόπο με τα άλλα. Τα παιδάκια με περισσότερο ομαλή συμπεριφορά get the point easily ενώ τα τελευταία, ώντας προσανατολισμένα να πηγαίνουν αντίθετα στο ρεύμα (ακόμη και όταν το ρεύμα πάει σε έναν ευχάριστο προορισμό) ενώ τα τελευταία δεν αντιλαμβάνονται άμεσα το ζητούμενο του test. Το περισσότερο ενδιαφέρον δε, είναι πως οι αντιδραστικοί άνθρωποι καταφέρνουν πάντα να αποτελούν μειονότητα και να εισπράττουν απόρριψη, γεγονός που συντελεί στην κατακρίμνηση του δείκτη IQ, όπως διαφαίνεται από κάποιες πρόσφατες μελέτες. (Όσοι ενδιαφέρονται περισσότερο :για το θέμα ας αρχίσουν από εδώ: Rejection massively reduces IQ - 15 March 2002 - New Scientist).

Και εσύ, αγαπητή lara του E-p, αναρωτιέσαι γιατί κάποιος εγγράφεται σε ένα BDSM Forum ενώ βδελύσσεται το Μ/s; Αν θέλει να αποτελεί πάντα εξαίρεση, και αν θέλει πάντα να διαφωνεί, και πάντα να εκφράζει άρνηση, πού αλλού θα μπορούσε να πάει αν όχι εδώ;

Δεν ξέρω αν βρίσκομαι έξω από το θέμα του νήματός σου, αν ναι, ενημέρωσέ με να μεταφέρω το σχόλιο αλλού.


* Ή φοβάται να έχει άποψη και να νιώθει ότι πρέπει να την υποστηρίξει, και βρίσκει ευκολότερη, ή λιγότερο επικίνδυνη συναισθηματικά, την προσπάθεια αποκαθήλωσης των απόψεων των άλλων.

 

Φίλε μου, αναφορικά με το φαγητό, ας το κρατήσουμε εκεί και να μην μιλάμε για ζωή ή θάνατο, μπορείς να αντιληφθείς την πιθανή επιθυμία της όπως και το αναφαίρετο δικαίωμα της να μην επιθυμεί να έχει δικαίωμα να φάει χωρίς την άδεια του?

@Syrah δεν μπορούσες να είσαι πιο εντός...