υπάρχουν εγκεφαλικοί τύποι;

Φίλοι μου,

Διάβαζα το πού ενδιαφέρον Open your mind and your ass will follow του Master V. Λοιπόν συμφωνώ, αλλά είμαι ακόμα πιο κατηγορηματικός. Δεν υπάρχει διάκριση μεταξύ εγκεφαλικού και σαρκικού. Για να σου αρέσει κάτι πολύ (πολύ όμως, όχι απλά να χύσεις), πρέπει να βρεθείς στην zone. Συμβαίνει σπάνια, αλλά συμβαίνει. Προσέξτε τώρα. Όταν λέω να σου αρέσει πολύ, και όχι απλά να χύσεις, δεν εννοώ να χύσεις και να σου αρέσει και κάτι άλλο πολύ. Π.χ. να χύνεις και σκέφτεσαι ότι την λατρεύεις, να χύσεις και να ξέρεις ότι αυτό δεν είναι ένα απλό γ… Όχι, όταν ακούω τέτοια φεύγω τρέχοντας. Εννοώ και χύσεις και είσαι στην zone. Κι αυτό δεν γίνεται αν δεν είσαι πειραγμένος. (Kαι οι s/m δόξα τω θεω είμαστε πειραγμένοι). Κι αυτό δεν γίνεται αν σκέφτεσαι περί καλού και κακού σχετικά με το γ… Για μένα δεν υπάρχει εγκεφαλική και σαρκική έλξη. Η έλξη οδηγεί στην ηδονή. Και κάποτε πετυχαίνει, και κάποτε όχι.
Και κάτι άλλο: Τα μάτια, οι εκφράσεις του προσώπου, οι ήχοι του λάρυγγα που ανήκουν; Στο σώμα ή την ψυχή;

Τι λέτε;

Δικός σας,

Master Yes

 

Απάντηση: υπάρχουν εγκεφαλικοί τύποι;

Δυστυχώς ναι.
Ευτυχώς ναι.

 

Χρησιμοποιείς την σύνθεση και δημιουργείς μια απόλυτη αξία. Θα συμφωνήσω πως η έλξη αποτελεί σύνθεση, απλά δεν ξέρω πόσο συχνά συναντά κανείς αυτή την απόλυτη ορμή, εγκεφαλική και σωματική μαζί, που περιγράφεις. Αν υπάρχουν τυχεροί/ες στο φόρουμ που το έχουν ζήσει θα χαιρόμουν να διάβαζα τις καταχωρήσεις τους επί του θέματος 
(αλήθεια τί εννοείς όταν λές zone; )

υγ. Μήπως να συζητούσαμε πρώτα ξέχωρα τί είναι η ψυχή; (εάν είναι)

 

Η ψυχή δεν ξεχωρίζει απο το σώμα. Αυτά είναι χριστιανικά κατάλοιπα.

Νομίζω στο σ/μ οι πλειοψηφία είμαστε εγκεφαλικοί με την έννοια ότι δε πηδάμε κάποια μόνο και μόνο για το σώμα της. Θέλουμε και την υποταγή, που σίγουρα δεν είναι σαρκική.

Και, ναί είμαστε τρελοί.

 

ΠΕΡΙ ΨΥΧΗΣ.

Θα δανειστώ μερικές σκέψεις του Ουμπέρτο Έκο.
(Μην ανησυχείτε, θα του τις επιστρέψω αύριο πρωί - πρωί).
Υπάρχουν τα πόδια - και υπάρχει και το βάδισμα. Τα πόδια είναι το όργανο, το βάδισμα είναι η λειτουργία του. Κατ' αντιστοιχείαν, υπάρχει ο εγκέφαλος, το μυαλό, και υπάρχει και η ψυχή.
Η ψυχή είναι η λειτουργία του εγκεφάλου, δηλαδή η νόηση.
Ψυχή = Νόηση.
Ο Άγιος Αυγουστίνος έγραψε:
"Ψυχή του Ανθρώπου είναι η Λογικότητα του".
Σαν ταυτολογία με τον όρο "νόηση", ο όρος "ψυχή" θα μπορούσε άνετα να εκλείψει από το λεξιλόγιο. Αυτό θα έλυνε αρκετές παρεξηγήσεις. Αλλά ας μην φτωχύνουμε κι άλλο τη γλώσσα, και κυρίως, ας μην πικράνουμε τις ευαίσθητες καρδιές.
Είπα "καρδιά"; Πάλι οι δήθεν αθώες εκφράσεις της καθομιλουμένης μας οδηγούν σε ατοπήματα, σε ιδεολογικές αγκυλώσεις, σε επιστημονικές ανακρίβειες. Η καρδιά δεν είναι παρά μια αντλία διύλισης του αίματος. Γιατί της αποδίδουμε αισθήματα; Γιατί χρησιμοποιούμε όλα εκείνα τα λεκτικά σχήματα, λεοντόκαρδος., Ανοιχτόκαρδος, σκληρόκαρδος; Η επιστήμη άργησε να το τεκμηριώσει, παρά τις προφητικές διαισθήσεις του Ιπποκράτη.
Οι θνητοί δυσκολεύονται να το παραδεχτούν ακόμα και σήμερα. Οι παπάδες (και οι Πάπες) διαρρηγνύουν τα (ολόχρυσα) ιμάτιά τους. Είναι όμως γεγονός αναμφισβήτητο:
Όλα τα συναισθήματα, οι σκέψεις, η μνήμη, η γλώσσα, οι αισθήσεις, εδράζουν στον εγκέφαλο.
Ακόμη χειρότερα: αποτελούν χημικές διεργασίες των εγκεφαλικών νευρώνων και κυττάρων.
Οι λεγόμενοι "χυδαίοι υλιστές" διακήρυξαν:
"Ο Εγκέφαλος παράγει τη Σκέψη, όπως το συκώτι παράγει χολή"
Χυδαίοι ξε-χυδαίοι, κοντά έπεσαν. Υπεραπλουστεύοντας βέβαια και παραγνωρίζοντας τις επιδράσεις του περιβάλλοντος. Αλλά πιο κοντά από αυτούς που εμπορεύονται παραμύθια Αθανασίας.
Έτσι προκύπτει αβίαστα η απάντηση στο αιώνιο ερώτημα.
Η Ψυχή Δεν είναι αθάνατη. Είναι φθαρτή. Νεκρώνει μαζί με την αποσύνθεση του εγκεφάλου. Μερικές φορές και πιο πριν.
Χωρίς πόδια δεν μπορείς να βαδίσεις - αυτό το ξέρω από πρώτο χέρι.
Χωρίς εγκέφαλο δεν υπάρχει ούτε νόηση, ούτε αίσθηση, ούτε ψυχισμός.
Χωρίς το όργανο πως μπορεί να υπάρξει η λειτουργία;
Συχνά μιλάμε για το σώμα μας σε τρίτο πρόσωπο. Το κάνω κι εγώ. Πονάει το χέρι μου. Λάθος. Έχω μεγάλη μύτη. Λάθος.
Δεν ΕΧΟΥΜΕ ένα σώμα, ΕΙΜΑΣΤΕ ένα σώμα.
Κι όταν παύουμε να έχουμε, παύουμε και να είμαστε.

 

Για το (1) -- η γλώσσα γιατί στον Καιάδα και ο άγιος Αυγουστίνος στο βάθρο; Πόθεν;


Η γλώσσα εκφράζει, με τις διάφορες έννοιες μιας λέξης, λεπτές αποχρώσεις. Μάλιστα σε διαφωνία με τον άγιο,

εμψυχώνω
μεγαλόψυχος, γενναιόψυχος, μικρόψυχος, σκατόψυχος
ψυχική οδύνη, ψυχικό τραλαλά
κάνω κάτι ή 'φχαριστιέμαι με την ψυχή μου, με όλη μου την ψυχή
άψυχη χειραψία
ξεψυχισμένη φωνή
κλπ.


Εδώ εκφράζεται κάτι πέραν της σκέτης νόησης. Το οτι οι όροι επέζησαν στο πέρασμα του χρόνου και κρατούν τη βαρύτητά τους, δείχνει πως εκφράζουν κάτι πραγματικό και ουσιώδες και όχι κάποιο ιστορικό υπόλειμμα μόνον. Αλλιώς θα είχαν εκλείψει. Θα τολμούσα να πω πως αφορά μια ιδιότυπη αλλά ουσιαστική έννοια, μια σύνθεση πάθους, μεγαλοσύνης, εσωτερικού πλούτου, δύναμης-όρεξης για ζωή και πάλη.


Όσον αφορά την καρδιά ας μην απωλέσουμε την ποίηση προς χάριν της ανατομίας -- κι ας έχω ευαίσθητο στομάχι σε κάθε είδους γλυκερές ροζ καρδούλες που χρησιμοποιούνται πέραν της ηλικίας των 12.





Με τα (2) και (3) συμφωνώ απόλυτα, πλην του οτι " Όλα τα συναισθήματα, οι σκέψεις, η μνήμη, η γλώσσα, οι αισθήσεις, εδράζουν στον εγκέφαλο." Εδράζονται και στο σώμα, όπως και ο χαρακτήρας. Αποτυπώνονται, πολλάκις γεννιούνται και παραμένουν και στο σώμα. Ο εγκέφαλος, εκτός των άλλων τα κωδικο- και αποκωδικοποιεί. Σκέψου το ρόλο της σωματικότητας συγκρίνοντας ψηλούς με κοντούς, ανθρώπους με εκ γενετής αναπηρίες, ανθρώπους με λεπτούς και χοντρούς σκελετούς, για να αναφέρω μερικά χοντροκομμένα παραδείγματα. Θυμάμαι και το μακαρίτη τον Wilhem Reich που μιλούσε για θωρακίσεις και δεν μπορώ παρά να του αποδώσω δίκιο. Αυτόν όμως τον έχουμε στείλει στην πυρά.



​

 

Συμφωνώ να είσαι στο zone. Το πιο συμαντικό. Και ευτυχώς, δεν εξηγιέται!

 

θα μπορουσα να επιβεβαιωσω την υπαρξη εγκεφαλικων τυπων , οταν εκεινοι αποδεικνυουν οτι διαθετουν εγκεφαλο , οχι με αξονικη τομογραφια , αλλα με σοφια ...

 

Μου αρέσει που ενεργοποιήθηκε αυτό το θέμα. Το είχα ξεκινήσει παλιότερα, δεν διεκδικώ την πατρότητά του. Είναι μια ευκαιρία να ξεκινήσει (επιτέλους) ένας διάλογος πάνω σε αυτό το πολύ σοβαρό θέμα: Υπάρχει εγκεφαλικός έρωτας; Είναι διαφορετικός και ξεχωριστός από το σωματικό; Αυτά είναι τα δύο βασικά ζητήματα, για αρχή.

Νομίζω ότι οι δύο τύποι είναι τόσο δεμένοι που είναι, όπως λέμε χαρακτηριστικά, οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος. Στην εποχή μας όμως όλο και περισσότερο τα ξεχωρίζουμε και φτάνουμε στο να κάνουμε ή το ένα ή το άλλο. Νομίζω ότι και τα δύο είναι απαραίτητο να γίνονται ταυτόχρονα διότι αν δεν γίνουν έτσι δεν μπορεί να υπάρξει ερωτική πράξη.

Αν το βάλουμε στο bdsm, τότε θα δούμε ότι ένα μαστίγωμα, για παράδειγμα, αν δν έχει εγκεφαλική επικοινωνία, πριν, συγχρόνως και μετά, μαζί με τη σωματική πράξη, τότε θα είναι μια μηχανιστική διαδικασία που δε θα διαφέρει τίποτε από το να μαστιγώνεις έναν καναπέ ή κάτι άλλο, πάντως όχι ένα ανθρώπινο ον, από τον οποίο ζητάς να επικοινωνήσει μαζί σου.

Αυτά για αρχή. Ας κάνουμε ένα διάλογο πάνω σε αυτό αφού είναι της μόδας το "μηχανικό" bdsm, μια συνήθεια που γίνεται για να γίνεται και όχι για να επικοινωνήσουμε, ευχαριστηθούμε και καυλώσουμε, τελικά.

 

Απάντηση: υπάρχουν εγκεφαλικοί τύποι;

Υπάρχουν οι "εγκεφαλικοί" τύποι όσο και οι 'ανεγκέφαλοι" τύποι... Εγώ ανήκω περήφανα στους δεύτερους 

Κατά τα λοιπά συμφωνώ με τον john slave 96.

@vautrin and female.
Για το ζήτημα της ψυχής, δυστυχώς αν και θα ήθελα να υπάρχει, εικάζω ότι η ελπίδα μου είναι φρούδα. Σε αντίθεση με το Νου και τη Συνειδητότητα, ως μια άλλη σημαντικότατη και υποτιμημένη στη Δύση διάσταση της νόησης.

 

Δηλαδη να σταματησω να ψαχνω την αδελφη ψυχη μου;
Υπαρχει ελπις μηπως να βρω κανα ξαδελφο εγκεφαλο;

 

Απάντηση: Re: υπάρχουν εγκεφαλικοί τύποι;

You can try. Προσεκτικά όμως...