Απόκρυψη ανακοίνωσης

Καλώς ήρθατε στην Ελληνική BDSM Κοινότητα.
Βλέπετε το site μας σαν επισκέπτης και δεν έχετε πρόσβαση σε όλες τις υπηρεσίες που είναι διαθέσιμες για τα μέλη μας!

Η εγγραφή σας στην Online Κοινότητά μας θα σας επιτρέψει να δημοσιεύσετε νέα μηνύματα στο forum, να στείλετε προσωπικά μηνύματα σε άλλους χρήστες, να δημιουργήσετε το προσωπικό σας profile και photo albums και πολλά άλλα.

Η εγγραφή σας είναι γρήγορη, εύκολη και δωρεάν.
Γίνετε μέλος στην Online Κοινότητα.


Αν συναντήσετε οποιοδήποτε πρόβλημα κατά την εγγραφή σας, παρακαλώ επικοινωνήστε μαζί μας.

H μουσική ιδιοφυϊα του..

Συζήτηση στο φόρουμ 'Τέχνη' που ξεκίνησε από το μέλος Neeva, στις 1 Απριλίου 2009.

Tags:
  1. vautrin

    vautrin Contributor

    Re: Απάντηση: H μουσική ιδιοφυϊα του..

    Να ένα καλό ερώτημα. Όπως βλέπεις οι προτιμήσεις του καθενός είναι εντελώς υποκειμενικές και De gustibus et coloribus non disputandum est.

    Εντούτοις εάν ψάχνουμε για κάποιο πιο αντικειμενικό κριτήριο, θα πρότεινα την ανθεκτικότητα ή διαχρονικότητα, την αντοχή μιας μουσικής σύνθεσης ή ερμηνείας στο πέρασμα του χρόνου. Ιδιοφυές είναι εκείνο το έργο τέχνης που δεν γερνά, ή που παλιώνοντας και γερνώντας γίνεται πιο πολύτιμο σαν το καλό κρασί, σε αντιδιαστολή με ευτελή προϊόντα του συρμού με ημερομηνία λήξης. Ποιος θυμάται σήμερα τον Τέλη Χρυσό ή τον Τζων Τίκη; Ποιος χορεύει ακόμη λαμπάντα; Ποιος διαβάζει Ευγένιο Σύη;

    Ασφαλές κριτήριο με ένα όμως σοβαρό μειονέκτημα: απαιτεί μια χρονική απόσταση από το κρινόμενο έργο. Δύσκολο πολύ να κρίνεις τους σύγχρονούς σου καλλιτέχνες.

    Ένα δεύτερο κριτήριο, χρήσιμο όμως μόνο σε συνδυασμό με το πρώτο, θα αφορούσε την οικουμενικότητα, την ικανότητα δηλαδή του έργου τέχνης να συγκινεί ανθρώπους που προέρχονται από διαφορετικές κουλτούρες, τάξεις, χώρες, να τους αγγίζει και να επιδρά πάνω τους ακριβώς επειδή αναφέρεται με μαστοριά κι ευαισθησία σε βιώματα κι ερωτήματα που μας απασχολούν όλους σε κάθε τόπο και κάθε εποχή.

    Αν αυτά ισχύουν, τότε κι η ιδιοφυία έχει την ιεραρχία της, τις διαβαθμίσεις της. Δεν θα τολμούσα λόγου χάρη να τοποθετήσω τον Νίνο Ρότα στο ίδιο επίπεδο με τον Μπαχ κι ας μου αρέσουν κι οι δύο…

    Οπότε ξαναγυρνάμε από ‘κει που ξεκινήσαμε. Χαλαρώνουμε, ακούμε αυτά που μας αρέσουν κι αγνοούμε τα υπόλοιπα. Καλή ακρόαση!



    Στην elfcat.
     
    Last edited by a moderator: 17 Απριλίου 2014
  2. elfcat

    elfcat . Contributor

    Απάντηση: H μουσική ιδιοφυϊα του..

    @vautrin   για τήν άρια.

    χμμμ. πράγματι περί γούστου, ουδείς λόγος και συμφωνώ. Γι αυτό άλλωστε ζήτησα τη διευκρίνηση. Ο ορισμός όμως ενός, ως μουσικής ιδιοφυίας είναι κατ' αρχήν αντικειμενικός, όχι υποκειμενικός. Το υποκειμενικό εμφιλοχωρεί αφού εγκαθιδρυθεί το σντικειμενικό. (Είναι μια μεγάλη συζήτηση και εφ όσον η νηματοθέτης ξεκαθάρισε ότι το νήμα είναι περί 'μουσικού γούστου" το θέμα τακτοποιήθηκε.) 

    Προσωπικά ο Βασ Βας και Φραγκούλης, αν και απέχουν σημαντικά, μουσικά δεν απέχουν.... τόσο όσο νομίζουμε.... πάντα με όρους μουσικής ιδιοφυίας  

    Μερικές μουσικές ιδιοφυίες:
    Bach, Korea, Prince, Hendrix (ανεξαρτήτως εαν μου αρέσουν ή όχι)

    ...και επιστρέφουμε στα καθ' ημάς 
     
  3. thaleia

    thaleia Contributor

    Απάντηση: Re: Απάντηση: H μουσική ιδιοφυϊα του..

    επιτρεψε μου αγαπητε vautrin να εκφρασω τις καποιες αντιρρησεις μου οσον αφορα στην ανθεκτικοτητα και διαχρονικοτητα μιας μουσικης συνθεσεως ως κριτηρια ποιοτητος αυτης.
    χαριν παραδειγματος αναφερω τα ρεμπετικα (με τα οποια συχνακις εχω ψυχαγωγηθει) ετα οποια ειναι και διαχρονικα και ανθεκτικα και ακουονται απο ευρειες μαζες πλην ομως ουδεμια ποιοτητα ή μουσικη ιδιοφυϊα διακρινω στην συνθεση τους.
    εν αντιθεσει με παμπολα κλασσικα μουσικα εργα εξαιρετικης αισθητικης και ποιοτητος που οχι μονο δεν τα ενθυμειται ουδεις αλλα ειναι και αγνωστα τοις πολλοις.
     
  4. john_slave96

    john_slave96 Contributor

    Re: Απάντηση: H μουσική ιδιοφυϊα του..

    Να μου επιτρέψεις να διαφωνήσω, με όλο το σεβασμό. Ο ορισμός της ιδιοφυίας δεν είναι αντικειμενικός αλλά καθαρά υποκειμενικός, εκτός και αν έχει δοκιμαστεί στο χρόνο καιτότε μπορούμε να το χαρακτηρίσουμε ως ιδιοφυία, π.χ. Μπετόβεν, Μότζαρτ κ.λπ. Όμως ένας καινούργιος συνθέτης κρίνεται, άρα υπόκειται σε μια υποκειμενική κρίση, η οποία δοκιμάζεται και, συν τω χρόνω, γίνεται αντικειμενική, όταν έχου γίνει πολλές μελέτες, όμως μια κριτική ποτέ δεν χάνει την υποκειμενικότητά της. Πάντως πρώτα κρίνουμε υποκειμενικά και μετά αυτό θεμελιώνεται για να γίνει αντικειμενικό (και σου μιλάω επειδή κάνω κάποιο ανάλογο επάγγελμα).
     
  5. elfcat

    elfcat . Contributor

    Απάντηση: H μουσική ιδιοφυϊα του..

    Σου επιτρέπω να διαφωνείς με όλο το σεβασμό... 
    Ακόμη και εαν συμφωνήσω, που δε συμφωνώ, σε μέγιστο βαθμό γνωρίζουμε ποιος δεν είναι μουσική ιδιοφυία... (πχ ο Βασ Βας,ο Βέρτης. ο Μαχαιρίτσας)...

    Άλλο ένας αμφιλεγόμενος μουσικός καλλιτέχνης, και άλλο ότι όλοι είναι εν δυνάμει μουσικές ιδιοφυίες... επειδή απλώς μας αρέσουν και οι οποίοι θα κριθούν από την ιστορία της Τέχνης. Ως ένα βαθμό ο χρόνος και η απόσταση είναι χρήσιμη... αλλά δεν έιναι πανάκεια...
     
  6. john_slave96

    john_slave96 Contributor

    Re: Απάντηση: H μουσική ιδιοφυϊα του..

    Δεν είναι, αυτό λέω και εγώ. Οι πολλές μελέτες δίνουν τη χροιά μιας ιδιοφυίας. Π.χ. αν για τον Μαχαιρίτσα είχαν γίνει αρκετές μελέτες από ειδικούς και από διαφορετικές οπτικές π.χ. μουσική, στιχουργία, φωνητική κ.λπ., τότε θα σχηματίζαμε μια κάποια αντικειμενική άποψη και, αν όλοι συμφωνούσαν, τότε θα λέγαμε ότι είναι ιδιοφύια (π.χ. ο Ταρκόφσκι ακόμα όταν ήταν εν ζωή). Ακόμα όμως και τότε η κριτική που θα έκανε ένας καινούργιος θα ήταν υποκειμενική. Δεν γίνεται διαφορετικά, μπορεί να είχε μεγαλύτερη αντικειμενική βάση από άλλες κριτικές (λόγω του ότι θα βασίζεται σε πολλές μελέτες) αλλά δεν μπορεί να χάσει την υποκειμενικότητά της. Και οι δικές μου κριτικές (στον κινηματογράφο) ή οι μελέτες υπόκεινται στον ίδιο κανόνα. Πάντως δεν νομίζω να διαφωνούμε και πάρα πολύ.
     
  7. vautrin

    vautrin Contributor

    Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: H μουσική ιδιοφυϊα του..



    Αν και κλασικιστής και δυτικόφιλος μουσικά, δεν συμφωνώ με την συλλήβδην απαξίωση των ρεμπέτικων. Υπάρχουν και διαμάντια χωμένα στις λάσπες. Ακόμη κι ο πολύς Σκαλκώτας εμπνεύστηκε απ’ τον Τσιτσάνη, θα το γνωρίζεις ίσως.
    Αλλά θα συμφωνήσω ως προς το εξής: ως μουσικό είδος το ρεμπέτικο εμφανίζει μεν μια αντοχή και διαχρονικότητα, πλην όμως είναι είδος νεκρό. Δεν γράφονται πια ρεμπέτικα. Επίσης η εμβέλειά του είναι περιορισμένη και τοπική, στερείται δηλαδή οικουμενικότητας. Ουδείς ακούει ρεμπέτικα εκτός του ελληνόφωνου χώρου. Το ακριβώς αντίθετο συμβαίνει με την κλασική μουσική, οπότε ας μην κρίνουμε μόνο με τα δικά μας «επαρχιώτικα» μέτρα. Έχουμε πάψει προ πολλού να είμαστε το κέντρο του κόσμου.
     
  8. elfcat

    elfcat . Contributor

    Απάντηση: Re: Απάντηση: H μουσική ιδιοφυϊα του..

    Νομίζω ότι δε διαφωνούμε και πολύ, πράγματι... Αν και διαφορετικές, οι απόψεις μας κάπου εφάπτονται... 
     
  9. john_slave96

    john_slave96 Contributor

    Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: H μουσική ιδιοφυϊα του..

    Έλεγαν, ο Χατζδάκις και ο Θοδωράκης, ότι είχαν για δάσκαλό τους το Βαμβακάρη. Ο Περιστέρης, μαέστρος στη Σμύρνη και μετά το 1922 σε υπερωκεάνεια, μετά στη Λυρική, είχε γράψει ρεμπέτικα με το Μίνω Μάτσα, ανάμεσά τους το πρώτο χασισκλίδικο. Ο Τσιτσάνης πάντρεψε το λαΪκό, το έντεχνο και το δημοτικό τραγούδι. Το ρεμπέτικο, αν προσέξουμε τον ήχο του, έρχεται από τον ήχο Δ΄ πλάγιο, της βυζαντινής μουσικής. Χαρακτηρίστηκε δε από ξένους μελετητές, μουσικολόγους, σαν το μπλουζ της Ελλάδας, όπως και το φάντο στην Πορτογαλία. Υπάρχουν, βέβαια, όπως σε όλα τα είδη, πολλά σκουπίδια.

    Μέσα στη διαφορετικότητά τους. Και αυτό ομορφαίνει το διάλογό μας. Και, όπως ξέρεις, οι καλοί υποτακτικοί έχουν μάθει, αν μη τι άλλο, να ακούν πρώτα και μετά να μιλούν. Και αυτό έχει σχέση με τον εποικοδομητικό διάλογο. Βέβαια δεν συμβαίνει παρά σπάνια...  
     
    Last edited: 8 Απριλίου 2009
  10. Neeva

    Neeva Regular Member

    Για να είμαι ειλικρινής όταν ξεκίνησα το Θρεντ είχα στο μυαλό μου την μουσική ιδιοφυϊα του Bach. Άκουγα Gould και σκεφτόμουν το μαγικό αποτέλεσμα όταν ένας ιδιοφυής ερμηνευτής, καταπιάνεται με έναν τέτοιο ιδιοφυή συνθέτη. Στην εξέλιξη του νήματος, αντελήφθην πως αν μιλούσαμε αυστηρά για ιδιοφυϊες (όπως και αν καταλήξουμε να ορίζουμε τούτη την έννοια έστω και προς χάριν της συζήτησης) θα περιοριζόταν το περιεχόμενο των καταχωρήσεων σε ελάχιστους συνθέτες/μουσικούς/ερμηνευτές. Άλλωστε και η ίδια δεν κατάφερα να αντισταθώ στις προσωπικές μου προτιμήσεις. Η Νταντωνάκη ή η Ζορμπαλά σε καμία περίπτωση δεν είναι ιδιοφυϊες. Όπως ακριβώς και ο Ρουβάς ( Θάλεια, Μαντλέν, η δικαίωση σας). Προτείνω να συνεχίζουμε με αυτά που μας αρέσουν και θεωρούμε (καθείς με την προσωπική του αντίληψη) πως έχουν μια κάποια μουσική αξία.
    Μιάς που λέω για αγαπημένα λοιπόν..  

     
    Last edited by a moderator: 17 Απριλίου 2014
  11. MindMaster

    MindMaster Contributor

    Απάντηση: H μουσική ιδιοφυϊα του..

    Δεν είναι υποκειμενικό πράγμα η ιδιοφυία. Ούτε τα πάντα είναι "περί ορέξεως κολοκυθόπιτα". Κάποιος που δεν συνθέτει τίποτε καινούριο αλλά αναμασά και αναπαράγει αυτά που βρήκε -με μικρές έστω παραλλαγές- δεν μπορεί να χαρακτηρισθεί ιδιοφυής, όσο καλά κι αν κάνει αυτό που κάνει. Όποιος επίσης δεν αφήνει κληρονομιά πίσω του, δεν επηρρεάζει το έργο του τους επόμενους, και πάλι, κατά τεκμήριο δεν αποτελεί ιδιοφυία. Κι ακόμη, δεν είναι κριτήριο γιά την ιδιοφυία, το πόσο πολύ πουλάει ή αρέσει κάτι στο πλατύ κοινό. Καλώς ή κακώς, το αν κάποιος είναι ιδιοφυής ή όχι, μπορούν να το κρίνουν οι ειδικοί: Μιλώντας εδώ γιά μουσικές ιδιοφυίες, οι μουσικοί. Αν αυτό που κάποιος πρώτος "εφηύρε", συνέθεσε, παρουσίασε εμπνέει και εκείνους και θέλουν να το εντάξουν σαν στοιχείο στον τρόπο που εκείνοι συνθέτουν ή εκτελούν, κατά πάσα πιθανότητα μιλάμε γιά μιάν ιδιοφυία, μικρότερου ή μεγαλύτερου βεληνεκούς. Αν όχι, μιλάμε γιά κάποιον "της σειράς", ασχέτως του εάν είναι ο πρώτος στη σειρά, ή ο τελευταίος...



    Astor Piazzola












     
    Last edited by a moderator: 17 Απριλίου 2014
  12. vautrin

    vautrin Contributor

    Re: Απάντηση: H μουσική ιδιοφυϊα του..

    Καλώς τα λες, μόνο μην μου αντιγράφεις τα βίντεο